Audi en BMW bevechten elkaar in elk hoekje van de markt. De X5 werd gevolgd door de Q7, de X3 kreeg de Q5 als concurrent en nu is er de Q3, als tegenhanger van de X1. Daarmee rijst de vraag: is de Q3 een ‘moetje’ of een nuttige aanvulling? Het antwoord vind je in deze test.

Als je vindt dat alle Audi’s op elkaar lijken dan is er als Audi-rijder maar een manier om je te onderscheiden: kies voor een opvallende kleur. In dat geval kan ik van harte de metallic lak Samoa Oranje aanbevelen: bekijks gegarandeerd. Even los van de vraag of deze kleur bij het behoudende ontwerp past toon je in ieder geval wel lef.

Gekrompen Q5

Dat de Q3 oogt als een gekrompen Q5 – of een opgeblazen A3, zo je wilt – daar kun je niet omheen. Toch is geen plaatwerkdeel hetzelfde en bovendien oogt de Q3 moderner dan z’n broertjes. Dat is vooral te danken aan de nog strakkere vormgeving, met de led-verlichting voor en achter als finishing touch. Die geeft de auto net dat beetje cachet dat ‘ie nodig heeft. Standaard zijn de diodes overigens niet, ze zitten in een 1.500 euro kostend pakket met xenonverlichting. De Q3 straalt kwaliteit uit en dat is de grootste kracht van het ontwerp.

 Dat de Q3 oogt als een gekrompen Q5 daar kun je niet omheen

Dat geldt ook voor het interieur, dat verder functioneel is vormgegeven. Met de juiste hoeveelheid aluminium details, hoogwaardige displays en stevig aanvoelende knoppen valt er akelig weinig aan te merken op het dashboard. De bouwkwaliteit is prima en de gebruikte materialen voelen stevig aan. De kunststoffen zijn niet allemaal ‘soft touch’ maar nergens doet de Q3 goedkoop aan. Dat mag ook wel, de geteste uitvoering kost ruim 61.000 euro. Een klein missertje betreft de bediening van de airconditioning. De ‘draai’-knoppen zien er fraai uit maar de bediening ervan is niet zo handig en vraagt teveel aandacht. En de toetsen van de cruise control horen natuurlijk op het stuur en niet op een hendel áchter het stuur. Ach, er moet wat te zeuren overblijven…

Ruimer dan A3

Omdat de Q3 oogt als een soort cross-over verwacht je een lagere zitpositie dan de auto daadwerkelijk biedt. De stevige, bijna harde sportstoelen – een upgrade van 828 euro - zijn uitgebreid te verstellen en een goede zithouding zou je eenvoudig moeten vinden. De zittingen zijn voor een gemiddeld postuur prima, de leuningen zijn te breed waardoor je in bochten een beetje wegglijdt. Bij langere bestuurders komt de contactsleutel akelig dicht bij de knieschijf. Verder zou ‘voor het mooie’ het stuur nog iets verder naar de bestuurder toe mogen komen, de diepteverstelling is net iets te beperkt. De ruimte voorin is verder prima, de auto voelt belangrijk ruimer aan dan de A3 Sportback. Vooral achterin scoort de Q3 punten, iemand met een bovengemiddelde lengte kan ‘achter zichzelf’ plaatsnemen. Je benen komen als eerste in het gedrang, de hoofdruimte lijkt oneindig. Verder biedt de bank een prettige zit, dat is nog wel eens anders. Jammer is dat de voorstoelleuningen aan de achterkant zijn voorzien van een harde kunststof plaat, die lekker tegen je knieën aanduwt.

Helemaal achterin vind je een goed toegankelijke kofferruimte. De klep beslaat namelijk de gehele achterzijde waardoor de laadruimte een brede opening heeft. Nadeel is wel dat de vloer erg hoog ligt, bijna 80 centimeter vanaf de straat. Als 460 liter niet voldoende is dan klap je de leuning van de achterbank omlaag voor een bijna vlakke laadvloer, waarop je 1.365 liter aan bagage kwijt kunt. De afwerking is perfect, alles wat je vastpakt voelt stevig aan en zo hoort het bij een Audi.

Audi Q3 2.0 TDI Quattro Pro Line Open galerij

De Audi Q3 is een auto die heel weinig fout doet

Voordat ik de rij-eigenschappen onder de loep neem eerst nog een kleine opmerking over het navigatiesysteem. Dat het systeem niet zo gelikt is als in duurdere Audi’s is geen schande, dat de navigatiesoftware verouderd is en verschillende keren in de war raakte tijdens de testperiode wel. Bovendien wil het systeem, als je verkeerd rijdt, je vooral graag laten omkeren in plaats van een nieuwe route voor je te berekenen. Overigens kun je wel kiezen voor het uitgebreide harddisk navigatiesysteem maar dan telt de dealer ruim 4.100 euro op bij de nieuwprijs.

Tanden in het stuur

Als je voor de eerste keer wegrijdt in de Q3, denk dan vooral niet dat de automatische handrem vanzelf loslaat. Dat doet ´ie namelijk niet. Je dient zelf het knopje in te drukken, anders beland je met je tanden in het stuur - en dat zou zonde zijn van het leder op het stuurwiel.

Tijdens het rijden blijkt al gauw dat de Q3 een zeer gemoedelijke auto is. Comfortabel, dat is de beste karaktereigenschap die bij de omschrijving van de rij-eigenschappen past. In bochten helt de auto een beetje, maar niet overdreven - dat mag bij een SUV. Sportieve aspiraties heeft de Q3 niet, ondanks zijn stoere grille en de sterke 2.0 TDI die daarachter schuilt. Je kunt de Q3 vrij lomp door korte bochten sturen, dat doet hem allemaal niet veel. Op lange doordraaiers wordt de auto op de grens wat onzeker. Je voelt het Quattro-systeem hopeloos zijn krachten over de wielen verdelen en daardoor wordt ‘ie behoorlijk zoekerig, in plaats van gewoon over z’n voorwielen weg te schuiven. Als je vervolgens het gas loslaat dan krijg je nog een behoorlijke slinger van de achterkant. Hier werkt Audi’s vierwielaandrijving dus duidelijk in het nadeel. Bij rustig gebruik doet Quattro onopgemerkt z’n werk en tenzij het glad is – dan stuurt Quattro via een tussenbak en een Haldex-koppeling krachten naar het wiel met de meeste grip – worden de voorwielen aangedreven.

Als je voor de eerste keer wegrijdt in de Q3, denk dan vooral niet dat de automatische handrem vanzelf loslaat. Dat doet ´ie namelijk niet. 

De besturing is prettig en past goed bij het karakter van de auto. Het sportief ogende stuurwiel draait wat licht in de rondte maar de bekrachtiging neemt af bij hogere snelheden. De stuurcommando’s worden niet al te direct opgevolgd en veel gevoel zit er ook niet in de installatie. Dat is wel comfortabel maar daar is ook alles mee gezegd. Eigenlijk rijdt de Q3 als een Volkswagen: niet echt spannend maar wel goed. En van een Audi verwacht je onwillekeurig toch iets meer.

Topmotor

Op papier belooft de aandrijflijn veel goeds: Volkswagens gelouterde DSG-automaat gekoppeld aan de 2.0 TDI met 177 pk. Om maar met die laatste te beginnen: dat is een topmotor. Vanaf zo’n 1.500 tpm pakt het blok overtuigend op, van een turbogat is geen sprake – en anders zou de automaat dat wel verhullen. Het mag geen verrassing heten dat je met 177 pk vermogen niets tekort komt en met iets minder ook nog niet. De TDI blijft namelijk boven de 120 km/u met indrukwekkend grote stappen versnellen. Het brandstofverbruik blijft binnen de perken, 7,7 l /100 km (1 op 12,9) tijdens de testperiode is acceptabel.

De S-Tronic, zoals Audi DSG noemt, schakelt razendsnel en meestal schokvrij door alle zeven versnellingen. Als je 85 km/u rijdt dan staat de bak al in het hoogste verzet. Als je met de auto volgas accelereert vanuit stilstand schakelt de automaat voorbeeldig op. Tot zover de lofzang, de S-Tronic kent heus ook minpunten. Als jij twijfelt, twijfelt de bak ook. Iets te vaak gaat er een schok door de aandrijflijn omdat de elektronica op het laatste moment toch besluit om een andere versnelling in te leggen dan gepland. Als je van doorrijden houdt – wat aannemelijk is als je voor deze motor kiest - biedt de S-stand uitkomst, de automaat begrijpt je dan wat beter met een vloeiender schakelgedrag tot gevolg. Zelf schakelen met de versnellingshendel of de knoppen achter het stuur kan ook. Dit werkt goed en snel maar ondanks de kleine nadelen voel je zelden de behoefte om het heft in eigen handen te nemen.

Goed totaalplaatje

Dan de prijs. Ik stipte de prijs van de testauto al even aan: 61.013 euro. De highlights van de extra’s op de testauto: Pro Line-pakket, leder en Alcantara bekleding, 18 inch wielen, xenonverlichting, sportstoelen en de oranje metallic lak. Het instapmodel is de 2.0 TDI met 140 pk voor 38.200 euro. Ter vergelijking: een BMW X1 met gelijkwaardige motor kost 39.500 euro, een Volkswagen Tiguan met dezelfde TDI 36.490 euro.

De Audi Q3 is een auto die heel weinig fout doet en een aantal dingen heel goed. De aandrijflijn is van grote klasse en de auto overtuigt op kwaliteitsgevoel. Daar betaal je voor maar die meerwaarde komt ook tot uitdrukking in de presentatie. Kies wel voor optische opwaarderingen, zoals de led-verlichting, aluminiumkleurige dakrails en mooie lichtmetalen wielen. Ondanks z’n kwaliteiten kun je niet om de bewering heen dat de Q3 een soort van Q5 in kleinverpakking is. Weinig vernieuwend of onderscheidend dus, maar wel erg goed. En met broer Q7 erbij heeft Audi nu een mooie ‘three of a kind’. De BMW X1 heeft een serieuze concurrent gekregen met de komst van de Q3. De kaarten zijn weer geschud.