Aziatische autofabrikanten proberen hun modellengamma vaak zo ‘Europees’ mogelijk te laten ogen, zo ook Mazda. Dat maakt mij des te nieuwsgieriger waarom de nieuwe Mazda 5, ontworpen onder leiding van de Nederlander Laurens van den Acker, er dan toch zo typisch Japans uitziet. De vorige Mazda 5 diende als basis – zo is de raampartij nagenoeg gelijk – maar het totaalplaatje is compleet anders. Het uitgaande model oogt netjes en tamelijk dynamisch voor een midi-MPV, maar zijn opvolger is van een hele andere orde. Op z’n zachtst gezegd is de nieuwe 5 ‘enorm wennen’. Het lachebekje van de Mazda 3, de vloeiende lijnen in het zijpaneel - geïnspireerd op rimpels in het water - en de Toyota Previa-achtige achterzijde maken het een boeiende auto om te zien maar geen schoonheid. Echter, niet het uiterlijk maar de praktische bruikbaarheid en de rijeigenschappen bepalen uiteindelijk hoe interessant deze Japanse MPV écht is.

Als je instapt in de Mazda 5 verwelkomt de auto je met een speels gevormd dashboard. De ronde ventilatieroosters en tellerkokers zien er leuk uit en zijn inmiddels gemeengoed in diverse Mazda’s. Toch oogt het interieur, ondanks enkele lichtgrijze randen, erg sober. Net als in zijn voorganger bestaat het complete interieur helaas uit harde kunststoffen, waardoor de 5 feitelijk achter de concurrentie aanloopt. Dit merk je helaas op meerdere punten. De bedieningsknoppen zitten waar ze horen maar de informatie van de klimaatregeling en radio wordt weergegeven op een smal display, dat bovenop het dashboard is geplaatst. Dat is niet erg duidelijk en bovendien tamelijk ouderwets. Ondanks de redelijk luxe uitvoering heeft de 5 geen in hoogte verstelbare bijrijderstoel, ontbreekt er verlichting in de make-up spiegeltjes, is het stuurwiel behoorlijk dun en kunnen drie van de vier portierramen niet automatisch worden bediend. Ook de tipfunctie die de richtingaanwijzers automatische drie laat keer knipperen schittert door afwezigheid. Het zijn de klein dingen die je het idee geven dat de 5 slechts een doorontwikkeling is van het vorige model - waarvan de basis uit 2005 stamt. Zoals het hoort in een midi-MPV zijn er wel voldoende opbergmogelijkheden en zit je net wat hoger dan in een ‘normale’ auto.

Japanse merken krijgen regelmatig het commentaar te horen dat de voorstoelen te korte zittingen hebben en dat geldt ook voor deze Mazda. Daar komt nog eens bij dat de stoelen in zijn geheel vrij vormloos zijn en te weinig zijdelingse steun bieden. De smalle armsteunen draaien met de rugleuning mee, waardoor ze beperkt comfort bieden en je dwingen om een bepaalde zithouding aan te nemen.

6+1

Vroeger zag je vaker schuifdeuren op compacte MPV’s dan tegenwoordig. Mazda zet met de 5 opnieuw deze trend voort. De nieuwe Ford Grand C-Max heeft zijn voorbeeld inmiddels al gevolgd. Schuifdeuren bieden een ruime toegang tot de achterste zitrijen en maken in- en uitstappen makkelijker en veiliger. Afgezien van de standaarduitvoering is de Mazda 5 voorzien van een 6+1 stoelconfiguratie. Dat wil zeggen dat de midi-MPV beschikt over zes volwaardige zitplaatsen en één plek die als noodoplossing dient. Die zitting is namelijk vrij smal en je zit al gauw klem tussen de buitenste twee zetels. Op de andere zitplaatsen is meer dan voldoende hoofd- en beenruimte aanwezig, hoewel dat in iets mindere mate geldt voor de derde zitrij. Toch kun je daar als volwassene best aardig zitten, mits degene voor je zijn stoel iets naar voren schuift en de rugleuning rechtop zet. De achterste hoofdsteunen komen voor lange personen niet hoog genoeg maar de achterste rij is eigenlijk alleen bedoeld voor kleine kinderen. Met een simpele handeling zijn deze stoelen neer te klappen zodat er een ruime 780 liter aan bagageruimte ontstaat. Wanneer je de tweede zitrij ook nog neerklapt heb je 1.485 liter tot je beschikking. Als alle stoelen omhoog staan blijft er slechts ruimte over voor wat boodschappen.

De bediening vergt weinig gewenning: je stapt in en rijdt weg alsof je al jaren in deze Mazda rondrijdt

Om het comfort op de middelste zitrij te vergroten is het noodzitje simpel om te toveren tot een brede armsteun met daaronder een opbergbak. Als je de buitenste zittingen naar voren klapt dan kun je in de ene stoel de zitting van het noodzitje opbergen en uit de andere een handig opbergbak met bekerhouders tevoorschijn toveren. De rugleuning van het middelste stoeltje dient vervolgens als armsteun. Met de buitenste twee armsteuntjes omlaag wordt het de ideale plek om van een lange reis te genieten.

Typisch Mazda

Als bestuurder heb je weinig te klagen in deze Mazda. Onder dat typisch Japanse jasje schuilen namelijk typische Mazda rij-eigenschappen. De 5 rijdt voor een midi-MPV uitzonderlijk sportief en vermakelijk. De besturing is aan de lichte kant maar je voelt wel precies wat er gebeurt. Hierdoor kun je de auto heerlijk plaatsen en voelt ‘ie bijna net zo dynamisch aan als de Mazda 3 en de Ford Focus. De demping en vering zijn net niet te hard afgesteld, waardoor er voldoende comfort is voor zowel de berijder als de eventuele passagiers. Kinderen op de laatste zitrij kunnen wel iets meer last van het sportief afgestelde onderstel hebben omdat zij direct boven de achteras zitten. Echt vervelend wordt het overigens niet.

De 1.8 benzinemotor met 115 pk is niet het meest opwindende blok dat ik ken, maar presteert naar behoeven. Onderin is hij niet extreem krachtig, maar als de snelheden niet te hoog liggen kun je ‘m prima onder de 2.500 toeren houden en toch vaart maken. Het blok reageert prettig op het gaspedaal en de zesbak schakelt erg lekker en heeft korte schakelwegen. Dat is wel zo prettig, aangezien je veel moet schakelen door de korte versnellingsbakverhoudingen. Gelukkig blijft het motorgeluid op de achtergrond. Op de snelweg blijkt het maximale koppel van 165 Nm ontoereikend en is het verstandig om bij het versnellen een tandje – soms zelfs twee – terug te schakelen. Vooral met alle zitplaatsen bezet kom je wel wat kracht tekort. Wie verlangt naar meer vermogen is beter af met de 150 pk sterke tweeliter benzinemotor, die voorzien is van directe inspuiting en een start/stop-systeem. Deze motor heeft een meerprijs van slechts 1.000 euro en zou volgens de fabrieksopgave zelfs zuiniger moeten zijn dan de 1.8. Het gemiddelde verbruik van die laatste schommelt tussen de 1 op 10 en 1 op 12, afhankelijk van het aantal passagiers aan boord.

De midi-MPV beschikt over zes volwaardige zitplaatsen en één plek die als noodoplossing dient

De reden waarom de Mazda 5 zo prettig rijdt is de opsomming van alle hiervoor genoemde eigenschappen. De 5 heeft als bijkomend voordeel dat de bediening weinig gewenning vergt. Wie instapt en wegrijdt krijgt vrijwel direct het gevoel dat je al jaren in deze Mazda rondrijdt.

Extravagante gedaantewisseling

Of dat genoeg is blijft natuurlijk de vraag. De Mazda 5 rijdt erg prettig en is een ruime en praktische auto maar hij voelt en oogt bijna verouderd naast concurrenten als de Peugeot 5008 en de Ford Grand C-Max. Ford heeft de schuifdeuren en het opbergen van het middelste stoeltje bij Mazda afgekeken, maar de C-Max is op motorisch vlak en qua interieur meer van deze tijd. Ondanks de gedaantewisseling krijg je bij de nieuwe Mazda 5 niet het gevoel in een nieuw model te rijden. De 5 is in alles duidelijk een doorontwikkeling van zijn voorganger. De modernere concurrenten liggen qua prijs erg dicht bij de Mazda, zo kost de 1.8 TS+ iets meer dan 27.000 euro. Dit alles maakt het lastig om nieuwe kopers aan te trekken. Wie echter de detailmissers voor lief neemt en aan het extravagante uiterlijk kan wennen heeft aan de 5 een zeer plezierige auto.