Ooit was de pizza zo Italiaans als Lancia. Tot het moment dat de Yanks het gerecht ontheiligden met dik brood en hun Big American rijkelijk met kunstkaas bestrooiden. De bijzondere Thesis onderging hetzelfde lot, zijn opvolger is niets meer of minder dan een ordinaire diepvriespizza – de vette Chrysler 300 werd opgewarmd en van Lancia-logo’s voorzien. Of is dat te kort door de bocht? Wie zijn vooroordelen terzijde schuift, kan nog wel eens aangenaam verrast worden door de smaak van deze Big American.
Qua positionering zit Lancia’s nieuwe vlaggenschip in hetzelfde segment als de Thesis. Een moeilijk segment, waarin de ‘Duitse drie’ heer en meester zijn. De naamsverandering naar ‘Thema’ is een slimme en historisch verantwoorde zet. De Thema uit de jaren ’80 was immers ook geen ‘pure’ Lancia en zo blijft de naam Thesis onaangetast. Het topmodel van toen deelde zijn techniek met de Alfa Romeo 164, Fiat Croma en Saab 9000. Het was bovendien net zo’n hoekig model als de auto van deze test. Er is zelfs sprake van enige gelijkenis in het design, een bijkomstigheid die overigens volledig op toeval berust. Het is allemaal onderdeel van de overlevingsstrategie die de Fiat Group hanteert om Lancia en Chrysler rendabel te maken en over verschillende markten te verdelen. In de Verenigde Staten koop je deze Thema gewoon als Chrysler 300.
Het design is ten opzichte van de Chrysler 300C – de eigenlijke voorganger van de Thema - wat vriendelijker geworden. De scherpe vouwen en hoeken zijn afgerond, maar de massieve basisvorm bleef. Daarbij valt op dat de body erg ‘dik’ is in vergelijking met de relatief lage raampartij. De rechtopstaande neus staat nu iets schuiner en herbergt een forse grille met een verchroomde omlijsting en horizontale lamellen. Nog meer ‘bling’ vind je op de spiegelkappen, raamlijsten, handgrepen en bumpers – daarmee laveert deze Amerikaanse Italiaan tussen kunst en kitsch. De enorme, tweekleurige 20 inch (!) multispaakswielen completeren het plaatje en zijn eigenlijk een must om de enorme wielkasten voldoende op te vullen – zelfs 18 inch wielen zijn daarvoor niet voldoende. De topsedan van Lancia is vooral een stoere auto om te zien, alleen de donkerbruine lakkleur en sierlijk geschreven typeaanduiding zorgen voor een vleugje chic.
Deze Amerikaanse Italiaan laveert tussen kunst en kitsch
Italiaanse aankleding
Het interieur heeft Lancia op vergelijkbare wijze Italiaans aangekleed. De combinatie van bruin en beige leder op dashboard en zitmeubilair is smaakvol. De contrasterende stiknaden geven samen met de ongelakte houten sierlijsten een voorname ambiance. De sierlijk vormgegeven aluminium lijsten van de luchtroosters zijn moderne elementen, terwijl de dikke chromen tellerringen de aandacht trekken naar de parelblauwe tellers.
Het analoge klokje bovenaan het centraal geplaatste touchscreen is een mooi detail, maar het gladde zwarte kunststof eromheen beslaat een te groot oppervlakte. Dat geldt ook voor het knoppencluster van de klimaatregeling, dat te midden van al dat hout en leder wat simpel en grof oogt. De functionaliteit is echter uitstekend, de bediening is namelijk eenvoudig. Net zoals die van het navigatiesysteem. De lay-out van het beeldscherm oogt allerminst verfijnd, maar laat zich daardoor wel met het grootste gemak aflezen en gebruiken. Daarnaast zijn de functies van het fantastisch klinkende Alpine-geluidsysteem, de Bluetooth-telefoon en de verkoeling/verwarming van de stoelen middels dit scherm in te stellen. Hierdoor blijft het dashboard overzichtelijk en vrij van een overdaad aan knoppen.
Tussen de tellers bevindt zich het keurige kleurenscherm van de boordcomputer, dat behoorlijk informatief is. Navigatieaanwijzingen, de ingestelde cruise control-afstand, het verbruik en wetenswaardigheden als de olietemperatuur van motor en zelfs versnellingsbak, alles wordt hier weergegeven. Op multimediagebied harmonieert het allemaal perfect en zijn de vele opties mooi geïntegreerd.
De bruine lakkleur en sierlijk geschreven typeaanduiding zorgen voor een vleugje chic
Loepzuiver
Met een startknop slaat de nieuwe 3.6 Pentastar V6 aan, die direct een mooie en rustige loopcultuur tentoonspreidt. Deze 286 pk sterke benzinemotor blijkt daarnaast over een oorstrelende sound te beschikken, maar heeft wel enige aansporing nodig. Het karakter van de auto is namelijk erg rustig en de reactie op het gaspedaal volgzaam, maar niet fel. Het toerental komt normaalgesproken amper boven de 2.000 tpm, wat voldoende is om lekker mee te komen in het verkeer. Bij constant 80 km/u rijd je met slechts 1.000 tpm zelfs bijna stationair. Pas wanneer je ‘m vloert schakelt de achttraps automaat naar een lager verzet en spurt de Thema er met een prachtige zescilinderhuil vandoor. Binnenin is het motorgeluid goed gedempt, aan de buitenkant klinkt ‘ie wat luider, maar immer beschaafd. De echte kracht bevindt zich bovenin. Als de naald van de toerenteller 3.000 tpm passeert trekt de motor vloeiend en steeds harder door. Dit resulteert in een nette 0 naar 100 km/u-tijd van 7,4 seconden – sneller dan de fabrieksopgave. De topsnelheid is afgeregeld op 240 km/u en dat is ook exact wat de GPS van het navigatiesysteem aangeeft. Het testverbruik van 1 op 8,4 is vooral een gevolg van het veelvuldig ten gehore brengen van de V6 en een stevige rijstijl. De door de fabriek opgegeven 1 op 10,3 is alleen haalbaar wanneer je een directiechauffeur achter het stuur zet.
Mocht je onverhoopt zelf in de kofferbak van een Lancia Thema belanden, dan komt het fluorescerende ontsnappingshendeltje goed van pas.
De naadloos schakelende achttraps automaat is van de Duitse specialist ZF afkomstig. Deze moderne en uiterst geraffineerde transmissie laat zich bedienen via een klein hendeltje, dat rechtstreeks uit de Audi A8 lijkt te komen. De manier waarop je de versnelling inschakelt vraagt wat gewenning, want het pookje heeft een dubbele doordrukstand en keert daarna altijd terug in de beginstand. Een irritant detail is de fel verlichte versnellingaanduiding, die in het donker teveel afleidt en niet meedimt met de rest van de lichtblauwe sfeerverlichting. Achter de versnellingshendel bevinden zich twee bekerhouders die naar wens je blikje Coca Cola koelt of je latte macchiato warm houdt. Een leuke gadget die écht werkt.
Ontsnappingshendeltje
De bestuurdersstoel en het stuur zijn uitgebreid instelbaar. Zelfs de pedalen zijn in diepte te verstellen. Helaas bieden de voorstoelen erg weinig zijdelingse ondersteuning en is ook de vorm van de rugleuning niet optimaal. Wegzakken in zachte Amerikaanse fauteuils is er niet meer bij, je zit meer op dan in de relatief stevige stoelen. Hierdoor word je slecht op je plaats gehouden en schuif je makkelijk weg in bochten. Dat de Thema een ruime auto is merk je aan de flinke hoeveelheid bewegingsruimte, ook achterin. Helaas slokt het prachtige panoramadak een deel van de hoofdruimte weg en daar kunnen bovengemiddeld lange achterpassagiers last van hebben. Gelukkig kun je ook iets meer onderuitgezakt zitten en dan geeft de Thema je een geborgen gevoel, alsof niemand je iets kan maken.
Helaas worden de ruimte, rust en stilte een beetje verstoord door de harde afstemming van het onderstel. Dat geeft hobbels en oneffenheden zo hard door, dat zelfs de automaat er onrustig van wordt. Wanneer het snelwegasfalt niet helemaal vlak is, twijfelt de bak soms tussen de zevende en achtste versnelling – alsof ‘ie terugschakelt voor een denkbeeldige helling. In eerste instantie dacht ik dat dit een gevolg was van het platte rubber om de 20 inch wielen, maar toen ik later in een Thema met 18 inch banden en een dikkere bandwang reed bleek dit nauwelijks comfortverhogend te zijn. Op 20 inch smoelt de Thema bovendien het beste en stuurt ‘ie scherper in, al is de besturing in z’n algemeen tamelijk licht en weinig communicatief. De wegligging is onverwacht strak, al voel je wel dat de benzineversie 1.776 kg weegt. De hoeveelheid bodyroll valt nog mee en de Thema blijft altijd goedmoedig de ingezette koers volgen. Pas op een gladde ondergrond kun je de achterzijde tot een stapje opzij forceren. Het wollige gevoel in het rempedaal is niet zo vertrouwenwekkend als de daadwerkelijke vertraging, maar het pedaal is bij een rustige rijstijl wel goed doseerbaar.
dikke chromen tellerringen trekken de aandacht naar de parelblauwe tellers
Met 463 liter bagageruimte kun je in de Thema flink wat bagage vervoeren, maar hij loopt qua inhoud iets achter op de concurrentie. Het is jammer dat de laadopening aan de krappe kant is, wat lastig kan zijn als je echt grote spullen gaat vervoeren. Mocht je trouwens onverhoopt zelf in de kofferbak van een Lancia Thema belanden, dan komt het fluorescerende ontsnappingshendeltje goed van pas. Een leuk detail, die de Amerikaanse afkomst van de auto verraadt en het stereotype beeld van de Chrysler 300 als maffia-auto bevestigt. Of de Lancia Thema ook ‘bad guys’ zal aanspreken moet nog blijken.
Beresterke diesel
Aangezien de 3.6 V6 niet de meest economische en courante keuze is, greep ik de kans om ook even met de 3.0 V6 MultiJet dieseluitvoering te rijden. Die is er met 190 en 240 pk en de sterkste stond voor mij klaar. De zelfontbrander maakt de Thema tot een hele andere auto, zo blijkt al gauw. De zescilinder dieselmotor is in eerste instantie wat lomer op het gas, maar na een korte aanzet blijkt ‘ie beresterk. Maarliefst 550 Nm koppel staat van 1.800 tot 2.800 tpm voor je klaar en dat voel je in je rug. Je ervaart deze dieselmotor daardoor als zijnde sneller dan de krachtigere benzine-V6, omdat de maximale trekkracht veel eerder paraat staat. Koppelt Lancia aan de 3.6 een hypermoderne achtversnellingsbak, bij de diesel krijg je een bijna ouderwetse vijftrapsautomaat. Deze doet voelbaar zijn werk, maar volstaat door de goed gespatieerde overbrengingen eigenlijk prima. De diesel draait een keurige 2.000 tpm bij 120 km/u en zelfs met een vlotte rijstijl haalt ‘ie op z’n sloffen 1 op 12 of beter. De diesel nodigt uit tot een wat nonchalantere rijstijl en je zwiept ook wat gemakkelijker zijn staart om. De MultiJet-aandrijflijn is iets minder geraffineerd dan zijn benzinebroertje, de zelfontbrander loopt voldoende stil en klinkt best lekker.
Bijna net zo lekker
De nieuwe Lancia Thema is een verrassende auto met een bijzondere uitstraling. In deze uitvoering is het interieur smaakvol Italiaans aangekleed, maar het exterieur kan de Amerikaanse afkomst niet verdoezelen. In grote lijnen is het een prettige auto, die je verwent met een overdaad aan luxe en pleziert door zijn eenvoudige bediening. Een smet op zijn blazoen zijn de matige voorstoelen en het harde onderstel, die beide niet goed passen bij een comfortabele reiswagen. De 3.6 V6 is een attractie voor je oren, maar de diesel is met zijn lagere verbruik een verstandigere keuze - en door zijn brute trekkracht misschien ook de fijnere. Voor een concurrerende 63.500 euro heb je de meest luxueuze benzinevariant en voor 4 mille meer staat de krachtigste diesel op jouw naam. De complete Thema is weliswaar niet zo voordelig geprijsd als een diepvriespizza, deze Big American smaakt bijna net zo lekker als bij de echte Italiaan.
Bezig met laden van de foto's
