Met de i3 verraste BMW vriend en vijand: een bijzonder vormgegeven stadsauto met misschien wel nog bijzonderder techniek aan boord. De ‘gewone’ i3 reden we al eerder, de auto in deze test heeft als toevoeging ‘REx’. Of die verwijzing naar een dinosauriër toevallig is weet niemand, feit is dat deze versie óók fossiele brandstof tot zich neemt. Hij heeft namelijk een Range Extender aan boord. Hoewel dat concept bekend is van enkele andere elektrische auto’s neemt BMW het erg letterlijk: met een tankinhoud van 9 liter gaat het hier duidelijk om een hulpmotor. Ik zoek uit of dat genoeg is en of deze BMW i3 REx dé therapie is tegen ‘range anxiety’.

Omdat BMW de i3 vanaf het begin af aan is ontworpen om ook een range extender te herbergen lever je als koper niets aan ruimte of bruikbaarheid in. Het enige dat opvalt is de tankklep in het rechter voorscherm. Wanneer je achter de auto knielt ontdek je een klein uitlaatje en een uitsparing in de bodemplaat waardoor de 647cc kleine tweecilinder kan ademen. Dat doet ‘ie trouwens uitbundig: na gebruik koelt de range extender geruime tijd na. Niet verwonderlijk als je weet dat dit motortje maar 34 paardenkrachten en 55 Newtonmeter aan de dag legt. Dat doet hij bij 4.300 tpm, wat dus hard werken betekent!

Voor het buitengebied

Het fijne is dat je van al dat harde werken weinig meekrijgt. Je gebruikt de tweepitter bij voorkeur in het buitengebied, wanneer je een iets langere reis moet maken. In de stad reduceer je de uitstoot tot ‘0’ door elektrisch te rijden. Bij snelheden boven de 80 km/u hoor je de motor praktisch niet meer, bij 100 km/u is het geluid zelfs volledig afwezig. Voor omstanders bromt de motor wel behoorlijk. De range extender uitschakelen in bevolkt gebied is dus in alle gevallen beter.

Wanneer je achter de auto knielt ontdek je een klein uitlaatje en een uitsparing in de bodemplaat waardoor de 647cc kleine tweecilinder kan ademen.

Volgens de boordcomputer geeft het aggregaat onder de koffervloer je een extra actieradius van 100 tot 120 km op 9 liter benzine. Tijdens de praktijktest deed ik het beter en scoorde een vrij nette 1 op 15,5. De belangrijkste constatering die ik deed was echter dat de elektrische actieradius van 130 kilometer in stedelijk gebied (100 kilometer bij een constante 100 km/u op de snelweg) zowel haalbaar als in de meeste gevallen toereikend is. De hulpbron is dus minder vaak nodig dan je aanvankelijk zou denken.

De nieuwe standaard

Dat komt ook omdat Fastned een netwerk van snellaadstations langs belangrijke Nederlandse snelwegen uit de grond stampt. Fastned is momenteel de enige aanbieder van snelladers met CCS-adapter. Deze stekker is samen met de Mennekes-stekker, die gebruikt wordt voor ‘gewoon’ opladen, onlangs gebombardeerd tot Europese standaard. De BMW i3 gebruikt deze aansluiting, maar betekent dat je de i3 niet kunt opladen bij CHAdeMO-snelladers – die nu dus langzaam uitgefaseerd worden.

Wanneer je het gaat gebruiken begrijp je die keuze: de CCS-stekker laat zich nog gemakkelijker aansluiten dan het alternatief en het stopcontact neemt aanzienlijk minder plaats in op de auto. Bij FastNed laad je de i3 van 4 naar 80 procent (zo’n 14 kWh) in amper 20 minuten. De resterende 20 procent kost je – om de accu te sparen – nog een uurtje. Mocht je dus toch eens de snelweg op gaan met de i3, dan kun je zelfs daar grotendeels elektrisch rijden.

Open galerij

Dankzij de ‘suicide doors’ is de instap naar achteren in de BMW i3 goed te doen.

Als een Mini

Hoewel het prettig is dat je met de i3 incidenteel ook lange afstanden af kunt leggen, is de auto voornamelijk gemaakt voor gebruik in stedelijke gebieden. Dat zit in z’n DNA. Bij lange afstanden op constante snelheid heb je niet zoveel aan het vrij lage wagengewicht (1.290 kg), maar in stadsverkeer scheelt dat bijzonder veel energie. Ook de besturing en onderstelafstemming zijn vooral afgestemd voor gebruik in de stad. Hoewel de auto overwegend comfortabel aanvoelt is de vering op slecht wegdek aan de stugge kant. Ook helt de auto in snel genomen bochten best over, maar binnen de bebouwde kom heb je daar helemaal geen last van.

Het gevoel dat je altijd thuiskomt is onbetaalbaar.

De besturing maakt de rijbeleving echt helemaal áf. Ondanks de relatief smalle banden (155/60/20 voor, 175/55/20 achter) en de elektrische bekrachtiging is het stuurgevoel bijzonder natuurgetrouw en zeker niet licht. Daardoor biedt de i3 in de stad hetzelfde sportieve kruip-door-sluip-door-gevoel als broertje Mini. Daarbovenop biedt de i3 nog een attractie: hij laat zich bijna helemaal met één pedaal rijden. Wanneer je dit pedaal intrapt volgt een onmiddellijke acceleratie, wanneer je het loslaat een onmiddellijke vertraging die zich, na een korte periode van gewenning, goed laat doseren. Daarbij genereert de i3 gretig stroom, wat bij de volgende acceleratie weer goed van pas komt.  Enig smetje op het blazoen is de hillhold-functie, die alleen in werking treedt bij gebruik van het rempedaal. Zo rol je in eerste instantie toch naar achteren, wat de één-pedaalfilosofie enigszins  ondermijnt.

Met één pedaal rijdend door het stadsverkeer heb ik de rust om even te genieten van het futuristisch ontworpen interieur. Het hier in thema ‘Lodge’ uitgevoerde personencompartiment (á 2.023 euro) biedt een prachtig met leer en eucalyptushout bekleed dashboard. De afwerking is ‘des BMW’s’ top en de zit achter het kleine stuurwiel is perfect instelbaar. Ondanks de hoge wagenvloer en dito instap is de zit alsnog meer personenwagen- dan MPV-achtig  en dankzij de ‘suicide doors’ en het gebrek aan een B-stijl  is de instap naar achteren ook goed te doen. De voorstoelen kunnen omklappen, maar dat is in de praktijk niet nodig. Op de achterbank is de hoofdruimte in orde, de beenruimte is voor de meeste mensen toereikend voor kortere ritten. Alleen de kofferbak is met 260 liter niet erg ruim. Dat doen de Renault Zoe (met 338 liter) en Nissan Leaf (met 350 liter) stukken beter.

Onbetaalbaar gevoel

De BMW i3 REx is dezelfde fijne auto als zijn volledig elektrische evenknie. De range extender biedt inderdaad de juiste therapie tegen ‘range anxiety’, maar met een prijs van 4.490 euro had dat ook niet anders mogen zijn. Het gevoel dat je altijd thuiskomt is enerzijds onbetaalbaar, aan de andere kant merk je al snel dat de i3 ook elektrisch genoeg bereik biedt om je voordeur te halen. In dat licht bezien is de meerprijs voor de tweepitter buitenproportioneel. Mijn tip: neem de ‘normale’ i3 en houd flink wat geld over. Eventueel huur je voor een fractie daarvan af en toe een langeafstandsauto via BMW’s Add-on mobility. Zelfs zonder de range extender is de i3 met een vanafprijs van 35.500 euro niet goedkoop ten opzichte van bijvoorbeeld de Renault Zoe, maar het prijsverschil voel je echt.  Het totaalplaatje maakt de i3 tot de beste elektrische auto van het moment.