De tijd dat een compleet gezin in een - inmiddels klassieke - Mini op vakantie ging ligt ver achter ons. De Mini van nu is voor jonge stellen of hippe singles, die hun hoofd meer bij een carrière hebben dan bij eventuele kinderen. Een blik op de achterbank en dan met name de overgebleven beenruimte achter de voorstoelen, bevestigt die gedachte. Voor wie serieuze gezinsuitbreiding overweegt is er daarom nu de Countryman, die Mini-rijders met voortplantingsdrift bij het merk moet houden. Kunnen vier personen nu ook maximaal genieten van een Mini?

Bij de eerste kennismaking met de Countryman blijkt het antwoord al gauw ‘ja’ te zijn. Zowel de fotograaf als ondergtekende zijn van bovengemiddelde lengte, maar we hadden geen moeite om achter elkaar plaats te nemen. Het enige waar écht lange personen achterin mee in aanraking komen is het dak, dat als een bolhoed aan de zijkanten afloopt. Qua beenruimte valt er in elk geval niets te klagen.

Center rail

Naar keuze kun je de Countryman bestellen met vier of ‘meer’ zitplaatsen. Een eventuele vijfde zitplek biedt dan plaats aan ‘het jongste kind’ in het midden van de achterbank, die je in plaats van twee separate zetels kunt bestellen. In de vierpersoonsuitvoering is de multifunctionele ‘center rail’ voorin naar achteren doorgetrokken. Hierop kun je diverse houders en bakjes plaatsen. De kofferruimte van de Countryman biedt aanzienlijk meer ruimte dan die van de driedeurs Mini. Met 350 liter plaatst hij zich keurig tussen zijn concurrenten in het C-segment. Gooi je alles plat, dan beschik je over 1.170 liter verhuisruimte.

Zijn er, naast die extra ruimte, nog andere belangrijke verschillen met het interieur van de kleinere Mini’s? Niet echt, het dashboard lijkt bijna volledig overeen te komen, inclusief de grote stationsklok die als analoge snelheidsmeter dient. Gelukkig krijgt de bestuurder de snelheid ook digitaal in de prominent geplaatste toerenteller voor zijn neus geprojecteerd, want die lees je een stuk makkelijker af. De ergonomie is niet optimaal, de klassiek ogende tuimelschakelaars hebben uiteenlopende functies. De knoppen daaronder zijn onhandig laag geplaatst. Leuk detail is dat de elektrische ramen achterin ook met tuimelschakelaars worden bediend. Het multifunctionele ronde display in de klok laat zich bedienen met een knop op de middenconsole. Dit vergt behoorlijk wat gewenning en blijkt niet zo gebruiksvriendelijk als vergelijkbare systemen. Onder de noemer ‘Mini Connected’ biedt het wel tal van mogelijkheden om je iPhone te laten communiceren met je auto.

Leuk detail is dat de elektrische ramen achterin ook met tuimelschakelaars worden bediend

Juiste proporties

Hoe moet je de Countryman inschatten qua formaat? Hij is namelijk een lieve 38 centimeter langer dan de driedeurs Mini en nog altijd 14 centimeter langer dan een Clubman. Toch is de Countryman met een wagenlengte van 4,10 meter nog altijd 10 centimeter korter dan een vijfdeurs Golf, terwijl zijn wielbasis slechts vier centimeter korter is. Het design is ondanks de gegroeide buitenmaten toch compact en herkenbaar Mini gebleven. Het is ontzettend knap dat de proporties van het basisontwerp nog zo mooi intact zijn gebleven.

Wat het ontwerp vooral kenmerkt is de wat hogere koets en de op de hoeken geplaatste wielen. Hierdoor is de Mini letterlijk een beetje opgeblazen en heeft daardoor bijna dezelfde verhoudingen, al zijn de twee extra deuren natuurlijk een toevoeging. Door de zwarte raamstijlen en de rechthoekige zijruitjes aan de achterkant lijkt het dak nog altijd optisch te zweven. De vorm van de koplampen is niet meer rond, maar wel afgerond. De grille is wat mij betreft iets te groot uitgevallen en valt met de verchroomde lamellen teveel op. Zoveel bling heeft deze Mini niet nodig.

Open galerij

Naar keuze kun je de Countryman bestellen met vier of meer zitplaatsen

Iets comfortabeler

Eenmaal genesteld achter het stuur van de Countryman, valt met name de wat hogere zitpositie op. Een vreemde gewaarwording, want in een normale Mini heb je meer een kartgevoel en zit je duidelijk dichter bij het asfalt. De stoelen ondersteunen gelukkig zoals het hoort, met stevige wangen en een goede verstelbaarheid. Het dikke driespaaks sportstuur pakt lekker beet en geeft je hetzelfde sportieve gevoel als in andere Mini’s.

Voor een belangrijk deel komt dat ook in het rijgedrag tot uiting. zo is het stuurgevoel nog altijd ‘des Mini’s’: intuïtief, direct en lekker communicatief. Het grote verschil zit ’m in de reactie van de koets, die zich door de grotere bodemspeling en het hogere gewicht wat meer lijkt te zetten. Je hebt niet meer dat messcherpe kartgevoel bij het insturen van een bocht. De Contryman helt niet in zo’n mate over dat het hinderlijk wordt maar wel duidelijk meer dan de gewone Mini. De onderstelafstemming is verder behoorlijk vergelijkbaar, prettig stug met een strakke wegligging als resultaat. Voorin is het comfort voldoende maar achterin stuiter je wat meer. Dit komt vooral omdat je daar bovenop de achterwielen zit. Door de langere wielbasis komen hobbels en drempels wel wat minder hard door, wat de Countryman in het geheel iets comfortabeler maakt dan de ‘compacte’ Mini.

Veel toeren draaien is zinloos, na 3.000 tpm lijkt het geluid harder toe te nemen dan de snelheid

Voor deze eerste rijindruk stond een Cooper D met handgeschakelde zesbak klaar. Verder heb ik ook nog even met een Cooper S automaat gereden. De diesel voldoet prima, maar biedt niet de sensatie die je van een Mini zou wensen. De motor reageert gehoorzaam en draait lage toerentallen, wat ongetwijfeld mooie verbruikscijfers oplevert. Veel toeren draaien is zinloos, na 3.000 tpm lijkt het geluid harder toe te nemen dan de snelheid. Schakelen gaat lekker strak en met korte slagen dus het is geen straf om de diesel in het juiste werkgebied te houden. Toch kom je met 112 pk wel een beetje tekort voor het betere scheurwerk.

Gelukkig stond er nog een Cooper S te wachten om uitgelaten te worden. Het zachte dieselgebrom maakt plaats voor een enthousiaste benzinegrom - en wel van een zeer gewillig 1.6 turbomotortje. Wat een heerlijkheid! Opeens lijkt de Countryman net zoveel sensatie te bieden als zijn kleine Mini-broertjes, maar toch weer met een belangrijk verschil: de automaat. Die hoort net als de hiervoor gereden dieselmotor niet helemaal thuis in deze Mini. Juist het zelf schakelen is een genot in de Mini, zeker als het een 184 pk sterk bommetje betreft. Een ander unicum aan deze auto is de vierwielaandrijving, die voor het eerst leverbaar is in een Mini. Dat systeem ontneemt de Engelsman een deel van zijn speelsheid maar zorgt er wel voor dat je ongegeneerd hard kunt hoeken.

Mini voor iedereen

De hoofdgedachte van de nieuwe Countryman is dat het een Mini voor iedereen moet zijn. Daarin is men zeker geslaagd, want achterin de Countryman ben je niet meer het ondergeschoven kindje. Het interieur is vindingrijk ingericht, met naar keuze twee of drie zitplaatsen achterin. De algehele rijervaring is wat comfortabeler maar het Mini stuurgevoel is onmiskenbaar aanwezig gebleven. Qua motorenaanbod en zelfs het aantal aangedreven wielen zijn er weer interessante keuzes bij gekomen. Met vier varianten in de 20 procent bijtellingscategorie is de Countryman ook zakelijk interessant. De scheurgrage fijnproever kan altijd nog voor de Cooper S gaan. Het lijkt erop dat Mini weer een succesnummer aan zijn modellengamma heeft toegevoegd, die bovendien een hoop klanten langer aan boord kan houden.