De Skoda Yeti beleeft alweer z’n vijfjarige lustrum en dat wordt gevierd met een bescheiden facelift. Ten tijde van de introductie in 2009 kreeg ik nog een dikke 160 pk sterke 1.8 TSI met vierwielaandrijving mee, maar tijden zijn veranderd. De 1.2 TSI met 105 pk is de instapper die in andere modellen van de Volkswagen-groep (waar Skoda toe behoort) erg capabel bleek. Is deze Yeti nog steeds een verschrikkelijke (fijne) sneeuwman?

De Yeti ziet er in elk geval nog altijd uit alsof ‘ie in het bos zou kunnen leven, zeker in de ‘Outdoor’-uitmonstering die de testauto heeft. Het maakt de Yeti net even wat stoerder. Aluminium skidplates voor en achter en een stootvaste zwarte kunststof onderzijde onderstrepen zijn robuuste uitstraling. Maar schijn bedriegt, want enkel de bodemvrijheid geeft ‘m enige terreinwaardigheid. Vierwielaandrijving ontbreekt op de testauto. De lichtgroene metallic lak is een mooie schutkleur in de wildernis, terwijl hij zich in de asfaltjungle juist positief onderscheidt. De markante ronde lampen naast de grille zijn verdwenen en daarmee ook een stukje herkenbaarheid. De facelift bracht conventioneler vormgegeven koplampen met een stoere donkere achtergrond. Wie xenonlampen bestelt krijgt daar mooie LED-streepjes bij, maar helaas zitten die niet op de test-Yeti.

No-nonsense

In het interieur is weinig veranderd, enkel qua bekledingsmotiefjes en inleglijsten is er nu meer keuze. Wat overblijft is een eenvoudig en overzichtelijk vormgegeven dashboard dat mooi is afgewerkt. De monochrome displays van de radio en de boordcomputer verraden de achterstand op de nieuwere modellen van Skoda en de Volkswagen-groep. Belangrijker is de ergonomie, die helemaal in orde is. Verder zit je prettig hoog en goed ondersteund, zowel stuurwiel als stoelzitting zijn over grote lengte (en hoogte) verstelbaar. Op de zachte toplaag van het bovendeel van het dashboard na zijn overal harde kunststoffen gebruikt. Op de armleuningen vind je gelukkig wel zachte stoffen bekleding.

De lichtgroene metallic lak is een mooie schutkleur in de wildernis, terwijl hij zich in de asfaltjungle juist positief onderscheidt. 

Voor de no-nonsense gebruiker is de iets goedkopere afwerking geen punt, die zal de Yeti waarderen om zijn praktische kanten. Denk daarbij aan de drie afzonderlijk neerklapbare en uitneembare achterzetels, waarvan de zitting in lengte en rugleuning in kantelhoek verstelbaar zijn. Hiermee biedt de Yeti de flexibiliteit van een vijfpersoons MPV, terwijl de maximale bagageruimte kan oplopen tot een verhuiswaardige 1.760 liter. De beenruimte achterin valt wel een beetje tegen, ook met de stoelen in de achterste stand kunnen mensen van bovengemiddelde lengte niet achter elkaar plaatsnemen. Hoofdruimte is daarentegen overdadig aanwezig. De middelste zitplaats is wat smaller en vooral geschikt voor kinderen of naar wens als brede armleuning voor de achterpassagiers. Standaard is de bagageruimte minimaal 416 liter en in de testauto voorzien van handige haakjes en netten om losse spullen vast te zetten. Geinig detail is de uitneembare bagageruimteverlichting die ook als zaklamp kan worden gebruikt. ‘Simply clever’, zeggen ze dan bij Skoda.

Nuchtere keuze

De rijeigenschappen van de Yeti waren in 2009 al een aangename verrassing en dat is vijf jaar later niet veel anders, al is de verrassing er natuurlijk wel. Ook zonder vierwielaandrijving en een potente motor is deze Skoda een prettig rijdende auto. De wat hogere koets heeft geen nadelige gevolgen voor de wegligging, die lekker koersvast is. De besturing is eveneens prettig, niet te licht of indirect,  voldoende precies en vertrouwd. Het onderstel kent een vrij stevige afstemming, waardoor het overhellen in bochten beperkt blijft. Al met al voelt de avontuurlijk ogende Yeti zich prima thuis op het asfalt.

Geinig detail is de uitneembare bagageruimteverlichting die ook als zaklamp kan worden gebruikt. ‘Simply clever’, zeggen ze dan bij Skoda.

Zoals gezegd rijd ik met de 105 pk sterke instapmotor, de 1.2 TSI die gekoppeld is aan een DSG-automaat. Een bijzonder fijne combinatie, zo blijkt al gauw. Op lage snelheden is de motor sterk genoeg om de 1.265 kg lichte Yeti soepel door het verkeer te loodsen. Met 175 Nm trekkracht bij slechts 1.500 tpm beschik je dan ook over het koppel van een atmosferische 1.8 van vroeger, bij een toerental dat past bij een dieselmotor. De DSG-transmissie schakelt soms dan ook zo vroeg, als ware het een diesel. Deze automaat met dubbele koppeling, daar kun je gewoon niet tegenaan schakelen. Gangwisselingen verlopen zo snel en schokvrij, het doet qua comfort niet onder voor een traploze CVT-transmissie. Puntje van aandacht is dat het toerental soms zo laag wordt gehouden, dat je een wat gedreun verneemt onder 1.400 tpm. Dat verdwijnt als je meer gas geeft en de bak vloeiend een trapje (of twee) terugschakelt. Op snelwegtempo draait het blokje slechts 2.600 tpm bij 130 km/u in ‘7’, maar hier merk je wel dat de pit van een sterkere motor mist. Als je boven de 100 km/u volgas geeft hoor je vooral rauwe motorklanken, maar de versnelling is weinig indrukwekkend. Het uiteindelijke testverbruik van 1 op 13,5 is netjes te noemen, met het frontale oppervlak en de automaat in het achterhoofd. Nuchter beschouwd heb je eigenlijk niet meer nodig dan deze motor, maar iets meer pk’s zou wel lekker zijn. De 160 pk sterke 1.8 TSI herinner ik mij als bijzonder rap, dus zou ik zelf de 1.4 TSI aanraden als mooi compromis tussen prestaties en verbruik.

Enkel de bodemvrijheid geeft de Skoda Yeti enige terreinwaardigheid.

Gedachteloos gemak en comfort

Na deze hernieuwde kennismaking met de Yeti kijk ik opnieuw tevreden terug op de testperiode. Zelfs met deze instapmotor is de Yeti een bijzonder prettige auto, die nuchter beschouwd voldoende capabel is en door z’n automaat nog lekker comfortabel ook. Voor 30.610 euro is deze Skoda niet het koopje van de week, maar hij voelt en rijdt wel erg degelijk. De Yeti biedt vooral gedachteloos gemak en comfort en dat merk je in z’n eenvoudige bediening en soepele rijeigenschappen. Naast de hoge instap zorgen de ruimte en flexibiliteit van een MPV in een stoere off-road verpakking voor extra punten. Met het verdwijnen van het speelse neusje is het ‘verschrikkelijke’ van de oude sneeuwman er wel af, maar de vernieuwde Yeti blijft verschrikkelijk fijn.