Nu Chevrolet de Spark ook als BiFuel levert is de felbegeerde belastingvrije status verkregen voor dit model. Met een ‘affabriek’ lpg-installatie gingen er wat CO2-grammetjes af en dat is precies voldoende om onder de gunstigste fiscale regelingen te kunnen vallen. Daarnaast is het natuurlijk lachen om de pompprijs. Een weekje ‘gassen’ moet uitwijzen of de Spark BiFuel tussen de tankbeurten door ook een lach op je gezicht weet te toveren.

Als je zelf niet gaat glimlachen van de Spark, dan doet de Spark dat wel. De werkelijk enorme koplampunits geven het vooraanzicht van deze kleine Chevy een vrolijk aanzien. Samen met de in huisstijl getekende grille, gesplitst door de ‘gouden plus’, geeft het de Spark een herkenbare aanblik.

Opvallend detail zijn de portiergrepen die in de achterste deuren optisch verzonken zijn in de raamstijlen. Hierdoor is het net alsof de Spark een driedeurs model is, terwijl hij toch echt achterportieren heeft. De korte achterzijde doet al vermoeden wat in de specificaties bevestigd wordt: de bagageruimte houdt met 170 liter niet echt over. Overigens heb je daar geen last van de gastank, want die zit in de reservewielbak. De sterk geprononceerde wielkasten vragen eigenlijk om een setje lichtmetalen wielen, maar deze vijfspaaks stalen wielen staan ook niet onaardig. Een ontsierende gasvuldop is overigens nergens te bekennen. Al met al is de Spark met veel bijzondere stijlelementen een leuke auto om te zien.

De vulnippel voor de lpg is aan het zicht onttrokken. Voor het zicht heel mooi, maar het brengt nadelen met zich mee

Netjes weggewerkt

Het interieur van de Spark heeft een volwaardig dashboard, dat ook uit een auto in het B-segment zou kunnen komen. Hoewel de gebruikte materialen hard aanvoelen, ziet het er allemaal prima uit. Zeker in deze uitvoering, die voorzien is van hoogglans zwarte inleglijsten over de gehele breedte van het interieur, oogt het zelfs chique. De bestuurder kijkt tegen een aantal leuke ontwerpdetails aan. Het stuurwiel met drie spaken in aluminiumlook zou zo uit een Camaro kunnen komen en de geinig ontworpen tellerunit is deels gedigitaliseerd. De ronde analoge klok geeft de snelheid weer, terwijl je rechts daarvan het toerental in blokjes afleest op het display van de boordcomputer. Daaromheen zijn in de modern ogende aluminium tellerbehuizing ronde uitsparingen voor diverse controlelampjes.

De Spark voelt voor een auto uit het A-segment opvallend volwassen aan, in die zin dat je er prima lange snelwegritten mee kunt afleggen. De stoelen zitten goed en de wangen geven een prettige zijdelingse steun. Je zit wat hoger dan normaal, waardoor het overzicht op de weg goed is. Alleen de brede A-stijlen zijn soms hinderlijk. De klokkenwinkel is altijd goed af te lezen, doordat deze met het in hoogte verstelbare stuurwiel meebeweegt. Een diepteverstelling ontbreekt helaas, maar de bestuurder kan zijn stoel wel in hoogte verstellen. De ruimte voorin voldoet, terwijl de beenruimte achterin erg beperkt is. Voorin zijn er twee bekerhouders en voldoende opbergvakjes, achterin heb je slechts een klein vakje in de deuren.

Links van het stuur is de knop voor de lpg-installatie netjes weggewerkt. Met die knop kun je handmatig kiezen of je op benzine of gas wilt rijden. Bij een koude start geeft een knipperend, dan wel permanent brandend lampje aan of je op benzine rijdt of dat er is overgeschakeld naar gas. Aan de hand van vijf led-jes lees je de brandstofvoorraad af.

Het stuurwiel met drie spaken in aluminiumlook zou zo uit een Camaro kunnen komen

De vulnippel voor de lpg is aan het zicht onttrokken en zit achter het reguliere tankklepje. Voor het zicht is dat heel mooi, maar het brengt een aantal nadelen met zich mee. Middels de hendel linksonder op de vloer open je de tankklep. Vervolgens pak je het verloopstuk dat bij de auto wordt geleverd en schroef je een klein zwarte dopje van de vulnippel af. Ook de dop van de benzinevulopening kun je het beste loshalen, anders zit ’ie in de weg. Draai het verloopstuk goed vast op de nippel (maar ook weer niet te vast) en sluit de vulslang van de LPG-pomp aan. Dit is nog een zeer bewerkelijk klusje, aangezien de twee inkepingen van de vuller geplaatst moeten worden op de uitstulpingen van het verloopstuk. Vervolgens moet je de vuller een kwartslag draaien alvorens je hem vast zet. Dit kan maar aan één kant, want anders zit het tankklepje in de weg. Een nogal bewerkelijke methode en het kost dan ook enige moeite om het tanken onder de knie te krijgen.

De tank is bij ongeveer 20 liter vol en dat kost je dan circa 15 euro. Een lachertje natuurlijk, maar als je zo vaak moet tanken, zal het lachen je snel vergaan

Concessies op lange afstanden

’Gelukkig’ krijg je voldoende oefening met tanken, want de actieradius is erg beperkt. Zeker als je van plan bent om langere afstanden af te leggen, waar de Spark op zich prima geschikt voor is. Hoewel de winterse omstandigheden en lage temperatuur niet in zijn voordeel werkten, haalde ik tussen de 200 en 250 km op een volle tank. De tank is bij ongeveer 20 liter vol en dat kost je dan ongeveer 15 euro. Een lachertje natuurlijk, maar als je zo vaak moet tanken, zal het lachen je snel vergaan.

Medebepalend voor het brandstofverbruik is natuurlijk de manier waarop je de auto gebruikt. Op de snelweg blijkt de Spark onzuiniger dan in de stad en op binnenwegen. Het verbruik varieerde van 1 op 10 voor een snelwegrit tot 1 op 14,3 voor meer afwisselende rijomstandigheden. Als testgemiddelde en praktijkverbruik kan je uitgaan van 1 op 12,5. In de zomer moet het nog iets beter kunnen, dus de opgegeven waarde van 1 op 14,7 lijkt zo gek nog niet. Daarmee moet een actieradius van richting de 300 km in zicht komen, waarna de Spark automatisch en met luid gepiep aankondigend zelf overschakelt naar benzine.

Tergend langzaam

Helaas worden de kwaliteiten van de Spark als auto omlaag gehaald door de motor en de gasinstallatie. Hoewel er bij de 1.0 BiFuel over een af-fabriek gasinstallatie wordt gesproken, blijkt dat de Spark voor invoer naar Nederland in Italië met een gasinstallatie wordt uitgerust. In tegenstelling tot moderne systemen, die het gas vloeibaar inspuiten, is dit nog een gasverdamper. Dat hoeft geen nadeel te zijn, mits de afstelling goed is. In dit geval kan dat niet gezegd worden. Met het vermogensverlies van 3 pk komt het totaal uit op 65 pk, maar in werkelijkheid lijkt het verschil met het rijden op benzine veel groter. Met pijn en moeite haal je op lpg een topsnelheid van 145 km/u, waar je op benzine met wat meer gemak richting de 155 km/u op de teller gaat. Beide waarden zijn in echte kilometers overigens lager dan beloofd. Van 0 naar 100 km/u accelereren bleek in een praktijkmeting op lpg richting de 20 tellen te gaan. Daarmee is de Spark een tergend langzame auto.

Toch zijn absolute prestaties niet zo van belang, het gaat vooral om de souplesse van de motor. Daar valt helaas ook het een en ander op aan te merken, er is namelijk een chronisch gebrek aan trekkracht tussen de 2.000 en 3.000 toeren. Geef je volgas, dan volgt rond de 3.500 tpm standaard een hikje, alsof zijn adem even stokt. Over de gehele linie houdt de motor van de Spark op lpg zo af en toe in. Voordat je inhaalt, kun je het beste twee versnellingen terugschakelen, of beter uit je hoofd laten. Het schakelen zelf verloopt niet echt soepel, de bak voelt een beetje ‘rommelig’ en stroef aan. Stationair loopt de viercilinder – voor wat het waard is – wel fluisterstil en het blikkerige motorgeluid blijft op constante snelheid redelijk op de achtergrond.

Om in te halen kun je het beste twee versnellingen terugschakelen, of het uit je hoofd laten

Natuurlijk went alles, ook een redelijk trage auto als deze. Eenmaal op snelheid zijn het alleen de lichte pedalen met korte slagen die je confronteren met het gemis van cruise control. De wegligging en het comfort zijn daarentegen best plezierig voor zo’n kleine auto. De Spark voelt stabiel aan en het overhellen blijft binnen de perken. De besturing voelt voldoende solide aan, is een beetje vaag rond de middenstand maar daarna best direct. In de basis heeft deze Chevrolet dus prima rijeigenschappen.

Geen overslaande vonk

De Spark is binnen zijn segment zeker een fijne auto met voldoende kwaliteiten. Met een prijs van 10.950 euro is de 1.0 LS BiFuel slechts 900 euro duurder dan de gelijk uitgeruste benzinevariant. Helaas is alle waar naar zijn geld: de motor stelt bij het rijden op lpg teleur en daarmee vergaat het lachen om de literprijs je algauw vanwege de ergernis en het ongeduld bij de omslachtige manier van tanken en het trage accelereren. Je zult dus flinke concessies moeten doen om te profiteren van de financiële voordelen die deze spaar-Spark je biedt. Het is namelijk wel zo’n beetje de goedkoopst rijdende auto die op de markt is. Alleen een elektrische auto heeft nog lagere gebruikskosten, maar die hebben naast een beperkte actieradius ook nog eens een lange laadtijd. Vergelijk je het daarmee, dan biedt de Spark in elk geval meer mobiliteit. Helaas slaat de vonk na een week rijden niet over en blijft een grote grijns voorbehouden aan Chevrolet zelf. Want reken maar dat de Spark BiFuel – ondanks alles – goed gaat verkopen.