Al sinds de introductie in 2000 is de Skoda Octavia populair in ons land. ‘Veel ruimte en kwaliteit voor een lage prijs’ blijkt een schot in de roos en inmiddels zijn we aanbeland bij de derde generatie die dezelfde belofte doet. De vanafprijs is nog steeds messcherp en voor zo’n vijfentwintig mille rijd je een lel van een auto waarin het je aan weinig ontbreekt. Tegen zo’n aanbod kunnen auto’s als Volkswagen Jetta, Opel Astra, Ford Focus en zelfs de voordeligere Koreaanse alternatieven niet op. Een uitgebreide test met de nieuwe Octavia moet uitwijzen of deze zo gewoon ogende auto terecht een bedreiging vormt in zijn klasse.

Daar staat ‘ie dan, de nieuwe Skoda Octavia. Na de onlangs geïntroduceerde Rapid is dit de tweede Skoda met het vernieuwde familiegezicht. Dat wordt bepaald door een forse neus met grote vlakken zwart en donkere koplampen. De achterkant wordt voornamelijk gekenmerkt door scherpe vouwen aan weerszijden van de kentekenplaat en nog steeds door achterlichten in C-vorm. In een kekke kleur en met grote wielen kan de Octavia best een imposante auto zijn, maar de geteste uitvoering is helaas stemmig ‘lease-grijs’. Ook de 16 inch lichtmetalen wielen maken geen indruk onder een auto van 4,66 meter lang en 1,46 meter hoog. Daardoor ontstijgt deze uitvoering het predikaat ‘netjes ‘ niet. Hij poogt de koper dan ook op veel pragmatischer punten te overtuigen dan met uiterlijk vertoon.

Geen budgetgevoel

Hoewel de Octavia een behoorlijk aantrekkelijke vanafprijs heeft is het interieur niet goedkoop afgewerkt. De bovenkant van het dashboard heeft een fraaie zachte toplaag, pas onder de ‘vouw’ is het materiaal harder. Uit het oogpunt van duurzaamheid lijkt dit geen verkeerde oplossing. De door mij gereden uitvoering oogt van binnen extra voornaam door het nieuwe Amundsen infotainmentsysteem (750 euro en standaard op een Businessline) met 5,8 inch touchscreen. Dit vervangt het diefstalgevoelige systeem uit de vorige generatie en is fraaier geïntegreerd in het dashboard. De glimmend zwarte kunststof omlijsting geeft het geheel een chique uitstraling.

Naast de verbeterde vormgeving is de functionaliteit uitgebreid waardoor zelfs de koelingssnelheid van de airco zich in drie standen via het scherm laat regelen. Instellen van de navigatie via het touchscreen gaat nog steeds niet erg snel en stembediening is daarvoor geen goed alternatief. Mevrouw Amundsen neemt graag haar tijd om ingesproken commando’s te verwerken - dat moet beter kunnen!

De Octavia poogt de koper op veel pragmatischer punten te overtuigen dan met uiterlijk vertoon.

Duitse stevigheid

Wie met de verwachting dat de Octavia een uiterst comfortabele cruiser is achter het stuur kruipt, komt voor een verrassing te staan. De Skoda blijkt een stuk steviger geveerd te zijn dan zijn voorganger en is eigenlijk ‘Duits hard’. De reden daarvoor wordt niet echt duidelijk, want hij compenseert zijn stevig afgestemde onderstel niet met een bijzonder strak rijgedrag. Overhellen in bochten doet de koets nog steeds wel, al is dat niet echt storend. Bijzonder is dat de demping van het onderstel wel keurig in orde is waardoor je grotere hobbels - zoals verkeersdrempels -  comfortabel trotseert. Ook op de snelweg heeft de stevige vering invloed: de rechtuitstabiliteit valt enigszins tegen. Doordat de auto snel geneigd is het wegdek te volgen ben je meer aan het corrigeren dan je lief is. Bovendien is de besturing rond de middenstand behoorlijk direct, waardoor je al snel teveel corrigeert.

Afgezien daarvan is de auto erg geschikt voor lange reizen. Het geluidsniveau is aangenaam laag en blijft dat tot op hoge snelheid. Het motortje is krachtig genoeg om de tellernaald vanuit stilstand al na 10,3 seconden 100 km/u te laten aanraken en zonder aarzelen voorbij de 190 km/u te stuwen. Vooral de tijd van de standaardsprint is indrukwekkend voor een ‘instapper’. Het enige smetje op het blazoen is een klein turbogat. Vanaf 1.700 tpm trekt de motor op z’n best en wanneer je de schakelindicator nauwlettend opvolgt zit je regelmatig in het minder krachtige gebied daaronder.

De prestaties zijn dus zonder meer in orde, maar prettiger is dat de 1,2-liter bij 120 km/u nog geen 2.600 toeren draait. Daarbij toont de vrij nauwkeurige boordcomputer een aantrekkelijk actueel verbruik van rond de 1 liter op 18 kilometer. Veel snelwegrijden levert dus vrij gemakkelijk een keurig verbruik op. Het testgemiddelde kwam uit op 1 op 16 bij een gevarieerde rijstijl en met afwisselende trajecten. Afhankelijk van je eigen routes en rijstijl kun je dus minder goed, maar ook beter scoren. Voor de fabrieksopgave van 1 op 20,4 zul je wel écht goed je best moeten doen.

De geteste Skoda Octavia is uitgevoerd in stemmig 'lease-grijs'

Ruimte als grootste troef

De Octavia rijdt dus prima en presteert adequaat. Maar net als bij zijn broer Superb is z’n grootste troef het ruimteaanbod. Ja, de Octavia is écht ruim. Met 590 liter is de kofferbak bijvoorbeeld 80 liter groter dan die van de Volkswagen Jetta en zelfs 25 liter groter dan die van een Passat (en Superb). Groot voordeel van de Octavia is zijn carrosserievorm. Waar de meeste concurrenten-met-kont sedans zijn, is deze Octavia stiekem ‘gewoon’ een hatchback met grote achterklep. Daardoor hoef je de auto niet door een ‘brievenbus’ te beladen, maar kun je de bak eenvoudig vullen.

Voor passagiers is de Octavia niet minder riant. Op de achterbank zitten zelfs lange personen goed achter zichzelf, om het er vervolgens urenlang uit te houden.  Ze hebben hun eigen ventilatieroosters, een eigen armleuning en zelfs een 230 Volt-aansluiting. De laatste twee zaken maken samen met zonwering voor de achterruit en een set bagagenetten onderdeel uit van het Functie-pakket á  500 euro. Andere slimmigheden zijn standaard. Zo vind je in de bijrijdersdeur een handig vuilnisbakje (vergeet de vuilniszak niet), in de bekerhouder vóór een losse telefoonhouder en in de tankklep een ruitenkrabber.

Genadeklap

Het gevecht is ten einde. De Octavia heeft laten zien wat hij waard is en dat de belofte van veel voor weinig nog steeds geldt. Skoda’s nieuweling verzet qua rijdynamiek niet de bakens, hij moet hier concurrenten als de Jetta en Focus voor zich dulden. Het ruimteaanbod is echter onovertroffen en met z’n kofferruimte steekt hij zelfs zijn grote broer Superb gevoelig in de rug. De genadeklap komt echter van het prijskaartje, dat voor het basismodel slechts 18.990 euro laat zien. Dat is dan wel zonder airconditioning en met de 86 pk-versie van het geteste motorblok. De 105 pk Ambition met airco gaat voor 21.560 euro over de toonbank en de hier geteste Ambition Businessline kost met enkele opties een nette 24.500 euro.  Met deze uitvoering kom je niets tekort. De dreiging blijkt terecht; de  pragmatisch ingestelde koper haalt met de Octavia een hele gewone, maar tegelijkertijd ontzettend competitieve auto in huis.