De zwarte lak van de Mercedes E-Klasse steekt fraai af tegen de sneeuw die zojuist is gevallen. De neus met ‘vier augen’ kijkt enigszins arrogant de wereld in. Onmiskenbaar een Mercedes maar toch anders. Het is knap hoe de Duitsers het toch weer hebben geflikt om wars van alle designtrends een modern en herkenbaar ontwerp neer te zetten. Hoeveel status blijft er over als er slechts een bescheiden 2,1 liter dieselmotor onder de motorkap ligt? Kan de E voor Efficiëntie en Exclusiviteit tegelijk staan?

‘Blue Efficiency’ vermeldt het plaatje op het voorscherm van de Mercedes E-Klasse. Dat is de naam die Mercedes sinds een jaar of twee hangt aan modellen die zijn uitgerust met een pakket brandstofbesparende maatregelen. Stel je daar niet al teveel bij voor, een start/stop-systeem hoort er bijvoorbeeld in de meeste gevallen niet bij. Toch mag deze E200 CDI dankzij het fraaie A-energielabel z’n blauwe plaatje met trots dragen.

Alles geoorloofd

De 2,1 liter dieselmotor heeft een vermogen van 136 pk en is daarmee de minst vermogende krachtbron in de line-up. Het koppel van 360 Nm spreekt al iets meer tot de verbeelding maar is dat genoeg om de E-Klasse vlot van zijn plek te laten vertrekken? De E-Klasse weegt toch een niet misselijke 1.720 kilogram. Voor een groen label lijken vandaag de dag alle middelen geoorloofd maar als fabrikant moet je in dit segment daarin niet te ver doorslaan.

Met die gedachte in het achterhoofd draai ik de sleutel in het contact van de CDI om. Schuddend komt de dieselmotor tot leven en met licht geratel loopt de motor stationair. Dat moet toch beter kunnen. De motortrillingen dringen net iets te nadrukkelijk door in het interieur en de pook schudt vrolijk mee. Erg chique oogt de schakelinstallatie toch al niet maar een kniesoor die daarop let. Een Mercedes in dit segment hoort uitgerust te zijn met een automaat en in dat opzicht is het vreemd dat het merk voor de zwakkere motoren alleen een vijftraps automaat aanbiedt en niet de nieuwe bak met zeven versnellingen. Met de handgeschakelde zesbak is verder overigens prima te leven.

Alle zorgen over vermogensgebrek verdwijnen als sneeuw voor de zon

Alle zorgen over vermogensgebrek verdwijnen als sneeuw voor de zon zodra je met de E200 CDI onderweg bent. Je hebt in de E200 CDI niet het gevoel dat je over te weinig kracht beschikt. Dan moet je wel zorgen dat je in het ideale toerengebied blijft want de 2.1 dieselmotor heeft nogal last van een turbogat. Onder de 1.800 tpm gebeurt er nagenoeg niets. Als je afgaat op de ‘adviezen’ van de schakelindicator, die als doel heeft de bestuurder zo zuinig mogelijk te laten rijden, dan kom je telkens weer buiten het ideale toerengebied terecht waardoor je behoorlijk tempo verliest. Tijdens de testperiode kwam ik uit op een verbruik van 1 op 12,3 – een redelijke score maar bij lange na niet zo gunstig als de fabrieksopgave van 1 op 18,9.

Comfort-freaks

Het stuur- en weggedrag zijn precies zoals je van een Mercedes verwacht. De testauto is voorzien van het Avantgarde-pakket waardoor de auto 15 mm dichter bij het asfalt staat. De verlaging zal voor echte comfort-freaks wellicht iets te veel van het goede zijn. Niet dat de E-Klasse hard geveerd of gedempt is maar het ‘zweefgevoel’ blijft achterwege. Daar staat tegenover dat de E-Klasse een zeer stabiele wegligging heeft. Met achterwielaandrijving is het op glad wegdek – zoals tijdens de testperiode – natuurlijk altijd oppassen geblazen. ESP grijpt niet direct in dus als je iets te veel gas geeft in de bocht dan zet de kont eerst een stapje opzij voordat de elektronica de boel weer op de rails zet. De auto helt, ook in snelgenomen bochten, nauwelijks over en dat geeft niet alleen een vertrouwenwekkend gevoel maar draagt ook bij aan het comfort voor de inzittenden.

De besturing voelt wat wollig aan, zoals gebruikelijk bij Mercedes. De stuurinstallatie zelf werkt behoorlijk direct maar veel gevoel met wat de wielen doen is er niet. Dat is een bewuste keuze geweest van Mercedes om het comfortabele karakter geen geweld aan te doen maar een tikkeltje meer ‘feeling’ met het wegdek zou prettig zijn. Met name in flauwe bochten – dus in het eerste deel van de stuuruitslag – heb je geen idee in welke positie de voorwielen staan.

Remmen doet de E-Klasse voortreffelijk, bij een noodstop komt de sedan op indrukwekkende wijze tot stilstand. Bij het uitvoeren van de noodstops valt op dat het Pre-safe systeem – dat onder andere de gordels aanspant – niet altijd in werking treedt.

Taxi

In Duitse steden rijdt de nieuwe E-Klasse al veelvuldig als taxi rond. De riante zitruimte achterin maakt de auto hiervoor zeer geschikt. Achterpassagiers vinden veel beenruimte, ook als de zetels voorin wat verder naar achteren staan. Mercedes heeft uitsparingen voor de knieën gemaakt aan de achterkant van de rugleuning van de voorstoelen. Voor personen tot een lengte van 1,95 meter biedt de E-Klasse genoeg hoofdruimte. Ook voorin is het uitstekend vertoeven in de E. In deze relatief eenvoudige uitvoering zijn de verstelmogelijkheden voor stoel en stuur voldoende uitgebreid en het vinden van een fijne zitpositie is dan ook kinderspel. De stoelen zitten uitstekend en bieden voldoende ondersteuning op de juiste plaatsen. Jammer alleen dat de lederbanen op de zitvlakken nep zijn. Echt leer is in allerlei kleuren verkrijgbaar vanaf 2.687 euro.

De E-Klasse beschikt over een overzichtelijk dashboard, dat in deze uitvoering is afgewerkt met fraai gelakt donker essenhout. Een juweeltje is het prachtige bedieningspaneel voor de climate control. Een dissonant is het materiaal waarvan de uitstroomroosters van de ventilatie is gemaakt. Het goedkoop ogende ‘alu-look’-plastic steekt een beetje af tegen de rest van het dashboard, dat verder bestaat uit fraaie materialen – conform het segment waarin de E opereert. De oranje verlichting van de toetsen ziet er in het donker niet erg ‘premium’ uit, zeker niet in vergelijking met de mooie witte verlichting van het instrumentarium. De sfeerverlichting – standaard op de Avantgarde – valt nauwelijks op.

Een overzichtelijk dashboard, afgewerkt met fraai gelakt donker essenhout

De bediening van de functies in de E-Klasse spreekt voor zich, elke bestuurder zal hier snel z’n weg vinden. Het Bluetooth-systeem voor de telefoon werkt niet geheel vlekkeloos en loopt zelfs vast wanneer ik een gangbaar model mobiele telefoon probeer te installeren. Als dat is gelukt blijkt dat de geluidskwaliteit wel wat te wensen overlaat. Het navigatiesysteem werkt daarentegen prima en heb ik niet kunnen betrappen op fouten. Met een draaiknop op de middentunnel kun je alles eenvoudig instellen.

Eén van de heilige Mercedes-huisjes is de links naast de pedalen geplaatste parkeerrem, die je met de voet moet indrukken en met een gammel aanvoelend hendeltje weer deactiveert. Waarom Mercedes zo hardnekkig aan dit systeem vasthoudt is me niet duidelijk, zeker niet nu de elektronische parkeerrem steeds meer gemeengoed wordt.

Uitlaatpijp in de voorbumper

Het ontwerp van de nieuwe E-Klasse is onmiskenbaar Mercedes. Anders dan alle andere auto’s maar toch modern en statig. De ronde vouw boven het achterwiel ligt wat moeilijker op het netvlies en de achterpartij lijkt niet helemaal in verhouding. Het boogje onderin de voorbumper met daarin de LED-dagrijverlichting tref je alleen op de Avantgarde en de AMG aan. Op de andere uitvoeringen is de auto voorzien van twee ronde lichtunits aan beide zijden. Dat ziet er wat vreemd uit, alsof de auto vier uitlaatpijpen aan de voorzijde heeft.

De Mercedes E-Klasse is er vanaf 45.900 euro, voor de E200 CGI. De E200 CDI is de goedkoopste dieseluitvoering en staat voor 46.900 euro in de prijslijst. Voor de testauto komt daar nog het Avantgarde-pakket bij en het Business Class-pakket met onder andere een navigatiesysteem, een prima klinkende audio-installatie en metallic lak. Dat maakt de totaalprijs van de testauto 53.498 euro. Ter vergelijking: de Audi A6 2.0 TDIe met 136 pk is er vanaf 45.040 euro, de even krachtige Volvo S80 2.0D staat voor minimaal 40.495 euro in de prijslijst. Ten opzichte van de concurrentie ligt de prijs van de E200 CDI dus iets hoger.

Mercedes zet op geheel eigen wijze een erg fijne auto – met enkele schoonheidsfoutjes – neer in het hogere zakensegment. Hoewel de vorige E-Klasse veel kwaliteitsproblemen kende heeft dat nauwelijks geleid tot een deuk in het imago van ‘Das Haus’. Mercedes voelt perfect aan wat veel consumenten zoeken in dit segment en weet de juiste dosering stijl, luxe en comfort overtuigend te combineren. Daardoor is het geen auto voor elke doelgroep maar dat zie ik eerder als een pluspunt dan als een minpunt. Mercedes is Mercedes. Daar doet de niet al te krachtige dieselmotor in de E200 CDI gelukkig geen afbreuk aan. De motor is helaas niet zo Efficiënt als Mercedes belooft. De E staat gelukkig nog altijd voor Exclusiviteit maar bovenal voor Ervaring. De échte Mercedes-ervaring.