Bij beroepen in de auto-industrie denk je misschien in eerste instantie aan verkoper of monteur. Maar achter de schermen werken professionals aan bijzondere projecten die aan de basis staan van het succes van een automerk. Wat dacht je van een vak als ‘Neus’ of ‘Geluidsdetective’?

Omdat de verschillende A-merken qua kwaliteit steeds dichter tegen elkaar aan schurken, is de factor ‘beleving’ tegenwoordig enorm belangrijk in de auto-industrie. Zodoende wordt er bij diverse merken niet alleen gewerkt aan design en comfort, maar bijvoorbeeld ook aan geur- en geluidsbeleving. Bij Audi richtte men al in 1985 een zeskoppig ‘neuzenteam’ op wiens dagelijkse taak bestaat uit het waarborgen van de specifieke Audi-geur. De teamleden besnuffelen daartoe dagelijks substanties die deel uit maken van bijvoorbeeld een stuurwiel, dashboardkastje of bekleding. Uit zo’n vijfhonderd verschillende bouwdelen worden hiervoor stukken gesneden en in weckglazen gedaan om ze vervolgens twee uur lang tot tachtig graden Celsius te verhitten. En dan kan het zomaar gebeuren dat een bepaald soort leer plots naar visolie walmt of dat het materiaal van de mattenset een nare uienlucht met zich meebrengt.

Het kan zomaar gebeuren dat een bepaald soort leer plots naar visolie walmt

Hoogwaardige geur

Tijdens de keuring tilt ieder teamlid het deksel op, ruikt kort aan het geopende glas en geeft het door aan de volgende ‘neus’. Iedere tester schrijft zijn punten vervolgens op en het gemiddelde vormt tenslotte het resultaat waarbij 1 voor ‘geurloos’ en 6 voor ‘onverdraaglijk’ staat. Is de auto bouwklaar, dan wordt de geurbeleving van de totale wagen steekproefsgewijs getest. Het team stapt dan in een verhitte auto om uit te vinden of de verschillende onopvallende geuren tezámen geen onaangename geurnoot vormen. Want bij Audi wil men zijn auto’s zo ‘neutraal’ en ‘hoogwaardig’ mogelijk laten ruiken: “Serieus en een tikkeltje houtachtig”, aldus een lid van het neuzenteam.

Net als vieze luchtjes, kunnen ook ongewenste geluiden ongelofelijk irritant zijn. Klapperende handschoenvakjes, tegen elkaar knerpende kunststofdelen, rammelende elementen in het instrumentarium of krakend zitmeubilair: je wilt het niet. Ook voor akoestische kwelgeesten heeft Audi iets gevonden. De specialisten van het zogeheten Knister-Knaster-Team stelden in de loop der jaren een dikke catalogus samen waarin geluidsbronnen staan beschreven en waaraan de Audi-ingenieurs iets hebben bij de ontwikkeling van nieuwe modellen. Men weet welke materialen beter niet met elkaar te combineren zijn, of welke constructies bekend staan als geluidsongunstig. Volledige stilte in de auto is nog steeds niet gemakkelijk te bereiken; er zijn straten die geluiden eerder uitlokken, zoals de kinderhoofdjes in België. Daarnaast heb je te maken met temperatuurverschillen: een auto is stiller in een vochtig dan in een droog klimaat. Ook de leeftijd van de auto speelt mee: is er tijdens het gebruik soms iets losgeschud?

Ondersteboven onder een dashboardkastje

In eerste instantie stort het ‘Knister-Knaster-Team’ zich op het tot zwijgen brengen van harde geluiden. Daarna komen de kleinere rammels en kraakjes pas naar voren. Zodoende graaft men, met gebruikmaking van een schaalsysteem waarbij 10 voor stilte en 1 voor het hardste geluid staat, steeds dieper in het materiaal. Geduld, fijngevoeligheid en concentratie zijn een vereiste voor dit beroep en de leden worden met recht ‘geluidsdetectives’ genoemd. Ook enige lenigheid is gewenst, want deze vakmensen hangen regelmatig een uur lang voorzien van een microfoon ondersteboven onder dashboardkastjes met de voeten over een hoofdsteun gedrapeerd. Of ze worden bij min twintig opgesloten in de kofferbak terwijl er over klinkers wordt gereden. Ze hebben het ervoor over, want niets gaat tenslotte boven de menselijke ervaring.

Achtergrond: boeiende autoberoepen

De nieuwste