Al een tijdje plaagt Ford ons met specs en foto’s van de Fiesta ST. Naar verluidt gaat ‘ie 180 pk leveren en zullen Fords beroemde ondersteltechneuten er ongetwijfeld weer een gloeiend heet bommetje van maken. Tot die tijd moet de pk-honger van Fiesta-liefhebbers gestild worden met de Fiesta Metal. Met 134 pk, een gitzwart aanvalstenue en een prijs van nog geen 19 mille belooft ook deze Fiesta heel veel pret per euro.
De Ford Fiesta is een van de leukst gelijnde auto’s uit het B-segment. Dat geldt helemaal voor de dynamisch ogende driedeurs. De Metal doet daar nog een schepje bovenop en is herkenbaar aan z’n heldhaftige bodykit met forse achterspoiler, zilverkleurige omlijsting van de grille en dubbele uitlaatpijpen. Zeker in Panther Black en staande op dito gekleurde 17 inch wielen straalt de Fiesta Metal een onverschrokken straatvechtersmentaliteit uit. Nadeel is dat de grote gaten in de velgen de trommelremmen achter iets te duidelijk blootleggen. Net als de grijs gespoten voorste remklauwen past zoiets niet helemaal bij zijn uitstraling. Een offer voor het geslaagde design is het zicht schuin naar achteren. Maar ja, wie mooi wil gaan...
Veel uitrusting, weinig finesse
De beleving wordt voortgezet in het interieur, waar vooral de geborgen zitpositie en de ’sportieve tools’ een actief rijgevoel opwekken. Lekkere, standaard met leder beklede sportstoelen en een fijn stuur met verdikkingen op ‘kwart-voor-drie’ zijn de ingrediënten die de Fiesta Metal al lekker maken bij het instappen en het vinden van de ideale zitpositie. De stoelen zijn stevig, maar bieden precies voldoende steun om gerieflijk te blijven.
Net als andere Fiesta’s heeft de Metal een mooi vormgegeven dashboard, dat mede door de tellerkokers bovendien een sportieve inborst heeft. De bediening vergt enige gewenning. De airconditioning zit te laag en bovendien iets verzonken. Qua afwerking en finesse vormt de Fiesta niet de top van het segment. Daarvoor zijn bepaalde materialen en knopjes net even te grof en geven ongedempte dakhandgrepen en lijmresten aan de binnenzijde van opbergvakken het idee dat detailliefde mist. Met airconditioning, zwartlederen bekleding met zilverkleurige stiknaden, verwarmde stoelen en ‘alles elektrisch’ is de Fiesta Metal al riant uitgerust, het 795 euro kostende Techno Line Sony X-pack maakt ‘m helemaal af. Voor dat geld krijg je niet alleen het uitstekende audiosysteem van Sony, maar ook leukigheden als cruise control, parkeersensoren achter, voorruitverwarming en een automatische airconditioning. Een pakket uit de categorie ‘altijd bestellen’.
Lieve hemel, wat een wegligging en wat een communicatie met de bestuurder staan er op het curriculum vitae van de Metal
Voorpassagiers zitten perfect, maar de ruimte achterin is niet meer dan acceptabel. Wie niet onderuit gezakt wil zitten, kampt boven de 1,80 meter lichaamslengte met hoofdruimtegebrek en knieën komen al gauw in aanraking met de voorstoelen. Met 295 liter inhoud heeft de Fiesta een bovengemiddeld grote bagageruimte. Voor het vervoer van groot spul kan de bank in twee ongelijke delen worden platgelegd. Een vlakke laadvloer kan niet worden gecreëerd, aangezien de achterbankzitting niet opklapbaar is.
Grens nog lang niet bereikt
Dankzij de sportuitlaat snerpt de Fiesta Metal alsof het een lieve lust is, wat onverlet laat dat het na een tijdje gaat vervelen. Daarnaast krijgen passagiers al gauw het idee dat het allemaal erg hard gaat, een gevoel dat door het straffe onderstel geïntensiveerd wordt. Het comfort lijdt uiteraard onder die vering en demping, de staat van het wegennet gaat niet ongemerkt aan de inzittenden voorbij. Deze twee punten krijgen een positieve wending, zodra deze Fiesta gebruikt wordt waarvoor hij bedoeld is: een stevig potje sturen. Want lieve hemel, wat een wegligging en wat een communicatie met de bestuurder staan er op het curriculum vitae van de Metal.
De Fiesta staat bekend om zijn rijkwaliteiten en de Metal kan uiteraard niets meer of minder dan dit imago versterken. En ik kan je verzekeren, hij stelt niet teleur. Bij het aansnijden van een bocht mag hij nog iets strakker insturen, maar eenmaal in de bocht en op snelheid geeft de stuurinrichting een mooie tegendruk en reageert ‘ie erg precies. Normaal gesproken levert de 1,6-liter grote Ti-VCT 120 pk, de Metal heeft er 14 extra. Daarmee is de vermogensgrens van het onderstel nog lang niet bereikt. In een bocht kun je op het gas gaan staan wat je wilt, onderstuur treedt nooit op. Heel veel grip en een ver weg liggende gripgrens doen snakken naar de op handen zijnde ST-uitvoering. En dan te bedenken dat de testauto ook nog op winterbanden staat, die door hun zachtere rubbersamenstelling een vleugje scherpte wegnemen.
Een bovengemiddeld rijdende en vooral fantastisch ogende auto
Close ratio
Om een sportief karakter voor de Metal na te streven, monteert Ford een vijfbak met zogenaamde ‘close-ratio’ versnellingen. Door die korte versnellingen sprint de Keulse zwartkijker in 8,7 seconden naar de 100 km/u, maar stopt de acceleratie bij 195 km/u. Door de vrij lange versnellingspook gaat een gangwissel niet zo ‘klik-klak’ als gewenst. Kortere en preciezere slagen zouden de versnellingsbak perfect maken. Een zesbak mis je niet, hoewel de Fiesta Metal daar op de snelweg baat bij zou hebben. Het blok draait bij 120 km/u 3.500 tpm en op die snelheid is de brom uit de sportuitlaat best nadrukkelijk aanwezig, terwijl een extra verzet het verbruik had kunnen drukken. Ik reed gemiddeld 8,1 liter op de 100 kilometer en dat staat mijlenver van de 5,9 liter per 100 kilometer die Ford belooft, maar waarmee de Fiesta Metal wel voor 20 procent is bij te tellen.
Bij normaal gebruik merk je al dat de slechts 945 kilogram wegende Ford flink gemotoriseerd is. Hij heeft er altijd zin in en even terugschakelen levert door de korte versnellingen vermakelijke inhaalacties op. De reactie op het gaspedaal mag ietsje feller, maar als ‘ie echt toeren gaat maken komt de motor serieus op gang. Wat heerlijk dat er in dit turbotijdperk nog atmosferische motoren zijn die boven de 3.000 tpm bevrijd zijn en voorbij de 4.500 tpm gretig doortrekken tot 7.000 tpm, waarbij ze al 1.000 tpm in het rode gebied zitten. Echt zo’n blok dat de sporen wil krijgen en dat beloont met leuke uitlaatplofjes. Die worden alleen maar sterker naarmate de toeren stijgen. Laat net voorbij de 6.500 tpm het gas los of schakel op en de uitlaat ploft er vrolijk op los.
Op een verloren zondagmiddag
De testauto kost 21.085 euro en dan heb je het ‘hele boekje’ d’r op zitten. Een hele faire prijs voor een auto met zoveel power en luxe. Een echte hot hatch is de Fiesta Metal niet, daarvoor is hij niet snel genoeg en niet voldoende ‘hardcore’. Het is wel een bovengemiddeld rijdende, vooral fantastisch ogende auto met een lekkere toerenmachine onder kap. Het straffe onderstel en het opzwepende geluid zijn voor dagelijks gebruik even slikken, maar wat staat er in de prijslijst van Ford een heerlijke auto om een verlaten landweggetje mee aan te vallen. Verloren zondagmiddagen zullen nooit meer hetzelfde zijn.
Bezig met laden van de foto's
