De Volvo V70 is inmiddels 7 jaar op de markt en in autoland is het einde van de levenscyclus dan zo’n beetje bereikt. Vaak zakken de verkopenaantallen dan in, maar Volvo maakt zich op voor een heuse eindspurt. De facelift van vorig jaar was een eerste aanzet, maar met de introductie van de nieuwe D4-dieselmotor is de V70 (en de S80) plotseling nog interessanter voor Nederland. Voor de 181 pk sterke D4 met handbak betaal je namelijk slechts 20 procent bijtelling bij zakelijk gebruik. De geteste V70 D4 Geartronic valt daar net buiten, maar heeft wél een nieuwe achttraps automatische versnellingsbak. Zo loopt de Zweed in technisch opzicht weer helemaal in de pas met de Duitse concurrentie.

Een fiscaalvriendelijke, 20 procent bijtellings-V70 was er al in de vorm van de D2 maar die heeft slechts 115 pk. In een eerdere test met de V60 D2 bleek al dat je daarmee concessies doet op het vlak van prestaties, dus dat gaat zeker op voor de nog zwaardere V70. Wie het niet erg vind om zelf te schakelen is een stuk beter bediend met de D4, want deze nieuwe viercilinder dieselmotor maakt een zeer alerte indruk.

De cijfers bevestigen dat beeld, want de opgegeven 0 naar 100 km/u sprint van 8,6 seconden wordt nog eens met tweetienden overtroffen in de praktijktest. De prestaties zijn vergelijkbaar met die van de 185 pk sterke variant van de oude D5. Het enige wat ontbreekt is dat karakteristieke motorgeluid – die lekkere vijfcilinderroffel. De D4 klinkt meer als een conventionele dieselmotor: stil op constante snelheid en een tikkeltje rauw bij stevig optrekken en hogere toerentallen. Gelukkig houdt de nieuwe achttraps transmissie het toerental mooi laag en de motor hoeft amper boven 2.000 tpm te komen om vlot door het verkeer te gaan. De turbo blaast al vroeg mee en met 400 Nm bij slechts 1.750 tpm ervaar je al snel een stevige duw in de rug. Je komt niets tekort en de nieuwe achttraps transmissie schakelt meestal vloeiend en schokvrij. Zelf schakelen kan trouwens ook, middels de pook en de vlot reagerende flippers achter het stuurwiel. Overigens is dit niet de bekende ZF-bak die je bij onder meer Audi, BMW en Jaguar tegenkomt, Volvo kocht deze automaat in bij het Japanse Aisin.

Het enige wat ontbreekt is dat karakteristieke motorgeluid dat de D5 had, die lekkere vijfcilinderroffel.

Slipstreamen

De nieuwe D4 heeft dus niet het geluid, maar wel de prestaties van de oude D5. Op papier zijn de uitstoot en het verbruik een stuk lager, maar daar merk ik weinig van. Met 4.000 km ervaring op de teller zou je toch een representatief verbruik neer moeten kunnen zetten, maar de opgave van 1 op 22,2 haal je enkel met 85 km/u op de cruise control in de slipstream van een vrachtwagen. Met een stevige rijstijl ga je eerder richting een gemiddelde van 1 op 13. Een ‘zuinig’ snelwegtraject viel niet beter uit dan 1 op 15. Bij 120 km/u draait de motor in ‘acht’ slechts 1.800 tpm, maar rijd je volgens de boordcomputer amper 1 op 16. Bij 150 km/u stijgt het toerental naar slechts 2.100 tpm en een acceptabele 1 op 12, maar wie beter dan 1 op 20 wil halen mag nog geen 100 km/u rijden. Wat dat betreft doet deze nieuwe D4 het in de praktijk niet beter dan de D5.

Een speciale eco+ stand levert vooral zeer lage motortoerentallen op en dat gaat soms gepaard met licht gedreun. De schakelacties zelf worden dan ook schokkeriger en dat doet afbreuk aan het comfortabele rijkarakter. Het fanatieke startstop-systeem verdient wel veel lof, want je zult er nooit op hoeven te wachten als je vooraan staat bij het stoplicht. Tijdens ingewikkelde parkeermanoeuvres schakel je het systeem met een druk op de knop eenvoudig uit, want telkens als de motor uitvalt kun je het stuur niet meer draaien.

Ontspannen

De nieuwe D4-motor mag dan lekker fel zijn, verder rijdt de V70 zeer ontspannen. De onderstelafstemming is comfortabel en de 17 inch winterbanden doen geen afbreuk aan het comfort. Ze veroorzaken daarentegen wel vroeg onderstuur op nat wegdek, iets waar meer auto’s op winterbanden last van hebben bij een buitentemperatuur die meer bij de herfst past. Toch valt het bij de V70 meer op, want hij is bepaald geen dynamische bochtenridder zoals de BMW 5 Serie. Daarvoor helt ‘ie te veel over. Het stuurgevoel is meer op dat van de S/V60 gaan lijken, met een soort elastieken weerstand die toeneemt in zwaarte naar mate je verder instuurt. Dat voelt een beetje kunstmatig aan, maar is wel beter dan het lichte en gevoelloze van voorheen.

Cachet

De V70 zelf is verder een oude bekende, goedmoedige allemansvriend. Hij onderscheidt zich met bijzonder fijne stoelen, die in deze rijkelijk uitgeruste versie van verwarming en zelfs koeling zijn voorzien. De zijdelingse steun kon wel wat beter, evenals de beenruimte achterin. De sportieve digitale tellers van de V40 hebben net als het ‘Sensus’-multimediasysteem hun weg gevonden naar de V70. De bediening via draaiknoppen op het stuur en dashboard is eenvoudiger dan voorheen, maar haalt het qua bedieningsgemak niet bij BMW’s iDrive of MMI van Audi. De multimediale mogelijkheden zijn wel vergelijkbaar, dus wat dat betreft kan deze Volvo op leeftijd nog prima meekomen. Het interieur is verder opgetrokken uit zachte en hoogwaardig aanvoelende kunststof, terwijl het bruinrode ‘Inscription’-leder het nodige cachet toevoegt. Toch zie je wel dat dit niet meer de modernste auto in z’n klasse is, maar de overdadige aankleding van de testauto kan dat goed maskeren.

Aan de buitenzijde zie je pas echt goed dat de V70 niet meer de jongste is, de LED-dagrijverlichting in de voorbumper lijkt niet meer dan een wanhopige poging om het front te moderniseren. De echte Volvo-rijder heeft waarschijnlijk liever mistlampen als hij ’s nachts door de sneeuw rijdt. De automatisch afstand houdende radar van de adaptieve cruise control is met de facelift wel mooi geïntegreerd in de nieuwe grill. Een hele verbetering, evenals het systeem zelf dat zich tot de beste en subtielst werkende automatische piloten mag rekenen.

Opleving

De nieuwe fiscaalvriendelijke D4-motor zal in Nederland zeker voor een opleving kunnen zorgen in de verkoopaantallen van de V70. De derde generatie mag dan aan het einde van z’n levenscyclus zijn, de techniek en multimedia zijn helemaal up-to-date en doen weinig onder voor die van de bekende Duitse benchmarks. Alleen op uiterlijk vlak beginnen de jaren te tellen, maar de aantrekkingskracht van de V70 zit ‘m vooral in z’n weinig aanstootgevende uitstraling en de gunstige prijsstelling. Het is een brave en praktische allemansvriend voor welgestelde vaders en moeders. De testauto kost bijna 60 mille, maar een vrij complete D4 Nordic+ met handbak is voor 45.995 al prettig uitgerust en daarmee een concurrerend aanbod. Zeker in combinatie met 20 procent bijtelling. De zakelijke rijder kiest nog altijd graag voor de laagste bijtelling in z’n klasse en dat is precies waar de V70 D4 zich mee onderscheidt. Wie niet om bijtelling maalt kan voor een meerprijs van 3 mille ook de erg fijne achttraps automaat bestellen.

Volvo V70: eindspurt

De nieuwste