Je kon er vergif op innemen dat Hyundai haar i20 zou overgieten met het ‘Fluidic Sculpture’-sausje. Met deze facelift hebben de Zuid-Koreanen hun portofolio helemaal gemoderniseerd naar hun nieuwe designfilosofie. Een update kon de i20 goed gebruiken, het anonieme design past niet (meer) in de strategie van Hyundai. Toch liet de i20 bij zijn introductie in 2009 een goede indruk achter. Gebeurt dat opnieuw?

Er is aan de voorzijde veel gedaan om de compacte htachback ‘nieuw’ te laten ogen. De motorkap, voorbumper, grille en zijschermen zijn compleet anders en in combinatie met de LED-dagrijverlichting oogt de i20 modern. Het ontwerp is in lijn met de grotere Hyundai i30. Verder zijn de wijzigingen miniem. Enkel werden de achterlichten – opvallend – anders ingedeeld en bevinden de knipperlichten zich nu ook in de buitenspiegels. Ondanks de ingrijpende aanpassingen aan de voorzijde, kan de i20 niet maskeren nog overduidelijk een Hyundai uit een vorige modellijn te zijn. Echt erg is dat niet, want de auto oogt nog altijd prima.  

Iets hoogwaardiger

Ook binnenin zijn de aanpassingen op één hand te tellen. Nog steeds ziet het dashboard er leuk genoeg uit, maar tegelijkertijd ook wat sober. De dashboardinleg is hoogwaardiger dan voorheen en enkele knoppen zijn vernieuwd en van een chromen randje voorzien. Qua toegepaste materialen en afwerking geef ik de i20 een voldoende. Harde kunststoffen overheersen, maar dat is in deze klasse niet echt een minpunt.

Prijstechnisch zit de i20 op het niveau van de Kia Rio en dus net onder dat van een Volkswagen Polo. De i20 is er vanaf 11.995 euro, maar dat betreft een kale driedeursuitvoering zonder airconditioning. Staat leuk in advertenties, maar ga er vanuit dat je minstens 13.295 euro kwijt bent. De geteste, luxe i-Vision met vijf deuren kost 15.495 euro. Dan zijn zaken als een Bluetooth-carkit, cruise control, nette 15 inch wielen en parkeersensoren achter standaard. Nette prijzen voor hetgeen je krijgt, zeker gezien de 5 jaar garantie die je erbij krijgt. Bovendien betaal je tot 2014 geen wegenbelasting en telt de zakelijke rijder 20 procent bij.

De vanafprijs van 11.995 staat leuk in de advertenties, maar ga er vanuit dat je minstens 13.295 euro kwijt bent.

Een ander sterk punt van de i20 is de hoeveelheid ruimte, zeker voor een auto uit het B-segment. Er is voldoende hoofd- en beenruimte. Je kunt er met gemak vier volwassenen in kwijt, waarbij ze niet veel hoeven in te schikken. Daarnaast zijn er meer dan voldoende opbergvakken en bekerhouders aanwezig. Met 295 liter bagageruimte is de i20 een van de ruimste in zijn klasse.

Soepele instapper

Motorisch kent de i20 enkele nieuwtjes, waaronder de toevoeging van de 1.1 CRDi-dieselmotor die we ook uit de Kia Rio kennen. De gereden 1,2-liter benzinemotor is van 78 naar 85 pk gegaan, maar daarvan merk je in de praktijk niet zoveel. Wel merkbaar is dat de i20 is voorzien van een start/stop-systeem, dat adequaat reageert. De viercilinder is voor een basismotor meer dan prima. Vooral binnen de bebouwde kom en op 80 km/u-wegen komt de auto prima mee met het verkeer, wat mede met de soepele krachtsafgave te maken heeft. Pas als je met vier man in de auto de snelweg op gaat kom je kracht tekort. Dan zul je een paar tandjes terug moeten schakelen en het toerental flink omhoog moeten brengen. Bij 120 km/u draait de 1.2 3.500 tpm, maar laat dat niet overdreven horen. De i20 kun je redelijk stil noemen. De stoelen zijn wat vormloos en hard, wat het rijcomfort iets omlaag haalt. De ietwat hoge zit is daarentegen erg prettig.

Dat de instapper vooral bij lagere snelheden goed tot z’n recht komt, merk je aan de versnellingsbakverhoudingen. Je kunt zonder problemen de pook bij 50 km/u in de vijfde (en tevens hoogste) versnelling zetten. Goed voor het verbruik ook, zonder enige moeite zette ik een verbruik neer van 1 op 14,5. Met meer terughoudendheid en een snelheid die onder de 80 km/u blijft toonde de boordcomputer een gemiddeld verbruik van 1 op 18. De vijfbak laat zich over het algemeen soepel bedienen, alleen had ik regelmatig ruzie met het vierde verzet. Gek genoeg ondervond ik dat niet bij het ‘oude’ model of andere modellen met dit motorblok.

 

Hyundai heeft niet voor een dynamische afstelling van het onderstel gekozen, maar voor een prettig comfortabele ophanging. De meeste Hyundai i20-rijders zullen dat waarderen. In bochten helt de koets licht over, de wegligging is verder uitstekend. Je zult de kleine Hyundai niet betrappen op vreemde verrassingen – de i20 is altijd stabiel. De zachte vering zorgt ervoor dat de auto bij het nemen van drempels wat gaat deinen, een kleine smet op een verder prima onderstel.

Makkelijke auto

In het drukke en constant in beweging zijnde B-segment is deze gefacelifte i20 een goede keuze. Hij is weinig spannend om te rijden of te zien, maar gewoon een keurige auto – de i20 doet wat ‘ie moet doen. Voor een instapper overtuigt de 1.2-liter benzinemotor, die soepeler aanvoelt dan basismotoren van sommige – Europese – concurrenten. Die hebben daarentegen doorgaans betere stoelen en zijn net wat geraffineerder gebouwd. De i20 valt in de middenmoot, is leuk geprijsd en de ietwat hoge zitpositie is prettig. De i20 is wat je noemt een niks-aan-de-hand-auto.