Een groot gezin kan heel gezellig zijn maar brengt ook praktische issues met zich mee. Want hoe meer mensen, hoe meer ruimte er nodig is. Dat geldt niet alleen in huis maar ook in auto. Een MPV zoals de Renault Espace biedt de oplossing, maar is tevens een aanslag op het budget. En dat terwijl het onderhoud van een veelkoppig gezin al duur genoeg is. Als papa en mama met een niet al te grote portemonnee gaan shoppen voor een nieuwe familieauto, kunnen ze bij Nissan binnenstappen. Na het overmaken van pakweg 20 mille kunnen ze met de zevenpersoons Evalia naar huis.

Het adagium ‘vorm volgt functie’ is helemaal van toepassing op de Evalia. In de basis is deze auto een NV200, de middelgrote bestelbus van Nissan. Een busje met deze verhoudingen is niet gemakkelijk leuk te maken, hoewel de Evalia er helemaal niet verkeerd uitziet. Vooral de neus is goed gelukt met die herkenbare, chromen Nissan-grille. Donkere zijruiten vanaf de B-stijl doen het ook altijd goed, iets dat niet gezegd kan worden van de 14 inch wielen. Die vullen de wielkasten nauwelijks op, wat er een beetje sullig uitziet. Door de hoge carrosserie, de korte motorkap en de traditionele bestelbus-vorm lijkt de Evalia een tegenhanger van de Volkswagen Multivan. Dat is ‘ie niet, als je kijkt naar de buitenmaten dan zie je dat deze Nissan concurreert met de iets duurdere Volkswagen Caddy Combi.

De vierkante, hoge bouw van de auto heeft legio voordelen. Het verkeersoverzicht is goed, net als de makkelijke in- en uitstap. Door zijn rechte koets is de Nissan overzichtelijk, waardoor inparkeren een koud kunstje wordt. Daarbij krijg je hulp van de achteruitrijdcamera, die standaard op de uitvoering Acenta wordt gemonteerd. Die assistent mag overigens wel iets beter worden afgesteld. Als het lijkt alsof de struiken in je bumper hangen, zit je er nog zo’n 30 centimeter vanaf. Toch is de 1.500 euro meerprijs van de Acenta ten opzichte van de basisuitvoering - de Visia - goed besteed geld, omdat ook airconditioning en cruise control bij dit uitrustingsniveau horen. De test-Evalia is bovendien voorzien van het Nissan Connect-navigatiesysteem. Voor 828 euro een aanrader, de routebegeleiding werkt snel en eenvoudig via het touchscreen.

Klein van buiten, groot van binnen

Zeker in relatie tot zijn lengte/breedte-maten is de Evalia een enorm ruime auto. Hij is net zo lang als een Opel Astra en even breed als een Volkswagen Polo. De verhouding tussen hoogte en breedte is niet helemaal gebalanceerd, waardoor de Evalia smalletjes oogt.

De bestuurder en de voorpassagier zitten een beetje ‘op de bok’, maar de stoelen zijn prima. De diepteverstelling van het stuurwiel mist, maar die voorziening ontbreekt op de meeste bedrijfswagens en daarvan is deze Nissan per slot van rekening afgeleid. Op de tweede zitrij heb je niets te klagen en de instap is via de twee standaard schuifdeuren riant. Het wordt wat krapper als de voorste stoel helemaal naar achteren staat maar het aanwezige tafeltje uitklappen lost alle knieruimteproblemen op. Die tafeltjes zijn reuzehandig en getuigen van oog voor detail. Ook de vele bakjes, vakjes, en bekerhouders doen veel goeds voor het luxegevoel. Zelfs reizigers op de derde zitrij kunnen een milkshake kwijt.

Is in ‘echte’ MPV’s met zeven personen de bagageruimte meestal verwaarloosbaar, de Evalia houdt voldoende plaats over voor een boodschappenkrat en een paar weekendtassen.

Grenzeloos variëren

Op de tweede zitrij kunnen volgens het aantal hoofdsteunen drie mensen zitten, maar de beperkte breedte van de bank maakt de derde hoofdsteun vooral symbolisch. Het kan uiteraard wel, maar enige inschikkelijkheid is op zulke momenten geboden. Verder kun je op de derde zitrij (kost op de Acenta 579 euro extra) heel verdienstelijk zitten. Voor meer knieruimte zet je de rugleuningen van de tweede rij iets meer rechtop, hetgeen nauwelijks minder comfortabel is voor de passagiers op de middelste rij. Hoofdruimte is uiteraard nooit een probleem.

Is in ‘echte’ MPV’s de bagageruimte meestal verwaarloosbaar als je met zeven personen op pad gaat, de Evalia houdt voldoende plaats over voor een boodschappenkrat en een paar weekendtassen. De achterklep is enorm en wie korter is dan 1,95 meter kan zelfs onder de klep staan - handig als je tijdens een regenbui bij de koffers moet. Puntje van kritiek: de klep sluit wat zwaar en moet nadrukkelijk worden dichtgeslagen. Omdat verscheidene carrosseriedelen trillen als de portieren of de klep in het slot vallen, ontstaat een ‘blikkerig’ gevoel.

De variabiliteit van het interieur is zowat onbegrensd. Wie met twee personen onderweg is, heeft een immense 2.900 liter laadruimte ter beschikking. De tweede en derde zitrijen zijn in gedeelten opklapbaar, zodat je lange spullen kunt meenemen en toch vier zitplaatsen overhoudt. De middelste zitrij klap je tegen de voorstoelen aan, de zesde en de zevende zitplek hangen met haken aan het dak. In beide gevallen dien je de metalen steunframes zelf in te klappen. Het opklapsysteem functioneert eenvoudig en vooral doelmatig. Dat geldt ook voor de afwerking, harde kunststof is nu eenmaal makkelijk schoon te houden en naakt blik scheelt in de productiekosten. Ook de klokkenwinkel past in deze pragmatische filosofie: een grote, duidelijke snelheidsmeter en een boordcomputer die verbruik, dagteller en een toerentellerbalkje toont.

De variabiliteit van het interieur is zowat onbegrensd

Twee handen aan het stuur

In de Evalia liggen uit andere Nissans en Renaults bekende vierpitters. De testauto wordt aangedreven door een 1,6-liter metende benzinemotor met een vermogen van 110 pk. Dit is altijd een lekker pittige, fel klinkende zestienklepper. Het blok heeft er zin in en de Evalia is - voor zo’n hoog ding van 1.334 kilogram - ook echt niet traag. Aan de motor is een wat hakerig schakelende vijfbak gekoppeld, waarvan de pook mooi onder handbereik in de middenconsole is geplaatst. De versnellingsbak kenmerkt zich door korte slagen en dito overbrengingen, getuige de 3.800 tpm die de motor draait als de snelheidsmeter 120 km/u aanwijst. Met een gemiddeld verbruik van 1 op 10,6 zet de Evalia gelet op het relatief hoge snelwegtoerental een keurig verbruik neer.

Mijn grootste kritiek op de Evalia is zijn windgevoeligheid en de springerige achterzijde in onbeladen toestand. Tijdens de testperiode waaide het behoorlijk na het inhalen van een aantal vrachtauto’s zit je met klamme handjes achter het stuur. De vaagheid van de besturing rond de middenstand, die bovendien indirect en licht is, maakt het veiligheidsgevoel er niet beter op. Het windgeruis is aanzienlijk, vervelend zijn vooral de fluittonen langs de auto. Ook motor- en bandengeluid zijn niet heel goed geïsoleerd. Een remedie is de goed klinkende radio wat harder te zetten en je te realiseren dat de Evalia in de basis een bestelauto is, die voor een behapbare prijs wordt aangeboden. De allerbeste oplossing is om de auto te beladen, hetgeen resulteert in een gebalanceerder rijgedrag en comfort. De Evalia helt namelijk flink over en heeft een harde vering als er weinig gewicht op de achteras ligt. Het bochtgedrag van de Evalia is voorspelbaar, maar onderstuur ligt relatief snel op de loer. Een setje forsere wielen zou de Nissan niet alleen opfleuren, ook het rijgedrag heeft daar ongetwijfeld baat bij.

Alle waar is naar zijn geld

De geteste Evalia staat met derde zitrij en Nissan Connect voor 22.420 euro in de boeken, wat niet duur is voor een volwaardige zevenzitter met relatief veel uitrusting. Alle waar is naar zijn geld en dat de basis van de Evalia gevormd wordt door de NV200 laat ‘ie vooral zien op het gebied van materiaalgebruik en afwerking. Qua rijden laat de Nissan een aantal steken vallen, daarentegen is de Evalia boven alles een handige auto. Een kleine verhuizing of een paar fietsen meenemen zorgt nooit voor ruimteproblemen. Zelfs wanneer alle zitplaatsen bezet zijn, blijft er een alleraardigste bagageruimte over. Budgetvriendelijk ruimtereizen? Het kan.