Gaat er een lichtje branden bij de code’s E21, E30, E36, E46 en E90? Deze vijf combinaties van cijfers en letters zijn fabriekstaal en staan voor de vijf generaties BMW 3 Serie. Daaraan is nu de zesde toegevoegd, die intern als F30 door het leven gaat. Inmiddels beginnend met een F in plaats van een E, knipoogt het getal 30 onwelwillend naar misschien wel de meeste legendarische 3 Serie ooit. Om de historie niet te verloochenen, liet ik de gedownsizede viercilinders links liggen en valt de keuze voor deze eerste autotest met de nieuwe 3 Serie op de enige overgebleven zes-in-lijn.
Zo’n revolutie als de vorige BMW 3 Serie qua design was, zo’n evolutie is de nieuwste Dreier. In grote lijnen is het ontwerp van z’n voorganger herkenbaar maar bij een nadere inspectie blijken de verschillen talrijk. Meteen springt het nieuwe front in het oog, dat wordt gedomineerd door de platte en brede nieren. Deze monumentale BMW-ornamenten sluiten direct op de koplampen aan, waardoor ze niet meer omsloten worden door blik. De spitse koplampen en scherp aflopende motorkap leveren een grimmig voorkomen op. Duitsers gebruiken daarvoor het woord Überholprestige.
Voorheen was het simpel bij BMW. Je kon kiezen uit een basisversie of een Executive, die in beide gevallen van (een keur aan) opties waren te voorzien. Later introduceerde BMW daarboven de High Executive en sinds kort is het spectrum aangevuld met een drietal ‘lines’. Naast Sport Line en Modern Line is er de Luxury Line, zoals op de testauto. De gekozen ‘line’ is bepalend voor de uitstraling van de auto en zoals de naam doet vermoeden betekent dat voor de test-3 Serie vooral veel chromen accenten. De Sport Line heeft bijvoorbeeld een hooglans zwarte grille en raamlijsten.
Klip en klaar
De spitse koplampen en scherp aflopende motorkap leveren een grimmig voorkomen op. Duitsers gebruiken daarvoor het woord Überholprestige.
De merkidentiteit van BMW is gestoeld op enkele belangrijke kernwaarden, waaronder het cockpitachtige interieur en fabelachtige rijeigenschappen. Bij BMW komt de bestuurder op de eerste plaats en vanuit dat oogpunt wordt een model ontwikkeld. Het merk heeft een aantal jaren geëxperimenteerd met een andere dashboardvorm, maar BMW is nu weer terug bij haar oorsprong. Wie achter het stuur plaatsneemt, voelt en ziet dat meteen. In de F30 zit je zoals het hoort, met een commandocentrale die in dienst staat van de bestuurder. Het dashboard is niet alleen uit mooie materialen opgetrokken en secuur afgewerkt, maar ook de overzichtelijkheid en bediening van de functies zijn nagenoeg perfect. Een door eenvoud fraaie klokkenwinkel, logisch geclusterde knoppen en een multimediasysteem dat zijn weerga niet kent – het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Laatstgenoemde item staat als Navigatiesysteem Professional in de prijslijst, kost in combinatie met een High Executive-uitvoering 875 euro, geeft toegang tot het internet en kent een klip en klare menulogica. Wie alles uit het multifunctionele scherm wil halen, kan na overboeking van 809 euro bovendien camera’s laten monteren die rondom de auto kijken. Ze filmen zelfs je wielen zodat stoeprandschade eenvoudig is te voorkomen.
Intimi weten het, de standaard zetels van BMW verbleken bij de optionele sportstoelen. De 688 euro die daarvoor verlangd wordt is essentieel uitgegeven pecunia. Het enige nadeel van de uitgebreide verstelmogelijkheden is dat je lang zoekt naar de juiste zitpositie. Maar heb je die eenmaal gevonden dan zit je ongehoord goed. Wát een topstoelen, ze bieden overal steun en zijn altijd comfortabel. Achterin is het minder gerieflijk, behalve als je de voorstoelen richting dashboard verplaatst. Achterpassagiers mogen in deze 3 Serie weliswaar ruimte als nooit tevoren hebben, het houdt voor zowel knieën als hoofd simpelweg niet over. De kofferbak is met 480 liter van een bruikbaar formaat, al blijft het schandalig dat BMW voor een neerklapbare achterbank extra geld vraagt.
Multitalent
De term Luxury Line klinkt misschien wat vaag, er zit wel degelijk een diepere betekenis achter. Niet zozeer qua uitrusting, zoals gebruikelijk valt en staat dat met het investeringsvermogen van de koper, maar meer dan ooit is BMW in staat om auto’s te bouwen die tegelijkertijd atleet en gentleman zijn. De standaard aanwezige Driving Experience Control-knop op de middenconsole beïnvloedt de aandrijving en besturing en maakt van de F30 een multitalent. Het switchen tussen Eco Pro, Comfort, Sport en Sport+ promoveert je als bestuurder tot karakterbepaler. Is dat niet voldoende, dan is een budgetverruiming van 1.203 euro nodig om het adaptieve M-onderstel te bestellen.
De gekozen ‘line’ is bepalend voor de uitstraling van de auto
De geblazen 3,0-liter zescilinder staat ongeacht de gekozen rijmodus te allen tijde klaar. Steeds staan zes cilinders klaar om de 3 Serie met enorme stuwkracht richting horizon te duwen. Met 306 pk en de reeds bij 1.200 tpm parate 400 Nm is versnellen kinderspel. Voor een sprinttijd van 0 naar 100 km/u in 5,5 seconden had je tot voor kort een M3 nodig, anno 2012 doet een 335i dat op zijn sloffen. Met hetzelfde gemak gaat ‘ie naar zijn topsnelheid van 250 km/u. De nonchalance en rust waarmee de 335i op snelheden boven de 200 km/u excelleert en versnelt, doet vermoeden dat de onbegrensde koek waarschijnlijk pas tussen de 270 en 280 km/u op is. Mooi detail: bij 200 km/u wijst de toerenteller een kalme 3.600 tpm aan.
Zodra je een van de sportstanden inschakelt gaan alle registers open en laat de drieliter zijn muzikaliteit in crescendo horen.
De sound van de 335i is ‘zwaar en dik’, om het even plat te zeggen. De gedecideerde loop van BMW’s zespitters is ongeëvenaard en doet je nooit twijfelen aan het potentieel. Zodra je een van de sportstanden inschakelt gaan alle registers open en laat de drieliter zijn muzikaliteit in crescendo horen. Helemaal mooi wordt de sensatie als je het gaspedaal loslaat: heerlijke naverbranders geven dan een extra dimensie, die intensiveren als je de schakelflippers gebruikt.
Dienaars
De twee sportstanden onderscheiden zich op één essentieel punt: in Sport+ worden de elektronische bewakingssystemen uitgeschakeld. Zodra het woord ‘sport’ onder de snelheidsmeter verschijnt is het hoe dan ook dikke pret om jezelf uit te dagen en de grens op te zoeken. De achttraps automaat houdt de motor tussen de 2.500 en 4.000 tpm en schakelacties worden met voelbare ‘klapjes’ voltooid - alles om jou het gevoel te geven dat de auto moet werken. De op het centrale scherm weergegeven pk- en Nm-meters zijn daarbij leuke gimmicks. De gasrespons is lekker agressief en de besturing is zoals ‘ie in iedere stand zou moeten zijn: communicatief, nauwkeurig en met een mooie weerstand. In Eco Pro of de comfortstand is de besturing licht, een offer dat BMW moet brengen met haar missie om tevens comfort te willen bieden. Ook het onderstel laat weten dat BMW comfortpunten wil scoren. Tijdens een sportieve exercitie op een niet al te strak geasfalteerd landweggetje lijkt het alsof de koets niet helemaal tot rust komt. Begrijp me niet verkeerd, de wegligging en het asfaltcontact zijn uitstekend en helemaal des BMW’s, maar je voelt dat de F30 informatie filtert.
Is dat erg? Nee, eigenlijk niet. De bestseller uit Beieren is daadwerkelijk een comfortabele – en in dit geval bloedsnelle - reisauto, waarbij de standen Eco Pro en Comfort echte dienaars zijn. Het is alsof de 335i in die modi transformeert, zo naadloos verlopen schakelmomenten, zo soepel beweegt de auto over oneffenheden en zo smooth reageert het juweel onder de motorkap op je gasvoet. Bij wegrijden vanuit stilstand of bij het inzetten van een sprintje gunt de automaat zichzelf een denkmomentje, hetgeen ik alleen noem omdat de versnellingsbakbak verder perfect is. ‘Het nieuwe rijden’ verbleekt bij de Eco Pro-filosofie van BMW, waarbij het gebied tussen de 1.500 en 2.000 tpm tot heilig gebied wordt verklaard. Zelfs wie vlug inhaalt, heeft al rond de 2.500 tpm met schakelacties te maken. Een smetje op het blazoen is de zeurende motorbrom bij 100 km/u, die bij 120 km/u gek genoeg weer naar de achtergrond verdwijnt. Overigens draait het blok op laatstgenoemde snelheid slechts 2.000 tpm, een van de redenen dat de 335i tijdens een snelwegrit exact 1 op 12 verbruikte. Heel wat anders dan de 1 op 7,2 die ik berekende na een hedonistische consumptie van z’n snelheids-, geluids- en stuurpotentieel.
De knop op de middenconsole
Minstens 52.655 euro wil BMW voor een 335i zien. De machtige automaat krijg je cadeau, want de handgeschakelde versie is minder milieuvriendelijk en dus duurder. Zelfs verstokte handbakliefhebbers zullen na een proefrit moeite hebben dit aanbod te weerstaan, zo’n prachtig samenspel vormt de zes-in-lijn met de achttraps automaat. Door de ‘schakelklappen’ en uitlaatplofjes doet de transmissie veel goeds voor de rijervaring. Het blok is boven alle kritiek verheven, met zijn surplus aan vermogen en fraaie loopcultuur. Dat de BMW meer is dan een scherpe stuurmansauto, wordt duidelijk als de auto aan de bak moet. Nog altijd stuurt ‘ie zeer precies, maar druk daarvoor wel even op de Driving Experience Control-knop in. Het onderstel is soepeler dan ooit, terwijl dat slechts marginaal met de magische rijkwaliteiten vloekt.
Bezig met laden van de foto's
