De eerste generatie Kia Soul ziet er nog altijd leuk uit, maar weinig mensen durfden echt te kiezen voor het funky design. Met de tweede generatie Soul doet Kia het helemaal anders. De basislijnen bleven behouden maar hij is (in Nederland) enkel nog leverbaar met een volledig elektrische aandrijflijn. Of dat iets toevoegt aan het huidige EV-landschap ontdek ik in deze test. Met 4 procent bijtelling was zakelijk Kia rijden in elk geval nog nooit zo voordelig.
Qua uiterlijk zou de Kia Soul EV best door kunnen gaan voor een 'normale' brandstofauto. Bij de testauto vallen de witte, aerodynamische wielen en ‘tandpastatube-blauwe’ kleuraccenten nogal op, maar later worden ook meer 'Hollandse' kleuren als zilvergrijs leverbaar. Daarmee zal deze Kia een stuk anoniemer door het verkeer gaan, al blijft het een markant ontwerp. Het belangrijkste element van deze auto ligt verscholen onder de vloer: 27 KWh aan accu's, méér dan de concurrentie momenteel biedt.
Iets meer ‘lucht’
Die net weer wat grotere accucapaciteit geeft je als Soul EV-rijder iets meer ‘lucht’ op langere reizen. Met een opgegeven range van 212 kilometer is het bij lange na nog geen Tesla, maar zit je wel ruimschoots aan de goede kant van bruikbaar. Tijd dus om de proef op de som te nemen door van Kia’s hoofdkantoor in Breukelen zonder opladen naar Groningen te rijden. Dat is een afstand van net iets meer dan 190 kilometer. Om de vergelijking met de Volkswagen e-Golf, waarmee ik een vergelijkbaar traject reed, eerlijk te houden kies ik voor een snelheid rond de 90 km/u. Na 130 kilometer zoeven blijkt mijn range nog dusdanig dat ik in theorie sneller kan gaan rijden. Dit doe ik niet, en met nog 15 procent lading ‘over’ arriveer ik zonder een druppeltje zweet in Groningen. Een hele nette prestatie van de Soul!
Bij de testauto vallen de witte, aerodynamische wielen en ‘tandpastatube-blauwe’ kleuraccenten nogal op.
Het uitblijven van zweterige momenten is te danken aan de pessimistische ‘resultaten uit het verleden’-teller die de te behalen reikwijdte aangeeft. Bij vertrek vanaf het hoofdkantoor staat deze op 140 kilometer (op basis van het eerdere ‘verbruik’). De boordcomputer voert de gehele rit subtiele correcties uit op basis van het huidige energieverbruik. Dat is veel fijner dan een teller die altijd start vanaf de opgegeven (onrealistische) waarde en daarbij sneller afloopt dan je dagteller oploopt. Na enkele laadbeurten is de range bij een volle accu subtiel toegenomen naar 160 kilometer, wat aardig overeenkomt met de afstand die je in de praktijk kunt halen. Ga je als een stereotype leaserijder tekeer, dan zal 120 kilometer bereik het maximale zijn dat je kunt behalen. De stelregel die geldt bij langere afstanden is: hoe langzamer je rijdt, hoe sneller je er bent. Onderweg (snel)laden kost nu eenmaal meer tijd dan langzamer rijden.
Om te kunnen snelladen hoef je trouwens niets bij te betalen, want de Soul EV biedt standaard een ChaDeMo-snellaadcontact. Deze standaard, voornamelijk gehanteerd door Japanse en nu dus ook Koreaanse fabrikanten, is momenteel nog het wijdst verspreid in Nederland.
Next-level Koreaans
Van binnen ziet de Kia Soul er verrassend goed uit. Nu heeft Kia de laatste jaren al keurig vormgegeven en gebouwde dashboards maar de Soul is duidelijk van een hele nieuwe generatie. De afwerking van het dashboard is, met zachte toplaag, erg goed en alle onderdelen sluiten netjes op elkaar aan. De grootste ster die er straalt is het 8 inch touchscreen. Dit is een multifunctioneel scherm zoals je het kent van je smartphone of tablet en het reageert ontzettend goed. Bij het invoeren van een navigatiebestemming treedt geen vertraging op en het toevoegen van routepunten gaat uiterst intuïtief. Met dit systeem heeft Kia werkelijk een pareltje neergezet.
Een mooi details is de ‘radar’ die de reikwijdte op een kaart projecteert wanneer je de navigatiebestemming invoert. Zo zie je in één oogopslag of je het eindpunt zonder opladen haalt en of je ter plaatse aan een laadpunt moet denken. Minder fraai is het ontbreken van een smartphone-app waarmee je op afstand de laadstatus kunt controleren.
De Kia Soul EV levert 110 pk vanaf 2.700 tpm.
De stoelen zijn een verhaal apart. De lichtgrijze bekleding voelt aan als vilt en is lekker warm en stroef. De zetels zitten in eerste instantie erg prettig, maar wanneer je er lang in zit blijken ze net te zacht voor een goede ondersteuning. De hoofdruime is, ook achterin, zeer goed. Door de hoge wagenvloer zitten passagiers daar met ietwat opgetrokken knieën. De beenruimte is desondanks ruim voldoende, waardoor je zonder probleem met vier personen op pad kunt. Met vijf kan ook, maar dan wordt het achterin uiteraard iets krapper. Met 281 liter is de bagageruimte niet erg groot en de laadvloer ligt hoog. Waarom dat is, blijft onduidelijk want na het verwijderen van de onder de vloer verborgen bakken voor de oplaadkabels blijkt er nóg meer diepte te zijn. Bijzonder dat Kia deze niet heeft benut, al is de tildrempel nu wel mooi laag. Verhuizen met de Soul EV? De in delen neerklapbare achterbank zorgt niet voor een geheel vlakke laadvloer, maar wel voor 981 liter stouwvolume.
Rijden als een ander
Het bijzondere aan de ‘mainstream’ elektrische auto’s van nu is dat ze goeddeels gelijkend rij- en weggedrag vertonen. De elektromotoren van zowel de Nissan Leaf, Volkswagen e-Golf en deze Soul vertonen grote overeenkomsten in vermogen en koppel. De Kia levert 110 pk vanaf 2700 tpm en het koppel van 285 Nm is beschikbaar van 1 tot diezelfde 2.700 tpm. Op de weg voelt de Kia Soul ontzettend gedegen aan, erg vergelijkbaar met de Nissan Leaf. Dat blijkt ook bij het vrijgeven van het vermogen, dat Kia goed onder controle heeft. Op nat wegdek ‘volgas’ geven resulteert niet in wielspin, maar in soepel wegrijden – zoals het hoort.
De stelregel die geldt bij langere afstanden is: hoe langzamer je rijdt, hoe sneller je er bent.
Kritiek heb ik ook, en wel op de in drie standen instelbare besturing. In de lichtste ‘comfort’-stand is het alsof de stuurinrichting is afgevuld met groene zeep, de ‘normale’ stand is echt een middenweg en de soms vrij zware ‘sportstand’ ervaar ik als best passend, vanwege het zware en degelijke gevoel van de auto. Ondanks de instelbaarheid van de zwaarte biedt de inrichting nooit een echt stuurgevoel. En ook al went het op den duur, in het begin moet ik regelmatig gissen naar de stand van de voorwielen. Met een afgeregelde topsnelheid van 145 km/u en een 0-naar-100-sprint van 11,2 seconden is de Soul dan ook geen sportwagen waarbij stuurgevoel enorm belangrijk is.
In bochten blijft de vrij hoge Soul verrassend stabiel, met name dankzij het laaggeplaatste accupakket. In kortere bochten merk je dat de Nexen-ecobanden het wat moeilijk hebben maar over het algemeen heb je over de wegligging niet te klagen. De Soul is iets steviger geveerd vanwege zijn 1.456 kilogram leeggewicht, maar is soepel gedempt waardoor zijn comfort te allen tijde toereikend is.
In de ziel geraakt?
De gehele look en feel van de Soul EV geeft aan dat Kia zijn best heeft gedaan op deze auto. Je merkt in niets dat dit de eerste elektrische auto uit Korea is. Die serieuze aanpak blijkt uit alles, zoals het net weer wat grotere accupakket. Ook van binnen overtuigt de Soul met een prachtig afgewerkt interieur en een keurige binnenruimte waarop slechts de beperkte grootte van de kofferbak een klein smetje werpt. De rij-eigenschappen zijn niet bijzonder, maar wel meer dan goed voor mekaar. Met een prijs van 32.995 euro nestelt de Soul zich precies tussen de Nissan Leaf (30.090 euro) en Volkswagen e-Golf (35.490 euro) in. Daarbij schermt ‘ie wel met een uiterst complete uitrusting, want op lederen bekleding na biedt hij standaard alles waar je ooit om durfde te vragen. Daarom staat alleen metallic lak voor 595 euro op de optielijst. Met z'n ruime interieur en zeer bruikbare actieradius vormt de Kia Soul EV een goede toevoeging aan het bestaande EV-aanbod.
Bezig met laden van de foto's
