Uit het land met de meest bizarre tv-programma’s is het Nissan die een beetje Japanse gekkigheid naar Europa durft te brengen. De Cube is hier een goed voorbeeld van, maar wat dacht je van de nieuwe Nissan Juke? De zoveelste cross-over van Nissan met een onderscheidend design, waarmee het Japanse merk opnieuw veel lef toont. Het kleinere broertje van de Qashqai is een unicum in het B-segment, want noem maar eens een directe concurrent. De Juke lijkt qua uiterlijk concurrentieloos te zijn, maar werkt dit in zijn voordeel of gaat Nissan nu een stap te ver?

Je hoeft de Juke niet naast een Suzuki Swift, Fiat Punto Evo of Peugeot 207 te zetten om te zien dat het een aparte auto is. De Juke is heus niet de enige apart gestileerde auto in het B-segment maar wel de meest opvallende. Qua maatvoering komt de Juke aardig overeen met eerder genoemde modellen, al is ‘ie wel een stuk hoger. Puur afgaand op het uiterlijk en de buitenmaten zou je de Kia Soul als concurrent kunnen zien. De extra bodemvrijheid geeft de Juke een SUV-uitstraling. De 370Z-achtige achterlichten, oplopende schouderlijn en smalle zijruiten typerend zijn juist typerend voor een coupé.

De ferme kont maakt de Juke lekker robuust en de enorme wielkasten worden door de 17 inch wielen goed gevuld. Tot zover is de compacte cross-over zeker niet onaardig om te zien. Mensen gaan pas bedenkelijk kijken als ze de voorzijde zien. Die is op zijn zachtst gezegd onconventioneel. Bovenop de wielkasten zitten smalle lichtunits met daarin de knipper- en stadslichten verwerkt. Daaronder bevinden zich de koplampen, die deels in de brede grille verzonken zijn. Met de mistlampen aan wordt het helemaal een bijzonder gezicht, de Juke heeft dan wel iets weg van een of ander buitenaards insect uit een sciencefictionfilm.

Dynamic Control System

Ook het interieur is alles behalve saai. Vloeiende vormen overheersen en de middentunnel zou zelfs - volgens Nissan - op de brandstoftank van een motorfiets lijken. Die kun je eventueel in het rood krijgen, als je het interieur nog niet spannend genoeg vindt. Hoe dan ook, het ziet er allemaal erg hip en modern uit. Dat er alleen maar harde kunststoffen zijn gebruikt is een kleine domper, maar het oogt niet goedkoop en de afwerking is uitstekend. Enkel het navigatiesysteem (met achteruitrijdcamera) valt door zijn afwijkende kleur en knoppenpartij uit de toon. Gelukkig werkt het touchscreen wel naar behoren en geeft het systeem de vaste flitspalen aan.

Het meest opvallend is het Dynamic Control System. Een interface als deze heb ik nog niet eerder gezien. Met een druk op de knop kun je naar keuze met hetzelfde bedieningspaneel de klimaatcontrole of de rijdynamiek instellen. Hierdoor komen er geen extra knoppen of menu’s aan te pas. De belangrijkste functies zitten bijeen en de instellingen worden op een schermpje weergegeven. Het werkt kinderlijk eenvoudig en ziet er ook nog eens speels uit. De digitale turbodruk- en G-krachtmeter zijn een leuke toevoeging, maar omdat een schaal met cijfertjes ontbreekt vrij nutteloos.

De Nissan voelt aan als een cross-over met een overschot aan pk’s

Zoals dat hoort bij een cross-over zit je in de Juke net iets hoger dan normaal. In dit geval in lederen stoelen die voldoende steun bieden. De zitpositie is goed te noemen, ondanks dat het stuur niet in diepte verstelbaar is. Het stuurwiel pakt lekker beet en de versnellingspook zit perfect binnen handbereik. Achterin moet je niet al teveel ruimte verwachten, maar de Juke doet niet onder van zijn eerder genoemde indirecte concurrenten. Met een beetje inschikken kun je met vier volwassenen prima zitten. De hoofdruimte is, mede door zijn aflopende daklijn, maar net voldoende voor iemand van bovengemiddelde lengte. De kofferbak is met 251 liter kleiner dan die van de meeste auto’s in zijn segment.

Jukes of Hazzard

Bij de compacte Juke verwacht je een beschaafd motorblokje, maar het tegendeel is waar. Onder deze motorkap ligt namelijk de zeer potente 1.6 DIG-T turbomotor met maar liefst 190 pk. Je moet met de Juke wel boven de 2.000 tpm blijven als je de vaart erin wilt houden. Genieten doe je echter pas boven de 3.000 tpm. Dan gaat de Juke er met een rotgang vandoor en blijft ‘ie gaan totdat het rode toerengebied is bereikt. De versnellingsbak is goed gespatieerd, waardoor je nauwelijks last hebt van het turbogat. Op de snelweg draait de motor bij 120 km/u zo’n 3.000 tpm in de zesde versnelling, hierdoor is er geen dip in de vermogensopbouw en is inhalen in een oogwenk gepiept.

Als bestuurder heb je invloed op de respons van het gaspedaal en de stuurbekrachtiging met de D-MODE. De ecostand is niet de meest voor de hand liggende keuze als je de Juke met deze motor bestelt, als is dit binnen de bebouwde wel een comfortabele rijmodus. De gasrespons is traag en de stuurbekrachtiging vrij licht. De andere twee standen zijn echter het prettigst. In de Normal- of Sport-modus is er meer weerstand in het stuurwiel te voelen. Die verschillen zijn minimaal, wat je niet kunt zeggen over de reactie op het gaspedaal. Vooral in de sportstand profiteer je van een zeer gretige gasrespons, waarbij een klein beetje druk op het gaspedaal voldoende is om de motor snel te laten reageren. Dit zorgt voor een opzwepend gevoel en een altijd alerte motor. De zesbak schakelt ontzettend strak en met zeer korte slagen en dat maakt de Juke alleen maar sportievert. Het is verrassend hoe krachtig de Juke aanvoelt en hoeveel vertier dat geeft. De heerlijk directe stuurinrichting vergroot het rijplezier maar de besturing zou nog iets zwaarder mogen aanvoelen.

Open galerij

Ook het interieur is alles behalve saai. Het ziet er allemaal erg hip en modern uit

Het onderstel is lekker stevig maar heeft niet helemaal de controle over het vermogen. Als je de Juke met een flinke snelheid een bocht instuurt, dan zoekt ‘ie al gauw – met piepende banden - de buitenkant van de bocht op. Ook bij acceleren vanuit stilstand kan de crossover het vermogen niet altijd even goed kwijt. Zelfs na het inleggen van de tweede versnelling spinnen de wielen door. Het ESP voorkomt erger, vooral op een nat wegdek. Het opgegeven 0-100 km/u-sprintcijfer van acht seconden blijkt desondanks prima te behalen. Maar met een betere tractie zou de Juke nog een stuk sneller kunnen zijn. Bestel nu niet gelijk de vierwielaangedreven Juke, want die heeft niet de heerlijke zesbak. Je bent dan gebonden aan een CVT-automaat, die niet goede komen aan het verbruik en de prestaties. Je schaft deze versie alleen aan als je meer grip nodig denkt te hebben of een hekel hebt aan schakelen.

Afgezien van het gebrek aan tractie voelt de Juke aan als een goede en bijna verslavend snelle cross-over. Het opgegeven gemiddeld verbruik van 1 op 14,5 is dan ook niet behaald. In de eco-stand zul je die waarde ongetwijfeld behalen maar dan kun je net zo goed de 117 pk sterke 1.6 bestellen. Voor de DIG-T is 1 op 12 een realistisch verbruik, met een ‘Dukes of Hazzard’-rijstijl mag je blij zijn met 1 op 10.

Concurrentieloos

De gekkigheid die we van de Japanners kennen maakt de Juke apart, maar ook lastig te plaatsen. Vooral met zo’n krachtige motor valt de eerder genoemde Kia Soul af als concurrent. Met alle luxe aan boord kost de Juke DIG-T iets meer dan 27.000 euro, waarmee hij met de ongeveer even sterke Renault Clio RS en de Opel Corsa OPC lijkt te concurreren. Maar of je de Nissan daar nu mee kunt vergelijken? Het belangrijkste verschil zit ‘m in de beleving. De Renault en Opel zijn rasechte hot hatches, terwijl de Nissan aanvoelt als een cross-over met een overschot aan pk’s. Het hoge vermogen is bij de Juke meer een aangename extra. Toch kan hij zijn sportieve aspiraties wel waarmaken. De motor reageert heftig op het gaspedaal en de besturing en versnellingsbak voelen strak aan.

Een standaard Juke is er vanaf 18.900 euro, waarmee Nissan de Juke vrij hoog in de markt zet. Een bijzonder uiterlijk en een strakke besturing mogen kennelijk wat meer kosten. De Juke is niet de mooiste of meest praktische auto, maar stiekem wel erg leuk!