Na het zure komt het zoete en zo reed ik na de Ecomotive met het andere uiterste van het Seat Leon-gamma: de 280 pk sterke Cupra. De zuinige spaardiesel met lage bijtelling was zonder meer fijn, maar deze snelste Leon is van een hele andere orde. Naast bakken vermogen beschikt de Cupra standaard over een mechanisch sperdifferentieel, adaptief onderstel, 19 inch lichtmetalen wielen en twee ovalen uitlaten. Daarmee plaatst ‘ie zich midden in het ‘hot hatch’-gezelschap waar de GTI, OPC en R(S) de dienst uitmaken. En vergeleken met al dat moois blijkt de Cupra nog bijzonder betaalbaar ook. Seat nieuwste wapenfeit schreeuwt: Mea Cupra, mag ik er even langs?

Je moet van goeden huize komen om deze Leon Cupra niet te hoeven laten passeren, want hij is écht snel. Geen wonder, met 280 pk op een leeggewicht van 1.295 kg. Deze handgeschakelde vijfdeurs moet in 5,8 seconden van 0 naar 100 km/u sprinten, onder ideale omstandigheden en schakelacties. De bestuurder van de Cupra moet daarom eveneens van goeden huize zijn, want 280 pk op de voorwielen beteugelen is bruut. Op een vochtige ondergrond zul je dan ook zelden binnen de zes tellen naar 100 km/u sprinten, maar ook op droog is de dosering van gaspedaal en koppeling een uitdaging die regelmatig resulteert in twee dikke, zwarte strepen op het asfalt. Zelfs het schakelen van de eerste naar de tweede versnelling is als onderbreking van die strepen af te lezen op het asfalt.

Aan de ene kant is het daarom heel begrijpelijk dat Seat ervoor heeft gekozen de Cupra af te knijpen in de eerste twee versnellingen, maar met name in de ‘2’ vind ik het toch jammer. Pas in de derde versnelling krijg je die heftige 350 Nm koppel als een spreekwoordelijke schop in je rug en voel je duidelijk meer trekkracht. De DSG-transmissie zou het allemaal een stuk makkelijker (en een tiende sneller) maken, maar wie van meer uitdaging en controle houdt schakelt natuurlijk het liefst zelf.

Instelbare dynamiek

Het mechanische sper biedt uitkomst in bochten, waar al dat vermogen goed beheers- en bruikbaar blijft. Zelfs op nat wegdek zal je met nette stuurbewegingen niet snel last hebben van onderstuur, de Cupra volgt stoïcijns de ingezette koers. De besturing is heerlijk direct, maar desondanks niet hinderlijk nerveus. De 235 mm brede sloffen zijn wel wat gevoeliger voor glooiingen in het wegdek, dus twee handen aan het stuur zijn wel gewenst. De koppeling laat zich net als het stuur prettig zwaar bedienen en de versnellingsbak is mooi strak, met korte slagen. Een robuuste bediening en sportieve rijdynamiek karakteriseren de Leon Cupra.

Het mooie is dat z’n rijkarakter (standaard) nog instelbaar is ook. De gaspedaalrespons, sperwerking, stuurbekrachtiging en adaptieve demping kunnen allemaal comfortabel, sportief of afzonderlijk worden afgestemd op je rijbehoeftes met het ‘Seat Drive Profile’. Het wildste en meest hardcore is de Cupra-setting, die ook een apart knopje heeft op het dashboard dat je herkent aan een geblokte racevlag. Het adaptieve onderstel wordt dan wel heel hobbelig, maar de gasrespons blijft lekker direct en het motorgeluid wordt versterkt over de speakers. Als je dat weet klinkt het een beetje nep, maar een leek kan het diepe gegrom wel waarderen.

Het snelle rijden staat garant voor mooie rondetijden. De Cupra was zelfs even de snelste voorwielaandrijver op de Nürburgring.

Voor dagelijks gebruik is de Cupra overigens prima geschikt, hij is niet vermoeiend nerveus of hard. Met 3.000 tpm bij 130 km/u rijdt de Cupra een keurige 1 op 11. Het is dan ook niet zo moeilijk om gemiddeld rond de 1 op 10 te rijden, zelfs wanneer je ‘m af en toe lekker op z’n falie geeft. Qua vermogen komt ‘ie dicht in de buurt van de Volkswagen Golf R, maar de vierwielaandrijving mis je eigenlijk niet. De Leon is wat speelser en voelt meer bad ass aan. Wie rustig rijdt zal overigens ook z’n soepele motorkarakter waarderen: de 2.0 TSI rijdt zonder morren 70 km/u in 6, dat hoef je met de 1.6 TDI niet te proberen. In elke versnelling gaat de Cupra er hard vandoor, de 3 en 4 zijn daarbij het meest spectaculair en brengen je zo op 200 km/u. Zodra de naald van de toerenteller 2.500 tpm passeert gaat ‘ie pas goed los en voel je de turbo op volle druk meewerken.

De stopkracht is net zo indrukwekkend als de acceleratie: de goed zichtbare remmen bijten als hongerige piranha’s en je staat in een oogwenk weer stil. Een veilige gedachte en het snelle remmen staat bovendien garant voor mooie rondetijden. De Cupra was zelfs even de snelste voorwielaandrijver die over de Nürburgring was geweest, met een rondetijd van onder de 8 minuten. De slechte verliezers uit Frankrijk zagen dit zelfs als aanleiding om hun Mégane RS opnieuw verder aan te scherpen met een nog sportievere versie. Ga je zelf ook snelle rondetijden neerzetten, dan kan dit met een laptimer in de boordcomputer.

Voor ieder wat wils

Het is jammer dat echte kuipstoelen in de testauto ontbreken, die zouden het totaalplaatje wel afmaken. De ‘topsportstoelen’ zitten overigens prima en zien er met de zwarte alcantara en wit lederen stroken mooi uit. Maar ze bieden weinig meerwaarde ten opzichte van het meubilair in andere Leons. Op de bekleding na mist het interieur ook een beetje onderscheidende details. Enkel de aluminium pedalen en de rode Cupra-logo’s op stuurwiel en pook zijn uniek. Aan de buitenkant is de Cupra (op de wielen na) ook nog tamelijk bescheiden. Ik heb al diverse FR’s zien rijden die ik onterecht voor Cupra aanzag. Je moet dus echt een kenner zijn om niet enorm verrast te worden bij het stoplicht of wanneer deze gepeperde Spanjaard ineens in je binnenspiegel opduikt en snel groter wordt.

Met met 280 pk op een leeggewicht van 1.295 kg is de Cupra écht snel

De lage aanschafprijs is zonder meer de grootste troef van de Leon Cupra, want hij biedt veel pk’s en uitrusting voor relatief weinig euro’s. Al voor 34.950 euro rolt de driedeurs handbak op 19 inch de showroom uit en beschikt dan over alle eerdergenoemde opties. De testauto is verder aangekleed met twee extra deuren (350 euro), een 5,8 inch touchscreen navigatiesysteem (530 euro), metallic lak (485 euro) en een best wel noodzakelijke sound upgrade van 330 euro. Nog steeds vind ik het geluid daarvan wat tegenvallen, maar de totaalprijs van deze testauto klinkt mij als muziek in de oren: voor 37.190 euro is ‘ie helemaal compleet!

Qua prestaties positioneert ‘ie zich tussen de 230 pk sterke Volkswagen Golf GTI Performance en 300 pk sterke ‘R’, maar z’n prijs en uitrusting maken zelfs een standaard GTI al duurder. Op papier is de Cupra nog het meest gewaagd aan de 265 pk sterke Renault Mégane RS, die je eveneens voor 35 mille de showroom uitrijdt – dat gevecht wordt nu op de Ring uitgevochten. De huidige (en aanstaande) Ford Focus ST is veel minder vermogend en een Opel Astra OPC anderhalf keer zo duur, dus dat is geen vergelijking. Een ander belangrijk pluspunt van de Leon Cupra: hij is leverbaar met drie en vijf deuren en als handbak of automaat – zo is er voor ieder wat wils.

Koopje

Zo spaarzaam als de Ecomotive met diesel was, zo zuinig ben ik op de titel ‘koopje’ – maar deze Cupra heeft het verdiend. Zoveel pk’s en uitrusting per euro vind je niet bij de concurrentie. Daarnaast is deze hete hatch op sportief vlak nog goed ook en niet permanent opzwepend. De instelbaarheid kan het Spaanse temperament tijdelijk temperen of ‘oppeperen’ en dat is wel zo fijn. Met dank aan het sperdifferentieel is 280 pk op de voorwielen geen probleem en stiekem is het jammer dat de fenomenale trekkracht geknepen is in de tweede versnelling. Een goede chiptuner weet daar overigens wel raad mee. De Cupra is hoe dan ook een hete aanbieding, waar de concurrentie het Spaans benauwd van zal krijgen.