‘Wat Mini kan, dat kunnen wij ook!’ Zoiets moeten de Italianen gedacht hebben toen het idee voor de Fiat 500 ontstond. En zoals BMW de aloude Mini opnieuw interpreteerde en vele nieuwe varianten bedacht, gaat Fiat het 500-label gebruiken voor een reeks lifestyle-auto’s. Na inmiddels bijna zes jaar 500-productie introduceert Fiat na de 500C nu een derde variant: de 500L. Een compacte MPV voor iedereen die aangetrokken wordt door Fiats échte 500, maar meer ruimte wensen.                 

Fiats nieuwe 500L heeft een historische rechtvaardiging, want Fiat kent een behoorlijke geschiedenis van compacte, praktische auto’s. In de jaren ’60 bood Fiat haar eerste Multipla aan, een MPV ‘avant la lettre’ en bedacht met hetzelfde idee als deze 500L. In 1998 kreeg de Multipla min of meer een opvolger, een nogal spraakmakend vormgegeven midi-MPV met twee rijen van drie stoelen. Het 500L-design is aanmerkelijk minder provocerend, maar een natuurlijke schoonheid is de 500L evenmin. Door de hoge koets en bolle vormen straalt de 500L een ‘opgeblazen’ gevoel uit, maar door zijn ronde koplampen, karakteristieke 500-grille, smaakvolle 17 inch lichtmetalen wielen en chromen en hoogglans zwarte accenten heeft de 500L absoluut een charmante ‘500-look’. 

500-motiefje

Het dashboard van de 500L heeft een amusante retro-uitstraling, opgeroepen door ronde vormen en in carrosseriekleur gespoten inlegpanelen. De ergonomie heeft daaronder nauwelijks te lijden, hoogstens had Fiat het ‘losse’ TomTom-navigatiesysteem kunnen integreren in de uitstekende multimedia-installatie in de middenconsole.

Het aantrekkelijke design is evenmin een alibi voor het ontbreken van opbergmogelijkheden, want bakjes en vakjes heeft de 500L in overvloed. Het leukste zijn de kleine opbergvakjes aan de rugleuningen van de voorstoelen, die geen problemen opleveren voor de beenruimte. Pas als de in ongelijke delen verschuifbare achterbank helemaal naar voren staat en grotere voorpassagiers hun zetels relatief ver naar achteren schuiven, drukken de kunststof nissen op je knieschijven. Hoofdruimte heeft de 500L in overvloed, maar de achterbankhoofdsteunen kunnen niet hoog genoeg en toucheren je schouders en nek - dat beperkt het zitcomfort achterin. Voorpassagiers nemen plaats op prima ondersteunend meubilair. Leuk detail: in de Pop- en Easy-uitvoering krijgt de 500L een stoelbekledingmotief met het getal ‘500’ in allerlei kleurtjes. 

Het dashboard van de 500L heeft een amusante retro-uitstraling

Het woord ‘bagageruimte’ is voor de ‘gewone’ 500 bijkant taboe, maar de 500L heeft een kofferruimte waar een Volkswagen Golf zich niet voor hoeft te schamen. Met een dienstdoende achterbank kan tussen 343 en 400 liter aan spullen mee, een platgelegde achterbank levert 1.310 liter op. En wat heeft zo’n Golf dan? Tussen 380 en 1.270 liter. Daarnaast is de bagageruimte lekker multifunctioneel, met dank aan de variabele bodem. Als alleen de rugleuningen van de bank platgelegd worden, creëert de verstelbare bodem toch een vlakke laadvloer, terwijl daaronder andere spullen opgeborgen kunnen worden. Uiteraard kan je die bodem ook gewoon weghalen. Ontzettend praktisch: de achterklep loopt tot diep in de achterbumper door, zodat van een tildrempel geen sprake is.  

Vrolijk toeren maken

De TwinAir-tweecilinder verspreidt zich snel binnen de Fiat-groep en de Italianen durven het zelfs aan om een 105 pk-uitvoering in de 1.235 kg wegende 500L te lepelen. En dat valt niet tegen, want de tweepitter maakt vrolijk toeren en brengt ordentelijk vaart in de 500L. Het geluid van twee stampende cilinders is wennen, maar klinkt eigenlijk best vermakelijk. Tot zo’n 110 km/u trekt deze 500L lekker door, daarboven vermindert zijn wilskracht. Veel schakelen en het op toeren houden van de motor  levert de meeste pret op, maar de zesbak gooit met zijn hakerige, lange slagen roet in het eten. Om het verbruik te reduceren wordt de motor in ECO-mode getemperd, maar in die rijstand komt de 500L nog altijd prima mee. Tijdens de testperiode is vooral in de ‘bespaarmodus’ gereden, maar verbruikswonderen verrichtte de 500L ondanks de fabelachtige opgave van 1 op 21,3 niet. Gemiddeld 1 op 12,8 is enigszins teleurstellend en op snelwegtrajecten geeft de boordcomputer doodleuk verbruikscijfers van 1 op 10, 1 op 11 aan.

Open galerij

De 500L heeft absoluut een charmante ‘500-look’

Fiat scoort punten met de goede geluidsisolatie op kruissnelheid. De motor is alleen in de verte hoorbaar en windgeruis is nauwelijks aanwezig, hooguit hoor je afrolgeluiden van de banden. Het rijcomfort wordt gecompleteerd door het soepele onderstel, dat op korte oneffenheden helaas wel wat stoterig is. Sturen doet de 500L met een randje gevoel, terwijl de lichte City-stand manoeuvreren in parkeervakken uiterst gemakkelijk maakt. De 500L helt weliswaar behoorlijk over, maar onderstuur treedt uiteindelijk voorspelbaar en gecontroleerd op. En da’s precies zoals de meeste mensen het graag zien.    

Toegegeven, de 500L heeft minder charisma dan de 500 en 500C maar als MPV charmeert de 500L bovengemiddeld. Zowel het exterieur als interieur zijn frivool vormgegeven en de 500-genen zijn duidelijk zichtbaar. Met een vanafprijs van 18.695 euro concurreert de 500L met – bijvoorbeeld – de gelijk geprijsde Ford B-Max en de iets voordeligere Kia Venga. Het ruimteaanbod overtreft dat van beide auto’s met verve, de 500L is een bijzonder ruimtelijk apparaat. De 0,9-liter metende turbomotor doet het alleraardigst, maar omdat ‘ie op toeren moet blijven is de brandstofconsumptie aan de hoge kant. De onprecieze transmissie doet de aandrijflijn weinig goeds, maar het comfort en de rust in de 500L staan op hoog niveau.