Een hybride, die hadden ze nog niet bij Kia. Nu is er de Optima Hybrid. Op papier doet ‘ie het meteen goed: 190 pk en 20 procent bijtelling, een unicum in zijn segment. Daarmee zet Kia’s hybride een belangrijke stap in de goede richting. Maar de manier waarop de techniek zijn werk doet is minstens zo belangrijk. Want vaak genoeg moet je als leaserijder concessies doen als je wilt profiteren van bijtellingsvoordeel. We keren een Optima binnenste buiten om eens uit te zoeken of er Koreaanse addertjes onder het gras zitten.
In Nederland bijtellingsland is de Kia Optima een welkome aanvulling. Want: met 20 procent bijtelling trekt de Kia al snel de aandacht, zeker omdat dit lage bijtellingspercentage hand in hand gaat met 190 pk vermogen. In het zogenoemde D-segment is de Optima niet de enige die profiteert van een gunstig bijtellingspercentage. Naast een aantal ‘premium-Duitsers’, die fors duurder zijn dan de Optima Hybrid, bieden onder andere Peugeot, Citroën, Opel, Ford en Mazda modellen aan met 14 of 20 procent bijtelling.
De Kia heeft als grote verschil ten opzichte van de genoemde auto’s dat het in de basis een benzine-auto is, de andere ‘bijtellingsknallers’ lopen op diesel. Als het verbruik maar laag genoeg is hoeft dat voor veelrijdende leaserijders geen probleem te zijn, zoals Toyota bewijst met de Prius – toch een beetje de ‘moeder aller hybrides’.
Bij de Optima Hybrid is je rijstijl nogal bepalend voor je verbruiksscore, meer dan bij een gewone benzineauto. Als je een beetje van doorrijden houdt dan moet je niet vreemd staan kijken van een verbruik dat rond de 1 op 12, 1 op 13 ligt. Het kán echt wel beter, zelfs de fabrieksopgave van 5,4 l/100 km (1 op 18,5) is niet onmogelijk. Dan dien je het gaspedaal met een poezenvoetje te bedienen, op tijd te beginnen met ‘uitrollen’ en veel op de cruise control te rijden. Bij een gecombineerde rit – stad, binnenweg en snelweg – haal je dan een (van de boordcomputer afgelezen) verbruik van 5,7 l/100 km (1 op 17,5). Dit vergt wel veel zelfbeheersing, want als je de pk’s ook maar een béétje aanspreekt dan vliegt het verbruik met twee stappen tegelijk omhoog. Een gemiddelde van 7,0 liter per 100 kilometer (1 op 14,2) is realistisch en dat is een mooie – maar niet indrukwekkende - waarde voor een 190 pk sterke hybride-auto.
Eco-score
Het samenspel tussen elektromotor en benzinemotor gaat ongemerkt. Het in- en uitschakelen van de 2,0 liter brandstofmotor is nauwelijks waarneembaar, alleen de toerenteller verklapt dat de elektromotor het werk niet alleen hoeft op te knappen. Dat doet ‘ie overigens niet zo heel vaak, alleen bij zeer lage snelheden en als je het gaspedaal loslaat dan schakelt de benzinemotor zichzelf uit. Starten gaat in principe ook elektrisch, behalve als het erg koud is of de hybride-accu bijna leeg is. Via de boordcomputer kun je de werking van het systeem nauwgezet in de gaten houden. Kia stimuleert je om zuinig te rijden met een eco-score: hoe meer virtuele blaadjes en bloemetjes aan de digitale boom, hoe zuiniger je hebt gereden.
Als je de 190 pk’s ook maar een béétje aanspreekt dan vliegt het verbruik met twee stappen tegelijk omhoog
De enige schokken die je in de aandrijflijn voelt zijn afkomstig van de automatische versnellingsbak, die wat traag wat begrip is en ook niet altijd subtiel van verzet wisselt. Zolang je rustig rijdt is er weinig aan de hand, dat is dan ook waar deze auto voor gemaakt lijkt te zijn. Dat bleek ook na het uitvoeren van wat standaard acceleratie- en remtests. In de boordcomputer verscheen de melding dat de hybride-accu leeg is en ik diende de auto eerst een paar minuten stil te zetten zodat de accu weer opgeladen kon worden. Probeer niet het onderste uit de kan te halen, is het devies. Als je bijvoorbeeld vol gas wegrijdt vanuit stilstand dan kan het in het ergste geval wel 5 seconden duren voordat de aandrijflijn reageert. Al die drukte hoeft niet zo van de Optima Hybrid.
Toch heb je soms behoefte om die 190 paarden uit te laten. Veel voldoening geeft dat trouwens niet, want de snelheidsbeleving is niet spectaculair. Ongemerkt versnelt de Optima echter met grote stappen. Meer beleving heb je bij het remmen. Als je een noodstop maakt dan wordt de hybride een beetje onrustig, hij maakt meer theater dan nodig is. De tegendruk van het pedaal is bij het remmen niet helemaal consistent, wat komt doordat de remenergie wordt gebruikt om de accu’s op te laden.
Normale auto
Verder rijdt de Optima als een normale auto. Hij is comfortabel afgestemd, de sportieve aspiraties die de Optima met z’n uiterlijk wellicht oproept zie je niet terug in de rij-eigenschappen. Helemaal niet erg, deze auto koop je zoals gezegd vanwege z’n rustgevende karakter. Dat wil niet zeggen dat de wegligging zweverig is, de Optima helt weinig over in bochten en op de grens treedt voorspelbaar onderstuur op. De besturing past goed bij de rest van de auto en is vrij licht, vooral rond de middenstand. De tegendruk en feedback worden beter als je wat meer instuurt, wel zo prettig. Alles bij elkaar opgeteld dus een goede voldoende, maar de Optima blinkt nergens in uit als het op rijden aankomt.
Waar de Optima wél in uitblinkt, is ruimte achterin. Er zijn weinig auto’s in dit segment waarin je zo riant achterin zit als in de Optima. De beenruimte is enorm en zelfs met een panoramadak – dat belangrijke centimeters hoofdruimte wegsnoept – blijft er genoeg ruimte boven je kruin over, zelfs als je lichaamslengte de 1,90 meter overstijgt. Vreemd genoeg geldt dat niet als je voorin zit, daaraan is datzelfde panoramadak schuldig. De stoelen zijn vrij hard, wat niet helemaal strookt met het verder zo comfortabele karakter van de auto. Iets meer steun aan de zijkant van het lichaam was ook prettig geweest. De verstelmogelijkheden zijn gelukkig goed dus je vindt eenvoudig een goede zithouding.
Super Pack
Aan het dashboard merk je op het eerste gezicht niet dat je in de hybrideversie zit. Toch zie je al snel dat in het fraaie instrumentarium op de plek van de toerenteller een ecometer huist. Alle functies zitten goed onder handbereik, wel werkt het navigatiesysteem soms wat omslachtig en is de verlichting van de knoppen op het stuur te zwak. De bouwkwaliteit is goed maar de uitstraling en het gevoel voor detail zijn nog niet op het niveau van dat van Europese auto’s als de Peugeot 508 en Volkswagen Passat. Aan de uitrusting ligt het niet, de testauto is voorzien van het Super Pack met onder andere navigatiesysteem, achteruitrijcamera, stoelverwarming én -ventilatie, lederen bekleding en Infinity Sound System.
De ruimte in de kofferbak is beperkt tot 381 liter omdat de accu’s een deel opeisen. Er blijft evengoed een bruikbare ruimte over maar de achterbank kan niet omlaag. Het skiluik is niet te gebruiken waarvoor het bedoeld is, omdat de opening veel te klein is.
De testauto kost 36.085 euro en dan heb je ‘het hele boekje’ erop zitten. De vanafprijs van de Hybrid bedraagt 28.995 euro en die versie is al rijk uitgerust. Een scherp aanbod, zeker als je dit vergelijkt met andere 20 procent-modellen in het D-segment, die gemiddeld toch zo’n 3.000 euro duurder zijn en minder vermogen hebben.
Kia zet met de Optima Hybrid een interessant aanbod neer in het zakelijke segment. De relatief lage prijs, de verfijnd werkende hybridetechniek en het representatieve design zijn z’n belangrijkste troeven. Veel concessies hoef je niet te doen, al is de Optima geen auto waarin je veel spullen kunt meenemen of een lekker potje kunt sturen. Gewoon rustig aan doen en OPTIMAal profiteren van de luxe om je heen en de overtollige pk’s onder de motorkap. En van 20 procent bijtelling natuurlijk.
Bezig met laden van de foto's
