Is het een BMW? Nee, zelfs de meest uitgesproken BMW oogt naast deze auto welhaast eenvoudig. Is het een Porsche Panamera? Ik geef toe, hij heeft er kenmerken van. Maar is het dan een Maserati, zoals mensen op straat hem meermaals determineren? Zelfs zo’n Italiaans raspaardje is het niet. Nu al buiten kijf staat dat deze showpony geen 370 pk nodig heeft om impact te hebben, toch laten precies zoveel paarden zich op commando gelden. Dit is de Kia Stinger GT en een week lang is hij, speciaal voor jou, van mij. Een rij-ervaring.

De Stinger is Kia’s topmodel, gepositioneerd boven de al niet compacte Optima. Naast de 370 pk sterke V6 met twee turbo’s en vierwielaandrijving zijn er nog twee bescheidenere motoriseringen. Dit zijn een 200 pk sterke diesel en 220 pk sterke benzinemotor, beide viercilinders met achterwielaandrijving. Een opvallende keuze, want deze aandrijving is doorgaans voorbehouden aan de premiummerken. Kia’s ambities om een echte rijdersauto te maken proef je aan alles.

Bekijken

Een lange neus, bescheiden voor-overhang en een lange wielbasis. De verhoudingen zijn overduidelijk premium, wat mogelijk gemaakt wordt door de in lengterichting geplaatste motor in combinatie met achterwielaandrijving. De Stinger heeft een sterk aflopende daklijn en een sportief profiel, waardoor sommige merken ‘m vierdeurs coupé zouden noemen. Zo niet de Koreanen. Het siert ze en daarbij, een vierdeurs is het niet. De achterruit is gevangen in een praktische vijfde deur.

Het interieur is bovengemiddeld sierlijk vormgegeven en straalt zowel kwaliteit als luxe uit. Met name de drie ronde ventilatieroosters in het midden zijn een duidelijke knipoog naar Mercedes-Benz, al oogt de uitwerking daar nog iets voornamer. Een mooie matte chroomstrip accentueert de onderzijde van het dashboard terwijl aan de bovenzijde een uit andere Kia’s bekend infotainmentscherm huist. De gebruikte materialen zijn ontegenzeggelijk fraai, wat ook geldt voor de manier waarop de diverse onderdelen in elkaar steken. Het is jammer dat je de deurrubbers regelmatig hoort kraken tijdens het rijden, want afgezien daarvan is de Stinger niet op foutjes te betrappen.

Zitten

Kia weet hoe je hoort te zitten in een sportieve auto. Alle benodigdheden voor een uitstekende zitpositie zijn aanwezig, van uitgebreide stuurverstelling tot een verlengbare stoelzitting. Lange bestuurders zitten goed, kortere bestuurders zijn in het nadeel. Wanneer je de stoel ver naar voren schuift komt hij in het gebied waar de hoofdruimte redelijk beperkt is.

Achterin is de zit zeker in orde, wel gaat de aflopende daklijn hier ten koste van wat hoofdruimte. De beenruimte is riant, dat geldt minder voor de voetenruimte onder de voorstoelen waardoor de bewegingsvrijheid wat minder groot is. Ook de kofferbak is met 406 liter inhoud relatief bescheiden, al zul je in de praktijk niet snel tegen beperkingen aanlopen. Belangrijker is de bereikbaarheid, die dankzij de grote achterklep uitstekend is.

Bedienen

Dat de Stinger toch echt een Kia is merk je bij de bediening. Die is namelijk net zo logisch en eenvoudig als bij de rest van de familie. Ook de Stinger biedt een mate van bedieningsgemak waar de Duitse concurrentie steeds vaker niet tegen kan opboksen. Kia kiest voor mooie, duidelijke knoppen op de juiste plekken en bezuinigt geen elementaire bedieningselementen weg.

Is het dan alles goud wat er blinkt? Nee, er is echt nog wel wat te zeuren. Zo verwacht ik in zo’n dure auto een iets mooier besturingssysteem dan je in de Picanto en Rio vindt. Het centrale aanraakscherm werkt goed en snel, maar de grafische weergave is voor dit marktsegment zo-zo. Ook valt het bereik van de digitale radio (DAB+) regelmatig weg en het systeem fixeren op de FM-band is mij niet gelukt.

Rijden

De eerste kilometers met de Stinger verlopen beschaafd. Natuurlijk voel je dat er kracht schuilt onder de motorkap, maar de 370 paarden zijn opvallend tam als je de zweep niet gebruikt. Wanneer de olie zijn bedrijfstemperatuur bereikt heeft, goed te zien op het instrumentarium, is het tijd om te werken aan de relatie tussen gaspedaal en vloermat.

Wat er dan gebeurt laat zich moeilijk rijmen met het logo op het stuur. Modale Kia’s presteren prima, maar dit is van zo’n ander niveau dat het direct indruk maakt. De twinturbo-motor is weliswaar verfijnd, maar beslist niet gespeend van sensatie. Hoewel het koppel van 510 Nm al vanaf 1.300 tpm beschikbaar moet zijn begint de motor vanaf zo’n 2.500 tpm echt hard te trekken. Dit gaat gepaard met een heerlijke duw in je rug, die aanhoudt tot er geschakeld moet worden en het feestje opnieuw begint. De koele cijfers? Na 4,9 seconden belooft Kia dat er 100 km/u op de klok staat en pas bij 270 km/u zal er aan al die kracht een einde komen. Indrukwekkend.

De achttrapsautomaat, door Kia zelf ontwikkeld, zorgt ervoor dat de motor constant in het juiste toerenbereik zit. Schakelen doet ‘ie het soepelst onder vollast, bij minder haast voel je de versnellingsbak zo nu en dan op- en terugschakelen. Het bijzonder zware leven van deze demo-auto kan daarvan een oorzaak zijn, want dit exemplaar heeft al ruim 20.000 tropenkilometers afgelegd in de handen van andere autojournalisten.

Tijd om te werken aan de relatie tussen gaspedaal en vloermat.

Bij het handmatig schakelen met de flippers ben je nooit helemaal de baas over de versnellingsbak. De techniek zal je al vrij snel overrulen door tóch automatisch op te schakelen. En dan is er het brandstofverbruik, dat na 550 testkilometers een krappe 1 op 7,2 bedraagt. Bij dagelijks gebruik kan 1 op 8,5 jouw deel zijn, waar modellen met vergelijkbare prestaties dan rond de 1 op 10 verbruiken.

Je merkt aan bovenstaand relaas dat de motor een groot deel van de rijsensatie bepaalt. Maar dat is niet alles, want ook met het onderstel is mooi werk geleverd. Hier komt het beoogde GT-karakter duidelijk tot uiting omdat de Stinger best soepel geveerd is. Hierdoor helt ‘ie best over en moet ‘ie zich even ‘zetten’ in de bocht. Dat beweeglijke karakter is juist wat ‘m leuk maakt, terwijl de aangenaam zware en voldoende informatieve besturing je veel vertrouwen geeft. Dankzij de vierwielaandrijving kun je onbehoorlijk hard de bocht uit en heb je ook onder natte omstandigheden een veiliger gevoel.

Betalen

Is de Kia Stinger duur? Ja, bij ons in Nederland kun je dat onomwonden zeggen. De GT-versie is er vanaf 99.995 euro, waarvan liefst 50.149 euro in de vorm van aanschafbelasting BPM. Dat heeft te maken met de op papier hoge CO2-uitstoot. In onze buurlanden is de Stinger, zeker gezien het riante vermogen, wél concurrerend geprijsd. De voordeligste Stinger in ons land is de dieselversie, die altijd als GT-Line komt en voor 59.995 euro op de oprit prijkt. Opties bestellen is niet mogelijk, want elke Stinger is zo compleet als ‘ie kan zijn.

Conclusie

De Stinger is Kia’s visitekaartje en laat dat in alles zien. Niet alleen het uiterlijk is spectaculair, zijn topmotor met 370 pk maakt de ruige uitstraling meer dan waar. Vanbinnen ontbreekt het je ook nog eens aan niets. Het brandstofverbruik is hoog, maar ten opzichte van de concurrentie niet zó hoog dat de gigantische belastingdruk terecht is. Het ligt dan ook niet aan de auto maar aan de belastingen dat de Stinger bij ons weinig voet aan de grond zal kunnen krijgen.

Kijk je door de prijs heen, dan heeft Kia een bijzonder mooie prestatie geleverd. Het lukt niet ieder merk om een auto te maken die in de basis klopt, die goed in elkaar steekt, goed is afgewerkt, goed rijdt én die mensen op straat doet omkijken. Een auto met impact op z’n omgeving en op jou als bestuurder. Het is een impact die je inpakt.

Kia Stinger GT: impact die je inpakt

De nieuwste