Vroeger was alles beter. Die stelling geeft genoeg stof voor een avondje discussiëren, maar we kunnen het erover eens zijn dat het leven vroeger in ieder geval overzichtelijker was. De wereld leek kleiner, de politiek was harmonieuzer en auto’s waren duidelijk te categoriseren. Hoe anders is de situatie nu. Internet maakt de wereld oneindig groot, politici vliegen elkaar in de haren en auto’s zijn crossovers geworden. Ik ging op pad met een van de Cross-modellen van Volkswagen, de CrossTouran.

Voor wie is de Volkswagen die de grens tussen MPV en terreinwagen laat vervagen? Nou, laat ik vooropstellen dat het terreinwagenaspect zich beperkt tot uiterlijk vertoon. Van vierwielaandrijving is geen sprake, op onverhard terrein kan hoogstens de met twee centimeter verhoogde bodemspeling helpen. Dat maakt de CrossTouran vooral interessant voor mensen die de kwaliteiten van de Touran begeren, maar niet nummer zoveel willen zijn met VW’s midi-MPV voor de deur. Ergo: vind je de Touran te saai, koop dan een CrossTouran.

In dat geval moet je wel even over zijn happige prijs heenstappen. De CrossTouran is de duurste Touran-versie en kost 600 euro meer dan een al niet zo voordelige Touran 1.4 TSI Highline met 170 pk en DSG, waarmee hij qua uitrusting overeenkomt. Met die meerprijs onderscheidt de CrossTouran zich van de massa en voor de 41.180 euro die de testauto moet opbrengen, staat er ook echt iets om mee te pronken. Door die brede banden en velgen met diep hart smoelt de CrossTouran kordaat, waarbij kunststof details de Duitser lekker breed maken.

Lange vingers

De Touran loopt alweer een tijdje mee. Ruim acht jaar om precies zijn, al is ‘ie in 2010 grondig herzien. Zijn leeftijd voel je aan hier en daar wat aan de harde kunststoffen en zie je af aan de vormgeving van het ergonomisch nog altijd voorbeeldige interieur. Dat is meteen de enige wanklank, de rest is zoals je wenst. De CrossTouran heeft een dik, grijpgraag stuurwiel met perfecte bediening voor audio en boordcomputer, veelvoudig verstelbare en stevige sportstoelen met veel steun en een te openen (optioneel) panoramadak dat het binnenste mooi in het licht zet.

Het vermaarde RNS 510-multimediasysteem staat soms teveel in spotlights. Lange vingers kennen de weg naar deze fijne unit iets te goed

Wat soms iets teveel in de spotlights staat, is het vermaarde RNS 510-multimediasysteem. Lange vingers kennen de weg naar deze fijne unit iets te goed, reden waarom Volkswagen tegenwoordig voor 199 euro het zogenaamde NaviLock aanbiedt. Deze metalen plaat zet je door middel van vier pinnen over het navigatiesysteem heen. Nadeel is wel dat je NaviLock voor het rijden steeds moet verwijderen en naderhand weer moet monteren.

Zeker geen noodzitjes

Iemand die een MPV koopt, wil ruimte, variabiliteit en gebruiksgemak. Dat biedt de CrossTouran in dezelfde mate als de ‘gewone’ Touran. Wie met vijf man op pad gaat, heeft qua hoofd- en beenruimte geen klagen en er staat 695 liter bagageruimte ter beschikking. Met de in gebruik zijnde zesde en zevende zitplaats wordt de laadruimte geminimaliseerd tot 121 liter. Alle zetels zijn zonder veel moeite plat te leggen, waardoor altijd een vlakke laadvloer ontstaat en maximaal 1.913 liter bagage meegezeuld kan worden. De opgeklapte stoelen op de tweede zitrij worden met beugels gefixeerd en zijn zelfs uitneembaar. Blijft alleen de vraag waar je het gedemonteerde meubilair laat, iets dat in het geval van maximale persoonsbezetting ook geldt voor de bagagedekzeil. Een beetje onhandig zijn de hoofdsteunen van de derde zitrij. Die moeten worden uitgenomen en in een foedraaltje in de dubbele bodem van de bagageruimte worden opgeborgen, omdat de zitjes anders niet in de vloer passen.

Een riante zevenzitter is de CrossTouran uiteraard niet, maar de 920 euro kostende derde zitrij maakt met een beetje inschikkelijkheid veel mogelijk. Het zijn keurige zitplaatsen, die net zo fraai bekleed zijn als de andere vijf stoelen. Toegegeven, de instap naar de derde zitrij vereist enige acrobatiek en de zit is minder zacht, maar noodzitjes zijn het zeker niet. Grootste nadeel van helemaal achterin zitten is het gebrek aan een echte ‘voetenbak’. Overdreven gesteld voelt het alsof je met de knieën in je nek zit. De stoelen van de tweede zitrij zijn over rails verschuifbaar en ook de rugleuningen zijn te verstellen, waardoor je op de derde rij acceptabele knieruimte kunt creëren. Zet de drie stoelen echter niet te ver naar voren, want dan toucheren passagier 3, 4 en 5 de voorstoelen. Leuke gimmicks: van bekerhouders voorziene klaptafeltjes aan de rugleuningen en een neerklapbare middelste zitplaats op de tweede zitrij, die door zijn harde achterzijde als armsteun of tafel kan fungeren.

Naadloos en efficiënt

Snelle MPV’s zijn zeldzaam en de 170 pk sterke CrossTouran is er zonder twijfel eentje. De power van de 1,4-liter grote TSI-motor is altijd voelbaar en de vanaf 1.500 tpm beschikbare 240 Nm maken de Touran heerlijk vlot. Nu nodigt ‘ie met zijn kwieke gaspedaalreactie ook wel uit om eens lekker gas te geven, zeker omdat deze TSI standaard wordt gekoppeld aan de zeventraps DSG-automaat. De combinatie van een TSI met DSG-automaat blijft een heerlijkheid en maakt vooral van inhalen een feestje. Je voelt simpelweg dat motor en transmissie efficiënt en naadloos op elkaar zijn afgestemd, de DSG iets te enthousiast terugschakelt. Een normale inhaalactie of een matige helling kunnen ook op het koppel van de TSI prima verschalkt worden, maar dat laat de DSG niet gebeuren.

Het verbruik onderstreept de harmonie van de aandrijflijn en bewijst dat moderne techniek brandstof bespaart. Ik reed op 1 op 10,2 en dat is keurig, aangezien de CrossTouran af en toe flink op zijn falie kreeg. Wie met Duitse snelheden richting de wintersportlanden rijdt, zal pas boven de 170 km/u merken dat ‘ie met een hoge auto van zo’n 1.500 kg onderweg is. Ook van snelheden boven de 200 km/u maakt deze VW geen enkel probleem. Op zulke snelheden valt eens temeer op dat de Duitsers qua geluidsisolatie goed bezig zijn. Als gevolg van de hoge koets en brede sloffen hoor je uitsluitend wat windgeruis en licht bandenrumoer.

Wie een dynamische midi-MPV zoekt, kan beter ergens anders aankloppen. De CrossTouran onderstuurt relatief vroeg en helt flink over. De sportstand van de DSG biedt qua sportiviteit ook weinig soelaas. De gasrespons mag dan ietsje vinniger worden, bovenal zorgt deze rij-instelling voor meer toeren omdat de automaat de motor boven de 3.000 tpm houdt. De transmissie reageert fluks op de flippers, maar hij schakelt zelf op als het rode toerengebied nadert en overrulet je daarmee altijd. Het stuurgedrag is typisch Volkswagen: vertrouwd maar gevoelloos. Nee, de CrossTouran is duidelijk niet gemaakt om je stuurmanskunsten te etaleren. Met zijn krachtsreserve en automatische transmissie is het veel meer een comfortabele familiecruiser, hoewel de brede banden en stevige demping ‘m soms wat stuiterig maken. Een echte Volkswagen, geen fratsen en altijd gericht op het geven van een goed en veilig gevoel.

Met een gevulde portemonnee

Al het goede van de Touran in een eigentijdse en ‘individuele’ carrosserie, dat is de CrossTouran in een notendop. Mensen met een gevulde portemonnee spelen met de CrossTouran op zeker, want met een Volkswagen gaat niemand de mist in. Dit is een praktische gezinsauto, die voor geen enkele klus terugdeinst. Een reisje met zijn zevenen is even inschikken, maar lukt net zo goed als het vervoeren van een paar flinke meubels. De 170 pk sterke TSI met DSG gaat wellicht een stapje te ver, maar is een droomhuwelijk. De CrossTouran wordt er vliegensvlug van en een beetje oppassen kan resulteren in leuke verbruikswaarden. Een match met het no-nonsense rijgedrag, want de CrossTouran is geen sportliefhebber.