Met de Hyundai ix35 week Hyundai niet af van de gebaande paden. Het is een SUV met een vriendelijke, toegankelijke uitstraling. Na ruim 3 jaar krijgt de ix35 een subtiele facelift aangemeten, die het best te herkennen is aan de obligate led-verlichting voor en achter. Of er meer veranderd is en of de ix35 nog steeds gebaande paden volgt, ontdek ik tijdens deze test.

De vernieuwde Hyundai ix35 ligt fris op het netvlies, maar waardoor dat komt kan ik niet direct aanwijzen. Het zal de som van alle subtiele wijzigingen zijn. De lay-out van de koplampen is gewijzigd, met toevoeging van dagrijverlichting en stadslicht in led-vorm. Op de deuren zitten nu kunststof stootstrips die het koetswerk iets minder pompeus laten overkomen. De achterlichten ogen weer helemaal bij de tijd en zijn dat ook, dankzij de led-verlichting.

Omcirkelen

Ook van binnen zou de Hyundai ix35 bijgepunt moeten zijn, waarbij het materiaalgebruik zou zijn verbeterd. Welke materialen dat dan moeten zijn daar rept Hyundai niet over, dus ik schaam mij er niet voor dat dit mij ontgaat. Maar of dat erg is? Eigenlijk is het interieur van de ix35 nog steeds prima. Ja, de toplaag van het dashboard is keihard, maar de deurpanelen voelen goed aan en ook de passagier is bedeeld met een fijn zacht stuk kunststof boven het dashboardkastje. Voor de prijs van deze testauto (ruim 50.000 euro) verwacht je misschien meer, maar voor de instapprijs van 26.000 euro is het interieur zeker goed genoeg.

De ix35 rijdt als de grote auto die hij is, en dat is een compliment.

Het multimediasysteem is qua functionaliteit nog helemaal in orde. Helaas geeft het scherm bij nacht nog steeds irritant fel licht, waardoor je genoodzaakt bent om het met een druk op de knop uit te schakelen. Bijzonder is de knop voor het instellen van de stuurbekrachtiging. In de meeste Hyundai's zit deze op het stuur, bij de ix35 is het stuurwiel niet gewijzigd en dus is deze 'gewoon' links daarvan op het dashboard geplaatst. Ach, daar doet 'ie zijn werk ook, al had een fris stuurwiel het interieur wel opgewaardeerd.

Als vanouds

Afgezien van de voornoemde wijziging is aan de besturing en het onderstel niets gebeurd. Dat was ook niet nodig, want de ix35 is een erg fijne auto. In eerste instantie maakt hij een wat gezapige, afstandelijke indruk maar na verloop van tijd blijkt juist dat karakter hem zo fijn te maken. Het onderstel is comfortabel, terwijl het overhellen van de koets behoorlijk meevalt. Alleen bij echt slechte klinkerwegen heeft de Hyundai wat moeite met de verwerking, maar storend wordt dat nooit. De ix35 rijdt als de grote auto die hij is, en dat is een compliment.

De besturing, ik stipte hem al even eerder aan, past bij het onderstelkarakter – ongeacht de stand waar ‘ie in staat. Of hij nu in comfortabel (licht), normaal of sport (zwaarder) zet: elk van de standen zou bij het karakter van de auto kunnen passen. Het stuurgevoel wordt namelijk niet beïnvloed, het is alleen de zwaarte die wat verandert. Sturen zelf doet de auto gevoelloos en indirect, maar ook dat past bij het relaxte karakter.

De automatische transmissie past eveneens goed in dit plaatje. Deze is van de traditionele soort met koppelomvormer die als een klassieke automaat grossiert in slip. Af en toe heb je hierdoor het gevoel met een continu variabele transmissie onderweg te zijn, maar dat is echt niet het geval. De bak kent namelijk zes versnellingen. Vergeleken met de zeven- en achttrapswonders van tegenwoordig loopt ‘ie wel wat achter, maar dankzij lange overbrengingen blijft het toererental met 2.100 tpm bij 120 km/u binnen de perken. Het nadeel is dat de automaat ook bij geringe bewegingen van het gaspedaal al terugschakelt, terwijl je het gevoel hebt dat de 2.0 CRDI dieselmotor het op zijn hoge koppel (383 Nm) prima zou kunnen trekken. Het testverbruik valt met 1 op 13 (dichtbij de fabrieksopgave) niet tegen voor zo'n sterke auto met gedateerde automaat, maar van een diesel hoop je op wat gunstiger waarden. Bij steviger doorrijden moet je niet schrikken van gemiddeld 1 op 11.

Genaturaliseerd

Bij niet-Europese auto's zie je nog wel beperkt verstelbare stoelen met korte zittingen, die duidelijk zijn afgestemd op de kleinere Aziatische posturen. De ix35 is volledig genaturaliseerd, want stuur en stoelen zijn niet alleen riant verstelbaar, maar ook geschikt voor passagiers met bovengemiddelde lengte. De stoelen bieden precies genoeg steun, zowel zijdelings als aan de onderbenen. Dit maakt het zitmeubilair erg geschikt voor langere ritten. Ook achterin heeft niemand wat te klagen. Twee volwassenen vinden er een prima plek met voldoende been- en hoofdruimte, ook drie kinderen passen hier probleemloos. De bagageruimte is met 591 liter ruim bemeten: een tent, koffers en overige spullen passen er prima in, zodat niet alles in de caravan hoeft. Al zou een afgeladen caravan geen probleem zijn, want deze 184 pk sterke ix35 mag 1.600 kg meesleuren. Niet kinderachtig, maar met een handbak is dit zomaar 400 kg meer. Als je daarmee niet over de Alpen komt...

Deze 184 pk sterke ix35 mag 1.600 kg meesleuren. Als je daarmee niet over de Alpen komt...

Dit hoge trekgewicht is niet uniek in deze klasse, maar de ix35 behoort op dit gebied wel tot de top in zijn segment. Een belangrijke concurrent is de sterk gegroeide Nissan Qashqai, die qua in- en exterieurmaten inmiddels erg dicht tegen de Hyundai aanschurkt. De Kia Sportage, een volle broer van de ix35, is onlangs licht gewijzigd en de vrijwel identieke prijsstelling maakt dat een keuze tussen die twee voornamelijk af zal hangen van persoonlijke voorkeuren.

Pel en win

De testauto zoals je hem hier op de foto's ziet kost maar liefst 52.930 euro. Een forse som geld, waarvan bijna 20.000 euro opgaat aan BPM. De automaat is een optie van nog geen 250 euro, maar hij veroorzaakt vanwege het hogere brandstofverbruik een 5.750 euro hogere BPM-aanslag. Buitensporig veel geld, wanneer je in het achterhoofd houdt dat de instap-ix35 voor een schappelijke 25.995 euro mee naar huis mag. Pel je de configuratie van de testauto af door de automaat en vierwielaandrijving (2.995 euro) te laten varen, dan kost de auto nog 43.995 euro. Nog eens duizend euro bespaar je door voor de 135 pk sterke diesel te gaan, die hetzelfde trekgewicht kent als de HP-variant. Hij is dan nog steeds fors duurder dan de Qashqai, die als 1.6 diesel standaard een automaat aan boord heeft. Dat geeft aan dat Hyundai met de ix35 voornamelijk platgetreden paden bewandelt en niets nieuws meer toevoegt. De troeven zijn dan ook voornamelijk het hoge trekgewicht en de rustgevende rijeigenschappen. Laat die vakantie dus maar komen!

Hyundai ix35: platgetreden paden

De nieuwste