De Zoe is het voorlopige hoogtepunt in de poging van Renault om de mensheid aan de elektrische auto te krijgen. Vooralsnog lopen we, ook in Nederland, nog niet erg warm voor deze nieuwe vorm van mobiliteit. De bezwaren zijn bekend maar kan de mooie dame Zoe ons in een uitgebreide test verleiden om de bezwaren aan de kant te zetten? Ik stap een paar dagen in de wereld van laadpalen, stekkers, verbaasde verkeersdeelnemers en slim plannen.

De Zoe is niet de eerste elektrische auto, ook niet van Renault, maar wel een van de beste pogingen om elektrisch rijden serieus vorm te geven. Want waar de Fluence Z.E. een enigszins gedateerde sedan is, daar ziet de Zoe er fris en fruitig uit. Het lijkt wel een conceptcar en je hebt met de Zoe dan ook behoorlijk wat bekijks. De kunstzinnige achterlichten, de verstopte achterste deurgrepen, de ronde vormen en het ontbreken van enigszins afgetekende bumpers geven de Zoe een futuristisch voorkomen. Leuk? Ja! Mooi? Ook, maar smaken verschillen. Mag ik zeggen dat de Zoe leuker is dan de nieuwe Clio?

Het interieur is behoudender van vorm maar ook hier vind je vele, leuke ontwerpgrapjes. Het Z.E.-logo in de dakbekleding bijvoorbeeld, of de glimmende, lichtblauwe strip die over het dashboard loopt. Elk onderdeeltje is met zorg ontworpen, al vallen niet alle details direct op. Dat komt omdat het hoogglans zwarte paneel dat de middenconsole moet voorstellen alle aandacht opeist. De toegepaste materialen zijn zonder uitzondering hard, maar de afwisseling van verschillende kunststoffen en de gebruikte structuren zorgt ervoor dat de Zoe niet goedkoop aandoet van binnen. Wel kan de afwerking hier en daar nog iets beter, zo zijn er boven het beeldscherm onafgewerkte plasticnaden te zien.  

Energiestromen

Het nieuwe R-Link infotainmentsysteem dat ook in de Clio zit bewijst zijn kwaliteiten wederom in de Zoe. Het beeldscherm is scherp, heeft een mooie kleurenweergave en is eenvoudig te bedienen. Voor de Zoe zijn er enkele nieuwe opties toegevoegd aan R-Link. Je kunt de energiestromen in de auto bekijken, ritrapporten opvragen waarin de verbruikte stroom nauwkeurig wordt weergegeven, er is een laadplanner en je kan de airconditioning of verwarming voorprogrammeren. Prettig is ook dat R-link een ‘home’-scherm heeft, waarop de navigatiekaart, de ecoscore en de audio-informatie worden weergegeven. Bij veel systemen moet je altijd kiezen welke van de verschillende functies je wilt zien.

Benzinestations worden gedegradeerd tot fossielen uit een ander tijdperk.

Kleine kanttekeningen zijn er natuurlijk ook. De verwerkingstijd van de spraakopdrachten is te lang, hoewel Zoe ‘herself’ op een natuurlijke manier ‘terugpraat’. Ook is de geluidskwaliteit van de telefoonfunctie niet geweldig. De verstopte knoppen achter het stuur, voor audio en telefoon, zijn niet heel handig en de bediening van de cruise control zit verspreid over twee plaatsen – op de middentunnel en op het stuur.

Te kijk

Je zit in de Zoe op hooggeplaatste stoelen, die niet lager te verstellen zijn. Langere bestuurders zitten daardoor een beetje op de bok en behoorlijk ‘te kijk’ door de lage raamlijn. Het stuur is meerdere kanten op te verstellen maar de diepteverstelling is beperkt. Nu is de Zoe geen ‘rijdersauto’ dus heel erg is dat allemaal niet maar het kan beter. De mooie stoelen - met geïntegreerde hoofdsteunen - zijn ‘Frans zacht’ en zitten prima, maar bieden weinig ondersteuning aan de zijkant.

De achterbank is nog zachter dan de voorstoelen en biedt plaats aan niet al te lange passagiers. De Zoe is geen enorm ruime auto, de Clio biedt meer ruimte – zowel in de breedte als in de lengte. De kofferbak is met 338 liter inhoud groot zat en uit te breiden door de achterbank omlaag te klappen. Dat gaat ietwat onhandig in een deel, met aparte ontgrendeling aan beide zijden. Praktische beperkingen zijn er nauwelijks, ondanks het forse accupakket onder de achterbank.

De Renault Zoe lijkt wel een conceptcar en trekt behoorlijk wat bekijks

Verbaasde weggebruikers

Als je al eerder in een elektrische auto hebt gereden dan word je niet verrast door de Zoe. De voordelen van elektrisch rijden zijn ook in deze compacte Renault van toepassing. Het volledige koppel van 220 Nm is direct beschikbaar. Daarvan profiteer je vooral bij snelheden onder de 80 km/u, dan accelereert de Zoe behoorlijk vlot voor een auto met ‘maar’ 88 pk. In de stad beleef je dan ook de meeste lol aan elektrisch rijden, je kunt snel en geruisloos verbaasde weggebruikers achter je laten. Bij lage snelheden produceert de Zoe een voor omstanders hoorbaar zoemgeluid, zodat ze de elektrische auto aan kunnen horen komen.

Op de snelweg komt de Zoe prima mee maar het kwieke gevoel dat je bij lagere snelheden ervaart is weg. Dat komt ook omdat de Zoe bij 120 km/u niet heel veel stiller is dan vergelijkbare benzine-auto’s, omdat band- en windgeruis de cabine binnendringen.

Hoe ‘cool’ je ook bent, dé grootste beperking van elektrisch rijden is nog altijd die van de actieradius.

Wereld verbeteren

De souplesse en het gemak waarmee de Zoe rijdt geeft een superieur gevoel, alsof ik een stap verder ben dan de andere weggebruikers met hun ‘ouderwetse’ brandstofauto’s. Benzinestations worden gedegradeerd tot fossielen uit een ander tijdperk. Lachend rijd ik er voorbij. De wereld verbeteren doe je elektrisch, denk ik trots - terwijl ik met een schuin oog de actieradius in de gaten houd.

Want hoe ‘cool’ je ook bent, dé grootste beperking van elektrisch rijden is nog altijd die van de actieradius. Dat probleem lost ook de Zoe niet op, al helpt het wel als je beschikt over goede oplaadfaciliteiten. Zonder oplaadpaal in je voortuin of in de buurt van je huis heeft het weinig zin om elektrisch te gaan rijden. Een paar dagen Zoe rijden bevestigt maar weer eens dat het met de dichtheid van laadpalen nog altijd droevig gesteld is. Laat ik het zo zeggen: je moet van lopen houden. Een haspeltje uitrollen vanuit het keukenraam is er niet bij, de Zoe laat zich alleen opladen via een speciale stekker. De actieradius is bij stevig gebruik  90 à 100 kilometer, doe je het rustiger aan dan moet zo’n 120 kilometer mogelijk zijn. Het helpt om niet teveel snelwegkilometers te rijden en de Eco-knop in te schakelen, waarbij het vermogen en de topsnelheid worden beperkt.

Comfortabel

De Zoe is verder een heerlijk comfortabel autootje. Je voelt op drempels wel dat de wielbasis beperkt is maar verder poetst het onderstel oneffenheden prima weg. Keerzijde is wel dat de Zoe nogal overhelt in de bocht. In korte bochten resulteert ‘pushen’ in controleerbaar onderstuur. Op klaverbladen glijdt de Zoe op de grens ietwat zoekerig en onzeker, eerst over twee en daarna over vier wielen, naar de buitenkant van de bocht toe. Op hogere snelheid een bochtje pakken is duidelijk niet zijn ding, het forse gewicht van ruim 1.400 kilogram speelt hem hier parten. In de dagelijkse omgang zal je dat misschien niet direct merken, maar het is goed om te weten.

De besturing doet verder geen enkele moeite om het je moeilijk te maken en past prima bij de onderstelafstemming. In de stad lekker licht, op de snelweg iets zwaarder maar nooit heel erg direct of communicatief – en dat hoeft ook niet.

Forse investering

Naast de actieradius is de prijs van een elektrische auto een pijnpunt. Voor bedrijven kan het door alle subsidies nog wel interessant zijn en hetzelfde geldt voor leaserijders – want: 0 procent bijtelling. Voor particulieren is de Zoe een forse investering, een vanafprijs van 20.990 euro is hoog voor een auto die kleiner is dan een Clio. De accu’s krijg je er niet bij, die moet je huren voor minimaal 79 euro per maand. De hoogte van de huurprijs is afhankelijk van het aantal kilometers per jaar en de duur van het contract. Een oplaadpunt voor thuis krijg je er niet bij. Renault biedt via Essent een wallbox aan, deze kost rond de 1.000 euro.

De conclusie na een paar dagen elektrisch rijden: de Zoe is leuk. Het uiterlijk is een reden op zich om de Renault aan te schaffen. Als elektrische auto’s de vegetariërs van de autowereld zijn dan maakt de Zoe zeker aanspraak op de titel ‘meest sexy vegetariër’. Zoe heeft ook zeker inhoud maar lost de bekende bezwaren (hoge kosten en beperkte actieradius) niet op. Sterker nog: de dure huurconstructie voor de batterijen zorgt ervoor dat wat je bespaart door niet te tanken volledig teniet wordt gedaan. De Zoe is een van de beste elektrische auto’s van dit moment maar voor particuliere kopers nauwelijks interessant. Dus bedrijven en leaserijders: het is aan jullie, want elektrisch rijden verdient heus een kans en de Zoe in het bijzonder.