Grote SUVs liggen onder vuur. De crisis en milieuridders hebben ooit populaire auto’s als de Audi Q7 en BMW X5 tot uitschot van ons automobiele scala gemaakt. “Zulke wagens kunnen écht niet meer”, scandeerde onlangs iemand die hetzelfde feestje als ik bezocht en meewarig naar de Volkswagen Touareg van onze gastheer keek. Wijselijk beperkte ik mijn aanwezigheid tot observeren, stiekem genietend van het idee om de knuppel in het hoenderhok te gooien door achteloos met de sleutels van de testauto te wapperen.
Terugrijdend in mijn test-Jeep dacht ik: het zijn inderdaad dinosaurussen, auto’s uit een vorig tijdperk. Uiteraard reflecteerde het uitgesprokene meteen richting deze Grand Cherokee, maar voor een Jeep gelden andere maatstaven. Iedereen weet dat een Jeep een terreinwagen móet zijn – een auto die zijn bestaansrecht juist ontleent aan grootsheid. Een auto die nu eenmaal een rouwdouwer-uitstraling heeft omdát het een Jeep is. Een auto van een geheel andere orde dan die strakgetrokken na-apers en meelifters die in Duitse en Zweedse catalogi staan.
Bovenstaande geeft een interessant beeld over onze veranderende visie op automobiliteit, maar de daadwerkelijke testreden achter deze Jeep Grand Cherokee wordt duidelijk bij een beschouwing van de voorzijde. Jeeps gepatenteerde ‘zevenspijlen-grille’ wordt geflankeerd door nieuwe, priemende koplampen, die met LED-randen en een herontworpen voorbumper een gemeen voorkomen verzorgen. Mijns inziens vertroebelt daardoor het charisma van deze Grand Cherokee, want een Jeep hoort te imponeren met stoerheid – niet met gemeenheid. Uiteraard leende de importeur ons een topversie uit en deze 88.490 euro kostende Summit-uitvoering heeft verchroomde, 20 inch grote, lichtmetalen velgen met een satijnen laklaag. Gecombineerd met de Briljant Black-exterieurkleur (waarop de zon een groene gloed verdeelt) en de vele chroomdelen ademt deze Grand Cherokee een onvervalst Amerikaans blingbling-gevoel.
De Grand Cherokee is van een geheel andere orde dan die strakgetrokken na-apers die in Duitse catalogi staan.
All-inclusive
Bijna 90 mille vraagt Jeep voor de geteste Grand Cherokee, maar dan blijft geen wens onvervuld. Xenonverlichting, lederen bekleding, afstandhoudende cruise control, een navigatieysteem met Harman Kardon-geluidsinstallatie (19 luidsprekers!) en een geavanceerde Quadra-Lift-luchtvering met adaptief 4WD-systeem zijn inbegrepen voor die prijs. Veeleisendheid op raffinementsniveau moet dan even op een rangeerspoor worden gezet, want het interieur is ‘robuust’. Zachte kunststoffen, hoogwaardige materialen en een fijnzinnige bediening staan niet in Amerikaanse lexicons, maar ruimteaanbod en zitcomfort schrijft Jeep met hoofdletters. De voorstoelen zijn van het kaliber ‘fauteuil’ en uitermate gerieflijk. Op de achterbank maken vooral hoofd- en knieruimte indruk – da’s ook wel fijn, want afstand maakt de harde stoelachterzijde minder bedreigend.
De kofferruimte van de Grand Cherokee laat zich beladen via een elektrische achterklep. De tildrempel is behoorlijk, maar de parkeerstand van de luchtvering biedt soelaas. Daarmee wordt de auto enige centimeters verlaagd, hetgeen ook voor charmant in – en uitstappen prettig is. Er staat 782 liter bagageruimte klaar, terwijl het neerklappen van de achterbankdelen 1.554 liter aan koffers toelaat. Het neerklapproces is uitermate doordacht: met één greep maakt de achterbankzitting plaats voor de rugleuning en ontstaat een vlakke laadvloer. Minpuntje: de bagageruimteafdekking schuift niet door rails, maar moet voorzichtig worden opgerold – anders zwiept ‘ie met alle kracht door je Jeep heen.
Jeep Grand Cherokee, 'hij mag vies worden'.
Gedachtegangen
Een Jeep is gemaakt voor terreinrijden, maar laat ik beginnen met het domein waarin ‘ie het meest zal rijden: het asfalt. Het bestijgen van zo’n Jeep en het plaatsnemen op volumineuze lederen zetels heeft een onweerstaanbare charme. Een clichématig ‘wie doet mij wat?’ maakt zich meester van mijn gedachtegangen. Na het starten van de 250 pk (9 pk erbij) leverende 3,0-liter dieselmotor klinkt een onvervalst V6-geluid, dat aanzwelt tot een decent-rauwe, volle zescilinderdieselloop als je om prestaties vraagt. De van VM Motori betrokken zelfontbrander levert een groots koppel van 570 Nm bij 2.000 tpm en de facelift koppelt Jeep al haar motoren aan een magnifieke achttraps ZF-automaat.
De perswoordvoerder deelde uitdagend mee dat de Jeep vies mocht worden.
Met comfortabel veel slip en weinig toeren zoeft de Grand Cherokee op koppelgolven door het verkeer, hoewel de automaat een denkmoment heeft als vanuit stilstand weg rijdt. Een praktijkvoorbeeld: snel even tussen twee auto’s door een kruising oversteken wordt geboycot doordat de koppelomvormer na het gas geven de Jeep pas na enige seconden in beweging zet. Met 2.100 tpm zweeft de dieselende Jeep over de snelweg, gecompleteerd door een zalig comfort van de luchtvering, die de koets bij hogere snelheden in een lagere en dus brandstofbesparende ‘aero’-stand zet. Gedurende inhaalmomenten schakelt de transmissie onmerkbaar terug, zoals deze topautomaat steeds onmerkbaar van gang wisselt. Een smetje in het comfortspectrum: de SUV mag iets minder banden- en windgeruis laten horen. Het gemiddelde verbruik van deze Jeep komt uit op 1 op 9, maar als je het een beetje rustig aandoet dan is een verbruik van zo’n 1 op 11 mogelijk.
'Hij mag vies worden'
Eindelijk is het moment daar: de Jeep gaat vies worden! En het is ook veel relevanter om daaraan aandacht te besteden, dan aan bijvoorbeeld het dynamische karakter van deze Yankee. Om sportief te zijn stuurt de Grand Cherokee simpelweg te indirect en helt ‘ie teveel over – enig rijgevoel is eigenlijk afwezig. Anyway, nadat de perswoordvoerder uitdagend meedeelde dat de auto vies mocht worden, moesten de fotograaf en ik even slikken toen we het modderbad daadwerkelijk wilden trotseren. Vier glimmende velgen, een luxueuze uitstraling en – niet te vergeten – de aanschafwaarde van deze auto brachten ons tot twijfelen. Het verleidelijke bedienpaneel van het Quadra Drive II 4WD-systeem haalde ons echter over, want een Jeep is pas goed getest als ‘ie off-road heeft gereden. Met een draaiknop op de middenconsole selecteer je ‘Snow’, ‘Sand’, ‘Mud’ of ‘Rock’ en ondertussen laat het TFT-scherm in het tellerpaneel (ook een facelift-noviteit) zien welke stand is geselecteerd. Vanzelfsprekend heeft de Grand Cherokee een lage gearing, een afdaalassistent en kan je zelf bepalen hoeveel bodemspeling je wilt hebben. Het instrumentarium geeft desgewenst informatie over de stand van de wielen, de aandrijfverdeling enzovoorts.
Probleemloos doorploegt de Grand Cherokee iedere ondergrond, zelfs als je ‘m met opzet vastrijdt biedt het 4WD-systeem ‘escapes’ om de Jeep op eigen kracht te laten loskomen. Het gaat allemaal zo vanzelfsprekend dat je jezelf afvraagt waarom je niet stééds de slechtst begaanbare route van A naar B verkiest. En eigenlijk moet een Jeep besmeurd zijn met modder, want daarmee onderschrijft een Jeep pas echt wat ‘ie kan: zichzelf redden in de meest extreme omstandigheden – sinds 1941 welteverstaan en waarvan het stuurwiel Amerikaans-protserig blijk geeft met een opschrift.
Individualisme
Zo’n Jeep Grand Cherokee heeft charme, dat is overduidelijk. Het weelderige leder, de vetchromen elementen en z’n weinig terughoudende looks maken ‘m geliefd bij mensen die niet opgaan in de massa. Een Jeep is voor mensen die zo’n auto kopen omdat het een Jeep is. Mensen die zich willen onderscheiden, houden van ‘The American Way of Life’ of gewoon zijn z’n terreincapaciteiten nodig hebben. Een Grand Cherokee-koper vergeeft ‘m ongetwijfeld z’n hier en daar onbehouwen karakter en waardeert z’n heerlijke automaat en krachtige dieselmotor, z’n luxueuze voorzieningen en het ‘Lean Back’-gevoel.
Bezig met laden van de foto's
