Mercedes-Benz heeft de C-Klasse voor zijn tweede levensfase flink onder handen genomen. Het bleef niet alleen bij aanpassingen aan het uiterlijk, want ook het interieur, de techniek en de rijeigenschappen profiteren van verbeteringen. En omdat instapmotoren steeds minder ‘basis’ worden, viel de testkeuze voor de vernieuwde ‘C’ op de 180 CGI. Met die 156 pk sterke turbomotor blijf je met beide benen op de grond staan, zonder dat de prestaties naar een basaal niveau zakken. Bovendien blijft er met een ‘instapper’ mooi geld over voor een mooie Avantgarde-uitvoering of begerenswaardige opties.

Aan een succesnummer iets wijzigen is een delicate zaak. Verkeerde veranderingen kunnen het succes aantasten. Aan de buitenzijde is het aangepakte front het meest in het oog springend. De bumper werd scherper getekend en komt sportiever en moderner over. De koplampen zijn nu voorzien van LED-verlichting en kregen een ander design. De achterzijde onderging slechts een bescheiden wijziging, de indeling van de achterlichten is nu iets anders.

Het optionele AMG-sportpakket geeft de C-Klasse meer ‘body’. Zo zijn de sideskirts wat dikker, heeft de voorbumper een kleine spoilerlip en is de achterbumper voorzien van een diffuser. Anderzijds zorgen de diverse chromen sierstrips en dakrails voor een chique uitstraling, die prima matcht met het sportieve karakter van de AMG-onderdelen. Nog altijd is de ‘C’ als Estate mooi en uitgebalanceerd vormgegeven. De intern S204 genoemde auto heeft een tijdloos design, waaraan in de basis ook niets veranderd hoefde te worden. De kleine uiterlijke retouches zorgen voor een frissere uitstraling en moet het publiek opnieuw prikkelen.

Ingrijpend

De meest ingrijpende veranderingen zijn in het interieur te vinden. Het dashboard lijkt bijna geheel nieuw ontworpen. Het navigatiesysteem bevindt zich nu samen met de nieuwe klokkenwinkel onder een ‘dakje’, waardoor het dashboard sterk lijkt op dat van de E-Klasse. Het fraaie interieur zorgt voor een bijzonder luxe uitstraling, zoals je mag verwachten in deze klasse. Het vorige dashboard was allerminst verouderd, maar dit ziet er toch weer een stuk moderner uit. De kwaliteitsindruk is nog net zo hoogwaardig als altijd en op dat gebied doet de C-Klasse nauwelijks onder voor zijn grotere - en duurdere - broers. De pasvorm van de verschillende onderdelen is uiterst nauwkeurig en de panelen zijn van zacht materiaal vervaardigd. De bedieningsknoppen gebruikt Mercedes-Benz ook in andere modellen, zodat er een duidelijke familieband is. Tenslotte verdient het schitterend vormgegeven stuurwiel een compliment, het ligt prettig in de hand.

Op de tussensprints doet de C 180 CGI het bovengemiddeld, waardoor je tot de vlottere verkeersdeelnemers behoort

Ondanks het feit dat ik in een Estate op pad ben is de binnenruimte redelijk beperkt. Met name de achterpassagiers hebben weinig ruimte over. Hoofdruimte betreft biedt de Estate meer dan de sedan, maar de beenruimte is hetzelfde: matig. Reis je met vier volwassenen, dan moet je flink met de stoelen schuiven. Door dat inschikken heeft iedereen een ‘net niet’ fijne zithouding. Bovendien bieden de voorstoelen niet al te veel steun, de rugleuning is kort en aan de harde kant. Het is dan ook het overwegen waard om de optionele multicontourstoelen aan te vinken. Die bieden aanmerkelijk meer steun en zijn bovendien uitgebreider instelbaar. De kofferbak biedt met 485 liter inhoud van gemiddelde grootte in dit segment. De C-Klasse Estate heeft als voordeel ten opzichte van z’n concurrenten dat ‘ie redelijk recht aflopende achterkant heeft en dat scheelt liters.

Dosering

Het grootste technische nieuws is de automatische versnellingsbak. De vijftraps automaat is vervangen voor de 7G-Tronic, die in de C-Klasse tot voor kort uitsluitend aan de zescilinders en de 63 AMG was gekoppeld. Hoewel deze vernieuwing in theorie goed klinkt, blijkt de zeventraps automaat in de praktijk geen ideale combinatie met de 180 CGI te zijn. De motor reageert relatief nerveus op het gas, terwijl de automaat een rustig karakter heeft. Jouw dosering van het gaspedaal zorgt er dan bij tijd en wijle voor dat er een onprettige reactie van de 7G-tronic volgt. De motor wil versnellen, terwijl de automaat in een te laag verzet blijft. Ook de schakelmomenten verlopen niet altijd even vloeiend, maar de transmissie houdt het toerental wel mooi laag. Al vanaf zo’n 1.500 tpm begint de turbo extra kracht te genereren, waardoor de souplesse groot is. De trekkracht van de motor is meer dan voldoende en hij voelt dermate krachtig aan, dat de gemiddelde autokoper niet naar meer zal verlangen. Deze felle instapper sprint in iets meer dan negen tellen vanuit stilstand naar 100 km/u en ook op de tussensprints doet de C 180 CGI het bovengemiddeld, waardoor je tot de vlottere verkeersdeelnemers behoort. Het motorgeluid is stationair fluisterstil, je hebt nauwelijks in de gaten dat de motor al draait. Bij flink accelereren steekt een sportief getinte grom opsteekt. Voor een auto van deze klasse is het windgeruis boven de 100 km/u opvallend aanwezig, maar het is heel goed mogelijk dat dit juist waarneembaar is omdat de auto verder zo stil is. Iets als motor- of bandengeruis is er namelijk niet.

Het verbruik valt met gemiddeld 1 op 12 niet tegen. Dat is uiteraard niet zo rooskleurig als de 1 op 15 die de fabrikant opgeeft, maar zeer zeker een nette score. Een brandstofbesparende toevoeging is de eco-modus van de automaat. Deze laat de motor afslaan wanneer de auto tot stilstand wordt gebracht, terwijl alle elektronica blijft doorwerken. Het aanslaan van de motor had wat subtieler gemogen, dat gebeurt met een aardige schok. In combinatie met de ‘hold’-functie op het rempedaal werkt het systeem daarentegen ideaal. Als je het rempedaal diep intrapt, blijft de auto zonder aanraking van het rempedaal staan en slaat de motor af om brandstof te besparen.

Het schitterend vormgegeven stuurwiel verdient een compliment, het ligt prettig in de hand

Door het 15 millimeter verlaagde sportonderstel - dat onderdeel uitmaakt van het optionele AMG-sportpakket - ligt deze C-Klasse erg strak op de weg. De vering en demping zijn net wat straffer, waardoor overhellen beperkt wordt. Toch blijft het voor Mercedes-Benz zo typische comfort behouden. Alleen op slechte wegen met veel oneffenheden voelt het onderstel straf aan, maar dat komt vooral op het conto van de platte banden. Aan de andere kant beïnvloeden de 17 inch wielen het stuurgevoel positief. De besturing communcieert beter dan in een reguliere C-Klasse, maar in vergelijking met een BMW 3 Serie of Volvo V60 is de installatie vrij licht. Qua scherpte staat deze C-Klasse dichter bij de BMW dan bij de Volvo en stuurt hij - zoals gebruikelijk bij Mercedes-Benz - niet te nerveus. Een bijkomende prettigheid is de korte draaicirkel: manoeuvreren en parkeren gaat met het gemak van een boodschappenauto.

Bovengemiddeld

Dat het rijden in een instapuitvoering bij Mercedes-Benz een uitstekende keuze is, bevestigt de C 180 CGI. De motor presteert bovengemiddeld en doet je niet naar een zescilinder snakken. Hierdoor blijft er budget voor leuke opties. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het AMG-pakket, dat de C-Klasse een onderscheidende uitstraling geeft, of voor de comfortverhogende 7G-Tronic. Toch is die laatste niet de beste optie, want ondanks het uitstekende comfort voelt de combinatie van motor en versnellingsbak niet helemaal lekker aan. De wijzigingen aan het in- en exterieur zetten de C-Klasse weer helemaal op scherp, met name van binnen is het een plaatje geworden. Tegen de eveneens scherpe concurrentie zet Mercedes-Benz weer een ijzersterke troef in.