Hyundai scoort goed met compacte auto’s als de i10 en i20, maar in het D-segment wilde het nooit zo lukken. Met de gloednieuwe i40 maakt Hyundai schoon schip. De Koreanen bieden het nieuwe model eerst als stationwagon aan. Zo zien wij dat graag, want met die carrosserievariant hebben de Europese automerken het D-segment in handen. De i40 is dus een gewenste nieuwkomer, met aantrekkelijke prijzen en zowel benzine- als dieselmotoren die in de 20% bijtellingscategorie vallen. Want hoe meer keus hoe beter, toch?

Hyundai heeft een leuk trucje met de i40 uitgehaald. Als je recht voor de i40 gaat staan, zou je zomaar kunnen denken dat het een Veloster is. Dankzij de scherpe lijnen en de zeer schuine A-stijlen oogt de stationwagen erg laag. Zet er enkele concurrenten naast en het blijkt ook daadwerkelijk zo te zijn. De lengte en breedte zijn wel vergelijkbaar met die van de concurrenten, dus we hebben hier te maken met een forse auto. De i40 schreeuwt daarom echt om grotere wielen dan de 16 inch vijfspaaks wielen die onder de testauto zitten.

Hier en daar oogt het ontwerp van de i40 wat onrustig, maar in zijn geheel staat er een knappe auto. Spannender dan de Toyota Avensis, maar minder sportief dan de Mazda6. Als je kijkt wat Hyundai jaren geleden aanbood, dan is het indrukwekkend om te zien dat het Koreaanse merk met haar huidige designstijl exact raak schiet. Hyundai bewijst wederom dat het goed op weg is om Europa te veroveren.

Zeer riant

Er is van binnen geen half werk verricht om dat doel te bereiken, want het dashboard ziet er goed uit en weet meteen te overtuigen. De knoppen zitten wat verspreid, maar dat is een kwestie van gewenning. Een zachte toplaag is aanwezig en de afwerking is prima. Het is nog niet zo goed als bij de ‘toonaangevende’ opponenten, maar Japanse concurrenten kan de Koreaan met gemak aan. Net als die andere Aziaten heb je maar weinig opties om te kiezen en zal je favoriete i40 dan ook moeten worden afgestemd op de vijf mogelijke uitvoeringsniveaus. Enkel parkeersensoren, een panoramisch zonnedak en metallic lak staan tot de optielijst.

De i40 behoort zodoende tot de ruimste auto’s in zijn klasse.

Als je instapt merk je direct hoe schuin de A-stijlen zijn, want deze helpen niet om een ruimtelijk gevoel te creëren - en belemmeren het zicht. De zitpositie is goed, hoewel net iets te hoog en ietwat op de bok, maar dat went snel. Opvallend is dat de lage koets geen invloed heeft op de hoeveelheid hoofdruimte voor en achter, die is overal riant. De beenruimte achter is zelfs zeer fors en komt akelig dicht in de buurt van die van de Skoda Superb Combi. De i40 behoort zodoende tot de ruimste auto’s in zijn klasse.

De kofferbak is mooi gelijkmatig van vorm en heeft bovendien een erg lage tildrempel. Met 553 liter (1.719 met de banken plat) biedt de i40 flink veel ruimte, maar ook voorin zijn er genoeg opbergmogelijkheden. Achter de versnellingspook zit bijvoorbeeld een afsluitbaar opbergbak met daarin een aansluiting voor je iPod of USB-stick.

De i40 behoort zodoende tot de ruimste auto’s in zijn klasse

Comfortabel

Veel autofabrikanten willen er middels een stugge vering of een zeer direct reagerende stuurinrichting een bepaalde sportieve inslag doordrukken. Prettig als je ervan houdt, maar feit is dat er genoeg mensen zijn die gewoon comfortabel vervoer willen. Dat is ook exact wat de i40 biedt: de vering is boterzacht, terwijl het onderstel stabiel en evenwichtig aanvoelt. De wegligging is tijdens het serieuze bochtenwerk voorspelbaar, maar het is vooral comfortabel cruisen met deze middenklasser. Door de comfortabele setting helt de Hyundai wel wat over, maar de hoeveelheid comfort telt zwaarder mee. De stilte aan boord doet zeker een duit in het zakje om een lange rit aangenamer te maken, enkel bandengeruis is duidelijk hoorbaar. De Hankook-banden met lage rolweerstand voldoen, maar er zijn banden die minder geluid maken en bovendien beter aan het asfalt plakken. De i40 zou net wat prettiger kunnen rijden als er andere banden onder zouden zitten. Een ander puntje is dat Hyundai maar niet van de erg lichte besturing afstapt. Iets meer weerstand in het stuurwiel zou al helpen, maar de stuurinrichting is ook wat afstandelijk. Pas bij flink insturen voelt de auto vertrouwd aan.

De 1.370 kilogram wegende stationwagen wordt in beweging gezet door de 1.6 GDI-benzinemotor met 115 pk. Hiermee sprint de i40 in een keurige 11,6 seconden vanuit stilstand naar 100 km/u en bereikt ‘ie een topsnelheid van 195 km/u. Het is geen turbomotor, waardoor je flink moet poken om de snelheid erin te houden. Dat is overigens geen straf, want de zesbak schakelt soepel en voorspelbaar. Toch valt de hoeveelheid kracht niet tegen, je moet alleen geen topprestaties verwachten. De viercilinder hangt prettig aan het gas en werd naarmate de testperiode vorderde losser en soepeler - bij het ophalen had ‘ie net 1.000 kilometer op de teller staan.

De i40 is gewoon een uitstekende keuze als je in de markt bent voor een grote stationwagen

In het dagelijkse verkeer voldoet het blok en hij zorgt ook nog voor uitstekende verbruiksresultaten. Onder de noemer ‘Blue’ werkt onder andere het aanwezige start-/stopsysteem mee om het brandstofverbruik te reduceren. Leuk detail is dat de boordcomputer aangeeft hoe lang je al uitstootvrij voor een verkeerslicht staat te wachten.

Met veel snelwegkilometers en wat afwisseling tussen binnen en buiten de bebouwde kom komt het verbruik uit op 1 op 15, het gemiddelde testverbruik bedraagt 1 op 13. Het praktijkcijfer schommelt voornamelijk tussen deze twee waarden in, onzuiniger wordt de i40 bijna nooit. Nog iets waar de Koreanen trots op kunnen zijn en zodoende valt deze 1.6 - maar ook de 1.7 CRDi met 116 pk - in de 20 procent bijtellingscategorie. Deze complete i-Motion-uitvoering heb je vanaf 26.995 euro en dat is toch al gauw duizend á drieduizend euro minder dan een vergelijkbare concurrent kost. Het lijkt erop dat Hyundai meer zaken kan gaan doen in de leasemarkt, wat voor de toekomst uiterst belangrijk zal zijn.

Voorspoedige toekomst

Ik voorzie dan ook een voorspoedige toekomst voor deze middenklasser. De auto oogt goed, het interieur is helemaal van deze tijd en biedt tegelijkertijd veel ruimte. De comfortabele vering en de opvallende stilte aan boord zullen menig consument aanspreken, alleen is de besturing niet erg inspirerend. Buiten dat kent de i40 maar weinig minpunten en dat is knap voor een nieuwkomer als deze. De i40 is gewoon een uitstekende keuze als je in de markt bent voor een grote stationwagen.