Als iets in de smaak valt dan moet je het niet veranderen. Die filosofie hanteerde Suzuki met de begin jaren ‘90 geïntroduceerde Swift, die in zijn ruim twaalfjarige bestaan qua uiterlijk nauwelijks veranderde. Er volgden enkele facelifts, maar de basisvorm bleef gelijk. Na zo’n lange periode was het ook wel weer eens tijd voor iets nieuws. In 2005 kwam Suzuki met een geheel nieuwe Swift en nu is na vijf jaar de voor de hand liggende stap gezet: de speelse Swift is vervangen door een ogenschijnlijk identiek model. Volgens Suzuki een evolutie voor het oog, maar onderhuids een revolutie. Tijd voor een nieuwe speelronde.

Tijdens de testperiode valt me pas op hoeveel moderne Swifts er eigenlijk rondrijden. Even een blokje om in de stad en je komt er zo al minstens vijf tegen. De één met nog meer spoilers dan de ander, maar allemaal even leuk en speels. De nieuwste Swift zou je in eerste instantie zo kunnen verwarren met zijn voorganger maar als je de oude en de nieuwe naast elkaar zet worden de verschillen duidelijk. Geen lijn of plaatwerkdeel is nog hetzelfde. De voor- en achterlichten zijn een maatje gegroeid en lopen nu verder door over de flanken. De Swift is tevens in alle opzichten wat gegroeid en oogt volwassener, zonder z’n pit te verliezen. De nieuwe Swift neemt wel een nadeel van de oude over. De rechtopstaande voorruit dwingt je om voorover te buigen als je verkeerslichten boven de weg wilt zien.

Volgehangen met luxe

Binnenin is er flink huisgehouden. Het grauwe en tamelijk saaie dashboard van het vorige model is verleden tijd. Het huidige interieur ziet er beduidend beter uit, ondanks het gebruik van harde kunststoffen oogt het hoogwaardiger dan voorheen en de afwerking is van een hoger niveau. De bedieningsknoppen zien er keurig uit en voelen solide aan. Het is nog steeds niet het meest vrolijke interieur dat je in het B-segment kunt krijgen maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt doordat ‘ie in de Exclusive-uitvoering volgehangen is met luxe. Voor de 15.500 euro die de 1.2 Exclusive kost krijg je onder andere zaken als keyless go met een startknop, stoelverwarming, ESP, donker getinte ruiten achter en een radio/CD-speler met Bluetooth carkit. Spijtig is dat de speakers lage tonen nauwelijks aan kunnen en dat de stoelverwarming maar één stand kent, die je achterste gloeiend heet maakt.

Spijtig is dat de stoelverwarming maar één stand kent, die je achterste gloeiend heet maakt

Dit is tevens de enige uitvoering waarbij het stuurwiel zowel in hoogte als in diepte verstelbaar is. De stoelen zitten uitstekend, bieden voldoende steun en zijn niet te hard. Voorin is er meer dan genoeg bewegingsvrijheid, achterin is de ruimte helaas niet toereikend. De kofferbak is met 204 liter niet alleen vrij klein, de inhoud is zelfs minder dan bij zijn voorganger. Daarnaast is de tildrempel is behoorlijk hoog geworden. De wielbasis groeide met negen centimeter en de totale lengte nog wat meer, maar waarom je daar alleen voorin van mag profiteren is een raadsel. Teleurstellend is dat de bagage schuil gaat onder een hoedenplankje dat handmatig omhoog gezet moet worden.

Dynamiek en comfort

Gelukkig is er ook goed nieuws. Onderhuids is er flink aan de techniek gesleuteld en dat heeft een positieve invloed op het rijgedrag. Het speelse karakter van de ‘oude’ Swift voel je ook bij de nieuwste generatie en is op bepaalde punten verbeterd. Het stuurwiel pakt lekkerder beet en kent een prettige weerstand. De besturing is niet vaag meer, maar vrij direct. Dit in combinatie met de uitstekende wegligging nodigt des te meer uit om een aankomende bocht nog harder te nemen. Het onderstel is heerlijk dynamisch afgestemd zonder dat het comfort er onder lijdt. Doe je het rustiger aan of ga je de snelweg op dan blijkt de Swift opvallend soepel geveerd. Het is dan ook absoluut geen straf om flink wat saaie rechte kilometers te maken. Het onderstel is helaas vrij gehorig, de rolgeluiden van de banden dringen het interieur binnen en ook richels laat de Suzuki te duidelijk doorklinken. Ondanks dat is het verder vrij stil in de compacte hatchback.

Het grauwe en tamelijk saaie dashboard van het vorige model is verleden tijd

De Swift heeft de potentie om een speelse, ouderwetse GTi te worden maar voorlopig moeten we het doen met één motor, die 94 pk levert bij 6.000 toeren. Deze 1.2 valt niet tegen. De motor wordt nooit echt pittig maar hij is ook niet onderbemeten. Gevoelsmatig lijkt de Swift sneller dan ’ie in werkelijkheid is, wat te danken is aan het levendige karakter van het blok. De motor reageert enthousiast op het indrukken van het gaspedaal. Hierdoor kun je vroeg opschakelen, zonder dat de motor doodvalt. De vijfbak schakelt typisch Japans: met korte zetten en trefzeker. Op een hele tank bleek het gemiddelde verbruik exact 1 op 14 te zijn, wat een prima waarde is. Buiten de bebouwde kom kun je met niet al te veel moeite zelfs gemiddeld 1 op 18,5 rijden. De verbruikscijfers en het lage gewicht zorgen ervoor dat de CO2-uitstoot beperkt blijft. De Swift is voorzien van het zuinigste A-label en met 116 gram per kilometer valt hij in de 20% bijtellingcategorie.

Vooruitgang

Kijk je naar het fijne rijgedrag en de goed presterende motor dan heeft de kleine Suzuki vooruitgang geboekt. Hij is volwassener is geworden. Het is jammer dat de toegenomen wagenlengte niet ten goede is gekomen aan de achterpassagiers. De huidige Swift-rijders zullen daar maling aan hebben, aangezien het ze bij het vorige model ook niet van aanschaf heeft weerhouden. In de nieuwe Swift profiteren zij vooral van een fijner stuurgedrag, een zuinigere motor en een mooiere interieur. Zoals eerder al gezegd koop je een uitermate luxe Swift voor 15.500 euro, wat een concurrerend aanbod mag worden genoemd. Met zijn bescheiden vernieuwde uiterlijk valt de Swift wederom in de smaak en is hij klaar voor meer speelplezier.