Wie de wereld wil veroveren brengt tanks mee, maar voor vreedzame missies neem je een Toyota Land Cruiser. Onopgemerkt figureert deze auto bijna dagelijks in journaalbulletins. VN-functionarissen, rebellen en legerofficieren laten zich met regelmaat in deze onverzettelijke terreinwagen vervoeren. In onherbergzame conflictgebieden wil je niet met panne komen te staan en juist daar is deze Toyota je enige betrouwbare partner. In Nederland is de Land Cruiser door CO2-belasting een bijna uitgestorven dinosaurus. Hier wordt het gezicht van Toyota door de Prius bepaald, maar dat is dus niet de enige wereldster die Toyota groot heeft gemaakt: maak kennis met de gefacelifte Land Cruiser.

Dat is even slikken, want wat is er met de neus van de Toyota Land Cruiser gebeurd? De koplampen lijken dezelfde vorm als de spiegels te hebben aangenomen en de LED-dagrijdverlichting druipt langs de grille als een tranen uit z’n ogen. Sommige mensen vinden de gefacelifte Land Cruiser inderdaad om te huilen, al is ‘ie in het echt een stuk beter te pruimen dan op de foto’s. Een gewaagde keuze van Toyota om zijn wereldspeler zo’n controversiële aanblik mee te geven, maar het laat er geen misverstand over bestaan dat je in de nieuwste versie rijdt. Aan de achterzijde wijzigde Toyota de achterlichten, maar dat mag verder geen naam hebben. De testauto is in de lakkleur gespoten van het modderige speelterrein van de fotolocatie. Nog liever had ik een witte ‘Verenigde Naties-uitvoering’ vies gemaakt.

Goedmoedige lobbes

Onder de motorkap is alles bij het oude gebleven en daar vind je een 3,0-liter grote viercilinder turbodiesel die qua geluidsproductie maatstaven uit de vorige eeuw hanteert. Het is alsof de dieselmotor constant tegen je praat, zo rauw klinkt ‘ie. In al die jaren is het blok wel geüpgraded naar een respectabele 190 pk maar daarmee win je de oorlog niet, want deze Land Cruiser weegt ledig al 2.085 kg. Van 0 naar 100 in 11 tellen en een top van 175 km/u zijn cijfers die weinig indruk maken, zeker als in de praktijk de stopwatch op 11,7 seconden blijft steken en je ‘m amper voorbij de 160 km/u krijgt. Nee, deze goedmoedige lobbes koop je niet om z’n snelheid, maar om z’n terreinwaardigheid en trekcapaciteiten. Er mag tot 3.000 kg aan de trekhaak hangen, een speciaal trailer stabiliteitssysteem houdt de boel in het gareel.

Deze goedmoedige lobbes koop je niet om z’n snelheid, maar om z’n terreinwaardigheid en trekcapaciteiten. 

Op verzoek van bestaande Land Cruiser-rijders heeft Toyota de draaiknop voor de verschillende terreinstanden een prominentere plek op het dashboard gegeven, achter de versnellingspook. Helaas moet je de verschillende standen nog steeds van de boordcomputer (nu in kleur) tussen het vernieuwde klokkenspel aflezen en staan er geen afbeeldingen bij de knop zelf. Hoe losser de ondergrond is die je kiest, hoe minder slip de Toyota zal toelaten. Met de Multi Terrain Select (MTS) knop open je het keuzemenu en naast lage gearing heb je ook de mogelijkheid om het centrale of achterste differentieel te locken. Een speciale kruipfunctie is er ook voor steile hellingen. De vijftrapsautomaat volstaat in het terrein prima en is ook handmatig te bedienen door de pook van ‘D’ naar ‘M(anueel)’ te verplaatsen.

Terug naar het asfalt, waar Toyota eveneens claimt vooruitgang te hebben geboekt. De wielophanging is aangepast voor een beter rijgedrag, maar een allesoverheersend comfort is gebleven. Een terreinwagenconcurrent als de Mitsubishi Pajero is nog steeds een ‘stuiterbak’ vergeleken met deze Toyota, de Land Cruiser biedt veel meer het rijcomfort van een grote SUV. De onderstelafstemming is erg goedmoedig en voorspelbaar, bij een rustig stuurgedrag blijft ‘ie langer dan voorheen neutraal in bochten. Ga je harder en lomper insturen dan blijft fors overhellen en onderstuur een onvermijdelijk gevolg. Niet alleen de motor, maar ook de wegligging maant je tot een kalme rijstijl. De Nederlandse rotondes zijn eigenlijk te klein voor deze Toyota en eigenlijk wil je ze het liefst in een rechte lijn oversteken. Daarom voelt het goed om de Land Cruiser even los te mogen laten in de Drentse natuur, waar ‘ie lekker in de modder kan spelen.

Veiliger totaalpakket

Daarbij hoeven je handen en laarzen niet vies te worden, want geen enkele keer stond ik vast. Het zwart leder interieur van deze op één na compleetste SX-uitvoering is misschien niet de gezelligste kleurencombinatie, maar is in tegenstelling tot het beige interieur van de Executive-uitvoering niet erg besmettelijk. Ruimte is er in overvloed, zoals je mag verwachten van een mastodont als deze. In de kofferbak is nog een derde zitrij mogelijk, wel jammer dat de achterklep zijwaarts naar de stoep scharniert. Aluminium- en houten inleglijsten brengen nog een beetje sfeer aan, maar vergeleken met dat van concurrenten is het dashboard nog steeds vrij grof en functioneel vormgegeven. De ergonomie is top en het Toyota Touch&Go navigatiesysteem trouwens ook. Je hebt alleen nooit het gevoel in een auto van bijna een ‘euroton’ te rijden, al is die hoge prijs ten dele het gevolg van het Nederlandse belastingstelsel.

Aan de achterzijde van de Land Cruiser wijzigde Toyota de achterlichten.

Deze Land Cruiser wordt hard gestraft voor een theoretisch verbruik van 1 op 12,3, maar aan de pomp moet je een praktijkverbruik van niet beter dan 1 op 9 incalculeren. De ouderwetse en niet geheel schokvrije vijftrapsautomaat zou wel eens medeschuldig kunnen zijn hieraan. De dieselmotor draait desondanks weinig toeren in de vijfde trap en is op constante snelheden mooi stil. Het windgeruis en de zijwindgevoeligheid vallen bij onstuimig weer daardoor des te meer op.

De belangrijkste noviteiten van deze facelift zijn misschien wel die op het gebied van actieve veiligheid. Hoewel je met weinig moeite de grote Toyota binnen de wegbelijning houdt, is er nu een rijstrookassistent leverbaar. Mocht je iemand missen in de enorme buitenspiegels dan scant een camera auto’s in je dode hoek. Een automatisch afstand houdende cruise control kijkt vast vooruit en houdt de snelheid van je voorligger aan. Tenslotte is er pre-crash veiligheidsheidssysteem dat anticipeert op een dreigende aanrijding en al die systemen samen zorgen voor een veiliger en modern totaalpakket.

Continenten doorkruisen

Of de facelift van de Land Cruiser een optische vooruitgang is, daar zijn de meningen over verdeeld. Op het vlak van rijgedrag, interieur en veiligheidsvoorzieningen zijn in elk geval kleine tot grote verbeteringen merkbaar. Vergelijk je de Land Cruiser met SUV’s in dezelfde prijsklasse, dan valt er op deze terreinwagen genoeg aan te merken. De techniek is beproefd maar verouderd, de afwerking en het motorgeluid zijn weinig verfijnd en de asfaltprestaties niet inspirerend. De (nog duurdere) Land Cruiser V8 is het luxepaard dat dergelijke SUV’s beter partij bieden met vlottere prestaties en een luchtgeveerd onderstel. De reguliere Land Cruiser met viercilinder dieselmotor blijft het werkpaard dat vooral om zijn functionaliteit en terreincapaciteiten wordt aangeschaft. Vraag je mij met welke auto ik continenten het liefst doorkruis? Ik zou me in de Aziatische bergen, Arabische woestijnen en Afrikaanse jungle geen betere en betrouwbaardere reispartner kunnen voorstellen dan deze Land Cruiser. En dat is geen wereldnieuws meer, kijk maar naar het journaal.