Altijd weer een klein feestje als ik een snelle stationwagen mag testen. En wat voor eentje, een Ford Mondeo met de typeaanduiding 2.0 Ecoboost 240 pk Powershift S-Edition voorspelt vuurwerk. De Mondeo staat bekend als de ‘dynamicus’ van het segment, die in casu via een ‘dubbele-koppeling-automaat’ 240 pk beteugelt. Deze paardenkrachten zijn afkomstig van een nieuwe motor, die tijdens de facelift geïntroduceerd werd als milieuvriendelijke vervanger van de roemrijke vijfcilinder. Na meer dan 1.000 kilometer volgt hier een essay over anderhalve week rijden met de duurste en snelste Mondeo van dit moment.

Om de hardste noot maar meteen te kraken, de nogal optierijke testauto moet een lieve 56 mille opleveren en daarvoor is ook een dikke BMW 325i Touring in High Executive-trim verkrijgbaar. Eerlijk is eerlijk, voor zoveel geld krijg je wel een afgeladen Mondeo Wagon mee naar huis. En dat beperkt zich niet tot goodies als met leder en Alcantara beklede sportstoelen, xenon-verlichting of prachtige 18 inch wielen en het S-Edition-stylingpakket. Je krijgt voor dat geld ook elektrisch verstelbare stoelen, een bijzonder goed ‘Premium Sound System’ met navigatiesysteem en bovendien een reeks veiligheidsitems als ‘lane departure warning’, adaptieve cruise control en sensoren voor de dode hoeken.

Daadkracht

Aan de looks zal het niet liggen, want de S-Edition ziet er simpelweg lekker uit. Behoorlijk agressief ogende wielen met ‘Y-design’ en een spoilerpakket waarmee de Mondeo op slag ‘dik’ wordt. De voorspoiler is lekker laag en schraapt daardoor wel eens over drempels of stoeprandjes, maar met die glanzend zwarte honingraatgrille en LED-jes duikt er wel wat op in de binnenspiegel van je voorligger. Geen probleem overigens om die visuele indruk met prestaties waar te maken, want dit is een echt snelle stationcar.

Ik zal hier niet gaan treuren over de door milieueisen verdwenen vijfcilinder, want deze EcoBoost is objectief beschouwd een uitstekend alternatief. Uiteraard zijn 240 pk en een dieselachtig koppel van 340 Nm serieuze waarden, maar het is vooral de manier waarop de motor deze cijfers in praktijk brengt die imponeert. In 7,8 seconden gaat de Mondeo vanuit stilstand naar 100 km/u en op tussensprints reageert de motor altijd snel en er is geen sprake van een turbogat of andersoortig tegensputteren. De automaat met dubbele koppeling - Ford noemt hem PowerShift - werkt op zich goed en maakt efficiënt gebruik van het soepele koppelverloop van dit turboblok, maar kan Volkswagens uitmuntende DSG qua schakelgedrag en waarneembaarheid van de schakelacties niet evenaren. De Mondeo is typisch zo’n auto die het niet laat merken dat de snelheidsmeter overuren maakt en inhalen op een tweebaansweg bezorgt je met zo’n aandrijflijn door de vloedgolf aan optimaal benutte power telkens weer een heerlijke grijns. En weer wordt bewezen dat die nieuwerwetse turbomotoren echt wel een vooruitgang zijn voor wat betreft het verbruik, want 1:10 haal ik zelfs met onaangepast gedrag, terwijl 1:12 met meer terughoudendheid geen probleem blijkt.

De Mondeo is typisch zo’n auto die het niet laat merken dat de snelheidsmeter overuren maakt

Sportstand

Boeit het eigenlijk wel dat deze Mondeo probleemloos 240 km/u op de klok zet? Want dit is een Mondeo en dan moet er maar één ding echt kloppen: het rijgedrag. De motor en transmissie zijn wat dat betreft al lekker, de S-Edition uitmonstering belooft nog meer. Die heeft standaard een sportievere wielophanging, maar kan optioneel ook uitgerust worden met ‘continuous controlled damping’ en uiteraard heeft de testauto dat. Meestal zijn zulke systemen niet echt indrukwekkend, maar deze Mondeo krijgt er daadwerkelijk verschillende gezichten door. Toegegeven, op comfortgebied zal de Mondeo geen hoofdprijs winnen, maar zet het onderstel en de PowerShift in de sportstand en raak onder de indruk. De motor- en uitlaat klinken dan met een snerpje en wat plofjes ineens een stuk aantrekkelijker en dat enthousiasmeert om eens lekker te gaan sturen met de Mondeo. Een scherpe besturing met veel gevoel en een wegligging die zeer, maar dan ook echt zeer dynamisch is. De Mondeo is zo neutraal en communiceert zo goed, dat je soms vergeet dat dit toch echt een veredelde gezinsauto is. Voor de liefhebbers: de Mondeo heeft een ‘los kontje’ en daar kunnen zelfs de niet zo geoefende stuurlui in dit geval lol aan beleven.

À propos gezinsauto, de Mondeo Wagon is inderdaad heel praktisch. Dat er een immense lading aan fototassen en statieven zonder problemen in de 549 liter grote bagageruimte past is leuk, dat er makkelijk vier volwassenen in de auto gaan heeft nog meer waarde. Zowel voor- als achterin vinden ook forse kerels veel hoofd- en knieruimte. De voorpassagiers kijken echter uit op een dashboard dat zijn leeftijd met bepaalde kunststoffen en wat ‘nepperig aluminium’ toch wel begint te verraden, evenals de wat blikkerig aanvoelende deuren dat ook doen. Maar goed, dat vergeet je tijdens het rijden meteen, want de hardware is echt wel prima. De sportstoelen zitten uit de kunst en tezamen met het lekkere sportstuur is een actieve houding zo ingesteld. De test-Mondeo heeft een erg smaakvolle kleurencombinatie trouwens, met dat zwarte leder, het donkergrijze Alcantara en de rode stiksels – dé sportieve kleuren bij uitstek.

Echt een lekkere auto

Dat de Mondeo inmiddels tot de oudere auto’s in zijn klasse behoort, kan de facelift maar ten dele verbloemen. Dat merk je niet alleen aan de materialen hier en daar, maar ook aan de smal aandoende en licht aanvoelende portieren en het geluidsniveau. Dat is het dan ook wel qua minpunten, want het is al vaak gezegd en ik benadruk het nog maar eens: de Mondeo is echt een lekkere auto. Nu is de testauto de top van het gamma, maar iedere Mondeo stuurt als geen andere middenklasser. Wie kiest voor deze ‘über’-Mondeo is uiteraard verzekerd van een zeer praktische, maar ook snelle auto, De nieuwe EcoBoost-motor springt acceptabel met brandstof om. Bovendien krijg je er altijd de PowerShift-automaat bij en dat past uitstekend bij deze uitvoering, hoewel de échte stuurman een handbak zou prefereren. Door te kiezen voor een S-Edition krijg je een sportieve én smaakvolle stationcar, die de verwachtingen – die onder andere worden opgeroepen door de dubbele uitlaat - zonder meer waarmaakt.