Het woord ‘downsizen’ kun je in het MPV-segment behoorlijk letterlijk nemen, want de verkoopaantallen van de grootste gezinsauto’s zijn aardig ingezakt. De steeds ruimere, praktischere en dynamischer rijdende midi-MPV lijkt de ‘busjes’ in het verdomhoekje te drukken, al zou je dat ook kunnen wijten aan het gebrek aan moderne fullsize-MPV’s. Marktleider Renault Espace loopt inmiddels alweer acht jaar mee en voor de Chrysler Voyager beginnen de jaren ook te tellen. Na lang wachten is er nu - na maar liefst 14 jaar - eindelijk een opvolger van de ooit zo succesvolle Seat Alhambra. Het leek even alsof er nooit meer een nieuwe zou komen, maar juist nu lijkt er ruimte te zijn om je te onderscheiden van concurrenten - en in het bijzonder van de voorheen technisch verwante Ford Galaxy.

De Alhambra is zoals een kind een grote gezinsauto tekent: rechthoekig, groot en met weinig ‘emoción’. De Alhambra is qua design zeer ingetogen en best aantrekkelijk om te zien. Vooral het front ziet er goed uit. De koplampen zijn qua vorm niet bijster origineel maar zien er met de bi-xenonverlichting chique uit. De bumperpartij is geheel in Seat-stijl en voorkomt dat je ’m aanziet voor zijn eeneiige tweelingbroer: de Volkswagen Sharan.

Je kunt je afvragen in hoeverre dit een ‘echte’ Seat betreft, de vormgeving is typisch Volkswagen. De portiergrepen komen zo uit de schappen van het Duitse merk en het knikje in de achterste zijruit is gelijk aan dat van de vernieuwde Touran. Waarom we toch voor de Alhambra hebben gekozen voor deze test is simpel uit te leggen. De vorige Alhambra - ook een kopie van de Sharan - heeft door zijn scherpere prijs en riantere uitrusting voor veel betere verkoopresultaten gezorgd dan de Volkswagen. De uiterlijke verschillen zijn nu iets groter, maar nog geen reden om harder naar de ene showroom te rennen dan naar de ander. Voorheen ontbraken chromen dakrails en -raamomlijstingen op Seats grootste, maar ook die kun je tegenwoordig op deze MPV krijgen.

Vooruitgang

De Alhambra profiteert met name in het interieur van de verwantschap met de Sharan. Het dashboard ademt één en al Volkswagen uit, wat voor Seat een vooruitgang is. Geen harde kunststoffen zoals in de Leon en Toledo, maar enkel hoogwaardige materialen. Het paneel van de klimaatregeling en diverse andere knoppen en hendels komen rechtstreeks van ‘Das Auto’, net als de tellers. Het dashboard vertoont zelfs gelijkenis met dat van de Touareg, enkel het Seat-logo op het stuurwiel herinnert je eraan dat je in een ‘Spanjaard’ zit.

De zitpositie is goed te noemen, vooral als je de oude Alhambra gewend bent. Het stuur staat niet meer zo vlak als in een vrachtwagen en je zit niet zo op de bok. Het busjesgevoel is daarmee verdwenen. Uiteraard staan de stoelen wel wat hoger, voor een prettige instap en een goed overzicht op de weg. De grote zijruiten geven een ruimtelijk gevoel, iets dat wordt versterkt als je hebt gekozen voor het enorme schuifdak.

Met vijf inzittenden heeft de bagageruimte een capaciteit van 885 liter, deze is uit te breiden tot 2.297 liter

Schuifdeuren en klapstoelen

Een belangrijk verschil met het oude model zijn de schuifdeuren. Vanuit de derde zitrij kun je makkelijker uitstappen, doordat er niet langer een geopend portier in de weg staat. Het in- en uitstappen wordt eveneens vergemakkelijkt doordat de stoel op de middelste rij een ingenieus klapsysteem heeft. Bij onder andere de Ford Galaxy schuift de stoel naar voren en klapt de rugleuning gedeeltelijk naar voren, bij de Alhambra kantelt ook de zitting mee en zo ontstaat er nog meer instapruimte. Zelfs een persoon met bovengemiddelde lengte kan met weinig moeite naar achteren klimmen. De zitplaatsen zijn voor een volwassene wel wat krap, maar de ruimte is meer dan voldoende voor opgroeiende kinderen. Op de middelste zitrij zit je - ook als volwassene - comfortabel door de drie separate stoelen en de riante hoeveelheid hoofd- en beenruimte. Al is dat natuurlijk geen unicum bij een fullsize-MPV.

Het grootste verschil met de oude Alhambra is dat je niet langer vijf loodzware stoelen uit de vloer moet tillen om een enorme bagageruimte te creëren, maar dat je slechts de stoelen neer hoeft te klappen. Deze verdwijnen eenvoudig in de vloer dankzij het 'Easy-Fold' systeem en zodoende heb je alsnog een geheel vlakke laadvloer. Met vijf inzittenden heeft de bagageruimte een capaciteit van 885 liter, maar deze is uit te breiden tot 2.297 liter wanneer enkel de twee voorstoelen in gebruik zijn. Alles wordt netjes afgedekt en er zijn meer opbergvakken en bekerhouders. Met alle stoelen omhoog valt de resterende kofferruimte nog niet eens zo tegen. Dankzij de gegroeide wagenlengte en een diepere laadruimte kun je er meer spullen kwijt dan voorheen.

Krachtig en solide

Met een volle bepakking en zeven man aan boord stijgt het gewicht al gauw tot boven de 2.000 kilo. Op zo’n moment is het prettig als er genoeg vermogen klaarstaat om de MPV moeiteloos te laten versnellen. Daar zorgt de 170 pk sterke tweeliter TDI voor, in dit geval in combinatie met een automatische transmissie met dubbele koppeling. Als je het gaspedaal half indrukt krijg je al een zeer aangename en stevige acceleratie. Onderin is er voldoende koppel (350 Nm) aanwezig. Dit houdt het verbruik laag, een gemiddelde van 1 op 16,5 moet zeker mogelijk zijn. Om niet voor brave huisvader versleten te worden, kun je het gaspedaal af en toe eens goed vloeren. Met het Ecomotive-logo op de achterklep kun je dan je achterliggers flink misleiden, want de Seat is rapper dan zijn uiterlijk doet vermoeden. De DSG-automaat vliegt razendsnel door de zes versnellingen heen en biedt de mogelijkheid om via peddels achter het stuur zelf te schakelen. Niet dat je deze mogelijkheid vaak gebruikt, maar het zit er nou eenmaal op en het oogt natuurlijk wel ‘sportief’. Dan heb je weer iets om te vertellen aan de andere vaders op het schoolplein. Een kleine smet op de DSG-automaat is dat ‘ie wel eens wat traag op het gaspedaal reageert. De automaat neemt een kleine pauze nadat je het gaspedaal wat dieper indrukt. Ook tijdens het remmen wil de automaat wel eens wat schokkerig naar de tweede versnelling terugschakelen. Het optionele Auto Hold is een heerlijkheid, dit systeem voorkomt dat je wegrolt als je stilstaat op een helling. Het start/stop-systeem treedt dan helaas niet in werking, de motor valt enkel stil als je het rempedaal indrukt. In de praktijk is het echter prettig om het rempedaal los te laten - een klein moreel dilemma dus.

Open galerij

Je krijgt het uiterlijk en de kwaliteit van een Volkswagen voor de prijs van een Seat

Na schooltijd kun je met de kids op de achterbank een gezellig praatje houden, want de Alhambra is opvallend stil. Dit komt voornamelijk door de afwezigheid van het typische dieselgeratel, zelfs als de motor koud is. Wie het oude model Alhambra met dieselmotor bezit zal gelijk een enorm verschil horen. De hoeveelheid wind- en bandengeruis wordt tot een minimum beperkt. Op de snelweg valt wel op dat de TDI bij 120 km/u ietwat teveel toeren (2.400) draait. Hoewel de DSG-automaat zes versnellingen heeft, verwacht je een extra verzet.

Met het rijgedrag van Seats grootste is weinig mis. De Alhambra is niet zo dynamisch als de Ford Galaxy, maar de wegligging is gewoon goed. De Seat heeft een neutraal afgesteld onderstel dat voor voldoende comfort zorgt voor alle inzittenden. De auto helt weinig over en deint nauwelijks na, waardoor ‘ie in bochten stabiel aanvoelt en zelfs nog een vleugje dynamiek toont. De vorige Alhambra reed overigens ook niet verkeerd, maar deze nieuwe generatie voelt toch net wat solider aan. De besturing is redelijk licht, maar voelt vertrouwd aan. Hij is enkel wat vaag rond de middenstand. De Alhambra zet wat betreft rijeigenschappen geen nieuwe maatstaven, maar voor een MPV van dit formaat rijdt deze Seat uitstekend.

Wachten wordt beloond

Het was lang wachten op een opvolger van de Alhambra, maar Seat bewijst dat wachten wordt beloond. De minpunten van de oude Alhambra zijn bij het nieuwste model verdwenen. Het in- en opklappen van stoelen is vereenvoudigd en de ruimte is nog groter geworden. Met de schuifdeuren onderscheidt de Seat zich in positief praktisch opzicht van de Ford Galaxy en de Renault Espace. Het interieur ziet er bovendien een stuk luxer uit dan dat van de Ford en dat voor een lagere prijs. Een vergelijkbare Galaxy of Sharan is minstens vier mille duurder, wat weer het grote voordeel toont van de Seat. Je krijgt het uiterlijk en de kwaliteit van een Volkswagen voor de prijs van een Seat. Als dat geen ‘emoción’ opwekt dan weet ik het ook niet meer.