Highlights

DS nu als zelfstandig merk
bijzonder design
20 procent bijtelling

Deze autotest is bij voorbaat bijzonder. Nee, de auto in kwestie kost geen tonnen of zelfs miljoenen. Nee, ik vier er geen schrijversjubileum mee. Dit is de eerste test van een fonkelnieuw Frans merk genaamd DS. Dit merk wil op termijn een premiumstatus verwerven, met alle voordelen van dien. De auto zelf kennen we in de basis wel; vroeger ging hij door het leven als Citroën DS5. Hoe vervult deze voorlopige vaandeldrager zijn rol als DS?

De naam DS is genoegzaam bekend, zelfs bij niet-autokenners. Dat de naam van ‘de Snoek’ ooit een op zichzelf staand merk zou worden had men vroeger vast niet gedacht, maar het grote publiek kan zich er wel een beeld bij vormen. Anders dan de historische DS is de moderne afgeleide niet alleen geënt op zoveel mogelijk rijcomfort, maar minstens evenveel op sportiviteit. Je kunt DS – oneerbiedig gezegd – zien als een ‘frivole Franse Audi’.

Bekijken

Op hoofdlijnen is de DS 5 onveranderd gebleven, het onderscheid zit hem in de details. Met name de neus is behoorlijk onder handen genomen. De wijzigingen komen op de foto minder goed over dan ‘in het echt’. De neus oogt erg voornaam. Zo voornaam zelfs dat als je met je ogen knijpt en naar de DS 5 kijkt je een vleugje Maserati kan bespeuren. Het nog onbekende merklogo draagt bij aan de bijzondere uitstraling en heeft overal de plaats ingenomen van Citroëns double chevron.

Vanbinnen bleef nagenoeg alles bij het oude, op het scherm in de middenconsole na. Dat is nu aanraakgevoelig, waarmee de bedieningsknoppen in de middentunnel achterwege konden blijven. Het meest opvallende element van de testauto is het gelukkig ongewijzigde ‘horlogebandleer’. De meerprijs ligt met 3.000 euro op premium-niveau, maar ik kon mijzelf amper bedwingen om de stoelen eruit te sleutelen. Dit wil je gewoon in je woonkamer.

Zitten

Als je op de fraaie zetels zit voel je de Franse ambitie om de Duitsers te evenaren: ze zijn namelijk behoorlijk stevig maar niet te hard en op lange afstanden voldoen ze goed. De hoofdsteunen steken wel vrij ver naar voren, iets dat niet elke passagier als prettig kan ervaren.

Achterin is de beenruimte goed voor mekaar. De hoofdruimte is wat beperkter, omdat het fraaie panoramadak een paar cruciale centimeters wegsnoept. Achter een wat hoge tildrempel - design gaat immers boven functionaliteit - schuilt een kofferbak van 465 liter en dat is voldoende voor dagelijks gebruik. Desgewenst is de achterbank in twee delen om te klappen om in totaal 1.288 liter te ontsluiten.

Ik kon mijzelf amper bedwingen om de stoelen eruit te sleutelen. Dit wil je gewoon in je woonkamer.

Bedienen

De DS zal je er elke dag aan herinneren dat je in iets bijzonders rijdt, daarvoor is de bediening excentriek genoeg. Het was bijvoorbeeld echt even zoeken naar de knoppen voor de head-up display, die in het plafond bleken te zitten. De zijruiten open en sluit je in de middentunnel, ook de achterpassagiers gebruiken daarvoor de centrale console. Het werkt goed, maar is niet direct intuïtief.

Het multimediasysteem is zoals eerder genoemd voorzien van een aanraakscherm, dat goed op de vingerbewegingen reageert. Toch loopt de concurrentie zowel qua bedieningsgemak als grafische vormgeving vooruit op de DS.

Rijden

Ik start de 150 pk sterke 2,0-liter BlueHDI dieselmotor en rijd weg. Direct valt op dat de motor krachtig aanvoelt: wat wil je ook, met 370 Nm koppel bij 2.000 tpm. Daardoor hoef je maar amper door te trekken om met het verkeer mee te komen. Aan het weldadige gevoel wordt alleen geknaagd door het motorgeluid, dat bij accelereren het interieur teveel binnendringt. Op snelheid is de auto op alle vlakken aangenaam stil: een reislimo waardig.

Al in de eerste bocht valt op dat de besturing aangenaam zwaar is: wat zwaarder dan in de meeste andere moderne auto’s en ook de directheid valt op. Gelukkig is het niet alleen zwaar, maar ook communicatief – je voelt goed waar je mee bezig bent. De DS 5 is op snelheid erg stabiel en de besturing wordt nooit nerveus. Het onderstel heeft een prettige combinatie van comfort en sportiviteit. De Citroën DS5 had de naam af en toe wat hard gedempt te zijn, maar dat smetje is DS-waardig opgelost. En dat terwijl de auto nog steeds voornamelijk sportief aanvoelt. Overhellen in de bocht doet ‘ie wel, maar niet in de mate die je misschien verwacht bij een grote Franse auto.

Betalen

Auto’s als de DS 5 worden voornamelijk zakelijk gereden, daarom is het goed te weten dat alle diesels dit jaar nog van 20 procent bijtelling profiteren. DS’ premiumambities klinken door in de vanafprijs van deze uitvoering, maar die is met 35.950 euro nog altijd voordeliger dan gelijk gemotoriseerde Duitse premiumauto’s. Dat vertaalt zich ook door naar de leaseprijzen, die over het algemeen een paar tientjes lager liggen.

Gedurende de ruim 1.000 testkilometers had de DS 5 elke 15,5 kilometer een liter diesel nodig. Dat is gezien het zo nu en dan behoorlijk stevige doorrijden netjes. Rijd je wat rustiger en vaker op provinciale wegen, dan haal je iets beter dan 1 op 17.

Samenvatting en conclusie

Dat DS een opzichzelfstaand merk geworden is merk je aan de exclusievere uitstraling van het exterieur. In het echt is deze DS 5 nog chiquer dan op de foto’s. Ook van binnen is de auto bijzonder vormgegeven: je voelt je elke dag speciaal, maar ergonomisch kan het iets beter. De 150 pk sterke dieselmotor voelt waanzinnig sterk aan en past perfect bij het dynamisch-comfortabele onderstel. Het dieselverbruik is netjes.

De DS 5 koop of lease je omdat je valt voor z’n design en flair, maar ook op rationelere gronden is ‘ie te verantwoorden. De rijeigenschappen zijn verbeterd en je profiteert dit jaar nog van 20 procent bijtelling. En hoe gek het ook klinkt: je merkt dat DS nu is losgeweekt van Citroën. Het zit ‘m in de details, die deze bijzondere auto nog net iets specialer maken.

DS 5: je merkt het

De nieuwste