De Dacia Logan MCV was een slimme mix tussen een stationwagon en bestelbus. Ruim dus, maar ook een ietwat onooglijk design. De scherpe prijs en zeven zitplaatsen maakten de auto tot een succes, al liep zijn populariteit door de CO2-taks op de verouderde motoren de laatste jaren gestaag terug. De opvolger van de Logan MCV is geen auto meer die je het liefst in een donker hoekje parkeert, maar een keurige stationwagon die je zonder schaamte voor de deur neerzet. De hoofdvraag van deze test luidt: is z’n naam slechts een eerbetoon aan het oude  model, of biedt ‘ie nog steeds veel ruimte voor je euro’s?

De ontwerpers van Dacia hebben bij het tekenen van de nieuwe Logan gelukkig niet het oude model MCV als inspiratiebron gebruikt, maar de nieuwe Sandero. Daardoor geen poespas of gekke designtrekjes, maar een stationwagon zoals jij ‘m vroeger ook zou tekenen. Keurig om te zien en functioneel. De 15 inch lichtmetalen wielen zijn optioneel (395 euro) maar worden standaard gemonteerd op de meest luxe versie: de Prestige. De Dacia staat al voor 11.990 euro in de prijslijst (0.9 TCe Ambiente), al is ‘ie dan wel vrij karig uitgerust. Voor 1.000 euro meer heb je de ‘Lauréate’ en voor nog eens 1.300 euro meer krijg je de meest luxe ‘Prestige’. De diesel kent alleen de twee laatste uitvoeringen en kost dan minimaal 15.290 euro. Dat zijn ronduit scherpe prijzen.

Tel uit je voordeel

Als je de achterklep opentrekt dan zie je dat je waar voor je geld krijgt. Er staat zomaar 573 liter laadruimte tot je beschikking. Ter vergelijking: dat is veel meer dan de Skoda Rapid Spaceback (415 liter) heeft te bieden en iets minder dan de Octavia Combi (610 liter), en dat terwijl een vergelijkbare Rapid al gauw vijf mille meer kost. Tel uit je voordeel! Uiteraard kunnen de achterleuningen (40/60) plat maar helemaal vlak wordt de laadvloer niet. Met 1.518 liter stouwruimte kun je echter genoeg grote spullen verhuizen. Een simpele hendel op de achterklep ontbreekt, dus om de klep te ontgrendelen moet je een ouderwetse slotknop indrukken.

Als je de achterklep opentrekt dan zie je dat je waar voor je geld krijgt. 

Ook op de achterbank valt er weinig te klagen, want de hoeveelheid hoofd- en beenruimte is voor langere personen ruim voldoende. Dankzij veel voetruimte onder de voorstoelen heb je bovendien gevoelsmatig meer beweegruimte. Dat de achterbank en voorstoelen wat vormloos zijn is voor een lange reis niet zo prettig, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben voor dit geld.

‘Luxezaken’ als een axiaal verstelbaar stuurwiel, armsteun, plaatafwerking van de achterklep en zachte materialen op het dashboard ontbreken. Wel heb je een interieur dat overtuigt in eenvoud en met een zitpositie die voldoet. Een groot, prettig werkend navigatiesysteem met touchscreen uit de schappen van Renault zit in het midden (standaard op de Prestige), de klimaatregeling daaronder en simpele tellers bevinden zich voor je neus. De bediening van de portierruiten is eveneens in het midden geplaatst en die voor de achterste zijruiten tussen de stoelen in, maar verder zit alles waar je het verwacht. Het oogt bovendien allemaal oké. Het was ooit een stuk slechter gesteld bij Dacia.

Neus op de feiten gedrukt

Bij een prijspakker verwacht ik niet al te veel van het rijgedrag, maar de Logan stelt niet teleur. Natuurlijk rijdt ‘ie niet zo fijn als een Renault, maar voor een budgetauto staat ‘ie zeker z’n mannetje. De wegligging is zelfs uitstekend. Onderstuur komt nauwelijks voor en de banden hebben voldoende grip. In bochten helt de koets behoorlijk over maar de auto blijft koersvast. Op een rechte lijn geniet van je z’n zachte vering en bij drempels deint ‘ie dankzij z’n stevige demping niet na. Het onderstel voelt solide aan, maar ook enigszins afstandelijk. Maar ach, een communicatieve rijdersauto verwacht niemand van Dacia. Zo is ook de stuurinrichting licht, gevoelloos maar wel eerlijk. Misschien klinkt het allemaal niet zo spannend, maar het is wel gewoon prima!

Geen poespas of gekke designtrekjes bij de Dacia Logan MCV

Tijdens de laatste testdag waaide en regende het stevig en dan valt de Logan MCV enigszins door de mand. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt: het is en blijft een budgetauto, dus twee handen aan het stuur en vechten tegen de harde wind die tegen het plaatwerk slaat. De hoeveelheid windgeruis wordt bovendien overheersend. Tijdens normale weers- en rijomstandigheden is de Dacia evenmin erg stil, vooral de 1.5 dCi-motor maakt beduidend meer herrie dan in een Renault. Stationair klinkt ‘ie zelfs als een brommer. Het gemiddelde verbruik van 1 op 15 valt eveneens wat tegen, zeker als je weet dat de auto dankzij z’n lage CO2-uitstoot en dus lage verbruik goed is voor 20 procent bijtelling.

Verder niets dan lof voor de 90 pk sterke dieselmotor. De Logan MCV weegt slechts 1.065 kg en daar weet het blok wel raad mee. Vanaf 1.500 tpm pakt de motor soepel op, om boven de 2.000 tpm zijn kracht te laten zien. In 12,1 seconden van stilstand naar 100 km/u is voor dit type auto dan ook een prima acceleratietijd. De bediening van de handgeschakelde vijfbak, die met lange slagen schakelt, vergt wel gewenning. De Logan MCV schakelt als een bestelbus maar mis schakelen zal je niet doen. Wél een punt van kritiek zijn de lange versnellingsbakverhoudingen, al zorgen die er ook voor dat het toerental bij 120 km/u - met 2.100 tpm - prettig laag is. Schakel dus niet te vroeg op, want dan word je getrakteerd op een trillende aandrijflijn. 50 km/u in z’n 4 is door de lange overbrengingen net niet te doen, evanals 80 km/u in z’n 5. Gevoelsmatig zit ik dus telkens in een te lage versnelling.

Veel liters voor je euro’s

Dacia biedt met de nieuwe Logan MCV een goedkoop alternatief voor de vele middelgrote en compacte stationwagons op de markt. Veel liters voor je euro, dat is waar de MCV scoort. Maar ook het uiterlijk valt niet tegen en het rijgedrag is ‘best prima’ te noemen. Er blijven altijd punten van kritiek maar wie niks met auto’s heeft en praktisch en economisch nadenkt bij het kopen van een auto, heeft aan deze Dacia een goede.