Highlights

  • Raschte cross-over

  • Met nieuwe neus

  • Vanaf 26.690 euro

De Nissan Qashqai was een van de eerste cross-overs op de markt en bleek al snel een schot in de roos. Niet alleen de eerste generatie vond gretig aftrek, ook de tweede generatie uit 2013 heeft aan interesse geen gebrek. Alleen al dit jaar zijn er in Nederland ruim 6.000 van verkocht. We zijn benieuwd, wat is nu de magie van de Qashqai? De recente facelift is een goede reden om de populaire cross-over opnieuw aan een test te onderwerpen.

In een recente reclamecampagne noemt Nissan de Qashqai ‘het origineel’. Dat klopt heel aardig, want bij de introductie in 2007 was deze opgehoogde hatchback een vreemde eend in de bijt. Wel een gewaardeerde overigens, want veel mensen tekenden voor deze tussenvorm tussen SUV en hatchback. Een nieuw segment was geboren: de cross-over. Nu, 10 jaar later, moet de Qashqai het opnemen tegen concurrenten als de Volkswagen T-Roc, Renault Kadjar en Toyota C-HR.

Bekijken

Het design blijft een sterk punt van de Qashqai.

Een geoefend oog heb je niet nodig om de gefacelifte Nissan Qashqai te herkennen. Nissan speelt succesvol met nieuwe lijnen en vlakken, waardoor de Qashqai ineens een heel stuk sportiever oogt. Naar achteren toe worden de wijzigingen subtieler, daar springt voornamelijk de tweedelige skid plate op de achterbumper in het oog. Het zijaanzicht wordt gedomineerd door de gigantisch ogende, deels gepolijste 19 inch wielen van de testauto. Dat komt meer door het nieuwe wielontwerp dan door de afmetingen zelf, want ook vóór de facelift werd deze grote schoenmaat geleverd.

Vanbinnen heeft Nissan, op een mooi nieuw stuurwiel na, weinig aanpassingen gedaan. Dat betekent dat je nog steeds naar een keurig vormgegeven en prima afgewerkt dashboard kijkt. De jaren beginnen wel te tellen voor het Connect-infotainmentsysteem, want naar huidige maatstaven is het scherm wat klein en korrelig. Dat minpuntje wordt ruim gecompenseerd door de standaard op de Tekna+ aanwezige nappalederen bekleding met fraai horlogeband-patroon.

Zitten

In de Qashqai zit je merkbaar een stukje hoger dan in een conventionele hatchback, zonder het gevoel in een ‘busje’ te zitten. De uitvoering Tekna+ heeft standaard extra diep geprofileerde zetels die aangenaam ondersteunen. Een in hellingshoek verstelbare stoelzitting was nog prettiger geweest om de bovenbenen net dat beetje extra steun te geven.

Achterpassagiers genieten een goede behandeling met zowel voldoende been- als hoofdruimte en een aangenaam gevormde bank. Het grote panoramadak kost weinig hoofdruimte, dus ook wanneer je langere passagiers meeneemt kun je deze optie veilig kiezen. Met een inhoud van 430 liter is de kofferbak groter dan die van de meeste hatchbacks in het segment en wanneer je de bank omklapt ontstaat er bijna 1.600 liter ruimte.

Bedienen

Het oogt misschien verouderd, met de bediening is niets mis.

Onder de kop ‘bekijken’ lees je nog enige kritiek op het Nissan Connect-infotainmentsysteem, op het vlak ‘bedienen’ wordt dit ruimschoots gecompenseerd. Grafisch is het systeem misschien niet meer helemaal bij de tijd, de bediening is en blijft bijzonder snel en eenvoudig. De knoppen aan weerszijden van het scherm bewijzen hier hun waarde en zorgen ervoor dat je snel en op de tast tussen de verschillende functies kunt schakelen. Dat het scherm bij direct zonlicht minder goed afleesbaar is staat een cum laude in de weg, maar onder de streep scoort Nissan hier nog altijd een ruime voldoende.

Ook over het algemeen is de bediening van de Qashqai in orde. Details als een hendel om de tankdop mee te ontgrendelen en ouderwetse tuimelschakelaars van de stoelverwarming vallen in eerste instantie uit de toon, al snel sla je er geen acht meer op.

Rijden

Nissan Qashqai

Op het gebied van rijden overtuigt de Nissan Qashqai mij nog het meest. Het is een erg comfortabele en stille reisauto met een bijzonder goed gebalanceerd onderstel. Zelfs met de grote wielen is er nauwelijks sprake van comfortverlies, want alleen de allerkleinste oneffenheden worden iets ruwer gedempt. Afgezien daarvan is het veercomfort onder alle omstandigheden bijzonder goed.

Opvallend genoeg gaat dit comfort hand in hand met een strakke wegligging. Zonder noemenswaardig overhellen rijgt de Qashqai snelle bocht na snelle bocht aan elkaar. Het is trouwens niet zo dat de Qashqai met 115 pk echt uitnodigt tot het betere stuurwerk, het onderstel laat je vooral verlangen naar een krachtigere motor.

Het is dan ook deze 1.2 liter viercilinder turbomotor waarmee ik tijdens de testweek een bijzondere verhouding ontwikkel. Bekijk je het vanuit praktisch oogpunt, dan is het een aangenaam rustige machine die zijn krachten soepel en stil afgeeft. Met een benzineverbruik van 1 op 13,9 – 1 op 15 moet eenvoudig te halen zijn – stelt hij zich spaarzaam op. De boordcomputer stelt overigens steevast nog iets gunstigere waarden voor.

Het onderstel kan simpelweg veel meer koppel en vermogen aan.

Komt de emotie om de hoek kijken, dan verlang je al snel naar de 163 pk sterke 1.6 DIG-T of de sterkste diesel met 130 pk, de 1.6 dCi. Het onderstel kan simpelweg veel meer koppel en vermogen aan. Vlot invoegen of inhalen op de snelweg gaat met de 1.2 het best door veel toeren te maken in derde en vierde versnelling, in vijfde en zesde versnelling is de trekkracht gering. Je moet de prettig strak schakelende pook dus behoorlijk vaak beroeren om de snelheid erin te houden. De lichte en gevoelloze koppeling vraagt vooral in het begin om aandacht, je rijdt al snel met (te)veel toeren weg.

De Qashqai kan vanaf 2018 deels autonoom rijden, dus eigenlijk ben ik te vroeg met deze rijtest. Nu moet ik het nog doen met een rijstrookassistent die met vervelende piepsignalen waarschuwt. Dat houdt je inderdaad alert, maar een actief tegensturend systeem zoals in het verschiet ligt is effectiever. Ook remt de Qashqai af voor een dreigende botsing; als je te snel op een obstakel afrijdt waarschuwt de auto met een piepsignaal voordat de remmen resoluut in werking treden. De dodehoekassistent is zonder twijfel de prettigste toevoeging waar je elke dag iets aan hebt. Dit systeem compenseert voor de sterk oplopende schouderlijn, die het zicht schuin naar achteren wegneemt, en geeft rust bij het inhalen.

Met een benzineverbruik van 1 op 13,9 stelt de Qashqai zich spaarzaam op.

Betalen

Of de Nissan Qashqai met een instapprijs van 26.690 euro goedkoop of duur is, ligt aan de vergelijking die je maakt. Zet je hem af tegen hatchback-concurrenten als de Volkswagen Golf en Peugeot 308, dan lijkt de prijs in eerste instantie hoog. Bekijk je overeenkomstige uitrustingsniveaus of vergelijk je hem met SUV-achtige concurrenten als de  Volkswagen T-Roc en Peugeot 3008 SUV, dan is de Nissan weer marktconform tot schappelijk geprijsd. Datzelfde geldt voor de lease, waarin de Qashqai een goede aanbieding is.

Samenvatting en conclusie

Aan de achterkant zijn de wijzigingen klein.

Cijfers liegen niet dat heeft de Nissan Qashqai maar weer bevestigd. Details als een wat verouderd infotainmentsysteem en grofstoffelijke knoppen worden onbelangrijk als je ze afzet tegen het rijplezier dat de Qashqai biedt. Het is een fijne, rustige reisauto waarvan het onderstel veel meer vermogen aankan dan 115 pk.

De populariteit van de Nissan Qashqai heeft een stabiele basis, dat is tijdens deze testweek wel gebleken. Een Qashqai biedt meer dan leuke looks of een lage prijs. Het is bovenal een hele prettige auto om mee onderweg te zijn.