De Opel Astra Cabriolet is niet meer: leve de Cascada! Met een nieuwe naam en een imposant voorkomen is Opels cabrio chiquer dan ooit tevoren. Het merk positioneert de nieuwe telg zelfs zonder blikken of blozen naast de Duitse premiumconcurrentie. Tegelijkertijd deelt de auto z’n naam met een bekende, maar zeker niet hoogstaande dancemuziekgroep met hetzelfde land van herkomst als de Opel Cascada. Het lijkt een toevalligheid, maar wellicht zijn er stiekeme overeenkomsten. Een rijtest met de nieuwe 1,6-liter turbomotor wijst uit of er muziek zit in de Cascada.

Al levert Opels designteam keer op keer fraaie modellen af, het is nog steeds wennen om Opel daadwerkelijk als hoger in de markt gepositioneerd merk te zien. Aan het uiterlijk van de Cascada mankeert niets, want het is een fraaie en klassiek ogende cabriolet. Het klassieke wordt onderstreept door het stijlvolle dak, dat na het stalen TwinTop-uitstapje weer gewoon van stof is. De auto ziet er voornaam uit en tijdens de testperiode heb ik louter positieve geluiden gehoord over de looks.

Harde noten

Binnenin de Cascada gaat het er anders aan toe. Het dashboard laat een goede eerste indruk achter met z’n mooie (kunst)leren toplaag en contrasterende stiksels, maar als je langer kijkt valt er toch een en ander uit de toon. Zo zit er onder de voorruit een strook harde en te sterk glimmende kunststof en is ook de onderkant van het dashboard gemaakt van hard materiaal. Op het dashboardkastje is dat weliswaar voorzien van een zacht aanvoelende afwerkingslaag, ware het niet dat deze in de testauto reeds beschadigd is. Hoe anders is de middenconsole, die erg degelijk in elkaar steekt. Het infotainmentsysteem houdt met zijn veelvoud aan knoppen moeilijk stand in de wereld van eenvoudige touchscreens, maar het scherm zelf is daarentegen lekker groot en duidelijk.

Het is wennen om Opel als hoger in de markt gepositioneerd merk te zien.

De testauto is uitgevoerd met fijne, AGR-gecertificeerde comfortstoelen die zijn overtrokken met geperforeerd leer (1.495 euro). De perforatie is functioneel, want met het ‘Seat Power Pack’ (645 euro) zijn de stoelen niet alleen elektrisch verstelbaar, maar ook te ventileren. Helaas ontbreken geheugenstanden op de stoelverstelling en zit de bediening voor de ventilatie op de stoel zelf, terwijl de stoelverwarming vanaf de middenconsole bediend wordt – een ergonomische tekortkoming.

Weinig speelruimte

Met 4,70 meter is de Cascada langer dan de Audi A5 Cabriolet en is het verschil met de Mercedes-Benz E-Klasse Cabriolet verwaarloosbaar, om het maar niet over onthoofde Volkswagens Golf en Beetle te hebben. Helaas weet Opel de lengte niet uit te buiten, want de lage lijn van de kap slokt simpelweg teveel hoofdruimte weg om de auto een volwaardige vierzitter te noemen. Mensen langer dan 1,75 meter komen achterin met hun hoofd in de verdrukking en ook de beenruimte houdt niet over - in de aanzienlijk kleinere Golf Cabrio of Beetle Cabrio zit je beter.

Voor de kofferruimte geldt een soortgelijk bezwaar. Hoewel de bak met een volume van 380 liter echt niet klein is, houdt de bruikbaarheid niet over. Zeker met geopende kap, die dan 100 liter ruimte opslokt, is het achterste gedeelte moeilijk bereikbaar. In de kofferbak bevindt zich ook de ontgrendeling van de achterbank. Die kan omgeklapt worden om ruimte te bieden aan ski’s of andere lange pakketten – een pleister op de wonde.

Open galerij

De Opel Cascada is een fraaie en klassiek ogende cabriolet

Gewichtig als Pavarotti

De Cascada is voorzien van Opels nieuwe, direct ingespoten 1,6-liter turbobenzinemotor. Met zijn 170 pk en 350 Nm moet hij zowel adequaat presteren als het verbruik bínnen de perken houden. Om maar met de deur in huis te vallen: naast het geweld van TSI’s en Ecoboosts vallen de prestaties in eerste instantie een beetje tegen. Je mist de ‘punch’ die je bij de Volkswagen- en Ford-motoren wel vindt en je moet ver doortrekken om het maximale eruit te halen. Als je het referentiekader echter laat varen blijft er een verfijnde, stille en vooral soepele machine over, die prima prestaties neerzet. Het blok maakt de Cascada echter nooit snel, want met een rijklaargewicht van ruim 1.700 kg is de auto gewichtig als opera-icoon Pavarotti. De sprinttijd van 0 naar 100 km/u duurt bijvoorbeeld 9,9 seconden – dat valt tegen voor een auto met dit vermogen.

Geen stress, geen haast, geen zware gasvoet, maar gewoon genieten van de auto en de omgeving.

Wat het brandstofverbruik betreft zet de 1.6 SIDI-motor geen nieuwe maatstaven. Bij 120 km/u verbruik je nauwelijks beter dan 1 op 11, terwijl het verbruik bij 100 km/u daalt tot een schappelijker 1 op 13. Als ik de auto op een zonnige dag met een fluwelen cruisevoet rijd en voornamelijk provinciale wegen opzoek, behaal ik een keurige 1 op 14,3.  De nieuwe 1,6-liter turbo kán dus best zuinig zijn, maar de forse koets en het hoge gewicht van de Cascada spelen ‘m parten.

Geen dissonant

Dan wordt het tijd om de auto te gebruiken waarvoor hij gemaakt is: relaxed cruisen met het dak naar beneden. Geen stress, geen haast, geen zware gasvoet, maar gewoon genieten van de auto en de omgeving. Op dat moment valt alles op zijn plek. Het hoge wagengewicht zorgt voor een onverzettelijk en degelijk gevoel, terwijl je de Duitse cabriolet met z’n lichte, directe besturing kinderlijk gemakkelijk over de weg dirigeert. De Cascada is bijzonder comfortabel en strijkt de weg voor je glad, terwijl hij nog genoeg dynamiek biedt om een sportieve uitspatting adequaat te pareren. Dat de voorwielen daarbij als eerste de buitenkant van de bocht opzoeken is geen verrassing, maar de 235 mm brede banden stellen dat moment lang uit.

Bij coupé-cabriolets loopt voorruitstijl vaak te ver boven je hoofd door waardoor het open gevoel wordt weggenomen. Bij de Cascada is open weer écht open. Toch waai je absoluut niet uit de kuip, want zeker met het windscherm op z’n plek blijft de wind praktisch buiten. De carrosseriestijfheid is in orde. Van torderen merk je niets en ook op slecht wegdek blijft de wagen kraak- en rammelvrij. Wanneer je de kap sluit blijft het comfort op niveau; op hogere snelheden hoor je wat windgeruis langs de ruiten, maar storend wordt dat niet. Daarbij merk ik wel op dat de optioneel ‘Sweet Mokka’ gekleurde kap (395 euro) is voorzien van extra isolatie. Wil je dit op de zwarte kap, dan kost dit slechts 295 euro. Altijd doen dus! Het enige dat het cruise-gevoel verstoort is de afwezigheid van een automaat, al is de strakke en trefzekere handbak er eentje van het fijne soort. Kies je ervoor die zesbak te behouden en de automatische transmissie te laten voor wat ‘ie is, dan kun je de bespaarde 3.500 euro stukslaan op hele andere leuke dingen.

Middentonen

Na een week Cascada valt het opmaken van de balans niet mee. Op rationele gronden zijn er de nodige bezwaren, waarvan het ontbreken van vier volwaardige zitplaatsen de gewichtigste is. De motor overtuigt met zijn stilte en verfijning, maar niet met een bijzonder net verbruik of écht vlotte prestaties. Daartegenover staat dat de Cascada rijdt zoals je van een cabriolet verlangt: bijzonder comfortabel, maar toch geschikt voor een incidentele vlotte rit. Het gewenste premiumniveau haalt Opel nog niet, al staat buiten kijf dat het streven daarnaar zijn vruchten heeft afgeworpen. Afgezet tegen een vanafprijs van 34.395 euro voor de 1.4 Turbo met 140 pk is de geboden kwaliteit namelijk bijzonder goed, zeker omdat de auto standaard in volle ‘Cosmo’-uitrusting wordt geleverd. Rust je hem uit met navigatie á 1.095 euro, lederen bekleding á 1.495 euro en extra softtopisolatie (295 euro), dan staat er voor iets meer dan 37.000 euro een goed uitgeruste auto. Er zit dus zeker muziek in de Cascada, al uit die zich voornamelijk in middentonen zonder uit te blinken in hoog of laag. Wie bereid is over de praktische bezwaren heen te stappen of daar simpelweg niets om geeft, koopt voor een relatief bescheiden prijs een van de mooiste cabrio’s van dit moment.