De begrippen SUV en 4WD doen in eerste instantie niet denken aan een milieuvriendelijke auto. Toch is dat bedrieglijk, want het onderwerp van deze test is de veelbesproken en immens populaire Mitsubishi Outlander PHEV. Mét vierwielaandrijving en ruime SUV-carrosserie. De opgegeven verbruikscijfers spreken boekdelen, 1 op 50 moet mogelijk zijn. Dat doet de wenkbrauwen fronsen. Kan zo’n grote auto wel zo zuinig zijn? Ruim 1.800 kilogram en een groot frontaal oppervlak vlak je immers niet zomaar uit. De Mitsubishi Outlander PHEV stond een week tot mijn beschikking voor een uitgebreide test. Tart hij de natuurwetten? 

Een beter milieu… begint bij jezelf, om maar eens een oude koe uit de sloot te vissen. Toch is dat geen dooddoener in het geval van de Mitsubishi Outlander PHEV. Of je het opgegeven verbruik van 1,9 l/100 km in de praktijk wedijvert ligt namelijk volledig aan jezelf. Hoe vaker je oplaadt, hoe beter je zult scoren. Wel durf ik te stellen dat je het verbruik nooit zult halen wanneer je afstanden van 100 kilometer of meer aaneengesloten rijdt, en zeker niet op de snelweg.

Tijdens de test wist ik 100 kilometer af te leggen op 3,5 liter benzine. Daarbij is het accupakket tweemaal volledig leeggereden en weer opgeladen. Dat betekent inderdaad dat de beloofde elektrische range van 52 kilometer in de praktijk niet gehaald wordt. Je moet het doen met iets meer dan 30 kilometer, waarbij ik aanteken dat de niet al te aangename buitentemperatuur tijdens de testperiode daarop negatief van invloed kan zijn geweest. Ten opzichte van plug-in concurrenten als de Opel Ampera en Chevrolet Volt hoeft de Mitsubishi zich niet te schamen. Toch halen de Opel en Chevrolet in de praktijk een 10 kilometer grotere actieradius.

Het gebruik van een snellader á ongeveer 8 euro per laadbeurt is economisch gezien onverantwoord, omdat benzine simpelweg goedkoper is. 

Voor deze auto’s geldt ook dat zij een stuk minder zuinig worden wanneer hun elektrische actieradius verbruikt is. De Outlander vormt daarop geen uitzondering, ondanks het al rijdend genereren van stroom om vervolgens weer enige tijd elektrisch te rijden. Langere tijd 100 km/u rijden met een lege aandrijfaccu levert een verbruik op van rond 1 op 12, wat bij 120 km/u zelfs stijgt tot  1 op 10. Geen waarden om vol trots naar je vrienden te Whatsappen. Rijd je voornamelijk binnendoor en laad je fanatiek, dan scoor je veel betere waarden. Zo wist ik bijna 450 km af te leggen met een verbruik van 1 op 20. Daarbij is de accu viermaal helemaal volgeladen en eenmaal tot 80 procent bijgevuld met behulp van een snellader. Per laadbeurt nam de Outlander zo’n 10 kWh aan stroom tot zich, wat neerkomt op ongeveer 2,20 euro per lading. Overigens is het gebruik van een snellader á ongeveer 8 euro per laadbeurt economisch gezien onverantwoord, omdat benzine simpelweg goedkoper is. Opladen via de ingebouwde ‘Charge’-stand, die in 40 minuten met zo’n 3 liter brandstof de accu’s vollaadt, kost minder. Daar sta je dan met je milieuvriendelijke idealen…

Middle of the road

Met de rijeigenschappen van de SUV zit het wel snor. Over het algemeen rijdt de Outlander als een normale auto, al valt - zeker in EV-modus - wel op hoe stil de auto is. Natuurlijk hoor je op den duur wat rijwind en ook de winterbanden doen een kleine duit in het zakje, maar de rust aan boord blijft behouden. Het enige opvallende geluid is afkomstig van de 2,0-liter benzinemotor, die zich bij stevig accelereren kenbaar maakt. Bij normaal gebruik zal je de viercilinder amper horen. Overigens is geluid het enige waaraan je merkt dat er een verbrandingsmotor werkt, want hij schakelt volledig schokvrij in en uit. Daardoor komt de gehele aandrijflijn zeer soepel en verfijnd over. De Outlander sprint van 0 naar 100 in 11 seconden, waarbij de benzinemotor altijd aanslaat. Om uit te vinden hoe de Outlander puur elektrisch presteert, drukte ik het pedaal in tot het einde van de (groene) Eco-schaal op de ‘toerenteller’ – net voor het punt waarop de tweeliter aan zou slaan. Na iets meer dan 10 seconden wees de klok 60 km/u aan, terwijl pas na ruim 25 tellen 100 km/u op de teller staat. De puur elektrische aandrijving voelt zich dus beter thuis bij lagere snelheden. 

Het soepele karakter van de aandrijflijn kenmerkt niet direct het onderstel. Op betere wegen bevalt het prima, maar korte oneffenheden geeft ‘ie nogal eens bot door aan de inzittenden. Ook slechte klinkerweggetjes zijn net iets te duidelijk voelbaar. Deze afstemming zorgt er wel voor dat de auto in bochten relatief vlak blijft, maar de besturing houdt je sportieve aspiraties in toom. De PHEV stuurt niet te licht en je voelt heus wel iets van wat de voorwielen doen, maar sportief mag je hem zeker niet noemen - daarvoor mist hij wat scherpte. Ga je toch te snel, dan probeert de auto je in de juiste baan te houden door het vermogen naar de wielen afzonderlijk te regelen. Push je harder, dan verbaast het niemand dat de auto uiteindelijk gemoedelijk onderstuurt.

De Mitsubishi Outlander PHEV is groot, zonder uitgesproken stoer of agressief te zijn.

Op de ‘grote weg’ heeft de Outlander maar weinig stuurcorrecties nodig, maar mocht je de wegbelijning toch overschrijden dan word je gewaarschuwd door de Lane Departure Warning (op de Instyle+). Met een zeer irritante pieptoon zorgt hij ervoor dat je voortaan wel binnen de lijntjes kleurt, al kan je de welwillende assistent met een druk op de knop het zwijgen opleggen.  

Extra tankklep

De Mitsubishi Outlander PHEV wijkt slechts op details af van een conventioneel aangedreven exemplaar. In carrosseriekleur meegespoten onderbumpers, volledig heldere achterlichten en natuurlijk de extra tankklep in het rechter achterscherm springen het meest in het oog. De Outlander is groot, zonder uitgesproken stoer of agressief te zijn. Integendeel, de rondingen maken ‘m bijna aaibaar. Onder de streep is de Outlander misschien niet de meest inspirerend vormgegeven SUV, maar hij mag  er op z’n eigen manier zeker zijn.

De aandrijflijn komt zeer soepel en verfijnd over. 

Wat voor het exterieur geldt, gaat ook op voor het interieur. De PHEV verschilt slechts op details van  het conventionele model. Het meest opvallend is de joystick die de pook vervangt. Het matzilveren ding regelt de aandrijfrichting en verschilt in werking niet van een conventionele automaatpook. Ook de parelmoerwitte interieurlijsten met fris dessin vormen een afwijkende noot in het interieur. Het dashboard is netjes vormgegeven en de verschillende panelen sluiten netjes op elkaar aan, maar het materiaalgebruik past niet helemaal bij onze Europese smaak. Die schrijft in deze klasse mooiere materialen voor dan slechts een zachte toplaag van het dashboard. Een ander punt van kritiek ‘scoort’ het enorm uitgebreide infotainmentsysteem, waarmee je kunt navigeren, maar ook de energiestromen kunt bekijken. Het systeem reageert nogal traag op je commando’s terwijl ook het touchscreen zelf iets accurater en gevoeliger zou mogen zijn. Het standaard Rockford Fosgate-audiosysteem met forse subwoofer klinkt overigens heerlijk en maakt de auto desgewenst goed hoorbaar voor nietsvermoedende voetgangers. De ingebouwde waarschuwingstoon is er niets bij.

Het interieur biedt meer dan voldoende plek voor vijf inzittenden, waarbij vooral de enorme beenruimte voor de achterpassagiers opvalt. De achterbank biedt plaats aan drie personen, waarvan ook de middelste vanwege het ontbreken van een middentunnel prima zit, al is de rugleuning daar wat aan de harde kant. Dat de bodem 3 centimeter verhoogd is vanwege het accupakket is in de praktijk niet storend. Ook de kofferbak is slechts minimaal in inhoud geslonken, het verlies van 13 liter is verwaarloosbaar als je weet dat 463 liter overblijft. Pas overigens wel op je hoofd bij het beladen, want de elektrische achterklep opent niet hoog genoeg voor de gemiddelde Nederlander. De enige échte interieurconcessie die je moet doen is dat je geen derde zitrij kunt bestellen zoals bij de andere Outlander-uitvoeringen.

Onvermurwbaar

Tijdens de testweek zijn twee zaken duidelijk geworden. Zo blijkt de ‘Metsubsidie’ Outlander PHEV een fijne auto waarmee hele nette verbruikswaarden neergezet kunnen worden, maar ook wordt pijnlijk duidelijk dat natuurwetten onvermurwbaar zijn. Dat blijkt bij lange afstanden op snelwegtempo waarbij het praktijkverbruik van rond de 1 op 12 weliswaar niet onverwacht, maar zeker jammer is. De Outlander slechts daarop beoordelen is te kort door de bocht. Het hogere verbruik met een lege accu is een bekende plug-in-kwaal, ook aanmerkelijk beter gestroomlijnde en significant krappere concurrenten hebben daar last van. Wil je ook veel ruimte en een beter benzineverbruik, dan rest je de Toyota Prius Wagon. Daarmee mag je alleen geen aanhanger trekken, heb je minder ruimte en het belangrijkste: kom je niet in aanmerking voor 7 procent bijtelling. Want omdat de Mitsubishi Outlander PHEV voor (levering in) 2013 volledig is uitverkocht, staat hij in 2014 met dat percentage in de etalage.  Als je de auto vóór 31 december 2013 bestelt kom je als ondernemer nog wel in aanmerking voor aantrekkelijke subsidies die bij een besteldatum in 2014 wellicht niet meer gelden. Zo tart je in ieder geval wél de fiscus.