Comfortabel? Ja. Statig? Ook. Betrouwbaar? Natuurlijk. Het zijn en blijven waarden die van toepassing zijn op de Mercedes-Benz C-Klasse. Maar het nieuwe model moet meer bieden dan dat. Met een fris design en bijtellingsvriendelijke motoren wil de C-Klasse ook voor jonge, succesvolle mensen een aantrekkelijke auto zijn.

Mercedes-Benz verjongt. De ‘nieuwe generatie van Mercedes-Benz’ moet het oude-mannen-imago wegnemen. De A-, B- en GLA-Klasse zijn nadrukkelijk ontworpen om een jongere doelgroep aan te spreken en dat lukt. Hoe zit dat met de nieuwe C-Klasse? Met een design dat nadrukkelijk leunt op dat van de luxe S-Klasse aan de ene kant en op de vlotte A-Klasse aan de andere kant, zoekt Mercedes-Benz het beste van twee werelden op.

Is dat gelukt? Ja en nee, met de kanttekening dat alles wat er gezegd kan worden over het design natuurlijk smaakgevoelig is en afhankelijk is van de uitvoering. De nieuwe C-Klasse is een soort mini-S-Klasse, met als gevolg veel afgeronde en slanke lijnen. De voorkant oogt krachtig en sportief, maar lijkt niet helemaal te passen bij de rest van de koets. De achterkant doet zelfs smal aan, en dat is toch niet wat je wilt bij een voorname sedan als de C-Klasse. Grotere wielen – de 17 inch exemplaren onder de testauto zijn een beetje magertjes – en een sportpakket kunnen het ontwerp wat meer in balans brengen.

 ‘De nieuwe generatie’ houdt van gadgets en daarvan levert Mercedes-Benz er zat op de C-Klasse

Kwaliteit en finesse

Het dashboard is prachtig. De hoogglans zwarte middenconsole, de ronde ventilatieroosters, de aluminium tuimelschakelaars en het ‘zwevende’ touchpad: het ziet er allemaal fantastisch uit. Ook het fraaie geborstelde aluminium op de deuren en boven het dashboard straalt kwaliteit en finesse uit. Alle knoppen, schakelaars en klepjes voelen luxueus en degelijk aan. Een nadeel is wel dat de zwarte panelen enorm veel stof aantrekken en bovendien zeer krasgevoelig zijn. En hoewel dus alles zeer solide aanvoelt, komen er bij slecht wegdek toch wat kraakjes uit de middenconsole. Dat is geen punt bij ‘een Opeltje’, maar bij deze C-Klasse van een halve euroton ‘heurt’ dat niet.

De stoelen zijn bekleed met een mooie combinatie van kunstleder en stof en zitten prima. De zijdelingse steun mag nog wel iets beter maar die constatering raakt misschien wel de kern van de nieuwe C-Klasse: het is geen sportsedan. Op de achterbank biedt de Mercedes-Benz voldoende ruimte, maar verwacht geen wonderen. Met een lichaamslengte tot 1,90 meter kan je ‘achter jezelf’ zitten, zowel hoofd- als beenruimte zijn dan net toereikend. Hoewel de kofferbak niet al te groot lijkt, past er toch echt 480 liter in, volgens ‘het boekje’. Een in drie delen neerklapbare achterbank is een optie van 351 euro.

Voor het dashboard van de Mercedes-Benz C-Klasse hebben we één woord: prachtig

 ‘De nieuwe generatie’ houdt van gadgets en daarvan levert Mercedes-Benz er zat op de C-Klasse, maar op de testauto zijn er maar weinig te vinden. Geen head-up display (1.198 euro), led-sfeerverlichting (266 euro) of rijassistentiepakket (2.541 euro). Wél aanwezig: het touchpad, dat je net als bij een laptop als muis kunt gebruiken. Heel handig is dat niet, het werkt vrij gevoelig. Je kunt er ook cijfers op ‘schrijven’ met je vingers, bijvoorbeeld bij het invoeren van een telefoonnummer. Leuk, maar om nu te zeggen handig? Het is allemaal aanvullend, want de draaiknop onder het touchpad kan ook bij alle functies komen. Echt intuïtief werkt het infotainmentsysteem van Mercedes-Benz nog steeds niet, maar alles went uiteindelijk. 

Warm hart

Ook belangrijk voor ‘de nieuwe generatie’ maar eigenlijk voor iedereen die zijn portemonnee een warm hart toedraagt: een lage bijtelling. Bij de nieuwe C-klasse betaal je in het gunstigste geval 20 procent bijtelling, voor de C180 benzine-uitvoering en de C 220 en C 250 Bluetec. Onderwerp van deze test is C 220 Bluetec met 170 pk, die werkt met een zogenaamde Selective Catalytic Reduction (SCR)-katalysator en het additief AdBlue. In het uitlaatsysteem wordt AdBlue (voor de scheikundigen: ureum) verhit en ingespoten. Daarbij komt onder andere ammoniak vrij en dat zet in de katalysator stikstofoxide om in onschuldige stikstof en water. AdBlue kan je apart tanken via een opening naast die van de diesel. Volgens Mercedes-Benz is er zo weinig AdBlue nodig, dat het volstaat om dit tijdens de onderhoudsbeurten te laten bijvullen.

De C-Klasse probeert minder nadrukkelijk ‘jong en dynamisch’ te zijn dan de compacte modellen van het merk

De 2.1 dieselmotor is op maat gemaakt voor de C. Natuurlijk trek je er niet het grind mee uit het zoab, maar de krachtsopbouw is mooi lineair en vanaf 1.500 tpm staat er altijd veel trekkracht paraat. Bij 120 km/u draait de motor slechts 1.700 tpm in de zesde versnelling. De handgeschakelde versnellingsbak schakelt soepel en licht, maar de weerstand voor de achteruitversnelling zou wel iets minder mogen zijn. De pook beweegt mee met de staat van het wegdek, door de plaatsing van de bak direct onder de pook.

De C-Klasse zet op het onderdeel geluidsisolatie een nieuwe standaard neer in zijn segment. Bij fel optrekken en stationair toerental hoor je nog wel een dieselrateltje, dat enigszins rauw klinkt. Het verbruik van de dieselmotor is keurig, met een testverbruik van 5,8 l/100 km (1 op 17,2) kan je thuiskomen.

Vooral veel comfort

Wat biedt de nieuwe C-Klasse qua rij-eigenschappen voor ‘de nieuwe generatie’? Als je kiest voor de setting van testauto dan vooral veel comfort. Daaraan is dus weinig veranderd ten opzichte van de vorige generatie C-Klasse. Toch doe je daarmee de C-Klasse tekort, vering en demping zijn prachtig op elkaar afgestemd en als je meer wilt dan krijg je dat. De C-Klasse is in staat tot zeer hoge bochtsnelheden en daarbij voel je goed aan wat de auto doet. Bredere banden en/of een sportonderstel versterken dat effect alleen maar. Nu voel je bij snelle koerswisselingen wel wat beweging in de koets zitten. Voor de sportieve rijder is de standaardsetting waarschijnlijk iets te soft, maar als reisauto overtuigt de C-Klasse. De besturing sluit hier mooi op aan: consistent, licht maar niet té licht en niet super-direct maar communicatief genoeg.

De achterkant van de nieuwe Mercedes-Benz C-Klasse doet wat smal aan.

De C 220 Bluetec start bij 42.995 euro, het testmodel komt inclusief opties op 51.267 euro. De vanafprijs van de dieselversie met 20 procent bijtelling is aan de hoge kant, concurrenten Audi A4 en BMW 3 Serie zijn er met 163 pk en 20 procent bijtelling vanaf iets minder dan 40.000 euro. De Volvo V60 met 181 pk sterke dieselmotor is er zelfs al vanaf 35.995 euro. Afhankelijk van de gekozen opties en (business-)pakketten kan het prijsverschil nog wel iets kleiner worden, maar je kunt er niet omheen dat de C-Klasse de duurste auto in zijn segment is. En dat zie je dus ook terug in de leaseprijs en de bijtelling die je betaalt.

Is de nieuwe generatie C-Klasse jong genoeg voor de nieuwe generatie kopers? Moeilijk te zeggen. Laat ik vooropstellen dat de C-Klasse minder nadrukkelijk ‘jong en dynamisch’ probeert te zijn dan de compacte modellen van het merk, iets dat je bijvoorbeeld ziet aan het behoudende ontwerp en de comfortabele rij-eigenschappen. In die constatering zit al een deel van het antwoord. De C-Klasse borduurt nadrukkelijk voort op de weg die de voorgaande generaties hebben ingezet. Niets mis mee, want daarmee is de C-Klasse een fijn rijdend, comfortabel, stil, zuinig, bijtellingsvriendelijk en modern ogend totaalpakket. Gewoon een heel prettige en goede auto dus, met als kers op de taart dat prachtige interieur. Maar… daar staat een stevige prijs tegenover. En of de ‘de nieuwe generatie’ die wil betalen?