De klasse van de compacte MPV’s lijkt na jaren van stilte weer te herleven. Het uitgespeelde orkest pakt de strijkers weer op. Kan Kia een beetje Soul brengen tussen muzikale klasgenoten als de Honda Jazz en Nissan Note? In deze rijtest met de Soul 1.6 X-ecutive kijken we hoeveel muziek er zit in Kia’s nieuwste model.

Het uiterlijk van de Kia Soul laat in ieder geval geen misverstand bestaan over de bedoelingen van het merk. De auto is verfrissend en origineel vormgeven en zit vol met designgrapjes. Kijk bijvoorbeeld eens naar de opbollende achterklep, de diepliggende knipperlichten vóór, de doorlopende raampartij of de stoere, uitgeklopte wielkasten: de Soul is met geen enkele andere auto te verwarren. De credits voor het gewaagde design gaan naar de Duitser Peter Schreyer, die ook de eerste generatie Audi TT ontwierp.

De opvallende kleur van de testauto staat de Soul goed, net als de 18 inch wielen die standaard zijn bij het meest luxe uitrustingsniveau X-ecutive. Gedurende de testperiode kregen we zowel positieve als negatieve reacties op het ontwerp. Hoe dan ook, er wordt gepraat over het design van een Kia. Wie had dat tien jaar geleden durven denken?

In de ‘mood’

Kia gaf het interieur een behoudender vormgeving maar het geheel ziet er bijzonder goed uit. De gebruikte kunststoffen zijn vrij hard maar storend is dat niet, het dashboard is namelijk netjes afgewerkt. Het is jammer dat Kia de deurpanelen heeft voorzien van een harde, goedkoop aandoende plasticsoort. Een stofje was hier meer op z’n plaats geweest. In de categorie ‘om te huilen’ is het handeltje om de tankdop te openen. Het ziet eruit alsof het uit een jaren ’80-model van Toyota komt. Dat niet alleen, het is dramatisch gemonteerd: met een stanleymes is de bekleding opengesneden zodat het stangetje eruit kan steken.

De Soul is met geen enkele andere auto te verwarren

Een goede zitpositie is zowel voor grote als kleine bestuurders redelijk makkelijk te vinden. Helaas is de rugleuning van de stoel niet traploos verstelbaar en varieert de stand van het stuur alleen in hoogte en niet in diepte. Alle knoppen zitten hoog op de middenconsole en dus goed onder handbereik. Bovendien is de bediening ervan logisch en in een oogopslag duidelijk.Een grappige gadget is de Mood-lamp. Een roodverlichte rand rondom de speakers in de voordeuren zorgt voor een beetje sfeer in het donker. Je kunt de verlichting zó instellen dat het licht knippert op de maat van de muziek maar dan moet je het volume flink opdraaien. Als je er gek van wordt kan de Mood-lamp ook uit.

Wel ruim, niet flexibel

De ruimte aan boord krijgt een dikke voldoende. Achterpassagiers hebben zeeën van hoofdruimte (inzittenden tot twee meter lang komen niet in gevecht met het dak) en ook de beenruimte is goed. Je moet wel je benen naast de voorstoelen plaatsen, want de harde kunststof plaat in de rugleuning is niet lekker voor je knieën. In de Kia geen MPV-fratsen als vliegtuigtafeltjes, multifunctionele opbergvakken of draaibare en verwijderbare stoelen. Kia komt aan het einde van het jaar nog met een ‘echte’ mini-MPV op de markt. De Soul heeft gewoon een achterbank die eenvoudig in twee delen is neer te klappen, waardoor de bagageruimte groeit van een redelijke 340 liter naar 818 liter. Een nadeel is de hoge tildrempel maar de laadvloer is mooi vlak. Verder vind je overal in het interieur bekerhouders, beschikt het model over een ruim dashboardkastje en nog een - onhandig te openen - vak bovenop het dashboard.

Je heet Soul of niet, natuurlijk. Vandaar dat Kia alle uitvoeringen standaard voorziet van radio/cd/mp3-speler en zes speakers.

Luie motorOndanks de grappige vormen is de koets goed te overzien. Alleen de dikke C-stijl, die aan de achterkant van de auto doorloopt, beperkt het zicht enigszins. Optioneel levert Kia de Soul met een achteruitrijcamera, een klein schermpje in de binnenspiegel laat zien wat zich achter de auto bevindt. Het werkt goed, alleen moet je niet blind vertrouwen op de camera want obstakels aan de zijkant worden niet in beeld gebracht.

Theoretisch heeft de 1.6 benzinemotor 126 pk maar het lijkt wel alsof er 25 paarden thuis zijn gebleven. Traag wil ik de Kia niet noemen, maar je moet je voet flink op het gas houden om een beetje op te schieten. Daarbij geeft de zestienklepper de indruk er niet zoveel zin in te hebben, hij schreeuwt het uit en zowel de snelheidsmeter als de toerenteller klimmen tergend langzaam omhoog. Het is helaas de enige benzinemotor die het merk aanbiedt, dus als je een iets vlotter motorkarakter wilt dan ben je aangewezen op de 1.6 turbodiesel met 128 pk, die ruim 100 Nm meer koppel heeft dan de benzinevariant. Ook het benzineverbruik geeft weinig reden tot tevredenheid, gedurende de testperiode liep de Kia 1 op 9,9. Theoretisch moet 1 op 15,3 mogelijk zijn maar dat lijkt me niet haalbaar.

De versnellingsbak is af en toe een beetje hakerig maar meestal schakelt ‘ie probleemloos. Een bekend Kia-euvel trouwens, de versnellingsbak van de Cee’d is ook geen toppertje. Over de koppeling heb ik geen klachten.

Een behoudende vormgeving maar het geheel ziet er bijzonder goed uit

Stabiel weggedrag

Gelukkig is het weggedrag van de Soul prima, de auto helt gezien zijn hoogte relatief weinig over in de bocht. Voor dagelijks gebruik is de wegligging prima, op de grens is de auto onderstuurd maar zover ga je niet met twee kinderen op de achterbank. Het veercomfort is goed, alleen de demping is nogal hard maar dat is te wijten aan het 18 inch schoeisel met lage bandwangen.

De besturing is vooral rond de middenstand nogal vaag en als je de auto pusht in de bocht wordt de communicatie met het wegdek snel minder. Bij normaal, dagelijks gebruik heb je hier weinig last van, de Soul is nu eenmaal niet bedoeld als ‘rijdersauto’. Iets wat je wel opmerkt in de praktijk is dat de auto bij het insturen door een soort ‘weerstandspunt’ heen moet, ook dit komt waarschijnlijk door de brede banden.

Met de remmen zit het wel goed, het pedaal laat zich goed doseren en noodstops leveren geen problemen op. Mocht het toch fout gaan dan heeft de Soul standaard zes airbags en actieve hoofdsteunen. Bovendien is ESP (stabiliteitscontrole) standaard.

Audio-installatie standaard

Je heet Soul of niet, natuurlijk. Vandaar dat Kia alle uitvoeringen standaard voorziet van radio/cd/mp3-speler en zes speakers. De testauto is een X-ecutive, de meest luxe uitvoering. Onder andere de Mood-verlichting, privacy-glass achter en 18 inch lichtmetalen wielen krijg je dan standaard. Alleen automatische klimaatregeling voor de airco ontbreekt nog en staat ook niet op de optielijst. De achteruitrijcamera kost in combinatie met een schuif/kanteldakraam 1.345 euro. Daarmee komt de totaalprijs van de testauto op 21.740 euro. De Soul is er vanaf 15.995 euro maar dan heb je wel een erg kale uitvoering. Het Kia-model is een paar duizend euro goedkoper dan een vergelijkbare Citroën C3 Picasso, de nieuwste en meest directe concurrent van de Soul.

De Kia Soul laat de klasse van de mini-MPV’s weer swingen met een vrolijke noot tussen alle saaie riedeltjes. De droom van elke dirigent, al moet de Soul af en toe een beetje aangespoord worden want echt vlot blijkt ‘ie niet te zijn. Ook heeft hij last van overmatig drankgebruik. Maar ach, elke succesvolle muzikant heeft zo zijn grillen…