Het proces dat de vorige twee generaties Mazda 6 in Nederland doorliepen is interessant. De pers is steeds enthousiast, het ontwerp valt in de smaak en toch heeft de auto moeite om kopers te vinden. In de opstartfase doet de 6 het altijd redelijk, maar na verloop van tijd zakt de verkoop in als de aandelenkoers van Facebook. Nu is er de derde generatie Mazda 6, waarvan de Sportbreak ons land als eerste betreedt. Nog mooier dan zijn voorganger en met SkyActiv-techniek vooruitstrevend. Heeft deze fraai gestileerde stationwagen eindelijk alles in huis om een hit te blijven?

De complimenten met superlatieven die Mazda ontving op de concept car en het productiemodel van de nieuwe 6 waren niet van de lucht. En terecht, de Mazda 6 Sportbreak is een pracht van een auto. Qua lengte valt de Sportbreak tussen de Skoda Superb Combi en Hyundai i40 Wagon in, maar door zijn stoere en fraaie belijning oogt ‘ie niet als een 4,8 meter lange auto. De Mazda heeft niet zo’n chique voorkomen als bijvoorbeeld een Opel Insignia Sports Tourer maar hij is dynamisch en slank gevormd. De 19 inch wielen, agressief ogende neus en metallic witte lak completeren het geheel.

Er is echter één grote kanttekening, want hoe vaak zie je een echt ‘dikke’ Mazda 6? Gezien de vele ‘grijze muis’-uitvoeringen van de vorige twee modellen op de weg is de kans groot dat we deze Mazda 6 weer vooral gaan zien met keurige, maar saaie 17 inch wielen. En dan komt het ontwerp van de Japanner simpelweg niet tot z’n recht. Opmerkelijk: de Sportbreak is even duur als de sedan en dus rijd je vanaf 28.990 euro een standaardexemplaar met 145 pk. De gereden 165 pk sterke GT-M is ontzettend compleet, maar met een prijs van 36.490 euro ook behoorlijk waardevol. Voor de minder luxe, maar evenmin karig uitgeruste TS+ vraagt de dealer 4.000 euro minder. Dan houd je genoeg geld over voor een setje stoere wielen.

Gezien de vele ‘grijze muis’-uitvoeringen van de vorige twee modellen op de weg is de kans groot dat we deze Mazda 6 weer vooral gaan zien met saaie wielen

Niet geraffineerd

Het dashboard vertoont grote gelijkenissen met dat van Mazda’s compacte SUV, de CX-5. Dat betekent een zakelijk en sober uitziend binnenste. Zo mooi als het exterieur is het vanbinnen dus niet, wel doeltreffend. Op het gebied van materiaalgebruik en afwerking mist de Mazda raffinement. Ga je vergelijken met auto’s als de Peugeot 508 en Volkswagen Passat, dan staat Mazda qua kwaliteitsgevoel mijlenver verwijderd van deze Europeanen. De middentunnel is heen en weer te duwen, de pookknop makkelijk te draaien, de armsteun glijdt terug naar achteren en bovendien kraakt ‘ie ook nog ‘ns. Liggen daaraan budgettaire redenen ten grondslag of heeft Mazda te weinig gevoel voor wat Europeanen van een auto verwachten? Geen idee, maar ’t is wel heel jammer.

Enige bedieningslogica ontbreekt af en toe. Het TomTom-navigatiesysteem en de audioinstallatie werken prima via een touchscreen, dus vanwaar extra knoppen met dezelfde functies bij het scherm én op de middenconsole? Het standaard gemonteerde Bose Surround Soundsysteem met 11 speakers klinkt zeer goed en de lederen stoelen met verwarming zijn een fijne lekkernij. De zetels zitten prima, maar zijn aan de korte kant en de bijrijderstoel is niet in hoogte verstelbaar. Een passagier met bovengemiddelde lengte heeft daar al gauw het gevoel dat ‘ie te krap zit.

Achterin valt er niets te klagen. De hoeveelheid been- en hoofdruimte is riant en met vijf volwassen op pad gaan is geen enkel probleem – inschikken is niet nodig. Het bagageruim is met 522 liter inhoud niet zo groot als gehoopt, maar de hoeveelheid ruimte is zeker acceptabel. De achterbankleuning is eenvoudig in delen (bijna) plat te leggen, middels hendels aan weerskanten van de kofferbak  – een gimmick die Mazda al eerder introduceerde.

Open galerij

Hoe vaak zie je een echt ‘dikke’ Mazda 6?

Heerlijk!

Mazda staat bekend om zijn fijn rijdende auto’s. Bijna elk model heeft een lichtvoetig karakter met een fijne besturing en een heerlijk schakelende versnellingsbak. En wat blijkt: ook de nieuwe Mazda 6 Sportbreak heeft dit allemaal. Hoe verfijnd sommige concurrenten ook zijn, zo dynamisch en leuk om te rijden als de Mazda6 worden ze niet. Je merkt niets van zijn forse afmetingen, de 6 kijkt met zijn strenge xenonblik uit naar iedere bocht. De besturing is lekker direct en ESP en tractiecontrole beperken je rijplezier niet door al te vroeg in de grijpen. Dat heeft een keerzijde, want het binnenste voorwiel wil - met de winterbanden op de testauto - wel eens doorspinnen. Met 19 inch wielen en een sportief afgestemd onderstel hoef je niet een al te comfortabele auto te verwachten, de Mazda is redelijk stug. Voor de bestuurder niet echt hinderlijk, wel voor achterpassagiers. Echt stil is de 6 evenmin.

Hoe verfijnd sommige concurrenten ook zijn, zo dynamisch en leuk om te rijden als de Mazda6 worden ze niet

Over de SkyActiv-techniek is al een hoop gezegd. Kort gezegd heeft de 6 een ‘normale’ atmosferische tweeliter viercilindermotor, maar dan wel met een zeer hoge compressie. In de praktijk heb je te doen met een fijne benzinemotor die goed bij de les is en weinig zou moeten verbruiken. Niet voor niets dat de 145 pk-versie in 2012 nog in de 20 procent bijtellingscategorie viel. In 2013 geldt dit alleen voor de 150 pk sterke SkyActiv-D dieselmotor in de sedan. Met 165 pk bij 4.500 tpm en 210 Nm bij 4.000 tpm is de geteste Mazda6 Sportbreak lekker rap, mits je ‘m op toeren jaagt. Wie houdt van atmosferische blokken met een ‘eerlijke’ gasrespons heeft aan deze 6 een goede, maar reizend met vijf personen ga je het ontbreken van een turbo merken. Je moet dan vaker terugschakelen om tempo te maken, gelukkig schakelt de zesbak perfect. Feit is dat de 2,0-liter een prettig blok is dat best lekker klinkt en voldoende kracht biedt voor alledaags gebruik.

Met een sportief rijgedrag zul je niet veel merken van zijn potentie om zuinig te zijn. Dan rijd je gemiddeld 1 op 12, maar doe meer je best en rijd je met het verkeer mee, dan komt de verrassing. Dat resulteerde in 1 op 16,7 – inderdaad, dat is dieselniveau! En dan is de auto nog niet eens volledig ingereden en waren de buitentemperaturen laag tijdens de testperiode. Het bijzondere i-ELOOP-systeem is het vermelden waard. Dit is een brandstofbesparend regeneratief remsysteem, dat een condensator in plaats van een accu of batterij gebruikt om opgewekte elektriciteit op te slaan. Vervolgens gebruikt de auto dat om elektrische onderdelen van stroom te voorzien. Het i-stop- en startsysteem profiteert daarvan, want die gebruikt verbrandingsenergie voor de herstart. Volgens Mazda is haar systeem met 0,35 seconden ‘herstarttijd’ de snelste ter wereld. De herstart verloopt inderdaad razendsnel, geen andere auto heb ik dat trucje zo snel zien doen. Je kunt bovendien de pook in de eerste versnelling zetten na het afslaan, zodat je bij groen licht weer direct kunt wegrijden.

Iets bijzonders

Tijd om het balans op te maken. Heeft de Mazda6 Sportbreak alles in huis om een doorslaand succes te zijn? Deels. Met het design, het rijgedrag en het verbruik zit het helemaal goed, dus daarover geen klachten. Ga je met een kritische, ‘Europese’ blik kijken, dan stelt het interieur simpelweg teleur. Dat is niet meer dan een magere voldoende en biedt weliswaar veel luxe, maar voldoet niet aan de Europese bouwmaatstaven. Dus heeft de Mazda 6 alles in huis om een hit te blijven? Het antwoord op die vraag is helaas 'nee', hoewel 20 procent bijtelling een fijne pleister op die kleine wond is. Op het gebied van raffinement laat Mazda steken vallen, het sterke, verfrissende design en vele rijplezier maken de 6 Sportbreak toch erg bijzonder.