Bij een (compacte) MPV denk je niet meteen aan een spannende auto. Opel bracht daar met de Meriva in 2010 verandering in. Met zijn onderscheidende design, praktische ‘suicide doors’ en slimme ruimtegebruik werd hij al snel marktleider in zijn segment. 4 jaar later is het tijd voor een lichte facelift, die de Meriva weer een verkoopduwtje moet geven.

Met zijn opvallende FlexDoors is de Opel Meriva ‘de Rolls-Royce onder de MPV’s’. De achterdeuren openen net zoals bij de Phantom en de Ghost in tegenovergestelde richting, wat een hoop voordelen biedt bij het instappen. Deze constructie heeft mede voor het opvallende design van de compacte MPV gezorgd. De facelift herken je aan nieuwe koplampunits, voorbumper en achterlichten – die meer in de huidige designlijn van het merk passen. Daarnaast kun je voor diverse nieuwe kleuren en lichtmetalen wielen kiezen, om je Meriva naar eigen smaak aan te passen.

Lounge-opstelling

Het meest onderscheidende van de Meriva blijft z’n uiterst flexibele interieur. Je kunt met de achterbank variëren, van ‘loungeopstelling’ tot praktische driezitsbank. Doordat de bank verschuifbaar is de kofferruimte desgewenst te vergroten tot 397 liter. Ook voorin kom je aan ruimte niets tekort en zit je erg comfortabel in de uitgebreid verstelbare stoelen – je kunt zelfs het zitvlak verlengen, iets wat je eigenlijk alleen in auto’s uit een hoger segment tegenkomt. De instap is door de FlexDoors die 90 graden openzwaaien gemakkelijk, zeker als je kinderen hebt of slecht ter been bent. De bewegingsvrijheid richting de achterbank is een stuk groter dan bij de meeste concurrenten, vooral bij het bevestigen van kinderzitjes is dit ideaal.

De achterdeuren openen net zoals bij de Rolls-Royce Phantom in tegenovergestelde richting.

Het interieur voelt overal degelijk aan, maar het materiaalgebruik laat op veel plaatsen te wensen over. Dat had mooier gemogen, want diverse concurrenten gebruiken zachtere, hoogwaardigere materialen. Nieuw voor de Meriva is het ‘IntelliLink’-multimediasysteem (795 euro). Dit is een flinke vooruitgang ten opzichte van het oude systeem, dat omslachtig werkte en ook nog eens verouderd oogde. Het design van het nieuwe systeem is een stuk beter, navigatiekaarten zien er modern uit evenals de menu’s. Helaas laat de bediening nog steeds te wensen over, door de vele knoppen raak je snel het overzicht kwijt. Daarnaast duurt het invoeren van een bestemming behoorlijk lang als je dat met de hand doet, hiervoor kun je beter de spraakbediening gebruiken. De audio die met dit systeem geleverd wordt is van goede kwaliteit, beter dan je zou verwachten in dit segment.

Stroef door de versnellingen

De testauto wordt aangedreven door de bekende 1.4 Turbo benzinemotor met 140 pk, die is gekoppeld aan een handgeschakelde versnellingsbak. Voor een auto in dit segment is 140 pk fors bemeten, wat de Meriva met deze motor ook meteen wat duurder maakt (vanaf 23.295 euro). Het nadeel van deze turbomotor blijft dat je niet het idee hebt met een geblazen blok op pad te zijn. De vermogensopbouw is heel lineair waardoor je geen snelheidsbeleving hebt – je mist de duw in de rug. De 1.4 lijkt wat moeizaam op gang te komen, ondanks het koppel van 200 Nm bij 1.850 tpm. De motor pakt wel zonder sputteren op bij lage toeren en de loopcultuur is mooi rustig voor een viercilinder. Een minpunt is de hakerige versnellingsbak, die soms behoorlijk stroef door de versnellingen gaat. Vooral de eerste en de tweede versnelling zijn niet altijd even soepel in te leggen. Dat is jammer, want juist in dit segment speelt souplesse van de bediening een belangrijke rol. Bij een rustige rijstijl is een verbruik van 1 op 14,5 haalbaar en netjes voor een hoge auto als de Meriva. Trap je het gaspedaal wat dieper in of rijd je veel stadskilometers, dan moet je op 1 op 12 rekenen.

De Meriva stuurt lekker direct en niet te licht. Dat in combinatie met het goed gebalanceerde onderstel zorgt voor een dynamisch geheel. Hij biedt voldoende comfort zonder dat ‘ie in bochten veel overhelt. Veel concurrenten rijden een stuk ‘zompiger’ en bieden niet de dynamiek die de Meriva wel heeft. Enkel Ford biedt met de B-Max een vergelijkbaar alternatief. Daarnaast is het geluidsniveau in het interieur ook lager dan gemiddeld, vooral het motorgeluid blijft mooi op de achtergrond.

Solide indruk

De Meriva scoort wederom met zijn flexibele interieur en dynamische rijeigenschappen. Hij maakt een solide indruk met zijn degelijke interieur en heeft daarnaast fijne stoelen. Punten waarop deze dynamische MPV duidelijk beter scoort dan zijn concurrenten. Helaas laat Opel met de aandrijflijn punten liggen, dat moet echt beter kunnen. Het was een mooie gelegenheid geweest om dit met de facelift te verbeteren. Gelukkig maakt het vernieuwde uiterlijk in combinatie met de andere pluspunten een hoop goed. De Meriva blijft toch nog een beetje de Rolls-Royce onder de compacte MPV’s.

Opel Meriva: Rolls-Royce onder de MPV’s

De nieuwste