Het feest van de snelle Golfjes. Volkswagen startte in de jaren ‘70 met de iconische GTI. Met Golf IV R32 introduceerde Volkswagen voor het eerst een snellere variant boven de GTI, met vierwielaandrijving en een berg extra pk’s. De eerste twee modellen hadden zelfs een zescilinder onder de motorkap, maar in de vorige zesde en huidige zevende generatie dient de viercilinder tweeliter turbomotor uit de GTI als uitgangspunt. In de nieuwe Golf R is dit blok goed voor een vermogen van 300 pk. Biedt deze top-Golf naast betere prestaties ook meer rijplezier?

De belangrijkste bevinding is dat de Golf R geen bijzonder speelse auto is, maar wel een sterke speler die serieus presteert. Misschien neemt ‘ie zichzelf wel iets te serieus. Dat begint al bij het uiterlijk. Ondanks dat de R in er deze uitvoering indrukwekkend uitziet, zitten de verschillen vooral in de details. De IV R32 had nog schitterende verbrede wielkasten en vuistdikke uitlaten links en rechts. De huidige ‘R’ doet het met de standaard Golf-carrosserie en compenseert dit met een verdubbeling van het aantal uitlaten. Deze uitlaatinflatie zorgt voor een uitlaat-cilinder ratio van 1 op 1 – een beetje over the top. Een schril contrast met de rest van het uiterlijk dat bijzonder zakelijk oogt. De uitlaten zijn omlijst door een hoogglans zwarte diffusor en de achterzijde wordt verder gevuld met een eenvoudig ‘R’-logo, LED-achterlichten en dezelfde spoiler die Volkswagen monteert op de Golf BlueMotion. De felle ‘Lapiz Blue’ metallic lak maakt deze R toch nog een opvallende eyecatcher – wát een gave kleur.

Accountant met hanenkam

Van opzij vallen vooral de optionele, 934 euro extra kostende 19 inch wielen op - standaard rolt de R op 18 inch. Een obligaat ‘R’ logo op het voorscherm en een aangezette dorpel maakt het R-pakket aan de zijkant af. Herken je de GTI aan een rood randje in de grille, de R heeft aluminiumkleurige grille, frontlip en spiegelkappen. De voorbumper is niet verbreed, maar de trapeziumvorm is ten opzichte van de GTI verticaal gespiegeld, waardoor de R een iets breder vooraanzicht heeft. Het totaalplaatje heeft iets weg van een goede accountant met een hanenkam, zakelijk met een rauw randje.

Deze uitlaatinflatie zorgt voor een uitlaat-cilinder ratio van 1 op 1 – een beetje over the top.

Het interieur van deze tot bijna 60 mille aangeklede R komt zeker over als iets speciaals. Binnenin vallen meteen de prachtige ogende en nog beter zittende sportstoelen met gestikte R-logo’s op. Nog exclusiever is de optionele lederen bekleding. Terwijl leder en alcantara standaard wordt gebruikt, heeft dit exemplaar de optionele ‘nappa/carbon’ bekleding. Zwart leder met carbon-look stoelwangen geven een bijzonder effect. Het aan de onderzijde afgeplatte stuur uit de GTI is hier voorzien van een R-logo en witte stiksels, die ook terugkeren in de stoelbekleding en pookhoes.

Kunststukje

Een laatste toevoeging aan het interieur is de ‘ESC off’-knop. Normaal enkel goed voor het inschakelen van een liberale versie van het ESP, in deze R goed voor het volledig uitschakelen ervan. Handig en leuk voor gevorderde bestuurders, want de vijfde generatie Haldex-koppeling kan tot bijna 100 procent van de aandrijfkrachten naar de achterwielen kan sturen. Deze aandrijving is een kunststukje. Niet alleen is de verbinding naar de achterwielen normaalgesproken losgekoppeld, in de ‘Eco’-stand – oh, blasfemie – koppelt de motor helemaal los van de rest van de aandrijflijn als je het gas los laat. De motor valt dan terug naar stationair toerental en de auto ‘zeilt’ zo lang mogelijk door teneinde maximale efficiëntie te bereiken.

De Volkswagen Golf R heeft iets weg van een accountant met een hanenkam, zakelijk met een rauw randje.

Het verbruik is echter ook in de ‘Eco’- modus niet bijzonder goed. Met een rustige rijstijl haalde ik net 1 op 10, bij een stevige rijstijl is 1 op 8 een realistischere score. Het testgemiddelde kwam uit op 1 op 9,5. Voor een auto met 300 pk alwaar geen gekke score, ware het niet dat het met een extra versnelling nog beter had gekund. Waar de GTI  een zeventraps DSG-transmissie heeft, daar moet de R het met een tandje minder doen. Het gevolg is een relatief hoog snelwegtoerental van 2.900 tpm bij 120 km/u en een actueel verbruik van rond de 1 op 11.

R van Race

Nog veel relevanter dan het verbruik is de rijervaring. Die is in eerste instantie vrij tam, maar met het Dynamic Drive Control (DCC) in de (speciaal voor de R ontwikkelde) ‘Race’-stand wordt het geluid voller en harder. Helaas komt het spektakel vooral van de uitlaten, het motorgeluid zelf is weinig indrukwekkend. Er komt wat turbogesis door, maar dat voegt weinig sensatie toe.

Snel is de Golf uiteraard wel, want 300 pk in een hatchback is niet te verstoppen.

Snel is de Golf uiteraard wel, want 300 pk in een hatchback is niet te verstoppen. Vanaf 3.500 toeren sleurt de motor er hard aan. Dit is te danken aan het gemodificeerde GTI blok dat een nieuwe cilinderkop, nieuwe zuigers, een aangepast injectiesysteem en een grotere turbo kreeg. Het resulteert in een bijzonder snelle 0 naar 100 km/u-tijd van slechts 4,9 seconden - met de naadloos schakelende DSG-automaat (2.500 euro) met dubbele koppeling - en een afgeregelde top van 250 km/u. Met de vlot reagerende schakelflippers achter het stuur kun je de acceleratie en het geluid helemaal naar jouw hand zetten. De remmen zijn ondanks de extra pk’s en kilo’s identiek aan die van de GTI Performance. Ze bijten goed en zijn prima voor de 1.500 kg zware Golf.

Het onderstel van de Golf is door middel van het DCC-systeem instelbaar in een aantal standen. De eerdergenoemde Race-stand zorgt voor een straffere demping, meer geluid en een hitsige gasrespons. In deze stand is de Golf eigenlijk te hard voor de openbare weg. Ook in de andere standen blijft de Golf stevig gedempt, maar helt wel meer over in bochten. Het stuurgevoel is verrassend goed en lekker direct, met slechts 2,1 omwentelingen van helemaal links naar helemaal rechts. Desondanks stuurt de R niet zo gretig in en glijdt hij relatief vlot over z’n voorwielen weg. De tractie bij het uitgaan van de bocht is daarentegen fenomenaal, met dank aan het Haldex-aandrijfsysteem. De Golf overtuigt hier niet als speelauto, maar meer als doeltreffende en pijlsnelle GT. Belangrijke noot is dat de testomstandigheden met droog weer en 20 graden weliswaar perfect waren, maar minder geschikt voor de winterbanden die onder de testauto zitten.

Al dat moois heeft natuurlijk ook z’n prijs en de Golf R rolt als driedeurs met handbak voor 47 mille de showroom uit. Dat is 11.500 euro duurder dan een Golf GTI Performance, die met 230 pk en een sperdifferentieel op de aangedreven voorwielen het nodige bochtenplezier biedt. Onze vijfdeurs testauto met DSG-automaat en diverse opties kost in totaal 59.759 euro. Een bedrag waarvoor je ook een 320 pk sterke BMW M135i koopt, met een geblazen zescilinder en achttraps automaat. Er zijn dus genoeg potente en aanlokkelijke alternatieven, zowel in eigen huis als bij de concurrentie. 

Weinig meerwaarde

Sinds het verdwijnen van de zescilinder is het voor de top-Golf lastig om zijn meerwaarde te bewijzen. Z’n praktische bruikbaarheid staat buiten kijf, gezien het instelbare comfort van onderstel en aandrijflijn. De Golf R biedt echter weinig meer qua uiterlijk vertoon en rijsensatie, als je het vergelijkt met de GTI. De techniek loopt qua transmissie zelfs een versnelling achter op de GTI. De Raceprestaties van de ‘R’ zijn leuk in een rechte lijn, maar de ‘R’ van Rijplezier lijkt een beetje uit het oog te zijn verloren. Het extra gewicht en tractie van de 4Motion maken van de Golf R een snelle en gecontroleerde GT, maar geen spannende hot hatch. Ben je daar wel naar op zoek, dan is de Golf GTI Performance een beter (betaalbaar) alternatief.