Het was Mercedes-Benz dat in 2004 met de CLS een trend van vierdeurs coupés in gang zette. Een van de best geslaagde en betaalbare ‘volgers’ van die auto is de in 2008 geïntroduceerde Volkswagen Passat CC. Eigenlijk is het maar een vreemd model voor zo’n rationeel merk, maar toch vond deze VW zijn kopers. De Passat is al een tijdje geleden vernieuwd en nu is het de beurt aan de CC. Ter gelegenheid daarvan scheiden nu de wegen van beide modellen. Vanaf nu heet ‘ie namelijk kortweg Volkswagen CC, wat staat voor ‘Comfort Coupé’. Is hij terecht de naam Passat ontstegen?

Op uiterlijk vlak zou je kunnen zeggen van wel. De fraaie belijning van de CC is wel even andere koek dan het voorspelbare koetswerk van de sedan. In de champagnekleurige lakkleur die de testauto heeft oogt ‘ie bijzonder chique en met het nieuwe familiegezicht zou je het front zo verwarren met dat van Volkswagens vlaggenschip, de Phaeton. Aan de achterzijde zijn de lichtunits opnieuw ingedeeld en hebben de sportieve rondingen plaatsgemaakt voor L-vormige verlichting. Wie bijbetaalt krijgt ook nog zo’n ‘fancy’ led-strookje aan de voorzijde. Daarmee loopt het model mooi in de pas met de rest van het gamma. De CC ziet er weer als nieuw uit.

Geborgen gevoel

Bij het openen van de portieren valt direct op dat de raamstijlen ontbreken, kenmerkend voor coupés. Helaas is de instap een stuk krapper dan bij de Passat, zoals de boogvormige daklijn al doet vermoeden. Eenmaal plaatsgenomen word je prettig omklemd door de stoelwangen, die veel zijdelingse steun bieden. Verder zit je lekker diep weggezakt achter de hoge raamlijn en onder een zwarte hemelbekleding, die voor 265 euro een geborgen ambiance geeft aan het interieur.

Het dashboard is vrijwel gelijk aan dat van de normale Passat en is bij de laatste facelift flink aangepakt. Een mooi analoog klokje bovenaan de middenconsole, nieuwe bedieningselementen voor de klimaatcontrole en de toevoeging van een startknop zijn de opvallendste wijzigingen. Het stuurwiel lijkt sterk op dat uit de Golf, met verfijnde knopjes en een geborstelde aluminium afwerking. Het dashboard is op even hoogwaardige en fraaie wijze afgewerkt, al zijn de kunststoffen beneden de sierlijsten wel tamelijk hard. De klep van het dashboardkastje ‘valt’ niet open maar gaat rustig en geruisloos naar beneden - zoals je in een Volkswagen verwacht.

De klep van het dashboardkastje ‘valt’ niet open maar gaat rustig en geruisloos naar beneden - zoals je in een Volkswagen verwacht

De zitpositie is als vanzelfsprekend uitstekend in te stellen. Zowel het stuurwiel als de stoel laat zich over grote lengte en hoogte verstellen. Achterin gaat het er allemaal wat krapper aan toe, want daar snoept de aflopende daklijn een stukje hoofdruimte weg. Normaal gesproken wordt de CC geleverd met twee individuele zitplaatsen achterin, maar de 310 euro kostende vijfzitsconfiguratie maakt de testauto een stuk couranter en praktischer. De middenarmsteun volstaat prima als je comfortabel met z’n vieren wil reizen, al is het jammer dat portiervakken achterin ontbreken. Met 532 liter bagageruimte kun je gelukkig prima met het gezin op vakantie.

Euro 6-bestendig

Onder de motorkap van een CC tref je altijd motoren aan met minimaal 140 pk. Bijtellingsvriendelijke instapversies zoek je helaas tevergeefs in de prijslijst, die bij 38.690 euro begint voor de 160 pk sterke 1.8 TSI. De testauto is voorzien van een 140 pk sterke 2.0 BlueTDI, die als een van de weinige diesels reeds voldoet aan de strenge Euro 6-emissienorm en geen Nox-deeltjes uitstoot. Met een opgegeven verbruik van 1 op 20 belooft dit een uiterst spaarzame aandrijflijn te zijn. Bij de koude start is de motor in elk geval mooi stil, je hoort hem slechts licht knorren op de achtergrond. De tijd van rauw nagelende TDI’s is definitief voorbij, deze commonrail dieselmotor loopt een stuk stiller dan de oude pompverstuivers. Toch is het ook de verbeterde geluidsisolatie van de vernieuwde CC die bijdraagt aan een stil interieur.

De Volkswagen CC verzet qua rijeigenschappen geen bakens

In de eerste drie versnellingen is de 1.482 kg zware CC mooi vlot en vanaf 1.500 tpm voel je de turbo in je rug duwen. De daaropvolgende versnellingen dienen als zuinige overdrive, waarmee de de pit er een beetje uitgaat. Dat geldt met name voor het zesde verzet. Toch kom je lekker mee, ook wanneer je al bij 2.000 tpm opschakelt valt het blok niet in een dipje. Het gerealiseerde testverbruik is gezien de maagdelijke kilometerstand van net iets meer dan 1.000 km erg netjes, gemiddeld 1 op 16,4. Of het start/stop-systeem hier significant aan bijdraagt valt te betwijfelen, maar het is goed om vast te stellen dat het systeem snel reageert. Het schakelen gaat verder op een typische Volkswagen-manier: redelijk licht, solide en met duidelijke schakelwegen.

De CC verzet qua rijeigenschappen geen bakens, maar gaat best aardig de bocht om. Het standaard sportonderstel is stevig te noemen en plaatst vraagtekens bij de eerste ‘C’ in de naam. Niet dat je uit de auto stuitert, maar bij het woord comfort heb ik toch echt een andere associatie. De besturing is met dank aan de mooie turboschoep-achtige 18 inch ‘Interlagos’-wielen met brede banden tamelijk direct. De installatie biedt helaas weinig weerstand en het stuurwiel zelf is te dun om de kwalificatie sportief te krijgen.

Onderscheidende looks

Hoewel de naam veranderde, blijven de bijzondere aspecten van de CC bestaan. Qua interieurafwerking zitten de ‘gewone’ Passat en de CC inmiddels op gelijk niveau, wat vooral voor de Passat gunstig is. Puur rationeel gezien kan de CC ten opzichte van een gelijkgemotoriseerde Passat in Comfortline-uitvoering z’n meerprijs van ruim vier mille niet rechtvaardigen. Er blijven eigenlijk maar twee goede redenen over om een CC te kopen: de ruimere standaarduitrusting en uiteraard z’n onderscheidende looks. Of dat de investering waard is, hangt af van het perspectief waarin je deze auto ziet. De CC mag ten opzichte van een Passat relatief duur lijken, naast de veel grotere Mercedes CLS is ‘ie erg betaalbaar. De zelf gecreëerde niche tussen die twee auto’s vult Volkswagen op geslaagde wijze in met de CC, die behalve mooi ook redelijk praktisch en zuinig is.