Zwarte bumpers, stalen wielen zonder wieldoppen en kieren tussen de carrosseriedelen waar je duim met gemak in verdwijnt. Twintig jaar geleden keek niemand hiervan op maar anno 2010 is er een hoop veranderd, zou je denken. Nu is er de Dacia Duster. Goedkoop, ruim, hoog op de poten en naar wens zelfs met vierwielaandrijving. Je zou hem kunnen zien als de Lada Niva van de 21ste eeuw. Heeft de Duster het in zich om dezelfde cultstatus te bereiken als deze Russische terreinauto?

Er was eens de Lada Niva. Wie kent hem niet, met z’n hoekige koets, ronde koplampjes en werkelijk primitieve bouwkwaliteit. Maar wel met oerdegelijke techniek, bestand tegen de Russische wegen en winters. Sinds eind jaren ’70 loopt de Niva nagenoeg onveranderd van de band. Dat is een ongekende prestatie, hoewel de auto vandaag de dag buiten Rusland nauwelijks nog kopers trekt.

Nu is er de Dacia Duster. De geschiedenis van dit Roemeense merk gaat terug tot eind jaren zestig, toen het merk startte met de verkoop van onder licentie geproduceerde Renaults. De Fransen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld bij Dacia maar pas in 1999 kocht Renault het Roemeense merk op. Na een succesvolle introductie op de West-Europese markt van de Logan en later de Logan MCV en Sandero is er nu de Duster. De SUV is gebaseerd op het hetzelfde verlengde Renault Clio-platform als z’n kleinere broertjes maar wordt als enige Dacia aangeboden met vierwielaandrijving.

Eenvoud

De Dacia Duster straalt in al z’n eenvoud iets stoers uit. De zwarte bumpers, stalen wielen en de enorme radio-antenne zijn niet meer van deze tijd maar bij de Duster misstaat het niet. Zelfs de grote kieren tussen de verschillende carrosseriedelen en de duidelijk zichtbare scharnieren bij de motorkap neem je voor lief. Het ontwerp zelf heeft leuke elementen, zoals de uitgeklopte wielkasten en de uitstulpingen in het plaatwerk bij de achterlichten.

Van het interieur word je een stuk minder vrolijk. Het ziet eruit alsof het in de jaren ’80 is ontworpen en de toegepaste kunststoffen zijn zonder uitzondering hard. Afgezet tegen de prijs valt het allemaal best mee maar als je plaatsneemt in de Dacia ga je echt een stap terug in de tijd. De onderdelen steken niet allemaal even mooi in elkaar en hier en daar hoor ik wat geknisper uit het dashboard komen. Bij de aansluiting met de voorruit komt een groot stuk schuimplastic naar buiten, ook dat verdient niet de schoonheidsprijs. De enige troost is dat het ongetwijfeld lang mee zal gaan.

Weinig knoppen

Het voordeel van een budgetinterieur is dat er weinig functies en dus weinig knoppen zijn. Wel bevindt het bedieningspaneel van de ventilatie zich te laag, waardoor de draaiknoppen lastig te bedienen zijn als er een flesje in de bekerhouder staat. In de categorie primitief valt de ruitensproeierinstallatie, je dient de wissers apart te activeren na het sproeien. Het stuur is alleen in hoogte verstelbaar – zelfs dat is nog een optie - maar een goede zitpositie is snel gevonden. De stoelen zijn oké maar bieden niet al te veel steun in de onderrug. Een lendensteun staat helaas niet op de optielijst.

In de categorie primitief valt de ruitensproeierinstallatie, je dient de wissers apart te activeren na het sproeien.

De Duster biedt een zee van ruimte aan inzittenden. Ook langere bestuurders kunnen ‘achter zichzelf zitten’, zowel de hoofd- als beenruimte achterin zijn dik in orde. Wel zijn de hoofdsteunen te laag om een adequate bescherming te bieden bij een aanrijding van achteren. De kofferbak is regelmatig van vorm en biedt plaats aan 475 liter bagage. Met de leuningen van de achterbank omlaag geklapt groeit de laadruimte naar 1.636 liter. Als je de 4x4 bestelt dan ligt de laadvloer wat hoger omdat onder de vloer dan het reservewiel ligt. Bij de voorwielaangedreven uitvoeringen hangt het ‘vijfde wiel’ onder de auto.

Renault-motor

De achterklep kan weer dicht en de motorkap open. Die is uitgerust met heuse gasveren – dat dan weer wel. Hier verloochent de Dacia zijn technische afkomst niet, op het 1.6-je staat met grote letters ‘Renault’ geschreven. Het blok wordt door de Fransen gebruikt in de Clio en Megane en verrast in de Duster. Het is een soepele machine die nooit te zwak aanvoelt. Vanaf zo’n 2.000 tpm voelt de motor levendig en kun je doortrekken tot aan ‘het rood’ maar nodig is dat helemaal niet. De krachtbron bouwt z’n vermogen mooi op. De 105 pk’s zijn voldoende om de slechts 1.135 kilo zware Duster vlot van zijn plek te laten vertrekken. Wel produceert het blok enorm veel geluid maar dat is meer te wijten aan de beroerde isolatie. Vanaf 110 km/u laat de motor een vervelende brom horen, die aanhoudt totdat je de 140 km/u gepasseerd bent. Een ander puntje van kritiek is dat het motorblok te slappe steunen heeft en daardoor behoorlijk kantelt. Vooral in de file is zo’n schuddende motor bij het op laten komen van de koppeling of het loslaten van het gaspedaal erg irritant. Daar staat tegenover dat de Duster behoorlijk zuinig is. Gedurende de testperiode scoorde ik een zeer nette 1 op 15,9, aanzienlijk beter dan de fabrieksopgave van 1 op 13,3. En denk nou niet dat de Duster is ontzien in de testweek…

Het ontwerp van de Dacia Duster heeft leuke elementen

De Dacia Duster voelt tijdens het rijden niet nadrukkelijk aan als een goedkope auto. De besturing is nogal vaag en geeft vooral in het eerste deel van de stuuruitslag nauwelijks feedback maar reageert redelijk direct op de stuurcommando’s. Het overhellen blijft binnen de perken en daardoor durf je de Duster vol vertrouwen op te jagen in de bocht. Dat vindt ‘ie helemaal niet erg want het onderstel heeft nog heel wat in huis. Piepende banden kondigen onderstuur aan, dan is het een kwestie van gas loslaten. De achterkant blijft mooi in balans. In snel genomen, scherpe bochten merk je wel dat de Duster nogal hoog op z’n poten staat, dan helt de koets wat meer. Het veercomfort is dik in orde maar dat kan ook bijna niet anders met Renault-techniek. Al met al ben je in de dagelijkse praktijk prettig onderweg in de Duster.

De Dacia Duster voelt tijdens het rijden niet nadrukkelijk aan als een goedkope auto

Modderboy

De testauto is niet voorzien van vierwielaandrijving dus een echte modderboy is deze Duster niet. Er zijn wel uitvoeringen met 4WD, vanaf 16.990 euro. Voor het echt zware werk is het Clio-onderstel waarschijnlijk niet geschikt maar de flinke bodemspeling en de aanloophoek van 30 graden zorgen ervoor dat je nog een heel eind kunt komen.

De versnellingsbak voldoet maar niet meer dan dat. De schakelwegen zijn duidelijk maar de installatie voelt niet echt degelijk aan. Het woord ‘verfijning’ is zeker niet van toepassing op de versnellingsbak van de Duster. Over de reminstallatie heb ik geen klachten, de SUV vertraagt overtuigend – ook bij een noodstop.

Echt goedkoop

De Dacia Duster is er vanaf 13.990 euro maar dan heb je een behoorlijke uitgeklede uitvoering. Ook de Ambiance is nog behoorlijk kaal, pas de Laureate – die is er vanaf 16.990 euro – voldoet qua uitrusting aan de hedendaags maatstaven. Echte concurrenten heeft de Duster met die prijsstelling niet, de Nissan Qashqai en Mitsubishi ASX komen nog het dichtst in de buurt met een vanafprijs die riant over de 21.000 euro heen gaat.

De testauto is een Ambiance die is aangekleed met wat extra’s als airconditioning, een radio/cd-speler en nog wat kleine dingetjes waardoor de prijs uitkomt op 16.480 euro. Een speciale vermelding verdient de garantietermijn van vijf jaar - of 100.000 kilometer.

Gedurende de testweek borrelt er steeds weer een vraag naar boven: wie zou deze auto willen kopen? Als het je te doen is om de ruimte en maximale ‘value for money’ dan koop je wel een Logan MCV. Of een Sandero, als je de ruimte niet nodig hebt. Maar deze Duster lijkt toch een beetje op goedkope stoerdoenerij. Een SUV is toch meer lifestyle en dat is wel het laatste woord dat op Dacia van toepassing is. Blijft een beetje een moeilijk verhaal dus. Het handjevol kopers dat de Duster gebruikt als goedkoop alternatief om buiten de gebaande paden te treden is te verwaarlozen. Als trekker van trailers en dergelijke is de Duster door het ontbreken van potente motoren ook al niet geschikt. Al deze vraagtekens staan los van het feit dat de Duster in de basis een heel aardige auto is, als je de prijs in acht neemt. De Duster lijkt hier echter op de verkeerde plaats te zijn. Gelukkig voor Dacia bestaat er een land in de wereld waar meer wegen onverhard dan geasfalteerd zijn en waar prijs belangrijker is dan schoonheid. Dat land is de geboorteplaats van de Lada Niva.