De Opel Adam is fris, hip en eigenwijs. Hoewel Opel echt niet meer zo’n stoffig merk is als 10 jaar geleden, is de Adam een wel héle gedurfde stap. De kleinste Opel moet het namelijk gaan opnemen tegen iconen als de Fiat 500 en Mini. Opel doet dat – deels noodgedwongen – niet door op de retrotoer te gaan maar door met iets heel nieuws te komen. Schrijft het merk daarmee geschiedenis voor later? Deze review met de Opel Adam 1.4 Glam geeft het antwoord.

12 carrosseriekleuren, 3 kleuren voor het dak, 27 kleurcombinaties, 32 soorten wielen, 5 kleuren grillestrips, 7 stickersets, 3 kleuren spiegelkappen, 15 smaken stoelbekleding, 18 kleuropties voor de dashboardpanelen, 5 verschillende hemelbekledingen, 6 kleuren voor de binnenspiegelbehuizing en 5 verschillende lederpakketten. Ben je er nog?

Het draait allemaal om Adams kostuum. Een Adam bestellen is keuzes maken, heel veel keuzes maken. En het kan allemaal niet gek genoeg. Wat dacht je van een led-sterrenhemel, een schaakbordpatroon in het plafond, lichtgevende ‘vuurvliegjes’ op het dashboard, een zebraprint op het dak, verfspetters op het voorscherm, een blaadjespatroon in de vloermatten of een paars stuur? Het kan allemaal.

De testauto heeft een nogal feminiene  aankleding, zowel van buiten als binnen is heel veel paars te vinden. Het witte dak contrasteert stijlvol en de verschillende structuren en patroontjes in het interieur tillen het fungehalte van de Adam flink omhoog. Bekijks genoeg, maar de verbazing bij medeweggebruikers is groot als er een man in de paarse Adam blijkt te zitten. Toch is de Adam heus ‘mannelijk’ aan te kleden, bestel ‘m bijvoorbeeld in het rood met een zwart dak en de stoere 18 inch turbinewielen en er staat een hele andere auto.

Een Adam bestellen is keuzes maken, heel veel keuzes maken.

Gewaagd

Het ontwerp van de Adam is leuk, gewaagd zelfs - al is niet direct aanwijsbaar waar ‘m dat in zit. De basisvorm, de koplampen, achterlichten en de grille zijn allemaal redelijk behoudend getekend. De proporties zijn wel bijzonder, omdat de Adam op het onderstel van de Corsa staat is ‘ie net zo breed als zijn broer maar wel een flink stuk (30 centimeter) korter. Dat zorgt ervoor dat je binnenin niet direct het gevoel hebt in een compacte auto te zitten. De voorruit staat niet te dichtbij, wat ook helpt het ‘kleine auto gevoel’ weg te nemen. De zitpositie is goed, de stoel kan ver genoeg omlaag en het stuur is goed te verstellen. Ook bestuurders met bovengemiddelde lengte zitten prima in de Adam.

Achterin is dat anders, de achterbank is er meer ‘voor de vorm’. Qua hoofdruimte gaat het nog wel maar de beenruimte is zelfs voor kinderen nauwelijks toereikend. De toegang tot de achterbank is ook al niet best, het hendeltje op de voorstoel voelt fragiel aan, de zitting schuift stroef naar voren en komt niet in de goede stand terug. Dat is vervelend, vooral ook als je de achterbank vaak gebruikt om spullen op te leggen. Die spullen kan je ook in de kofferbak nog wel kwijt, die met 170 liter inhoud voldoende is voor zo’n auto. Ter vergelijking: de Fiat 500 heeft 185 liter bagageruimte.

Feestvreugde

Over het interieur verder niets dan lof. Het is met gevoel voor detail ontworpen en in elkaar gezet. Zoals gezegd verhoogt de vrolijke aankleding de feestvreugde behoorlijk maar ook de basis is prima. Kijk bijvoorbeeld eens naar de mooie tellers, die in het donker ook nog eens fraai verlicht zijn. De verschillende chroomrandjes, hoogglans panelen en het lederpakket maken het dashboard helemaal af. Natuurlijk, je betaalt ervoor want de Adam staat een behoorlijk trapje hoger op de prijsladder dan pak ‘m beet een Kia Picanto - maar dat zie je er wel aan af.

Open galerij

De testauto heeft een nogal feminiene aankleding

Het gebruiksgemak lijdt niet onder alle tierelantijnen. De bediening van de functies is logisch en gaat in de luxe testauto deels via een beeldscherm in de middenconsole. De lay-out van het touchscreen oogt lekker fris en de weergave is scherp. Een paar kanttekeningen: het systeem blijft soms hangen nadat je achteruit bent gereden. Gevolg is dat de parkeersensoren je op een fluitconcert trakteren terwijl allang stilstaat. Je kunt apps installeren in het systeem maar de vraag is of je hier ooit gebruik van gaat maken. Opel dwingt je daartoe in ieder geval wel, want om een navigatiefunctie te krijgen moet je een app downloaden.

De testauto heeft talloze opties die je zelden of nooit ziet in dit segment. Wat dacht je van een  verwarmd stuur, cruise control, automatisch inschakelende verlichting en een dodehoeksensor? Het zit er allemaal op. Die laatste geeft overigens regelmatig een valse melding als het regent.

Bijtelling

Motorisch gezien is de Adam helaas niet zo hypermodern als zijn voorkomen doet vermoeden. Er staan wel nieuwe driecilinderblokken in de planning, maar die komen pas eind dit jaar. Hopelijk brengen die ook een gunstiger bijtellingspercentage met zich mee, want 20 procent bijtelling voor zo’n stadsdwerg is echt niet nodig.

20 procent bijtelling voor zo’n stadsdwerg is echt niet nodig.

De 1.4 16v die in de testauto ligt produceert 100 pk en dat is natuurlijk meer dan genoeg voor een compacte auto. Hoewel het blok – zoals het een turboloze zestienklepper betaamt – behoorlijk lui is onderin kun je lekker opschieten met de Adam. Toch heb je niet het gevoel dat er zoveel vermogen onder het korte motorkapje zit, pas bij 4.000 tpm komt het blokje lekker los. Bij 100 km/u draait ‘ie in de vijfde versnelling al 3.000 tpm. Dat is vrij veel maar zorgt er wel voor dat je op B-wegen of op de snelweg niet steeds terug hoeft te schakelen om enigszins vlot in te halen. Gelukkig is het geen herrieschopper, de 1.4 klinkt als je het gaspedaal intrapt bovendien best sportief. Het verbruik? 7,4 l/100 km (1 op 13,5) gedurende de testperiode verdient niet eens de aanmoedigingsprijs.

Bewuste keuze

Met het onderstel van de Adam is weinig mis. Het is wat aan de harde kant – zeg maar: behoorlijk hard - maar dat is een bewuste keuze van Opel geweest. Het gevolg is namelijk dat de hatchback strak op de weg ligt, nauwelijks overhelt en op de grens stabiel aanvoelt. Ook op de snelweg staat Adam zijn mannetje, de voor zo’n kleine auto flinke spoorbreedte draagt daaraan bij.

De besturing is voor een stadsauto goed: licht, direct maar met niet al teveel gevoel. Weinig mis mee, zou je zeggen, maar het onderstel doet je naar meer verlangen: meer tegendruk, meer gevoel. Misschien moet ik niet teveel willen, maar de sportief rijdende Adam vraagt er nu eenmaal om. De stadsauto schakelt strak, de pook maakt redelijk korte slagen maar haakt soms wel een beetje. In de eerste versnelling is de auto erg ‘happig’, waardoor schokvrij wegrijden wat oefening vergt.

Leuke uitvoering

De testauto kost, met al zijn lekkere extra’s en uitbundige aankleding 18.725 euro. Ja, dat is een hoop geld maar dan heb je wel zo’n beetje alles wat je kan wensen. De prijslijst start bij 12.495 euro, dan heb je een uitgeklede versie die geen recht doet aan dit leuke autootje. Voor een beetje knappe uitvoering – met 1.2-motor – ben je 15.695 euro kwijt. Goed nieuws is dat een aantal leuke aankledingsopties redelijk goedkoop is, maar daardoor is het ook verleidelijk om er meerdere aan te vinken en zo de prijs toch fors op te drijven. Keuzes, keuzes…

Is de Adam leuk genoeg om voor Opel geschiedenis te schrijven? Adam als stamvader van wat komen gaat, waar hebben we dat eerder gehoord? Wat zou het leuk zijn als er over 30 jaar een revival van de Adam kan plaatsvinden, net zoals Fiat en Mini hebben gedaan met hun succesvolle retromodellen. Maar gaat de Adam dezelfde cultstatus halen als de auto’s waarmee hij zo nadrukkelijk de concurrentie aangaat? Waarschijnlijk niet, want de Adam is niet echt een ‘volkse’ auto. Daarvoor is hij te hip, rijdt ‘ie te sportief en is ‘ie te duur. Toch is de Adam zijn prijs waard en stelt hij, behalve op motorisch gebied, nergens teleur - in tegendeel. Of het publiek Adam zal omarmen moet de komende jaren blijken. Hij verdient het.