Highlights

derde Tipo-variant
veel voor weinig
ook met automaat

Er wordt weleens gezegd dat bij Italiaanse auto’s vorm voor functie gaat. Het mag best iets minder handig zijn, als het er maar mooi uitziet. Op zich een mooie filosofie, die Fiat succesvol toepast. Kijk maar naar de leuke 500. De Tipo is van een hele andere orde. Dat was al duidelijk bij de Sedan en Hatchback, maar nu volgt de ultieme veel-voor-weinig-versie: de Stationwagon. Hoeveel voor hoe weinig je krijgt zoek ik uit in Barcelona, waar ik uitgebreid kennis kan maken met een van de meest praktische Fiats in jaren.

Wie aan een praktische Fiat denkt, ziet misschien heel even de Multipla uit 1997 in zijn gedachten opdoemen. Ja, dát is een handige auto maar het uiterlijk is, zelfs nu nog, op z’n zachtst gezegd spraakmakend. Eén ding is zeker: het ontwerp van de Tipo Stationwagon zorgt voor veel minder discussie.

Bekijken

De Stationwagon is misschien wel de mooiste van de drie Tipo’s. Niet opvallend zoals de 500, maar hé, dit is een praktische auto. Toch, in de kleur zoals die van de testauto, met glanzend zwarte dakrails, chromen strips langs de ramen en nette lichtmetalen wielen staat er wel een chique auto. Het sterkste deel van het ontwerp is zonder twijfel de neus en dan vooral de grille met tientallen chromen streepjes.

Aan het dashboard herken je de praktische inborst van de Tipo. Geen hoogglans zwarte panelen of glimmende knopjes, maar een doelmatige werkplek. Wel een die er verder keurig uitziet en met het optionele beeldscherm van het Uconnect-multimediasysteem ook modern.

Zitten

Dankzij de fijne stoelen en het goed verstelbare stuur vind je eenvoudig een prettige zitpositie. Het dikke stuur en de stevige pook geven direct een goed gevoel. Ook met het hele gezin ben je lekker onderweg, want de ruimte in de Tipo Stationwagon is riant. De achterbank ‘slikt’ zonder morren zowel kleine kinderen als lange pubers. De inhoud van de bagageruimte is met 550 liter een keurig gemiddelde in het segment. Het afdekzeil kan in drie standen afgerold worden, een handigheidje dat de vreugde bij dagelijks gebruik aanzienlijk vergroot. Ook handig, maar waarschijnlijk gebruik je deze functie niet elke dag, is de in hoogte verstelbare vloer. Hiermee maak je een vlakke laadvloer als de achterbank omlaag geklapt is, je hebt dan 1.650 liter tot je beschikking. Als je daarmee niet uit de voeten kunt, dan moet je misschien maar eens nadenken over een bestelbus.

Bedienen

Voor wat er niet op zit, hoef je ook geen knopje te maken. Dat maakt het dashboard van de Tipo lekker overzichtelijk, je grijpt niet snel mis. Begrijp me niet verkeerd, alles wat je wilt biedt de Tipo. De auto is met zijn mooie infotainmentsysteem helemaal bij de tijd. Het 7 inch aanraakscherm (standaard op de geteste Business-uitvoering) heeft een mooie lay-out en werkt erg prettig, maar reageert een fractie te langzaam op de aanraking van je vinger. In de felle Spaanse zon blijft het beeldscherm goed afleesbaar.

Verwacht op de Tipo geen ingewikkelde, semi-zelfrijdende systemen of gekkigheden als een massagestand, dat past ‘m ook niet. Wel kan Fiat adaptieve cruise control leveren, die goed werkt en die bovendien ook als gewone cruise control is te gebruiken, zonder automatisch afstand te houden tot de auto voor je. Ook een automatisch noodremsysteem is verkrijgbaar, tegen geringe meerprijs.

Als je met 1.650 liter bagageruimte nog niet uit de voeten kunt, dan moet je misschien maar eens nadenken over een bestelbus.

Rijden

Heb je meer nodig dan 120 pk? Een terechte vraag, aangezien Fiat alleen dieselmotoren levert met 95 en 120 pk. Ik rijd de krachtigste dieselmotor en kan kort zijn in het antwoord op die vraag: nee. Het is een fijne motor, die beschaafd zijn ding doet. Je hoort nauwelijks dat het een dieselmotor is. Vanaf minder dan 2.000 tpm levert de 1.6 overtuigend kracht, de vermogensopbouw is bovendien vloeiend. In de testauto is de dieselmotor gekoppeld aan een prettig, stevig schakelende zesversnellingsbak. Voor slechts 1.000 euro meer levert Fiat een DCT-automaat met dubbele koppeling. Het testverbruik is met 6,2 l/100 km (1 op 16,1) netjes en wordt waarschijnlijk wel wat beter als je in het vlakke Nederland rijdt.

De Stationwagon lijkt van alle Tipo’s de fijnste onderstelafstemming te hebben. Eigenlijk precies goed: comfortabel maar niet bang voor bochten. Op de slingerweggetjes in het achterland van Barcelona vermaak ik me goed met de Tipo. De wegligging is stabiel, de auto voelt stevig aan en geeft vertrouwen. Precies zoals je het wilt hebben bij een stationwagon in het compacte middensegment. Alleen korte hobbels worden steviger dan gewenst doorgegeven. De besturing past goed bij de rest van de auto: met een prettige weerstand en nauwkeurig genoeg. Ook deze Fiat is uitgerust met een City-stand, waarmee de besturing lichter wordt bij lage snelheden.

Betalen

Door de CO2-afhankelijke BPM-heffing komt de beoogde prijspolitiek van Fiat in Nederland niet bij alle Tipo-versies goed uit de verf. Bij de Tipo Stationwagon wel. Het is de goedkoopste auto in zijn segment met een vanafprijs van 20.995 euro voor de 1.4 benzine-uitvoering met 95 pk. Het verschil loopt bij de dieselversies verder op. De vanafprijs voor de Tipo Stationwagon met 1.6 MultiJet diesel bedraagt 24.995 euro. Als je kijkt naar vergelijkbaar gemotoriseerde stationwagons dan varieert het verschil van enkele tientjes tot meer dan 6.000 euro, in het voordeel van de Tipo. De geteste auto, die zo’n beetje van alle luxe is voorzien, kost 28.160 euro. Ter vergelijking: voor ongeveer hetzelfde bedrag krijg je bij Skoda de kaalste Octavia Combi met 110 pk dieselmotor.

Als je kijkt naar de leasetarieven dan zijn de verschillen iets kleiner, maar de Tipo blijft (nipt) de goedkoopste. Bovendien betaal je door de lagere fiscale waarde minder bijtelling dan bij de andere stationwagons.

Samenvatting en conclusie

De Tipo is de meest praktische Fiat-personenauto van dit moment. Dat zie je ook aan de naam. Geen Sportwagon, CW, Estate of Touring Sports, maar gewoon Stationwagon. Dat is wat het is. En een goede ook, de Tipo Stationwagon is de Tipo zoals Fiat ‘m bedoeld heeft. Dat wil zeggen: ruim, goedkoop, comfortabel en praktisch. Dat hij de goedkoopste in zijn segment is zie je alleen aan het beperkte aanbod motoren, de opzet van het dashboard en het ontbreken van overdadige gadgets. Maar laat ik de Tipo niet afdoen als budgetauto, want dat is het absoluut niet. Het is geen Dacia. De Tipo stuurt fijn, heeft een goed onderstel, een fijne 1.6 dieselmotor en een mooi multimediasysteem. En hoewel functie op de eerste plaats komt, ziet de Tipo er gewoon goed uit – zeker in de geteste uitvoering. Een functionele auto ‘in vorm’.

Fiat Tipo Stationwagon: functie in vorm

De nieuwste