De volledig elektrische Kia e-Niro komt op een bijzonder moment. In 2018 eindigt het jonge Koreaanse merk voor het eerst in de Nederlandse top 5 van best verkopende fabrikanten, een prestatie van formaat. Het modelgamma ziet er dan ook keurig uit en is van hoogwaardige kwaliteit, terwijl de auto’s technologisch vooral trends volgen. Tot nu dan. De Kia e-Niro is een van de eerste relatief betaalbare elektrische auto’s met een serieuze actieradius, van ruim 400 km. De e-Niro steekt dus boven het maaiveld uit, maar hoe rijdt ‘ie? Deze rijtest geeft daarop het antwoord.

Het klopt dat de Kia e-Niro technisch nauw verwant is aan het zustermodel Hyundai Kona Electric, toch hebben beide fabrikanten voor duidelijk onderscheid gezorgd. De Niro is zo’n 20 centimeter langer dan de Kona en heeft een 10 centimeter langere wielbasis. Het zorgt voor iets meer interieurruimte. Voor wie graag beweert dat alle elektrische auto’s hetzelfde rijden: de e-Niro en Kona Electric hebben allebei duidelijk een eigen karakter. Niet anders is de lange levertijd: ook de elektrische Niro wordt pas een jaar na bestelling geleverd.

Bekijken

Elektrisch of niet, hier staat gewoon 'Niro'

Van achteren kun je de Kia e-Niro eenvoudig verwarren met zijn hybride en plug-in hybride broers. Hoe anders is dat aan de voorzijde, waar de grille schittert door afwezigheid. De contouren van Kia’s Tiger Nose zijn er wel, maar ditmaal zonder luchtdoorlatende functie. Dat de oplaadklep verwerkt is in het rechter gedeelte van de ‘grille’ zie je vooral bij e-Niro’s met een lichte carrosseriekleur, bij donkere tinten oogt de neus helemaal aalglad.

Binnenin wijkt het dashboard niet af van dat van de reguliere Niro, maar de middentunnel is wel gewijzigd. Anders dan in de Niro met benzinemotor vind je hier geen traditionele automaat. In plaats daarvan is er een mooie draaiknop geplaatst in het verlengde van de armsteun, zodat deze zich intuïtief laat vinden en bedienen. De lichtblauwe stiksels en kleuraccenten die je op de foto’s ziet zijn overigens niet leverbaar in Nederland: hier is het interieur altijd uitgevoerd in stemmig zwart.

Zitten

Geen automaathendel, maar een draaiknop

Het stuurwiel en de stoelen laten zich ruim verstellen, waardoor bijna iedereen zichzelf een goede zitpositie kan verschaffen. De zetels ondersteunen dankzij hun redelijk lange zitting behoorlijk goed en leveren ook op bochtige bergweggetjes aangenaam veel zijdelingse steun. Standaard zijn de voorstoelen en het stuurwiel verwarmbaar, op de luxe ExecutiveLine-uitvoering zijn de voorstoelen ook te ventileren en is de achterbank verwarmd.

De verwarming achterin is niet slechts een mooi gebaar, want het is daadwerkelijk een prettige plek om te vertoeven. Knie- en hoofdruimte zijn er in ruim voldoende mate, hier merk je duidelijk dat de e-Niro een 10 cm langere wielbasis heeft dan de Kona Electric. Ook de kofferbak is met 451 liter inhoud bijzonder ruim en praktisch te beladen.

Bedienen

De actieradius is in één oogopslag te zien.

Wel vaker schrijf ik dat Kia inmiddels veel concurrenten overklast op het gebied van gebruiksvriendelijkheid. De Koreanen houden vast aan overzichtelijke knoppen voor de belangrijkste functies, wat ervoor zorgt dat je écht snel je weg vindt. Het enige onderdeel waarmee Kia uit de band springt is de draaiknop waarmee je de versnellingen selecteert, maar zelfs deze is op de tast te vinden en werkt volstrekt logisch.

Ook het centrale infotainment- en navigatiescherm werkt erg eenvoudig. Mooi is ook de manier waarop het elektrische rijbereik geprojecteerd wordt op de navigatiekaart, waardoor je snel ziet of je afstands-ambities realistisch zijn. Via de MijnKia-app kun je de batterijstatus en actieradius op afstand uitlezen, maar de auto via deze app voorverwarmen is niet mogelijk. Om in een comfortabel warme auto te vertrekken kun je wel je vertrektijden invoeren via het centrale scherm.  

Rijden

De dichte 'grille' is een opvallend ontwerpelement

Compacte cross-overs zijn er in diverse soorten en maten en ook qua onderstelafstemming is er geen peil op te trekken. Van uiterst comfortabel tot behoorlijk dynamisch, in dit segment lijkt alles te kunnen. De Kia e-Niro is duidelijk een auto van de tweede soort, in opvallende mate zelfs. Zijn hoge gewicht van 1.712 kg weet hij bij alledaagse ritten zeer goed te verbergen en dankzij de vlug reagerende besturing doet hij soms zelfs lichtvoetig aan. De elektrische aandrijflijn is daarbij altijd soepel en schokvrij, terwijl (tussen)acceleraties in de sportstand zelfs explosief aanvoelen.

Ten opzichte van concerngenoot Hyundai Kona Electric is de e-Niro duidelijk sportiever. Vering en demping zijn steviger, waardoor de grotere Kia juist kleiner aanvoelt dan de Hyundai. Op slecht wegdek blijkt de e-Niro wel erg stevig gedempt, oneffenheden komen dan niet alleen voelbaar maar ook hoorbaar door. Pas bij stevig remmen komt het hoge wagengewicht om de hoek kijken, desondanks is de stopkracht toereikend. Bij bergaf rijden hoef je de remmen nauwelijks aan te spreken vanwege de sterk afremmende elektromotor. De kracht van deze motorrem kun je met twee flippers achter het stuur beïnvloeden, waarbij je evenredig stroom terug laat vloeien naar het accupakket. Door de linkerflipper ingedrukt te houden kun je zelfs volledig tot stilstand afremmen zonder de echte remmen te gebruiken.

De Kia e-Niro is een behoorlijk dynamische elektrische cross-over.

De Kia e-Niro is dus een behoorlijk dynamische elektrische cross-over, die zich eveneens ontpopt als een uitstekende reiswagen. Wat opvalt zijn de stilte aan boord en het weinige afrolgeluid, dat na inspectie blijkt te komen door de stille banden. De testauto staat namelijk op ‘normale’ Michelin Primacy-banden, die aanzienlijk stiller zijn - en meer grip bieden - dan de harde eco-banden waarop veel andere EV’s geleverd worden. Een behoorlijk pluspunt.

Ondanks de bergachtige wegen en de zo nu en dan stevige rijstijl bedraagt het gemiddelde stroomverbruik 16,5 kWh/100 km. De e-Niro verbruikt bij bergop rijden wat extra stroom, die grotendeels wordt teruggewonnen bij het afdalen. Een snel rekensommetje leert dat je met deze energieconsumptie maximaal 388 km moet kunnen rijden op een lading, wat een zeer nette waarde is. Weet je het verbruik te verlagen tot 16 kWh/100 km, dan wordt de magische grens van 400 km actieradius bereikt. Eerdere praktijktests met andere EV’s wijzen uit dat een dergelijk stroomverbruik in Nederland vrij eenvoudig haalbaar moet zijn.

Van achteren is 't net een gewone Niro

Betalen

Om de hete brij heen draaien is overbodig: de e-Niro is nu met name aantrekkelijk voor zakelijke rijders. Dat komt uiteraard door de lage 4 procent bijtelling. Sinds begin dit jaar geldt die regeling alleen nog maar tot een aanschafbedrag van 50.000 euro. Een e-Niro kost nooit meer dan 46.305 euro en blijft dus in zijn geheel in het gunstige bijtellingstarief. Particulieren genieten (nog) niet van een dergelijke korting, maar zijn voorlopig wel vrijgesteld van wegenbelasting.  

Goed om te weten is dat Kia zelf diensten aanbiedt om elektrisch rijden te vergemakkelijken. Zo kun je via de dealer een thuisoplader laten installeren (vanaf 1.980 euro) en biedt Kia een eigen, internationaal werkende oplaadpas aan. Buiten de deur shoppen voor aanvullende producten en diensten is dus niet nodig, wel zo comfortabel.

Conclusie

Handig: laadaansluiting voorop

Die Kia e-Niro, een bijzondere auto is het. Zijn papieren waarden maakten ‘m al tot een succes voordat iemand hem gezien had en in de praktijk maakt hij ze stuk voor stuk waar. De goede combinatie van prestaties, rijbereik, rij-eigenschappen en interieurruimte wordt afgezet tegen een relatief gunstige prijs.

Met de elektrische Niro steekt Kia echt zijn kop uit en presenteert het een van de allerbeste stekkerauto’s van het moment. Het maakt daarvoor amper uit in welke klasse de concurrent opereert, de Kia kan alle elektrische én veel traditionele auto’s aan. Een prestatie van formaat.