Highlights

  • altijd een hybride

  • standaard een automaat

  • 21 procent bijtelling 

Kia kent als geen ander de smaak van SUV-succes, de Sportage is daarvan het levende bewijs. Is dat genoeg? Blijkbaar niet, want Kia verraste vorig jaar vriend en vijand toen het de Niro presenteerde. Deze SUV opereert min of meer in hetzelfde segment als de Sportage en is altijd een hybride. Een model dat weinig rookt en weinig drinkt. Ik vlieg naar Frankfurt voor een eerste kennismaking.

Het positioneren van de Niro is geen sinecure. Wat formaat betreft valt 'ie tussen de Renault Captur en Volkswagen Tiguan in, maar de aandrijflijn is onvergelijkbaar. Op dat punt concurreert hij eerder met modellen als Toyota Auris Hybrid en Prius. De vanafprijs is met 25.995 euro in ieder geval lager dan die van de Prius.

Bekijken

Het meest herkenbare deel van de Niro is z'n neus. Deze 'Tiger Nose' lijkt op die van andere recente Kia's en bepaalt het familiegezicht. Loop je door naar achteren, dan ontdek je dat Niro z'n eigen koers vaart. De achterkant is behoorlijk 'clean' en past met vrij grove, hooggeplaatste achterlichten niet helemaal bij de wulpse neus.

Vanbinnen herken je de laatste Kia-designtaal en een overtuigende bouwkwaliteit. De uitstraling en gebruikte materialen zijn prima voor het segment waarin de Niro opereert, iets onder de Sportage dus.

Veel ruimte voor hoofd en benen op de achterbank.

Zitten

Als bestuurder van de Niro heb je niets te klagen. Het stuur is opvallend ruim verstelbaar en samen met de uitgebreid verstelbare stoel levert dat een prettige zitpositie op. Geen ‘op-de-bok’ SUV-gevoel hier, de Niro voelt aan als een gewone auto - met verhoogde instap, dat wel. Achterin is de beenruimte goed en dankzij de carrosserievorm geldt dat zeker ook voor de hoofdruimte. Dat er een accupakket in de Niro schuilt merk je in ieder geval niet in de bagageruimte, want die is met 427 liter mooi groot en regelmatig van vorm.

Bedienen

Qua bediening voldoet de Niro aan het niveau dat we van Kia gewend zijn. Dat betekent een goede ergonomie met duidelijke knoppen en een fijn, grafisch goed en snel infotainmentsysteem. De navigatie daarvan zorgde op de Duitse wegen met korte uitvoegstroken af en toe voor consternatie door te late aanwijzingen.

Opvallend voor een vooruitstrevende hybride is de traditionele automaathendel. Kia lichtte dit punt tijdens de persconferentie uitgebreid toe. De reden: hiermee wordt de traditionele automobilist niet afgeschrikt en voelt de Niro sneller vertrouwd. Niets mis mee, want inderdaad: je hoeft er niet aan te wennen.

Rijden

Wanneer de compacte accu (1,56 kWh) vol genoeg zit, rijdt de Niro volledig elektrisch weg. Dat gaat met zo'n gezwinde spoed dat het voelt alsof je in een plug-in hybride (met een krachtigere elektromotor) rijdt. Trap je het gas dieper in dan de 43 elektrische paarden kunnen bieden, dan springt de 1,6-liter benzinemotor bij. In de stad rijd je regelmatig volledig elektrisch, wat het gemiddelde verbruik sterk verlaagt en de lokale uitstoot vermindert.

De Niro heeft hooggeplaatste achterlichten.

Hoewel de Niro een gecombineerd vermogen van 141 pk levert, voel je dat in de praktijk niet. De 1.425 kilogram wegende koets komt weliswaar vlot van z'n plek dankzij de aanvullende elektrokracht, maar bij hogere snelheid neemt de elektro-ondersteuning af. Op de snelweg rijd je dus met een atmosferische 1,6-liter motor met 105 pk. Hierdoor verlopen tussenacceleraties wat langzamer dan wenselijk, al is het voor gebruik op de Nederlandse snelweg nog net toereikend.

Over de zestrapsautomaat met dubbele koppeling kan ik kort zijn: die doet precies wat je van 'm verlangt. De transmissie wisselt soepel en schokvrij van verzet en is goed bij de les. Kia is erg trots op deze bak, omdat hij de motor niet zo laat janken als de CVT-automaten van concurrenten. Dat is ten dele waar, want als je de Niro naar hogere snelheden stuwt produceert de motor een behoorlijk jengelend geluid. Dat geldt ook voor de banden op snelwegtempo. Bijzonder, want op lagere snelheden is het juist aangenaam stil aan boord.

De uitvoering met 18 inch wielen heeft een sportievere onderstelafstelling.

De onderstelbalans slaat uit richting sportiviteit. Dat geldt niet alleen voor de versie met 18 inch wielen, die in theorie een iets stevigere afstemming heeft, maar ook voor de iets meer op comfort gerichte uitvoering met 16 inch wielen. In de praktijk is het verschil tussen de twee versies namelijk klein. Korte oneffenheden worden behoorlijk hard doorgegeven maar daar staat tegenover dat de Niro in bochten lang stabiel blijft. De besturing is daarbij aangenaam licht en direct. Zoals bij de meeste SUV’s blijft het échte stuurgevoel wat achterwege, maar is dat erg?   

Betalen

De prijs van Kia's jongste begint bij 25.995 euro, dat is exact ook de vanafprijs van de Sportage met 1.6 benzinemotor. Er zijn vier uitvoeringen, waaronder de geteste sportieve SportsLine met 18 inch wielen. Voor caravanbezitters komt er een speciale versie met verhoogde trekcapaciteit beschikbaar, waarmee je tot 1.300 kg geremd mag aanhaken. Voorlopig betaal je over de Niro 21 procent bijtelling. Dat is terecht, want het afgelezen benzineverbruik na een rit met normale rijstijl bedraagt slechts 5,3 l/100 km – bijna 1 op 19.

Samenvatting en conclusie

De Kia Niro is een cross-over en opereert in hetzelfde segment als Kia's Sportage. Hij is wat kleiner en zal lager geprijsd zijn. Bovendien is hij alleen leverbaar met hybride aandrijflijn die zeer spaarzaam is met benzine. Opvallend zijn de stevige vering en het beperkte motorvermogen bij hogere snelheden. Daar staan veel binnenruimte en een keurig dashboard tegenover.

De Niro lijkt een aantrekkelijk alternatief – zeker ook omdat de prijzen op gelijk niveau met die van de Sportage. De Niro laat je van alle geneugten van een SUV genieten, maar vraagt er niet veel voor terug. Hij rookt en drinkt namelijk met mate.