Open galerij

Gaas in de grille, grote ST-logo’s, side skirts, dikke bumpers: dit is een Ford Fiesta ST.

Soms heb je van die dagen dat alles klopt: mooi weer, een prachtige omgeving, perfecte slingerwegen en een fantastische auto. De dag dat ik in Frankrijk met de nieuwe Ford Fiesta ST mag rijden is zo’n dag.

200 pk, 290 Nm, 1.5-turbomotor, aangepast onderstel, sportstand. De ingrediënten van de Ford Fiesta ST zijn veelbelovend. Maar zoals zo vaak gaat het om de uitwerking ervan. Ja, ik weet dat Ford eigenlijk altijd wel fijn rijdende auto’s bouwt én dat de vorige Fiesta ST een erg leuke auto is. Maar als de verwachtingen hooggespannen zijn, kán het bijna alleen maar tegenvallen. Spoiler: dat doet het niet…

Bekijken

Gaas in de grille, grote ST-logo’s, side skirts, dikke bumpers, een achterspoiler. Zonder dat het té opvallend is ziet de snelste Fiesta er lekker ‘dik’ uit, al geldt dat voor de minder krachtige ST-Line eigenlijk ook al. Een mooi ontwerpdetail: de achterbumper lijkt uit drie lagen te zijn opgebouwd. Er steken twee uitlaatpijpen brutaal naar buiten, als je eens wist wat voor geluid die kunnen maken…

Open het portier en je ziet het dashboard van de gewone Fiesta. Slechts details verraden dat het om de ST-uitvoering gaat. Toch is er iets dat direct opvalt: de fraaie sportstoelen van specialist Recaro.

Zitten

Het mooie is: die zitten ook nog eens fantastisch. Als je plaatsneemt dan weet je meteen: dit is een sportauto. Je wordt bijna als vanzelf in de ideale rijhouding geduwd, je moet alleen nog even zelf het stuur met de fijne, dikke rand naar je toe halen en daarna ben je klaar voor de actie. Voor het zover is moet je weten dat er achterin minder ruimte is dan in de gewone Fiesta. De dikke rugleuningen van de Recaro-stoelen slokken gulzig een deel van de beenruimte op. En daar was al niet veel van…

Bedienen

Open galerij

De Fiesta ST heeft drie rijstanden.

Knopjes, beeldschermen, vakjes en bakjes: ook in de ST-uitvoering zijn ze aanwezig. Ik zal je er verder niet mee vermoeien, dat heb ik bij de test met de gewone Fiesta al gedaan. Nieuw in de ST zijn de rijstandenschakelaar met de instellingen Normal, Sport en Circuit en de Launch Control. Die laatste functie zie je meestal in snelle auto’s met een automatische versnellingsbak, in de Fiesta moet je zelf schakelen en koppelen en dus is het de vraag in hoeverre dit systeem je nog kan helpen om het maximale uit de acceleratie te halen. Het is in ieder geval een leuke gimmick.

Rijden

Ja, hèhè, eindelijk. Rijden! Het feest begint al bij het starten. Met een indrukwekkend gepruttel komt de 1.5-driecilindermotor tot leven. Vóór mij liggen de mooiste kronkelwegen van Frankrijk, misschien wel ter wereld. Met 200 ongeduldige pk’s en de wetenschap dat Ford heel erg z’n best heeft gedaan op de nieuwe ST, kan dit alleen maar heel erg leuk worden. De auto geeft je vanaf de eerste meter het vertrouwen dat het goed is. De besturing is precies, je voelt exact aan wat de voorwielen doen en de grip lijkt eindeloos. De Michelin Pilot Sport 4-banden op de testauto dragen daar zeker een steentje aan bij, maar wát een feestje om mee te rijden is deze ST. Ja, als je écht hard de bocht in duikt dan hoor je de banden even kermen en merk je dat de voorkant niet meer zo gretig naar de binnenkant van de bocht wil. Maar tsjonge, ik heb het dan over bochtsnelheden waarmee je met de meeste andere auto’s al in de berm had gelegen.

Als je denkt dat het niet beter kan, mis! De Fiesta ST is voor slechts 995 euro namelijk te voorzien van een mechanisch sperdifferentieel, dat de aandrijfkrachten naar het wiel met de meeste grip stuurt. Het duurt precies één bocht voordat ik overtuigd ben van het feit dat deze optie elke euro waard is. In plaats van dat de voorwielen op de grens de buitenkant van de bocht opzoeken, worden ze nog met een beetje extra(!) gas naar de binnenkant van de bocht getrokken. Ongelooflijk, wat een geweld op die prachtige, Franse bergweggetjes. Wielrenners die in tegenovergestelde richting naar boven zwoegen, kijken me verbaasd aan. Sorry jongens, ik kan er niks aan doen. Deze auto haalt het slechtste in me naar boven.

Open galerij

Zonder dat het té opvallend is ziet de Fiesta ST er lekker 'dik' uit.

Het is een driecilindermotor, je weet wel: zo’n pruttelding dat ook in de Toyota Aygo van je oma ligt.

De motor is een belangrijk onderdeel van het pretpakket. De 1.5 EcoBoost heeft zoals gezegd 200 pk, waarmee de Fiesta in theorie in 6,2 seconden vanuit stilstand naar 100 km/u kan sprinten. Het is een driecilindermotor, je weet wel: zo’n pruttelding dat ook in de Toyota Aygo van je oma ligt. Maar waag het niet om deze EcoBoost-motor daarmee te vergelijken. Hij gromt, brult en geeft altijd thuis. De turbo zit bijna óp het motorblok gemonteerd, waardoor de tijd om op te spoelen is verkort en dat merk je. De vermogensopbouw is mooi lineair en ook voorbij de 5.000 tpm heeft het blokje er nog zin in. Doortrappen dus en genieten!

Tijdens de perspresentatie vooraf vang ik nog iets op over cilinderuitschakeling en brandstofbesparing. Het zijn woorden die elke betekenis verliezen als ik even later met hoge snelheid over de bijna lege wegen van de Cote d’Azur stamp. Op een bepaald moment geeft de boordcomputer een verbruik aan van 16,2 l/100 km, dat is 1 op 6,1. Met het schaamrood op de kaken bedenk ik me nogmaals dat het hier om een compacte driecilindermotor gaat. Je weet wel, zo’n ding dat ook in de Aygo van je oma ligt. Maar oké, als je een beetje normaal doet dan is 1 op 11 goed mogelijk. Succes daarmee, trouwens…

In de rijstand ‘Normal’ is het iets makkelijker om je in te houden. Er gaat een klep in de uitlaat dicht waardoor het geluid iets minder aanwezig is. Indrukwekkend trouwens, dat een driecilindermotor zo’n lekkere sound kan maken, al is het voor een groot deel afkomstig van de uitlaat. Ford heeft zelfs de isolatie onder de achterbank weggelaten om het geluid beter het interieur binnen te laten dringen. De rijstanden hebben ook invloed op hoe gretig de aandrijflijn reageert op de beweging van je rechtervoet en de besturing. Niet op het onderstel dus en dat is maar goed ook, want daar valt weinig aan te verbeteren. Ja, de ST is stevig geveerd, maar zeker niet te hard. Dat maakt het misschien nog wel indrukwekkender.

Betalen

Open galerij

De Fiesta zoals op de foto's kost 34.770 euro.

De ST is in Nederland altijd een vijfdeursauto en standaard voorzien van ongeveer alles wat je kunt wensen. De prijs bedraagt 31.970 euro en daarmee is de Fiesta ST iets duurder dan zijn directe concurrenten, zoals de Volkswagen Polo GTI en Renault Clio R.S. De auto zoals op de foto's kost 34.770 euro.

Conclusie

Heb je meer nodig dan 200 pk? Het is een gedachte die door mijn hoofd schiet als ik na de zoveelste bocht het gaspedaal vol intrap. Heb je meer nodig dan een Fiesta ST om écht leuk auto te rijden? Ja, misschien een lichtgewicht, achterwielaangedreven roadster, maar dan praat je over een auto die minstens twee keer zo duur is en waarmee je nog niet eens een pakje zoekdoeken kunt vervoeren. De Fiesta ST is prima in te zetten voor dagelijks gebruik en dan zal ‘ie ongetwijfeld nog best zuinig zijn ook.

Ford laat met de Fiesta ST op indrukwekkende wijze zien dat je heel veel pret kunt hebben met een compacte auto. Van S-bocht tot T-splitsing: de Fiesta ST is gemaakt voor bochten, om jouw autoleven leuker te maken.