Porsches als ontbijt en Ferrari’s als lunch, dat is in zeven woorden omschreven het dieet van de Nissan GT-R. En voor het vernederen van exoten hoef je geen godsvermogen te betalen, want zijn relatief lage prijs is bijna een mythische GT-R-eigenschap. Een slordige 134.000 euro is een schijntje, helemaal omdat Nissan haar GT-R onlangs een anabolenkuur liet nemen. Met een monstrueuze 550 pk en 632 Nm, resulterend in een acceleratietijd van 0 naar 100 km/u in 2,8 seconden en een opgegeven topsnelheid van 315 km/u smeekt Godzilla - z’n bijnaam - om een nieuwe affaire.

Drama en onrust, dat straalt de Nissan GT-R van voor tot achter uit. Een typisch sportwagendesign heeft ‘ie niet, veel meer lijkt de GT-R een bodybuildende, opgepompte tweedeurs coupé. Logisch, want de lay-out is traditioneel: motor voorin en een – overigens royale – achterbak met kofferdeksel. Met enorme luchtinlaten doorkliefde monsterachtige bumpers, een gigantische achterspoiler, 20 inch lichtmetalen wielen en vier uitlaten van rioolbuis-formaat laten er geen twijfel over bestaan: don’t hassle the GT-R!

Vastgrijpen

Doe je dat wel dan slaat de GT-R ge-na-de-loos toe. Een 3,8-liter metende V6 met twee gargantueske turbo’s vormt het hart van de GT-R. De motor is gekoppeld aan een zestraps automaat met dubbele koppeling. Aangedreven op vier wielen en uitgerust met allerlei elektronische toezichthouders kan ‘Jan en alleman’ zorgeloos hard gaan met een GT-R. En met hard bedoel ik ook écht hard. Zet middels drie knoppen op de middenconsole de ophanging, transmissie en tractiecontrole op scherp en trap het gaspedaal vól in. De GT-R lijkt zich vast te grijpen in het asfalt en met grof, maar efficiënt geweld katapulteert de Japanse machine richting einder. Met onvermoeibaar machtsvertoon schakelt de GT-R door zijn zes verzetten, om iedere keer bij 4.000 tpm volledig losgeslagen een extra boost te genereren – je zintuigen daarbij overbelastend omdat je hoofd keihard naar achteren wordt gedrukt, de omgeving onbevattelijk snel vervaagt en er een symfonie van mechanische geluiden op je afkomt. Versnellingsbak, naar grip zoekend rubber, stampende zuigers en briesende turbo’s maken je oren één ding keihard duidelijk: ‘t is menens.

Er komt een symfonie van mechanische geluiden op je af

Monitoren

Welke snelheid je ook rijdt, telkens laat de GT-R voelen dat ‘ie nog veel, ontzettend veel reserve heeft. Uiteraard, bij 250 km/u is de spreekwoordelijke ‘duw in je rug’ minder dan bij 180 km/u, maar wat sleurt het megalomane turboblok de GT-R zelfs nog vanaf 200 km/u gedecideerd naar 319 km/u op de snelheidsmeter. Een hoge topsnelheid impliceert een indrukwekkend remvermogen, 390 en 380 mm grote Brembo-remschijven functioneren respectievelijk voor en achter met driepuntsbevestigde remklauwen uitmuntend. En wat ontzettend gaaf dat een GT-R-bestuurder steeds kan monitoren wat zijn auto doet. De meest gedetailleerde temperatuur-, G-kracht- en tijdsinformatie kan op het centrale scherm worden weergegeven - sinds de update trouwens eindelijk in fijnzinnige pixels. Niet dat het interieur van de GT-R ineens een oase van subtiliteit en topmaterialen vormt, maar Nissan heeft het GT-R-binnenste ordentelijk aangepakt.

Contactpunten

Binnenin mag de sfeer weliswaar kil, eenvoudig en doelmatig zijn, de ‘contactpunten’ van het interieur mediëren een volslagen ander gevoel. Wat ‘contactpunten’ zijn? Nou, dat zijn de gereedschappen waarmee de bestuurder communiceert met z’n auto. Stoelen, stuur, pook en pedalen, die vier essentialia. Het gevoel deze Nissan daarmee absoluut onder controle te hebben overheerst. Welhaast oneindig veel grip kenmerkt de GT-R, maar zelfs als het monster uit Kaminokawa oversturend z’n bips beweegt, corrigeer je ‘m eenvoudig. Jan en alleman kan hard met een GT-R, weet je nog?

Drama en onrust, dat straalt de Nissan GT-R van voor tot achter uit

Maagberoering

Schakelen is een belevenis, onderstreept door een hoorbare tangodans van tandwielen en verzetswisselingen met fraaie ‘klappen’. Zelf de regie houden kan met stuurpaddles en/of pook, maar twee keer een terugschakelcommando geven is nutteloos, want de transmissie schakelt per versnelling terug – dat houdt de techniek ondanks zoveel vermogen en koppel een beetje duurzaam. De GT-R stuurt met zijn compacte, evengoed dikke stuurwiel direct, met gevoel en lekker zwaar. Evenveel feedback geven de kuipstoelen, die het lichaam als een koningspython omklemmen en via het plankharde onderstel ongefilterd de staat van ’t wegdek doorgeven – een instelbaar onderstel met ‘comfortstand’ helpt maar weinig. De GT-R leent zich niet voor GT-achtig gebruik, daarvoor maakt ‘ie simpelweg teveel herrie en verslindt ‘ie teveel brandstof. Met een beetje spelen zit je zo op 1 op 3,. Zuiniger kan wel, 1 op 7 bijvoorbeeld maar dat is een continu gevecht tegen de verleiding.  

Wederom

‘Voor een dubbeltje op de eerste rang’, dat typisch Nederlandse gezegde karakteriseert de Nissan GT-R. Wellicht enigszins oneerbiedig, maar vaststaat dat geen enkele auto zo’n gunstige balans tussen prijs en prestaties neerzet. Megaprestaties, zoveel is inmiddels klip en klaar. Zijn uiterlijk en naam doen GT-kwaliteiten vermoeden, maar voor die kwalificatie heeft de GT-R een chronisch tekort aan geluids- en veercomfort. Een magische, tembare orgie van beleving, controle en snelheid dat kan de Nissan als geen ander. En alsof deze 550 pk sterke GT-R niet voldoende presteert, heeft Nissan wederom een aangepaste GT-R aangekondigd. Een hernieuwd testalibi.