Topklasse limousines vervullen een pioniersrol als het gaat om nieuwe geavanceerde technieken. Autofabrikanten stoppen die techniek pas in een later stadium ook in de meer gangbare modellen. Hybridetechniek is daar welbeschouwd een uitzondering op. De revolutie begon met de Toyota Prius en vindt nu pas bij andere merken zijn weg naar grotere en duurdere modellen. Daar is dergelijke brandstofbesparende techniek misschien wel het hardst nodig. In ‘limoland’ trapte Lexus af met de LS600h en was daar jarenlang alleenheerser, tot de recente komst van de Mercedes-Benz S400 Hybrid. De elektrotechniek werd gezamenlijk met BMW ontwikkeld en dus volgt nu de ‘ActiveHybrid 7’. Dit is meteen de snelste hybride die er te koop is. Met een twinturbo V8 benzinemotor is de uitgangspositie eigenlijk al ‘over the top’, zeker als je deze motor vergelijkt met de atmosferische zes- en achtcilinders van concurrerende modellen. Gecombineerd met de elektrische assistentie levert de aandrijflijn van deze Siebener een imposant systeemvermogen van 465 pk en een duizelingwekkende 700 Nm koppel. Uiteraard vergezeld door de claim: ‘V12-prestaties voor een zescilinderverbruik’. Gaat dit nog wel over zuinigheid, of koop je louter een mooi label, waarmee je jezelf vrijpleit van deze overdaad?
De verlengde versie van de 7 Serie etaleert – meer nog dan de ‘korte’ 7 Serie - zijn topklasse aan omstanders. Hij is gemaakt voor de ‘captains of industry’, de elite van het bedrijfsleven. De huidige generatie 7 Serie krijgt meer waardering voor zijn uiterlijk dan de vorige (E65). De lichtunits zijn minder afwijkend vormgegeven en de auto heeft een slankere lijn gekregen. De grille met de bekende BMW-nieren verschaffen het blok voldoende frisse lucht, als twee grote neusgaten boven zijn breed grijnzende en zelfverzekerde gelaat.
Als dit geen verlengde uitvoering was, dan zou je hem van een afstand bijna kunnen verwarren met de nieuwe 5 Serie. Ter hoogte van de hangrepen loopt een sierlijk uit de carrosserie uitstekende heuplijn, een kenmerk waaraan je hedendaagse BMW’s kunt herkennen. De achterlichten zijn egaal rood en lichten in het donker sierlijk op. Het is vooral het massieve koetswerk, dat verder vrij is van enige opsmuk, waaraan je het formaat kunt aflezen.
Achter de onmiskenbare ‘Hofmeister-knik’ bevindt zich de ‘ActiveHybrid 7’-typeaanduiding, uitgespeld in chromen letters. Weinig subtiel, maar je wilt toch graag goede sier maken? Dan is het te hopen dat men de enorme rechthoekige uitlaten over het hoofd ziet, want die verraden de ware aard van dit model. Deze 7 Serie is meer Active dan Hybrid, want volledig elektrisch rijden kan ’ie niet. Voordeel is dat er daardoor minder lithium-ion accu’s nodig zijn, waardoor je maar een klein deel van de bagageruimte opoffert - achter het linkerdeel van de achterbank. Zodoende blijft er een zeer bruikbare 460 liter over. Dat is meer dan de Lexus LS600h, die nog de oudere nikkelmetaalaccu’s heeft die ongeveer de helft van de kofferruimte opslokken. Dat heeft BMW (samen met Mercedes-Benz) beter voor elkaar.
Deze 7 Serie is meer Active dan Hybrid, want volledig elektrisch rijden kan ’ie niet
Vorstelijk
Tijd om in te stappen, als vanzelfsprekend neem ik links voorin plaats. De fotograaf gaat met een soortgelijk automatisme rechts achterin zitten, en geef hem eens ongelijk. Zowel voorin als achterin deze BMW is het genieten geblazen. Riante comfortzetels, ruimte in overvloed, grote multimediaschermen met iDrive-bediening en zonneschermen voor de zijruiten. Tevreden nestel je jezelf als passagiers in het zachte beige leder en je zapt langs de zenders van de televisie. Hier ontbreekt het je werkelijk aan niets. Of toch? Stoelventilatie en massagestanden zoals in de Lexus LS600h hadden het luxegevoel kunnen vervolmaken.
Voorin heb je evenmin weinig te klagen want ook daar zit je vorstelijk. De zitpositie is op alle denkbare manieren elektrisch in te stellen. De zachte zetels maken het tot een genoegen om lange afstanden af te leggen en ondersteunen het lichaam uitstekend bij een meer dynamische rijstijl. Om het rijden nog verder te vergemakkelijken, zijn er diverse systemen om de bestuurder bij de les te houden. De head-up display, die de snelheid en navigatie projecteert op de voorruit, zorgt ervoor dat je blik op het asfalt gericht kan blijven. De rijstrookassistentie houdt je binnen de wegmarkeringen en mocht er iemand in de dode hoek rijden, dan attendeert een waarschuwingslampje je erop dat je nog even niet van rijstrook kan wisselen. De televisie werkt onder het rijden niet, je moet het doen met alleen het geluid. Stiekem best jammer, maar wel zo veilig natuurlijk.
De afwerking en het materiaalgebruik zijn van topklassenniveau, alles wat je aanraakt voelt hoogwaardig aan. De houten delen hebben ook echt een natuurlijke herkomst. Toch blijft het binnenste van BMW’s vlaggenschip niet geheel gespaard van kritiek, al gaat het om details. Zo is het een lichte teleurstelling dat de BMW maar liefst drie verschillende USB-sticks met MP3-tjes weigerde te lezen. De eerste de beste Hyundai doet dat wel, dus ik was aangewezen op cd’s en radiozenders. Verder niets dan lof over het multimediasysteem en het fantastische geluid dat uit de Harmon/Kardon speakers komt. Genoeg daarover, de 7 Serie was immers al bekend, zijn nieuwe aandrijflijn is de echte noviteit en daar wil ik graag meer over vertellen.
Om het rijden te vergemakkelijken, zijn er diverse systemen om de bestuurder bij de les te houden
Superieure aandrijflijn
De ActiveHybrid 7 beschikt namelijk over een motorconcept dat het beste uit drie werelden lijkt te verenigen. Een V8 heeft van zichzelf natuurlijk al kracht in overvloed maar desondanks schroefde BMW er toch nog twee turbo’s op. Daardoor heeft hij niet alleen veel vermogen bij hoge toerentallen, maar ook nog een vracht koppel onderin. Een turbogat is nauwelijks waarneembaar en dat is mede te danken aan de directe koppelboost die de elektromotor genereert. Afhankelijk van de gekozen rijdynamiek - Comfort, Normal, Sport en Sport+ - reageert hij met grote gretigheid op iedere stuiptrekking van je rechtervoet.
Wat volgt is een verpletterende acceleratie, waarmee je iedereen die denkt een snelle auto te rijden kunt degraderen. Het mooiste is het verrassingseffect van de auto, zonder aarzeling laat de hybridentechniek tot 210 Nm extra trekkracht los op de achterwielen - hiermee is hij zelfs de terugschakelende achttrapsautomaat te snel af. Wanneer de turbo’s op druk zijn en de cilinders gevuld volgt de genadeklap. Deze 7 Serie heeft, ondanks zijn gewicht, de potentie om menig sportwagen af te schudden. Wát een verbluffende sensatie en dat met zo’n kinderlijk speels gemak. Een gevaar voor je rijbewijs en een beproeving voor je zelfbeheersing. Er is maar weinig asfalt nodig om de Zeven in krap vijf tellen naar de honderd af te schieten, om kort daarna de begrensde ‘gentlemen’s agreement’ van 250 km/u te bereiken.
Deze 7 Serie heeft, ondanks zijn gewicht, de potentie om menig sportwagen af te schudden - en dat met kinderlijk speels gemak
Tijd om het wat rustiger aan te doen, want ook bij een meer onthaaste rijstijl heb je voordeel van de extra trekkracht die de hybride aandrijflijn voorhanden heeft. Slechts een toefje gas is al voldoende om vlot op te trekken, je kunt het toerental makkelijk onder de 2.000 houden. Ter illustratie: in de achtste trap rijd je dan 140 km/u. Bij een ontspannen 3.000 tpm kruis je met 200 km/u over het asfalt, alweer veel te hard. De automaat schakelt zijdezacht slechts tussen de eerste en tweede versnelling is een licht schokje voelbaar.
BMW-waardige rijdynamiek
Met de rijdynamiek in de stand Comfort word je het meest aangemoedigd om als een chauffeur door het verkeer te zoeven. Deze rijmodus doet z’n naam eer aan, je wordt wel erg zacht over het asfalt gewiegd. Het lijkt de BMW niet helemaal te passen want ook in Normal is er voldoende rijcomfort voorhanden. Zelfs in Sport en Sport+ weet deze verlengde limo zijn gewicht en comfortabele karakter niet te maskeren. Toch biedt Sport wel de meest ‘optimale’ setting, zoals ook de uitleg in het centrale scherm belooft. In Sport+ moet je eigenlijk niet willen rijden, alle elektronische hulpmiddelen worden dan uitgeschakeld waardoor je achterbanden bij teveel enthousiasme in rook opgaan.
Bij de 7 Serie is bewust gekozen voor conventionele, weliswaar adaptieve, dempers in plaats luchtvering zoals de concurrentie gebruikt voor haar topmodellen. Deze Lang–versie is daarop een uitzondering en heeft luchtvering op de achteras. BMW staat voor ‘Freude am Fahren’ en daar mag het topmodel zeker geen uitzondering op zijn. Op dat vlak kan de dynamische rijder gerustgesteld worden, want deze 7 Serie heeft een eerlijk en zuiver stuurgevoel dat helder communiceert welke kant de 19 inch wielen op gaan. Desalniettemin is wel voelbaar dat de optie ‘Active Steering’ niet aanwezig is op de testauto. Dat was op de eerder geteste 5 Serie GT wel aanwezig. Die toevoeging, zo kan ik uit ervaring melden, zou nog meer scherpte en (instelbare) weerstand kunnen bieden om écht sportief te sturen. Bij het verdraaien van het driespaaks sportstuur merk je duidelijk dat deze 7 een bovengemiddeld grote auto is, die minder geschikt is om mee te hoeken. Het kan dus nog beter, zolang je budget maar oneindig veel vinkjes op de optielijst toestaat. Gek genoeg was men de adaptieve cruise control, die zelf afstand houdt, ook ‘vergeten’. Een feature die bij dit type auto bijna niet meer is weg te denken, of ben ik gewoon zo verwend?
Bij de actieve rijstijl waar hij zo toe uitnodigt, hoort niet het verbruik dat je van een hybride verwacht
Prestatiegericht
Tot nu toe heeft de ‘ActiveHybrid 7’ veel indruk gemaakt, maar dat slaat vooral op het eerste deel van zijn typebenaming. Bij de actieve rijstijl waar hij zo toe uitnodigt, hoort namelijk niet het verbruik dat je van een ‘hybride’ zou verwachten. Het gemiddelde testverbruik van 1 op 7,2 is dan ook weinig representatief. Als je echt goed je best doet is een gunstiger verbruik best mogelijk. Op constant snelwegtempo kun je namelijk gemakkelijk 1 op 11 rijden en als je rustig optrekt en de elektromotor zijn ding laat doen, dan kan de verbruiksmeter lang rond de 1 op 10 blijven staan. Het zullen echter alleen de beroepschauffeurs zijn die dat, mede omwille van de gemoedsrust van de persoon achterin, kunnen volhouden. Bij deze hybride draait het in mijn ogen vooral om prestaties en niet om verbruik. Toch moet hij zeker in staat zijn om zuiniger te kunnen rijden dan een conventionele 750i en hij zal zeker minder brandstof verbruiken dan de slechts marginaal snellere twaalfcilinder 760i. Eigenlijk valt er geen andere reden dan status te bedenken om voor de twaalfcilinder te gaan. De markt voor die auto ligt vooral in Rusland en China.
Het start-stop systeem is eigenlijk het enige punt van kritiek, dat werkt niet zo feilloos als gehoopt. Het treedt weliswaar op het juiste moment in werking, namelijk wanneer je het rempedaal wat dieper intrapt bij stilstand. De goedbedoelde intenties ten spijt, zo nu en dan was het hinderlijk hoe traag de motor daarna weer aansloeg. Tot overmaat van ramp neemt de koppelomvormer van de achttrapsautomaat ook nog even de tijd om ‘aan te grijpen’, waardoor je niet te vroeg op het gas mag gaan. Doe je dat wel, dan resulteert dit in een schok die door de hele aandrijflijn gaat. Je kunt dus beter niet vooraan staan bij het stoplicht wanneer de motor zichzelf uitschakelt, zo merkte ik al gauw in het gehaaste Rotterdamse stadsverkeer. Hierdoor blijft ‘perfectie’ voor de ActiveHybrid een streven en niet het bereikte doel.
Vleugels
Het testresultaat is wel een van de meest lovende in lange tijd. Wat een overweldigende alleskunner is deze BMW! Op vrijwel alle fronten overtuigt hij, maar nog wel het meeste met zijn ActiveHybrid aandrijflijn. Die geeft deze 7 Serie vleugels en maakt hem arrogant snel. Veel dichter bij een privéjet komt een auto niet. De weldadige luxe, het dynamische rijkarakter en de hoge mate van comfort maken iedere rit tot een waar genoegen, voor zowel chauffeur als passagiers. Of het hybride label je vrijpleit van deze overdadige traktatie van luxe en snelheid, blijft de vraag. Ja, hij was nog onzuiniger geweest zonder hybridetechniek, maar echt zuinig is hij nog altijd niet. Alles staat of valt met de zelfbeheersing van de bestuurder. Die is wat mij betreft volkomen vrijgepleit als hij er met volle teugen van geniet.
Bezig met laden van de foto's
